Przekształcenie majątku lepiej rozpocząć od sadzenia kwiatów bulwiastych lub bulwiastych. Ozdobią ogród kolorową paletą od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Jednak aby uzyskać hiacynty i żonkile w kwietniu, ich cebulki należy sadzić jesienią. Jak to zrobić dobrze, wymyślmy to.
Dlaczego nie można przechowywać żarówek
Podczas przechowywania żarówek nawet doświadczeni ogrodnicy czasami mają problemy. Aby zachować bulwę, musi zapewnić wystarczającą wilgotność. Ten wskaźnik w pomieszczeniu, w którym hibernacja kwiatów powinna wynosić co najmniej 70%.
Przed położeniem bulw do przezimowania należy je dokładnie zbadać pod kątem obecności chorób. Każda zgniła żarówka może zniszczyć wszystkie zimujące bulwy. Materiał do sadzenia wydobywany z ziemi może ukrywać szkodniki. Aby całkowicie pozbyć się chorób i niezamówionych „mieszkańców”, żarówki poddaje się dezynfekcji. Aby to zrobić, materiał jest najpierw dokładnie myty, a następnie przechowywany przez około pół godziny w roztworze malationu. Następnie cebule są dokładnie suszone, pozbywaj się resztek ziemi, starych korzeni i tak dalej. Po umieszczeniu ich w pudełkach w jednej warstwie i przechowywaniu w wentylowanym pomieszczeniu, w którym nie ma przeciągów. Materiał nie może być przechowywany w zamkniętych pojemnikach, ponieważ etylen uwalniany przez żarówki jest szkodliwy dla rozwijających się dzieci.
Aby zachować bulwy, zimowanie materiału poza glebą należy sprawdzać co tydzień. Białawe lub żółtawe plamy na bulwach tulipanów są oznaką gnilnego procesu. Takie przypadki należy natychmiast wyrzucić. Musisz usunąć miękkie hiacyntowe żarówki i zaciemnione części żonkili z magazynu.
Innym problemem podczas przechowywania żarówek jest stworzenie optymalnego reżimu temperaturowego. Materiał nie powinien rosnąć, ale jednocześnie nie powinien zamarzać. W pomieszczeniu, w którym żarówki zimują, musisz utrzymać temperaturę 15 ° C, maksymalnie 17 ° C. Bulwy trihydrii, muscari i krokusów są na ogół lepsze do sadzenia w ziemi w każdych warunkach - nie można trzymać małych cebul do wiosny. Albo wysychają, albo gniją.
Jak długo mogę sadzić
Cebulki tulipanów, hiacyntów i innych wiosennych kwiatów zakorzeniają się średnio po dwóch tygodniach. Doświadczeni ogrodnicy wiedzą, kiedy w ich regionie występują stabilne przymrozki. Licząc pół miesiąca od tego okresu, możesz ustalić termin sadzenia roślin w ziemi.
Jednak pogoda często przynosi niespodzianki - albo długą odwilż po mrozach, albo przedłużające się indyjskie lato. Jeśli po posadzeniu cebulki nie tylko zakorzenią się, ale także wykiełkują, nie należy panikować. Wystarczy, aby pokryć młody wzrost. Do tych celów odpowiednie są agrofabrykaty, siano, opadłe liście lub słoma. Tulipanów i żonkili w ogóle nie można przykryć - są one przystosowane do zimowania na śniegu.
Jest inna sytuacja - nagle przymrozki uciekły. Rozpacz również nie jest tego warta - zwykle pierwsze przymrozki zastępuje odwilż. W tym okresie musisz mieć czas na sadzenie bulw. Ta opcja jest dopuszczalna, jeśli ziemia nie jest zamarznięta do głębokości sadzenia.
Możesz sadzić w mroźną pogodę, ale rowki muszą być przygotowane, posypane suchą ziemią. Jeśli górna warstwa ziemi jest pokryta skorupą lodową, ziemia jest zamrażana 1-2 cm, ale luźniej głębiej, lepiej sadzić cebulki. Aby chronić przyszłe rośliny, lepiej przykryć tak późne sadzenie gałązkami świerkowymi, włókniną lub słomą.
Co należy wziąć pod uwagę podczas późnego wejścia na pokład
Konieczne jest rozpoczęcie sadzenia cebul w ziemi jesienią, gdy temperatura spadnie do 5 ° C. Wystarczająco niska temperatura nie pozwoli cebulce rozpocząć aktywnego wzrostu, a jest to tryb optymalny do ukorzenienia rośliny. Podczas jesiennego sadzenia bruzd nie można podlewać, ale warto dodatkowe ściółkowanie gleby.
Bulwy posadzone przed zimą należy chronić przed kontaktem z wodami gruntowymi, przed nadmiernie suchą glebą i przed mrozem. Materiał należy sadzić w taki sposób, aby gleba pod nim była wystarczająco wilgotna, a gleba je pokrywająca była sucha. Jeśli sadzenie odbywa się w obszarze o wysokim poziomie wód gruntowych, cebulki należy chronić przed zewnętrznymi opadami atmosferycznymi. Aby to zrobić, po posadzeniu bulw, ubite rowki są pokryte folią, agrofabrykiem o dużej gęstości, osłoną i tak dalej.
Zazwyczaj wiosenne kwiaty mogą rosnąć normalnie bez corocznego kopania. Muszą być przeszczepiane raz na cztery lata, więc nie powinieneś niepokoić bulw co roku. Doświadczeni letnicy używają jednej sztuczki. Na długo przed indyjskim latem organizują przyszłe kwietniki. W tym celu plastikowe doniczki wkopuje się w ziemię, wypełnia ziemią i pokrywa warstwą kompostu, włókniny lub podobnej powłoki. Głównym zadaniem tej manipulacji jest zapobieganie stwardnieniu ziemi i stwardnieniu przed sadzeniem cebul. Po posadzeniu bulw są one pokryte gałązkami świerkowymi lub innymi improwizowanymi środkami.
Każdy letni urzędnik może cieszyć oko po zimowych śniegach jasnymi hiacyntami, muscari lub krokusami. Nawet jeśli nastąpiła naturalna „awaria”, a zima przyszła wcześniej lub znacznie później, nie powinieneś się martwić. Wiosenne kwiaty są dość odporne na mróz. Żarówki lepiej sadzić w ogrodzie kwiatowym, niż próbować je zimować poza glebą.
