- Typ: drzewa iglaste
- Okres kwitnienia: maj, czerwiec
- Wysokość: 100-7000 cm
- Kolor: zielony
- Wieloletnia
- Zimy
- Shady
- Kochać
Rośliny z rodziny cyprysowych od dawna wykorzystywane są do dekoracji krajobrazu miejskiego i obszarów podmiejskich. Szczególną miłość letnich mieszkańców cieszy szlachetna tuja - odporna na mróz piękna długowieczna roślina, wyróżniająca się niezwykłym kształtem liści i odpowiednia do tworzenia żywych ogrodzeń i zaułków. Zastanów się, dlaczego rozmnażanie tui przez sadzonki jest bardziej preferowane i jakie są zasady pielęgnacji roślin.
Przed dalszą lekturą zalecamy obejrzenie wideo:
Jaki jest najlepszy sposób na hodowanie tui?
Istnieją trzy główne sposoby hodowania tui:
- przygotowane nasiona;
- sadzonki (gałązki);
- sadzonki gotowe do sadzenia.
Możesz eksperymentować z różnymi metodami przez długi czas, ale w każdym razie skoncentrujesz się na najbardziej racjonalnym i praktycznym - reprodukcji za pomocą sadzonek.
Rosnące z nasion: długie i kłopotliwe
Dlaczego nie zwyczajowo rośnie tuja z nasion? To proste: aby sadzonka nadawała się do sadzenia w otwartym terenie, zajmie to co najmniej 5 lat, a ponadto w procesie wzrostu drzewo straci wszystkie swoje odmiany i zmieni się w zwykłą dziką roślinę. Jedynym plusem jest maksymalne przygotowanie sadzonki do lokalnych, specyficznych warunków uprawy.
Do sadzenia wybieramy silne zdrowe nasiona, które leżą pod śniegiem przez cały okres zimowy, ponieważ proces stratyfikacji je hartuje i przygotowuje do dalszego rozwoju w takich warunkach klimatycznych. Wiosną umieszczamy nasiona w skrzyniach z pożywną glebą, posypujemy warstwą ziemi zmieszaną z trocinami iglastymi. Młode sadzonki należy uważnie monitorować: przykryć przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, oczyścić z chwastów, regularnie zwilżyć, karmić słabym roztworem nawozu. I dopiero w piątym roku wyhodowane sadzonki można sadzić w stałym miejscu.
Tui z sadzonek - najbardziej skuteczny sposób
Doświadczeni mieszkańcy lata wiedzą, że większość drzew iglastych doskonale rozmnaża się przez sadzonki. Wśród nich są różne odmiany jałowca, jodły, sosny - to znaczy rośliny, które świetnie się czują nawet w trudnym północnym klimacie. Ważne jest również, aby podczas rozmnażania przez sadzonki drzewa zachowały swoją przynależność do określonej odmiany.
Zazwyczaj wybiera się kwiecień, aby oddzielić pędy. Idealne sadzonki uzyskuje się z pędów 2-3-letniego wzrostu, ze szczytu korony. Lepiej nie używać nożyc do przycinania, ale spróbuj oderwać łodygę ręcznie. Długość zdejmowanej części wynosi około 20 cm. Po oderwaniu na końcu gałązki pozostanie kawałek zeszłorocznego drewna, mała „pięta” bogata w składniki odżywcze. Czerwiec jest również odpowiedni do zbierania materiału do sadzenia, gdy roślina przeżywa drugi okres wzrostu, ale czerwcowe zbiory będą gotowe w późniejszym sezonie, ponieważ po prostu „przespają” bieżący rok.
Aby zdezynfekować młode pędy, zanurz je na kilka minut w słabym roztworze manganu, a następnie moczyć przez jeden dzień w Kornevin lub podobnym stymulatorze wzrostu.
Do sadzenia odpowiednie są pudełka z piaskiem rzecznym lub mieszanką piasku i gleby ogrodowej, umieszczone w stanie zawieszenia (umieszczone opcjonalnie na cegłach, kamieniach, deskach). Perforujemy spód skrzynek, aby woda łatwo spływała i nie stagnowała, a tlen jest stale dostarczany do korzeni. Następnie układamy warstwę drenażową drobnych kamyków. Piasek przed użyciem lepiej gotować w ocynkowanym wiadrze lub zbiorniku, a następnie zanurzyć w 3% roztworze nadmanganianu potasu. Pogłębiamy sadzonki tylko o 1,5-2 cm, ostrożnie zagęszczamy ziemię i moczymy w wodzie. Dbamy o to, aby po każdym kolejnym podlewaniu woda nie myła gleby, a łodyga pozostała na swoim miejscu.
Pokój, w którym skrzynki z sadzonkami będą zimować, będzie zacieniony i ciepły. Rootowanie pędów dobrze występuje w temperaturze + 18-22ºС, w wilgotnym otoczeniu. Jeśli przewiduje się mróz, do izolacji można zastosować plastikową folię szklarniową. Pierwsze dwa miesiące wymagają codziennego opryskiwania, w szczególnie gorących warunkach dwa razy dziennie - rano i wieczorem.
Początek jesieni to czas sadzenia ukorzenionych sadzonek w otwartym terenie na specjalnie wyznaczonym łóżku lub w doniczkach zainstalowanych w szklarni. Do tego czasu korzenie osiągają długość 8-10 cm. Zwróć uwagę na glebę - tuja woli zakwaszoną glebę zmieszaną z torfem. Uprawa sadzonek zajmuje 2-3 lata, minimalna ostrożność to podlewanie, usuwanie chwastów, regularne pielenie.
Jak wybrać gotowe sadzonki?
Jeśli nie masz czasu, nie masz czasu lub nie możesz się doczekać, aby udekorować okolicę domu pięknymi roślinami - zdobądź gotowe sadzonki. Czasami oferują okazy wyhodowane w sąsiednich domkach. Jeśli ufasz sprzedawcom, możesz bezpiecznie kupować u nich, ale lepiej jest kupować wysokiej jakości produkty różnorodne w profesjonalnych żłobkach. Wśród setek próbek można wybrać zdrową, utwardzoną, odporną na choroby, przyzwyczajoną do lokalnych warunków klimatycznych roślinę.
Zwróć uwagę na warunki, w których rośliny są trzymane: czy temperatura jest odpowiednia, czy gleba w doniczkach jest wystarczająco nawilżona. Być może nie przeprowadza się regularnego podlewania, a sprzedawane próbki są podlewane tylko dla gatunku w dniu sprzedaży. Igły powinny być mocno osadzone, nie kruszyć się, wyglądać na jasne i mocne. Na łodydze i gałęziach nie powinno być plam, plam i innych oznak choroby.
Po dostarczeniu sadzonek do domu postaraj się jak najszybciej przesadzić je na zacienionym obszarze i podlać.
Cechy wiosennego sadzenia w ziemi
Bezpretensjonalna tuja doskonale zapuszcza korzenie o każdej porze roku dogodnej dla ogrodnictwa, ale doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie tui wiosną, tym samym wiążąc cykl życia rośliny z zegarem biologicznym.
Przed sadzeniem najpierw ustal miejsce dogodne dla rośliny. Opracowując projekt krajobrazu, pamiętaj, że tuja uwielbia miejsca lekko zacienione. W jasno oświetlonych miejscach słabnie i trudniej jest tolerować zimno; w ciemnych miejscach słabo się rozwija i traci swoje walory dekoracyjne. Lekki cień, miejsce zamknięte od wiatru, ściśle zlokalizowane wody gruntowe są czynnikami, które przyczyniają się do prawidłowej uprawy altanek.
Instrukcje lądowania krok po kroku:
- wykopujemy głęboką dziurę - o głębokości około 70–80 cm i średnicy 90–100 cm, aby swobodnie w nią wnikała bryła ziemi z sadzonką;
- wylać trochę gleby nawozami organicznymi na dno wykopu, na przykład często używaną mieszankę - 2-3 kg popiołu drzewnego na 1 m³ gleby;
- umieszczamy sadzonkę w dziurze, starając się nie uszkodzić ziemnej bryły korzeniami i umieszczając szyjkę korzenia na poziomie powierzchni ziemi;
- mieszaj glebę ogrodową z torfem i piaskiem w równych proporcjach, zasypiaj, łatwo ubijaj.
Odstęp między roślinami zależy od odmiany, ponieważ kultury różnych odmian różnią się rozmiarem. Gatunki miniaturowe najlepiej umieszczać w odległości nie większej niż 1 metr, duże - do 5 metrów. Załóżmy, że odmiana Brabant osiąga wysokość 10-15 mi średnicę korony 4 m, co oznacza, że aby drzewo mogło się w pełni rozwinąć, wymagana jest maksymalna przestrzeń. Podczas sadzenia żywopłotów, niezależnie od odmiany i wielkości, rośliny sadzi się w odstępie 1 m.
Po posadzeniu konieczne jest podlewanie i podstawowy opatrunek. Nawozy naturalne, takie jak Epin i jej analogi, są często stosowane jako nawozy. Substancje, które tworzą stymulanty, pomagają roślinom szybciej zapuszczać korzenie, chronić je przed chorobami. Wiosną skuteczne jest dwukrotne karmienie potasem i fosforem z przerwą 10-14 dni.
System nawadniania na wiosnę zależy od pogody i ilości deszczu. W upalnym i suchym okresie roślina wymaga podlewania co najmniej dwa razy w tygodniu, chłodną wiosną - tylko raz. Jeśli sezon jest deszczowy, dodatkowe podlewanie nie jest wymagane.
Zastanów się nad głównymi punktami uprawy tui, na które musisz zwrócić szczególną uwagę - podlewanie, górny opatrunek, cięcie i przygotowanie na okres zimowy.
Tryb nawadniania i zraszania
Dorosłe rośliny, takie jak sadzonki, bardzo lubią wilgotne środowisko i lepiej, jeśli woda będzie pochodzić ze wszystkich stron, a nie tylko z gleby. Regularne podlewanie jest niezbędnym warunkiem utrzymania rośliny w „dobrej kondycji fizycznej”. Wystarczająca ilość tui natychmiast odbija wystarczającą ilość wilgoci - gałęzie stają się elastyczne, a igły stają się błyszczące, z bardziej nasyconym odcieniem.
Minimalny reżim nawadniania to jedno wiadro wody (około 10 l) w okolicy podstawy raz w tygodniu, w okresie suchym - 2-3 razy w tygodniu. Podczas suszy tuja natychmiast reaguje na brak wilgoci: czubek korony zmienia kolor na żółty, pojawia się duża liczba szyszek, co nie zawsze jest odpowiednie dla efektu dekoracyjnego. Najlepszą porą dnia na podlewanie jest wczesny poranek lub zmierzch.
Thuja uwielbia zraszanie nie mniej niż obfite podlewanie - spryskiwanie korony butelką z rozpylaczem lub wężem specjalną dyszą. Woda zmywa kurz, wygląd drzewa jest aktualizowany, tuja staje się świeża i czysta, a przyjemny iglasty zapach pojawia się w powietrzu. Nie bój się ponownie spryskać odwilż, nawadnianie 1-2 razy dziennie jest dla niej dobre.
Nawożenie nawozami i ściółkowanie
Tuja, podobnie jak wiele roślin ozdobnych, potrzebuje regularnego karmienia. Reaguje na nawożenie szybszym wzrostem (chociaż tuja jest jedną z najwolniej rosnących roślin), blaskiem, połyskiem i jasnym kolorem igieł. Często nawożenie roślin nie jest wymagane, wystarczy 1-2 razy - na początku sezonu lub w lecie. Oprócz tradycyjnego kompostu można stosować specjalne nawozy mineralne dla drzew iglastych.
Doświadczeni mieszkańcy lata polecają uniwersalny produkt Fertika dla evergreenów fińskiego producenta. „Sprężynowy fartuch” jest wprowadzany do gleby podczas rozluźniania - są one rozrzucone w obszarze pnia i starannie wykopane wraz z górną warstwą gleby. Dozowanie - 35-40 g na 1 m² gleby. Wersja letnia jest rozpuszczana w wodzie i używana podczas podlewania.
Koło bagażnika wymaga dodatkowego czyszczenia i poluzowania. Aby chronić przed chwastami, zachować wilgoć i zwiększyć płodność, obszar wokół pnia jest ściółkowany kompostem lub trocinami. Do celów dekoracyjnych gleba pokryta jest malowanymi kawałkami drewna lub orzechami.
Przycinanie i cięcie
Przez pierwsze dwa lata tuja musi pozostać sama, aby dać jej ostateczny korzeń, aby monitorować tempo wzrostu i określić jego potrzeby. W trzecim roku możesz zacząć przycinać koronę.
Istnieje kilka zasad prawidłowego przycinania:
- główna procedura odbywa się w kwietniu, a następnie przez całe lato, aż do chłodnych dni, dostosowuje się kształt korony;
- sucha pogoda nadaje się do przycinania;
- przed cięciem należy usunąć suche lub chore gałązki, a w celu poprawy krążenia powietrza lekko rozrzedzić roślinę, poświęcając zdrowe pędy;
- aby zachować stabilność wybranej formy sztuki, należy usunąć wszystkie pędy rocznego wzrostu;
- jeśli wzrost jest niezbędny tylko na szerokość - odetnij górną część korony.
Artystyczna fryzura ma nadać roślinie określony, najczęściej regularny geometryczny kształt - piłkę, piramidę, sześcian, kolumnę.
Wykwalifikowanym rzemieślnikom udaje się zmieniać drzewa iglaste w postacie zwierząt lub wróżek. Niedoświadczeni, początkujący mieszkańcy lata powinni zacząć od prostszych kompozycji - niskich żywopłotów, „piłek” trawnika lub prostych dwupoziomowych kaskad.
Tuja przygotowuje się na zimę
Na środkowych i północnych szerokościach geograficznych Rosji do odmian podmiejskich wybierane są odmiany tui zachodniej, najbardziej odporne na mróz i bezpretensjonalne, ale należy je również przygotować na mroźne i śnieżne zimy. Rozwój, choć powolny, w trudnym okresie zapewnia obfite jesienne podlewanie.
Młode delikatne drzewa w pierwszych latach potrzebują dodatkowej izolacji. Jako materiał pokrywający stosuje się włókninę spunbond lub grubą folię szklarniową - przezroczysty kokon, zachowując ciepło, przekazuje promienie słoneczne niezbędne do fotosyntezy. W wyspecjalizowanych sklepach można kupić specjalne pokrowce. Aby chronić korzenie, użyj opadłych liści, które są oczyszczane na wiosnę, po rozmrożeniu górnej warstwy gleby.
Wystarczy chronić dojrzałe drzewa przed śniegiem i silnym wiatrem. Aby śnieg nie gromadził się na gałęziach, są one starannie przyciągane do pnia. Osady śniegu sprzyjają pleśni, dlatego lepiej jest je usunąć na czas.
Jeśli nauczysz się, jak właściwie dbać o arborvitae i umiejętnie korzystać z jej powolnego wzrostu, otrzymasz wspaniałą roślinę do ozdabiania zaułków, skalnych, zjeżdżalni alpejskich i klombów.