Będzie dotyczyć ignamów - tak nazywają się niektóre gatunki roślin Dioscorea (Dioscorea), które tworzą bulwy. Są to wieloletnie winorośle zielne ze spiralnie lub przeciwnie ułożonymi lancetowatymi liśćmi w kształcie serca. Podstawa, z której rosną winorośle, przypomina ziemniaki, wystraszone ruchami, ale nie wewnątrz, ale na zewnątrz. Ignamy są roślinami dwupiennymi, tj. kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych okazach.
Dioscorea uskrzydlona, skrzydlata lub skrzydlata Yamsa lub Indianin Yamams. © Tau'olungaIgnamy - najważniejsza uprawa rolnicza w krajach tropikalnych i subtropikalnych. Istnieje około 600 gatunków i odmian ignamów. Niektóre z nich, takie jak japońska Dioscorea rosnąca na Dalekim Wschodzie, są używane jako rośliny lecznicze. Zawiera substancje, które mają korzystny wpływ na pracę mięśnia sercowego, żeńskiego układu dokrewnego. Inne odmiany i odmiany ignamu są uprawiane na żywność, np. Ziemniaki.
W większości regionów naszego kraju uprawy te nie mogą rosnąć z powodu zbyt długiego sezonu wegetacyjnego i wysokich wymagań cieplnych. Niektórym ogrodnikom udało się jednak okiełznać te egzotyczne warzywa.
W warunkach pokojowych Dioscorea kwitnie rzadko, zwykle zimą. Kwiaty są tej samej płci, składają się z trójstronnego kielicha, okwiatu z 6 płatków, 6 prętów i słupka z trzema kolumnami. Na korzeniach powstają bulwy wielkości ziemniaków, zawierające skrobię, do której pozyskano ignam i hodowlę.
Ignamy mają jasną, szorstką skórę i białe lub żółte, czasami lekko czerwonawe miąższ. Pożądane jest gotowanie bulw i pieczenie bez obierania. Mieszkańcy Afryki i południowo-wschodniej Azji bulwy są smażone, pieczone, gotowane, a czasem suszone w celu dalszego przetworzenia na mąkę lub skrobię.
Japońska Dioscorea lub japoński Yam. © namayasaiMoje tropikach
Doświadczyłem 5 rodzajów ignamu - skrzydlate (Dioscorea alata), cynamon (Dioscorea opposita), bulwy (Dioscorea bulbifera), japoński (Dioscorea japonica) i chiński (Dioscorea batatas). Musiałem zrezygnować z dwóch pierwszych z powodu zbyt niskich (w naszych warunkach) wydajności, trzeci miał zbyt gorzkie bulwy. Dwa ostatnie gatunki rosną od kilku lat i sprawdziły się dobrze. Jednak niektórzy naukowcy uważają japońskie i chińskie odmiany jako odmiany tego samego gatunku. W rzeczywistości wyglądają bardzo podobnie, ale plon Japończyków jest nieco niższy, a bulwy układane są na większej głębokości.
Japońskie i chińskie ignamy nie wymagają ciepła, więc sadzę je bezpośrednio w ziemi bulwami (na przełomie marca i kwietnia). Ponadto, odkryte bulwy, a nawet ich małe kawałki zimują dobrze bez schronienia i dają nowe pędy na wiosnę. Na początku sezonu wegetacyjnego karmię je roztworem mocznika i kilkakrotnie popiołem.
Wszystkie yamy są roślinami miłującymi światło, ale tolerują również półcień światła. Ich pędy są długie i cienkie. Dlatego, aby roślina rozwijała się normalnie, instaluję podpory o wysokości co najmniej 2 m. Plonowanie ignamów zależy głównie od gleby, a nie od ilości nawozów. Na luźnej glebie dochodzi do 2 kg z krzaka, a na glinie spada do 0,5 kg. Ponadto, brzydkie bulwy rosną na glebie ciężkiej, trudnej do oczyszczenia, a na glebach sypkich są równe. Ponadto bulwy wnikają głęboko w glebę (czasami nawet do pół metra). Dlatego przygotowuję łóżko z głęboką warstwą orną. Jeśli tak się nie stanie, wtedy bulwy dosłownie wkręca się w glinę, należy je wyłuskać łomem i uszkodzić. Z bardzo luźnej ziemi wyciągam ignam z moją ręką, jak marchewkę.
Ignamy to rośliny o wilgotnym klimacie, więc aby uzyskać dobre zbiory, należy w ciągu sezonu równomiernie zwilżyć glebę.Ale rośliny tolerują krótkotrwałą suszę z wiatrem i wysoką temperaturą. Gdy temperatura w cieniu osiągnęła 42 ° C, nie mieli nawet liści obsadzonych, a ziemniaki "całkowicie" spalili.
Root Yam. © Jurema OliveiraW lipcu kwitną japońskie i chińskie ignamy. Kwiaty są bardzo małe, żółtawe, z silnym przyjemnym zapachem cynamonu, który odczuwany jest w odległości kilku metrów, jednak nie są one w pełni ujawnione i słabo zapylone.
Od kilku lat nie znajduję żadnych chorób na roślinach. Spośród szkodników tylko stępy uszkodziły bulwy pod ziemią. Jednak nie spowodowały one poważnych uszkodzeń.
We wrześniu bulwy nadziemne są formowane w kątach liści, używam ich do rozmnażania. Po dojrzeniu spadają z winorośli. Wkładam je do plastikowych torebek, ponieważ bulwy nie tolerują wysychania i trzymają je do wiosny w chłodnym (5-10 ° C) ciemnym miejscu.
Był przekonany, że nadziemne bulwy tolerują słaby mróz. Kiedyś musiałem je zbierać po małym (minus 5 ° C) przymrozku pod koniec listopada, kiedy nie wszystkie bulwy powietrzne rozpadły się z winorośli. Bulwy przecinały się dobrze i kiełkowały na wiosnę.
Wykopuję dojrzałe podziemne bulwy, gdy winorośl zmieni kolor na żółty i suchy. Następnie dobrze je wysusz. Przechowywane bulwy podziemne w niskich temperaturach. Regularnie, zwłaszcza na początku, przeglądam ignam, usuwając gnijące. Część bulw, zwłaszcza uszkodzonych, suszy się w temperaturze nie wyższej niż 10 ° С (gniją w temperaturze pokojowej).
Młody Tuber Yams uskrzydlony. © Forest & Kim StarrUdało mi się zdobyć tylko męskie kopie, więc owoców z nasionami nie można uzyskać. Propaguję ignam wegetatywnie. Trzymam siewki w słonecznym miejscu, woda umiarkowanie, paszę co dwa tygodnie. Tak, że liście nie twardnieją, posypać młode drzewka.
Ignamy są stosowane w żywności w dokładnie taki sam sposób jak ziemniaki - gotowane, smażone, pieczone. Nie można go jeść na surowo - miąższ jest bardzo obślizgły, niewygodne jest czyszczenie bulwy. Ignamy, szczególnie smażone i pieczone, lubię dużo więcej niż ziemniaki. Jeśli pieczesz bulwy, nie obieraj skórki.
Autor: V. Chernyak, Terytorium Krasnodar, Tuapse
