Kirkazon - zdrewniały lub trawiasty winorośl z dużymi pięknymi liśćmi. Jest często stosowany do ścisłego kształtowania pionowych konstrukcji. Znane są również właściwości lecznicze kirkazonu. W opisach można znaleźć tę samą roślinę pod nazwami „aristolochia”, „kobieta przy porodzie”, „kamfora” lub „trawa gorączkowa”. Należy do rodziny Kirkozon. Rodzaj roślin jest tak starożytny, że istniał jeszcze przed podziałem ziemi na kontynenty. Dlatego poszczególne odmiany występują na całym świecie. Najczęściej kirkazona żyje w tropikalnych i subtropikalnych strefach Afryki, Australii, Azji i Ameryki Łacińskiej.
Opis zakładu
Kirkazon jest trawiastą byliną. Ma rozgałęziony kłącze, które znajduje się płytko od powierzchni ziemi. Słabo rozgałęzione pędy osiągają wysokość 8-14 m. W dolnej części zdrewniałe łodygi rosną pionowo. W młodym wieku są pokryte zielonobrązową gładką korą, która stopniowo brązowieje i pęka. Górna część winorośli jest bardziej elastyczna i pokryta kupkami.
Liście kirkazonu są bardzo dekoracyjne. Duża płytka liścia w kształcie serca, podniebienia lub strzały jest pomalowana na jasnozielony lub jasnozielony. Od spodu liść pokryty jest krótkimi kosmkami. Długość blaszki liściowej wynosi 5-30 cm. Liście mają długie łukowate ogonki i są ułożone w następnej kolejności. Tworzą ciągłą zieloną osłonę, otrzymując maksymalne światło w ciągu dnia.
Okres kwitnienia w cyrkonie występuje w maju-październiku, w zależności od gatunku. Trwa do 20 dni. Kwiaty pachowe rosną pojedynczo lub w grupach do 8 pąków. Mają bardzo nietypowy kształt. Zakrzywione tuby przypominają dzbanki, saksofony lub gramofony. Owady wnikają w nie. Ponieważ kirkazon jest zapylany głównie przez muchy, jego kwiaty wydzielają nieprzyjemny zapach rozkładu. Kolor płatków może być czerwony, czerwonawo-brązowy lub żółty. Kwitnienie rozpoczyna się w wieku 5 lat.
Po zapyleniu dojrzewają wiszące skrzynie nasienne o zaokrąglonej lub podłużnej formie. Pod cienką skórką znajduje się wiele nasion. Dojrzewające pudełko otwiera się samoistnie, a ziarna trihedry wylewają się z niego lub rozprzestrzeniają na wietrze.
Rodzaje cyrkonu
Na świecie istnieje prawie 200 gatunków arystolochii. W bezkresie Rosji rośnie tylko 7 z nich. Najczęstsze:
Kirkkazon zwykły (lomonosovidny). Duży winorośl z trawiastymi pędami o długości do 15 m wyróżnia się dużymi jajowatymi liśćmi o matowej szorstkiej powierzchni. Liście kończą się tępą krawędzią. Pod koniec maja na roślinie pojawiają się małe dzbanki kwiatów, pomalowane na żółto. W lipcu owoce dojrzewają w postaci eleganckich sferycznych pudełek, podobnych do miniaturowych dyń lub arbuzów.
Arystolochia ma duże liście. Roślina jest winoroślą. Młoda kora na nim jest gładka, bagno zielona. Z biegiem lat pęka i nabiera jasnobrązowego odcienia. Jasnozielone liście w kształcie serca dorastają do 30 cm średnicy. Na jednym pędzie liście mogą różnić się kolorem, nadając lianie kolor mozaiki. Jesienią, pozostając zielony, liście opadają. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, żółto-zielone kwiaty rurkowe, podobne do małych dzbanków, kwitną w kątach liści. Po zapyleniu dojrzewają podłużne kapsułki nasienne. Jednak owocowanie prawie nigdy nie występuje z powodu braku naturalnych zapylaczy.
Circason Manchu. Liściasta drzewna liana pokryta jest dużymi ciemnozielonymi liśćmi. Na ostrzach liści znajdują się gruczoły wydzielające zapach kamfory. Szerokość liści dochodzi do 30 cm, kwitnienie następuje od początku maja, kiedy na winorośli kwitną kremowo-brązowe kwiaty pachowe. Jesienią pożółkłe liście spadają.
Kirkazon czuł. Liściasta roślina pnąca rośnie do wysokości 10 m. Jej młode pędy i liście są gęsto pokryte filcem. Liście są pomalowane na jasnozielony, matowy kolor. Spektakularne jajowate ulotki osiągają 16 cm długości, a na początku czerwca pomarszczone żółte kwiaty kwitną około 3,5 cm długości.
Circason jest elegancki. Liana o pięknych liściach w kształcie serca wyróżnia się większymi kwiatami. Pąki znajdują się pojedynczo lub w ilości 4-6 sztuk w kątach liści. Długość pomarszczonej zakrzywionej rurki wynosi ponad 10 cm, a szerokość około 8 cm Na zewnątrz korona jest pomalowana na kremowo, a od wewnątrz pokryta jest siecią czerwono-brązowych żył. Odmiana kwitnie w lipcu i zachwyca niezwykłymi koronami aż do września.
Hodowla
Chociaż Kirkazon jest absolutnie bezpretensjonalny w swoim odejściu, jego reprodukcja wymaga wysiłku. Cyrkon rozmnaża się metodami nasiennymi i wegetatywnymi (nakładanie warstw, sadzonki, dzielenie krzewów). Najwygodniejszym dla amatorskiego ogrodnika jest metoda rootowania warstw. Wystarczy wykopać część winorośli w ziemię i zmiażdżyć ją. W takim przypadku powierzchnia kory musi być lekko porysowana. Korzenie są gwarantowane, ale proces zajmie dużo czasu. Jedynie dwuletnie zwolnienia są w stanie oddzielić się i niezależny rozwój.
W regionach południowych skutecznie stosuje się metodę ukorzeniania sadzonek. Wiosną, przed pączkiem, pędy są cięte i zakorzenione w otwartym terenie. Uprawiane są również sadzonki jesienne. Zaleca się przetwarzanie dolnej części za pomocą „Kornevina”. Ukorzenianie odbywa się na mokrym piasku lub w luźnej glebie pożywnej. Musi być regularnie nawilżany. W pierwszym miesiącu sadzonki są szczególnie ostrożnie trzymane pod przezroczystą czapką i osłoną na zimę. Gleba jest ściółkowana grubą warstwą torfu. Następnej wiosny możesz przesadzić młodą kirkazonę na stałe.
Niektóre gatunki winorośli tworzą wiele podstawowych procesów. Wiosną można je wykopać i przesadzić osobno. Opieka nad pędami podstawowymi nie jest inna.
Aby wyhodować kirkazon z nasion, rośliny uprawia się jesienią na otwartym terenie. Świeże, dojrzałe nasiona są rozmieszczane w studzienkach o głębokości do 3 cm. Są posypane ziemią i ściółkowane kompostem. Pędy pojawiają się w kwietniu-maju, w pierwszym roku roślina rośnie tylko 20-50 cm, ale kłącza aktywnie się rozwija. Przesadzanie sadzonek do stałego miejsca planowane jest w wieku 2-3 lat.
Sadzenie rośliny
Sadzonki cyrkonu preferują luźną żyzną glebę. Na glebach zubożonych lub ciężkich wykopać otwór głębiej (50–60 cm). Warstwa drenażowa jest wyłożona u dołu, a wolna przestrzeń jest wypełniona kompostem, humusem, piaskiem, torfem i glebą. Kirkazon jest słabo rozwinięty na glebach kwaśnych, dlatego tarcicy z drewna iglastego nie można używać do spulchniania. Z tego samego powodu kompost jest wytwarzany z odpadów drzew liściastych.
Ważne jest zachowanie odległości między roślinami. Ponieważ formy kirkazon strzela bardzo aktywnie, odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 0,8-1 m.
Zasady opieki
Aristolochia preferuje otwarty teren bez przeciągów. Najlepsze rośliny rozwijają się w półcieniu. W bezpośrednim świetle słonecznym kwitną gorzej, a liście często tracą napięcie. Zaleca się sadzić kirkason w pobliżu zbiorników wodnych i wzdłuż brzegów rzek. Roślina uwielbia wodę i wysoką wilgotność. Podczas podlewania woda wlewa się zarówno do gleby, jak i na koronę. W warunkach wysokiej wilgotności krzak rozwija się lepiej. Okresowe kąpiele i zraszanie przyniosą korzyści tylko roślinie.
Możesz pozbyć się chwastów za pomocą pielenia i spulchnienia gleby. Możesz więc zniszczyć skórkę po podlaniu i ułatwić przenikanie powietrza do korzeni. Dużo wysiłku nie jest potrzebne, wystarczy poluzować górne 5-8 cm ziemi.
Latem, raz w miesiącu, Kirkazon jest karmiony nawozami organicznymi. Roztwór nakłada się na glebę u korzeni, a następnie wlewa się porcję czystej wody. Więc nawozy nie spalą pędów.
Wiosną i latem dzienny wzrost pędów osiąga 25 cm, więc winorośl będzie musiała być regularnie przycinana. Wczesną wiosną suszone pędy i dodatkowe pędy są usuwane, w przeciwnym razie podpora może nie być w stanie poradzić sobie z dużą wagą. Przed zimowaniem ciepłolubne i młode kirkazony potrzebują starannego schronienia. Gleba pokryta jest opadłymi liśćmi i świerkowymi gałęziami. Roślina jest całkowicie usuwana ze wspornika lub przykryta pionowo włókniną.
W zbyt gęstych nasadzeniach lub przy nadmiernym podlewaniu korzenie i liście kirkazon cierpią na mączniaka prawdziwego i zgniliznę. Tylko radykalne przycinanie i działanie grzybobójcze uratuje roślinę. Spośród pasożytów najbardziej szkodliwe są przędziorków. Subtelne owady osiadają na liściach i żywią się sokiem rośliny. Regularne spryskiwanie czystą wodą pomaga zapobiegać infekcjom. W przypadku wykrycia szkodników są one leczone środkiem owadobójczym.
Kirkazon w projektowaniu krajobrazu
Gruba liana tworzy ciągłą zieloną kaskadę, pod którą spoczywa każdy nieestetyczny budynek gospodarstwa lub ogrodzenie. Za pomocą kirkazona z dużymi liśćmi twórz łuki, korytarze, a także ozdabiaj altany. Roślina jest w stanie utworzyć gęsty cień, w którym można spędzić czas w upalny dzień. Kircasone żyje od co najmniej 30 lat, stopniowo powiększając się, dekorując witrynę i oczyszczając powietrze w pobliżu domu.
Właściwości lecznicze
Wszystkie części kircazonu, a zwłaszcza liście i pędy, są bogate w kwasy, żywice i olejki eteryczne. Preparaty roślinne mają właściwości przeciwzapalne, napotne, dezynfekujące, przeciwbólowe i gojące się rany. W medycynie ludowej wywary i napary z kirkazon stosuje się w celu obniżenia ciśnienia krwi, poprawy czynności nerek i zwalczania chorób zakaźnych. Kompresy z sokiem roślinnym pomagają radzić sobie z czyrakami, swędzącą skórą, leczą ropne rany i ułatwiają przebieg zapalenia sutka.
Przy wszystkich pozytywnych właściwościach kirkazon może być niebezpieczny. Przedawkowanie lub nieuzasadnione regularne stosowanie prowadzi do powstania guza w nerkach i rozwoju niewydolności wątroby. Ciężka alergia jest możliwa w wyniku kontaktu z rośliną. Z tych powodów leczenie kirkazonem jest praktykowane tylko po szczegółowej konsultacji z lekarzem.
