Nie wymagając szczególnej uwagi dla siebie, wierzba reaguje w pełni na opiekę - z bujną koroną, zgrabnym zginaniem płaczących gałęzi i lekką srebrną mgiełką liści.
Wierzby są bardzo pospolitymi i bardzo znanymi roślinami w środkowej części Rosji. Większość gatunków wierzb jak wilgoć i żyją w wilgotnych miejscach, ale w suchych miejscach (na stokach, piaskach itp.) I stosunkowo niewiele gatunków rośnie na bagnach. W lesie jest wierzba, jako mieszanka z innymi drzewami.
Willow (Salix) - drzewa i krzewy z rodziny wierzby (Salicaceae). Nazwa ludowa: wierzba, wierzba, piżma, rakita, winorośl, winorośl, tal, wierzba.
Biała wierzba, lub srebrna wierzba, Vetla.
Wierzby pojawiły się na ziemi dość wcześnie, jego odciski znaleziono już w formacji kredowej, a nawet współczesne gatunki żyły w epoce czwartorzędowej: Jesion Wierzby (Salix cinerea), Wierzba biała (Salix alba), Willow pruttovidnaya (Salix viminalis).
Rodzaj wierzby obejmuje co najmniej 350 gatunków, rozmieszczonych głównie w chłodnych regionach półkuli północnej, gdzie wierzba przecina koło podbiegunowe. Kilka gatunków rośnie w tropikach. W Ameryce Północnej ponad 65 gatunków, z których tylko 25 osiąga rozmiar drzewa. Większość wierzb to małe drzewa o wielkości 10-15 m lub krzewinki, ale są wierzby o wysokości 30-40 mi średnicy ponad 0,5 metra.
W zimnych krajach, wierzby rosną daleko na północy, są to bardzo karłowate karły wierzbowe: wierzba jest grubolistna (Salix retusa), Siatka wierzbowa (Salix reticulata), Wierzba trawna (Salix herbacea), Polar biegunowy (Polaris Salix).
W górach rosną karłowate wierzbowe wierzby trawiaste (Salix herbacea) i inne, które same docierają do granicy śniegu. Wierzby polane i alpejskie - niewymiarowe krzewy pełzające - do kilku centymetrów wysokości.
Często zdarzają się ich międzygatunkowe hybrydy. Różne rodzaje wierzby, jak już wspomniano, są nazywane: wierzby, wierzby, karpie, rakita (duże drzewa i krzewy, głównie w zachodnich regionach europejskiej części Rosji); winorośl, wierzba (gatunki krzewów); tal, talnik (głównie gatunki krzewiaste, we wschodnich regionach europejskiej części, na Syberii iw Azji Środkowej).
Ze względu na możliwość dawania przypadkowych korzeni wierzby, łatwo rozmnażają się przez sadzonki, a nawet pale (z wyjątkiem Salix caprea - Brediny lub wierzbowe kozy). Nasiona tracą zdolność kiełkowania w ciągu kilku dni; tylko w Iva pięć języków (Salix pentandra) nasiona pozostają żywe do następnej wiosny.
Wierzba Babilonu.
Uprawa wierzby
Wierzba jest bardzo bezpretensjonalna dla gleby. Jednak najlepiej rośnie na glebach lekkich i średnichjeśli nie zapomni się paszy z materią organiczną. Z łatwością przenosi on bliskie ściółkowanie wód gruntowych.
Sadzenie wierzby
Aby zasadzić sadzonkę wierzby krzewiastej, trzeba wykopać dziurę 50x50 cm, dla wysokich drzew, nieco większych rozmiarów - 60x60 cm i 40 cm głębokości. 40 cm więcej). Wypełnij go mieszaniną gleby (od 1/3 do 1/2 objętości dołu), która będzie składać się z gleby, kompostu lub perepewshego gnoju i torfu (1: 1: 1). Jeśli gleba jest ciężka, piasek dodaje się do gleby (do 20%). Ponadto dla wierzby konieczne jest wykonywanie złożonych nawozów mineralnych, na przykład azofoska (150-200 g). Wymieszaj dobrze miks gleby. Podczas sadzenia żywopłotu lub gęstej uliczki wskazane jest wykopanie wykopu o szerokości 40-50 cm i głębokości 40 cm.
Wierzba z zamkniętym systemem korzeniowym łatwo zapuści korzenie w dowolnym czasie - od kwietnia do października (najważniejsze jest to, że korzenie i grzebienie nie są wysuszone). Ale lepiej jest sadzić rośliny z otwartymi korzeniami wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, lub we wrześniu, z początkiem opadania liści. Podczas sadzenia jesienią należy usunąć liście siewki. Niskoodporne gatunki i odmiany nie powinny być sadzone zimą, ponieważ ich słabe korzenie i pędy mogą obumrzeć z mrozu, nie mając czasu na rozwój.
Płacz z Salix × sepulcralis.
Pielęgnacja wierzby
Wierzba w pierwszym sezonie po posadzeniu wymaga obfitego podlewania: 20-50 litrów wody (w zależności od wielkości rośliny) co dwa tygodnie i co tydzień w porze suchej. Wtedy będzie miała dość umiarkowanego nawadniania. Gatunki krzewów tworzących żywopłot powinny być przycinane raz lub dwa razy w sezonie (wiosną i latem).
Jeśli chodzi o karmienie, w okresie wiosennym i letnim kompleks nawozów stosuje się dwa lub trzy razy, a pod koniec sierpnia - superfosfat i siarczan potasu. W deszczowe lata na liściach wierzby często pojawiają się szare i czarne plamy, jak brudny kwiat. Aby przywrócić drzewu oryginalne piękno, należy spryskać go tlenochlorkiem miedzi (HOM) lub tlenowcem.
Jesienią pożądane jest usunięcie opadłych liści z miejsca. Szczepione drzewa latem lub jesienią należy uwolnić od dzikich pędów. Nie powinniśmy zapominać o schronieniu odmian nieodpornych. Zrób to w październiku - na początku listopada.
Willow płacze.
Jak ozdobić ogród wierzby?
W ogrodach i parkach wierzba jest tradycyjnie sadzona na brzegu zbiornika. I to jest zrozumiałe - naturalny krajobraz, zwykły sposób. Ale, oczywiście, takie plastikowe i niezwykle efektowne drzewo ozdobi każdy zakątek ogrodu, a jego korona uchroni go przed słońcem.
Wierzby, posadzone w odstępach 1,5-2 m, tworzą wysokie żywopłoty, w dwóch rzędach - cienistą uliczkę. Aleja białej wierzby płaczącej jest szczególnie piękna, gdy drzewa zamykają swoje korony. Aby to zrobić, już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu, gałęzie skierowane ku sobie są przeplecione na wysokości 2,5-3 m lub połączone za pomocą ablacji. Abstrakcja to metoda szczepienia stosowana do łączenia pędów tych samych lub różnych roślin bez ich cięcia. To prawda, że ta metoda wymaga specjalnych umiejętności, więc najłatwiej jest spleść gałęzie, mocując oba wierzchołki cienką plastikową taśmą. Po zamknięciu gałęzi wierzby otrzymuje się zielony ażurowy tunel. A jeśli w ogrodzie nie ma miejsca na alejkę, możemy ograniczyć się do zielonego łuku przy wejściu - właśnie z dwóch drzew.
Wierzby krzewiaste (skręcone, fioletowe, kaspijskie) - doskonały materiał na żywopłoty. One odcień, a jednocześnie ozdobić plac zabaw lub boisko sportowe. Ale nie mniej malownicze krzewy, po prostu sadzone w rzędzie lub kilka zasłon wzdłuż ścieżki ogrodowej. I jak ciekawie wyglądają krasnoludzkie lub płaczące wierzby w skalniakach, zwłaszcza jeśli strumień płynie obok lub bije małą fontannę.Jednak imponujące są także samotne wiatry na szerokim trawniku otoczone kwitnącymi krzewami ozdobnymi lub w towarzystwie roślin iglastych, których kłujące piękno czerpie jedynie korzyści z takiego kontrastu.
Gatunki, odmiany i formy wierzby
Na świecie występuje ponad 350 gatunków wierzb o różnych kształtach i rozmiarach - od potężnych dwudziestometrowych gigantów po krzew pnący o wysokości kilku centymetrów. Ponad sto z nich jest w naszym kraju (tylko na środkowym pasie około 20 gatunków).
Biała wierzba (wierzba)
- srebrny kształt. Najwyższy (do 10-12 m) i najbardziej bezpretensjonalny z ozdobnych wierzb. Nazwa była spowodowana spektakularnym srebrnym kolorem liści. Wspaniały w parkach - na tle gęstego ciemnozielonego listowia dużych drzew: kasztanowca, wiązu, lipy. I posadzone w tle (wzdłuż żywopłotu), wierzby o srebrzystych liściach podkreślają piękno klonów czerwonolistnych, śliwek, berberysów lub ciemnych igieł górskiej sosny i cisów.
- postać płaczu. Drzewo ma 5-7 m wysokości, z bardzo piękną koroną opadającą kaskadami i długimi (do 2-3 m) gałęziami opadającymi prawie na ziemię. Gleba jest mało wymagająca, odporna na wilgoć i wilgoć. Przynosi cień, ale pod nieobecność słońca korona nie jest tak gruba i nie tak dekoracyjna.Wierzba płacząca jest dobra zarówno sama, jak i niewielka grupa drzew, szczególnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Idealny do kwitnienia i dekoracyjnych liściastych krzewów i niskich drzew iglastych: tuja, jałowiec, cyprys.
Biała wierzba, lub srebrna wierzba, Vetla.
Willow fragile (rakita)
- kulisty kształt. Korona jest bardzo gęsta, regularna sferyczna lub w kształcie kopuły. Drzewo jest wielostronne, czasami osiąga wysokość 7 m. Nie zamarza nawet w mroźne zimy. Doskonały w pojedynczych i grupowych nasadzeniach, może służyć jako dobre tło dla innych roślin ozdobnych. Niewielka kurtyna lub sznur takich wierzb jest szczególnie malowniczy na brzegu zbiornika. Rakita jest również używana jako żywopłot.
Willow delikatny lub Rakita, odmiana "Bullata".
Koza wierzby
- postać płaczu. Bardzo spektakularny, z płaczącymi pędami, znajduje się "namiot" na szczycie małego, z reguły półmetrowego pnia macierzystego. Ostatnio stało się popularne ze względu na zagraniczny materiał nasadzeniowy, który pojawił się w naszym kraju. Przy dobrym oświetleniu drzewo tworzy wąską, namiotową koronę z pędami zwisającymi prosto w dół, czasem na ziemię.Wiosną są gęsto pokryte puszystymi kwiatami, zmieniającymi drzewa w duże mlecze. W górę prawie nie rośnie, przekraczając wysokość tułowia tylko o 30-40 cm, jest sadzona w grupach. Ale piękne i jedno drzewo na tle roślin o innym odcieniu liści lub na zakrętach ścieżek ogrodowych.
W trosce o kozła wierzbowego, jak również o każdą roślinę szczepu Stambuł. Przede wszystkim konieczne jest z czasem usunięcie dzikiego wzrostu, który tworzy się na łodydze pod miejscem szczepienia (poniżej podstawy płaczących pędów na szczycie tułowia), w przeciwnym razie zaszczepiona część może umrzeć. Ponieważ ten rodzaj wierzby nie jest bardzo odporny na zimę, powinien być sadzony w miejscach dobrze oświetlonych i chronionych przed wiatrem. Na północnych przedmieściach Moskwy lepiej okryć szczepioną część sadzonki na zimę, owijając ją kilkoma warstwami włókniny. Podczas sadzenia standardowe rośliny muszą być powiązane z trzema stawkami, aby zachować pionowość.
Wierzba koziego, odmiana "Pendula".
Willow sinuous
- forma Matsudy. Złote pędy w kształcie spirali z lekko zwiniętymi liśćmi nadają mu szczególnego uroku. Jak każda piękność, wierzba Matsudy jest bardzo kapryśna. Obca kobieta, nie toleruje rosyjskiego mrozu: na przedmieściach i na północy w surowe zimy mróz zamarza na śniegu, więc musi być chroniona.Wierzba ta jest sadzona tylko w oświetlonych, dobrze chronionych miejscach. Ale nawet w idealnych warunkach w rejonie Moskwy wysokość instalacji rzadko przekracza 3-3,5 m.
- Ural wykręcił się. Nie mniej atrakcyjne niż Matsuda, ale lepiej dostosowane do rosyjskiego klimatu. Drzewo jest niskie (do 3,5 m), ale bardzo dekoracyjne, o każdej porze roku. Jego spiralne pędy o zielonkawo-szarym wyglądzie błyszczą brązowo w słońcu. Bez względu na porę roku dobrze znosi przycinanie i ścinanie, więc nadaje się do żywopłotu. Dzięki skręconym pędom i skręconym liściem "kędzierzawym" wierzba ta jest przyjemna dla oka zarówno sama jak i otoczona innymi wierzbami.
Oddziały Willow Matsuda, odmiana "Tortuosa".
Willow
- Klasa "Hakuro-Nishiki". Bardzo ciekawa forma z śnieżnobiałymi liśćmi na końcu pędów i zróżnicowana w środku i bliżej podstawy gałęzi. Rośnie z niskim krzakiem (do 1,5 m) lub niskim drzewem po wszczepieniu na łodydze. Wadą jest mała zimotrwalosc. Na środkowym pasie lepiej sadzić nieopalne pędy i zakrywać rośliny na zimę.
Wierzba, odmiana "Hakuro Nishiki".
Purpurowa wierzba
- średni krzew do 2-2,5 m wysokości, z gęstą, prawie sferyczną koroną i błyszczącymi czerwonawymi pędami.W ostatnich latach gatunek ten staje się coraz bardziej popularny w Rosji. Cień-tolerancyjny, ale niezbyt zimowy-odporny. Po zamrożeniu łatwo rośnie, nie jest konieczne pokrycie na zimę. Dobrze sadzone na chronionych przed wiatrem miejscach.
Purpurowa wierzba lub żółta nić, odmiana "Nana Gracilis".
Willow Caspian
- rozciągający się trzy metrowy krzew z cienkimi długimi pędami o bladożółtym kolorze i wąskich twardych liściach. Cień-tolerancyjny, ale niezbyt wytrzymały. Po zamrożeniu łatwo rośnie, nie jest konieczne pokrycie na zimę. Dobrze sadzone na chronionych przed wiatrem miejscach.
Kaspijskie krzewy wierzbowe.
Główne szkodniki wierzby i środki kontroli
W ogólnym systemie środków służących zwiększeniu wydajności wierzby na plantacjach należy zwrócić szczególną uwagę na środki zwalczania chorób i szkodników. Najczęściej wierzby są uszkadzane przez żuki liściowe i słonie, gąsienice różnych motyli, mszyce, muchy, a także roślinę z pasożytami. Przede wszystkim cierpią owady rosyjskie, prutovidnaya i fioletowa wierzba.
- Chrząszcz topoli. Chrząszcz o długości 10-12 mm, z czerwonawą elytrą i niebiesko-zielonym zaokrągleniem i spodem ciała. Na szczycie elytra jedna czarna plamka.
- Aspen liść chrząszcz. Wygląd i biologia liści osiki są podobne do topoli. Chrząszcz jest nieco mniejszy niż topola (długość 7-10 mm) i nie ma czarnych plamek na swojej elytrze.
- Willowworm. Najczęściej wpływa na wierzbę. Motyle gąsienic toczą koniuszki liści w ciasny kokon i pochłaniają wierzchołek pędu. Krzaki ucieczki, dlaczego tracą swoje właściwości techniczne.
- Mszyce, wierzba pospolita. Zasysa sok z liści, pąków, młodych pędów. Daje 10 pokoleń rocznie.
- Pająk. Pojawia się na spodzie liścia i zasysa sok. W przypadku poważnego uszkodzenia liście stają się brązowe i opadają. W lecie tyknięcie zielonkawo-żółtego koloru, jesienią staje się czerwono-pomarańczowe. Hibernuje pod korą, opadłymi liśćmi i w glebie (w stadium dorosłej kobiety).
- Convolvulus. Trawa chwastów, która szkodzi plantacjom wierzby, szczególnie w pierwszym roku życia. Powój jest skręcony wokół gałązki, pozostawiając ślady spirali na korze, a nawet na drewnie, powodując łamanie gałązek. Zastój wzrostu zatrzymuje się.
- Dodder European. Roślina jest pasożytem. Dodder uruchamia przypadkowe korzenie w drewnie gałązkowym, zasysając składniki odżywcze.Często cały krzew umiera z wichury.
- Willow Wolfberry. Motyl 20-25 mm długości z białymi skrzydłami. Gąsienice są kudłate, żółto-niebieskie z czerwonymi kropkami.
- Mysz gryzoni - zaszkodzić korzeniom i obgryzać sadzonki.
Wierzba Babilonu.
Przydatne właściwości wierzby
Kora wierzby jest od dawna stosowana jako środek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny. Ale te użyteczne właściwości rośliny nie są wyczerpane. Wystarczy wspomnieć, że kwas salicylowy, aktywny składnik w aspirynie, bierze swoją nazwę od łacińskiego słowa salix - wierzba.
Ponadto wierzba jest piękną rośliną miodową, jej puszyste szare kwiaty z żółtymi pręcikami są niezwykle bogate w nektar. Z elastycznych pędów wierzbowych wiążą silne kosze i robią lekkie meble. Czekamy na twoją radę!
