Rodzaj rośliny, takiej jak berberys (Berberis), jest bezpośrednio związany z rodziną berberysu, a reprezentują go krzewy i drzewa. Nazwa berberys pospolity pochodzi od arabskiego słowa "beiberi", które tłumaczy się jako "w kształcie muszli". Największą częstość występowania berberysu w warunkach naturalnych obserwuje się w górzystych regionach półkuli północnej. Ten rodzaj łączy w sobie 170 gatunków różnych roślin, a niektóre z nich uprawiane są przez ogrodników. Smaczne dżemy i napoje są przygotowywane z owoców berberysu, roślina jest również używana do produkcji leków w domu. I wciąż taka roślina różni się raczej skutecznym wyglądem. Liście odmian berberysu mogą być malowane w różnych kolorach, na przykład zielonym, fioletowym, żółtym, i mogą być barwne, plamiste lub mieć obramowanie. Wciąż różne gatunki i odmiany mogą różnić się wysokością buszu, która waha się od 30 do 300 centymetrów.
Funkcje borówki
Taki krzew może być wiecznie zielony, liściasty i półzimozielony. Na nim są ciernie, a także skórzaste lub proste naprzemiennie ułożone blaszki.Kolce są zmodyfikowanymi liśćmi, pozostawiając jedynie żyłę centralną. Rozwój krótkich pędów występuje w zatokach kręgosłupa, z tego powodu płytki liści są zbierane w postaci pęków. Na pędach tego roku blaszki liściowe są ułożone pojedynczo w spiralę. Małe pachnące kwiaty w kolorze złotożółtym lub pomarańczowym z plamami czerwieni. Z reguły kwiaty są częścią kwiatostanów w postaci cystowatej lub kory- micznej, ale w niektórych przypadkach są również samotne. Każdy płatek ma parę nektarów. Podczas kwitnienia berberysu pasą się pszczoły do zapachu kwiatów, taka roślina jest uważana za dobrą roślinę miodową. W zależności od rodzaju i odmiany owoców może mieć inny kształt i kolor. Roślina ta dobrze rośnie w mieście, ponieważ charakteryzuje się bezpretensjonalnością, tolerancją na suszę. A berberys rośnie doskonale i rozwija się w każdej glebie. Ta roślina jest doskonała do tworzenia żywopłotów.
Jak zasadzić berberysu
O której godzinie posadzić
Z reguły sadzonki berberysu są sadzone wiosną po całkowitym rozmrożeniu ziemi.Jednak lądowanie powinno mieć czas, zanim rozwiną się pąki. Jednak w niektórych przypadkach lądowanie można wykonać jesienią. A raczej w momencie, gdy następuje masywne opadanie liści. Tak mało wymagająca roślina może być uprawiana w miejscu półcienistym, jak również na otwartym terenie, ponieważ porywy wiatru i przeciągi nie są dla niego szkodliwe. Należy pamiętać, że gatunki i odmiany z fioletowymi płytkami liści wyglądają o wiele bardziej imponująco, jeśli rosną w słonecznym miejscu. Najbardziej odpowiednia gleba jest obojętna, ale berberys wyrasta całkiem normalnie i rozwija się w glebie o pH mniejszym niż 7. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, do niej trzeba dodać wapno. Możesz wykonać niezbędne nawozy na kilka miesięcy przed sadzeniem sadzonki i tuż przed sadzeniem. Tak więc, 100 gram superfosfatu, 200 gram popiołu drzewnego, 400 gram wapna gaszonego i od 8 do 10 kilogramów gleby ogrodowej zmieszanej z kompostem lub humusem powinny zostać dodane do otworu.
Funkcje lądowania
Jeśli sadzimy krzewy pojedynczo, to między nimi należy zachować odległość od 150 do 200 centymetrów. W takim przypadku, jeśli taki krzew jest używany do tworzenia żywopłotu, wówczas nie więcej niż 2 krzewy sadzi się na 1 metr bieżący.Sadzonki należy przygotować 14-20 dni przed sadzeniem. Rozmiar takiego dołu powinien wynosić 40x40 centymetrów, a głębokość wykopu dla żywopłotu wynosi 0,4 metra. Aby poprawić napowietrzenie systemu korzeniowego, należy wypełnić dno wykopu lub wykopu warstwą piasku. W przypadku, gdy gleba jest obojętna lub lekko kwaśna, to przed zasadzeniem berberysu należy ją nawozić nawozami wskazanymi powyżej, ale jednocześnie nie jest konieczne wlewanie popiołu i wapna. Po przygotowaniu dołu, umieszcza się w nim sadzonkę i wlewa się niezbędną ilość gleby, którą następnie prasuje. Następnie należy wysypać roślinę z dużą ilością wody, a powierzchnię łodygi pokryć warstwą ściółki (kompostu lub torfu). Po posadzeniu berberysu należy odciąć część znajdującą się nad powierzchnią ziemi. Należy jednak zauważyć, że w pozostałej części powinna istnieć od 3 do 5 dobrze rozwiniętych nerek.
Opieka berberysu
Dorastanie
Nawet osoba, która jest początkująca w ogrodnictwie, może wyhodować berberys. Faktem jest, że jest niezwykle bezpretensjonalny i mało wymagający w pielęgnacji, podczas gdy w ten sam sposób trzeba dbać o wszystkie gatunki i odmiany.Na przykład troska o berberys z Thunberg, który jest najczęściej uprawiany jako krzew ozdobny, jest całkowicie identyczna z tą stosowaną w uprawie odmian o jadalnych owocach. W związku z tym wystarczy dokładnie zbadać, jak prawidłowo wyhodować taki krzew, a następnie będzie można hodować jego różne rodzaje i odmiany.
Pielęgnacja berberysu jest podlewanie, przycinanie, rozluźnienie gleby, usuwanie chwastów i terminowe karmienie. Jeśli okres letni charakteryzuje się długimi okresami suszy, wówczas podczas nich należy nawadniać 1 raz w ciągu 7 dni, stosując zimną wodę, którą należy wlać bezpośrednio pod korzeń, starając się utrzymać płyn na powierzchni blach. Jeśli w lecie jest wystarczająco dużo deszczu, to podlewanie tego krzewu nie jest konieczne. Nowo zasadzone rośliny powinny być podlewane w ten sam sposób raz w tygodniu, do momentu, w którym pereboleut nie dotknie wzrostu. Jeśli lato było nadmiernie deszczowe i wilgotne, może to spowodować gnicie systemu korzeniowego berberysu, ponieważ reaguje on wyjątkowo negatywnie na gromadzenie się płynu w glebie.Nie zapominaj o podnoszeniu na czas całej trawy chwastów, a także młodemu wzrostowi, który rośnie w buszu w dużych ilościach. Pamiętaj również, aby poluzować powierzchnię gleby. Aby zmniejszyć liczbę chwastów, poluzowanie gleby i nawadnianie, konieczne jest posypanie powierzchni gleby warstwą ściółki (trociny, torfu lub łupiny orzecha).
Najlepszy sos
Taka ilość nawozu, która jest wprowadzana do gleby podczas sadzenia, trwa około 12 miesięcy. Wraz z nadejściem następnej wiosny, berberys należy podawać z nawozami zawierającymi azot, dlatego w tym celu stosuje się roztwór mocznika (na 10 litrów wody, 20 do 30 gramów substancji). W kolejnych latach konieczne będzie karmienie berberysu nawozem zawierającym azot w odstępach 1 raz w 3 lub 4 lata. Jeśli jednak ten krzew jest uprawiany w celu wyprodukowania owoców, to po zakończeniu kwitnienia i pod koniec sezonu należy dodać do gleby potas i fosfor (15 gramów superfosfatu i 10 gramów nawozu potasowego na krzak). Do obciągania można użyć tak złożonego nawozu jak Kemira-universal. W pierwszych dniach lipca konieczne jest stosowanie takiego nawozu w glebie, a 15 gramów substancji pobiera się na 10 litrów wody.
Przycinanie
Podczas przycinania konieczne będzie odcięcie pędów dotkniętych chorobą lub szkodnikami, a także osłabionych, wysuszonych, a nawet tych, które przyczyniają się do zgrubienia. Jeśli wygląd jest dekoracyjny, to po raz pierwszy musi zostać odcięty na wiosnę, aby osiągnąć rok. W takim przypadku konieczne jest zmniejszenie 1/3 lub 2/3 drogi ewakuacji. W kolejnych latach krzew jest przycinany dwa razy w roku, a mianowicie w pierwszych dniach czerwca i na początku sierpnia. Takie przycinanie jest zarówno sanitarne, jak i kształtujące. Te gatunki i odmiany, które są niewymiarowe, nie można ujawnić procedury przycinania.
Choroby i szkodliwe owady
Szkodniki, takie jak berberysowate, mszyce berberysowe lub ćmy kwiatowe, mogą zaszkodzić temu krzewowi. W przypadku zarażonego krzewu płytki liści zaczynają się kurczyć i wysychać. Ćma stanowi wielkie niebezpieczeństwo dla tych gatunków, które mają jadalne owoce, ponieważ żywi się nimi. Do eksterminacji mszyc użyj roztworu domowego mydła (300 gramów substancji na wiadro wody). Aby zniszczyć gąsienice sawfly, a także ćmę, konieczne jest przetworzenie krzaka 1-3% roztworem chlorofosu.
W większości przypadków te krzewy są zakażone chorobami grzybowymi, takimi jak rdza, plamistość liści, mączniak prawdziwy, bakterioza lub więdnięcie. W krzakach z mączniakiem prawdziwym, na powierzchni płytek liściowych, jagód i łodyg pojawia się białawy, sproszkowany osad. Pod koniec jesieni w obszarach roślin dotkniętych chorobą pojawia się cleistothecia, a grzyb toleruje zimowanie w nich. Aby pozbyć się tej choroby, należy wykonać zabieg z roztworem siarki koloidalnej (1%). Łodygi bardzo dotknięte chorobą należy wyciąć i zniszczyć. Z reguły rdza pojawia się na krzakach rosnących w pobliżu roślin trawiastych. Na zainfekowanym osobniku na przedniej stronie liści pojawiają się plamki koloru pomarańczowego, natomiast po złej stronie powstają czerwone wybrzuszenia. W przypadku silnego zabrudzenia płyty arkuszowe wysychają i odpadają. Możliwe jest pozbycie się tej choroby poprzez leczenie specjalnym roztworem, który przeprowadza się 3 razy. Aby to zrobić, użyj roztworu płynów Bordeaux lub siarki koloidalnej (1%).Pierwsze traktowanie przeprowadza się natychmiast po otwarciu wszystkich pąków i liściach, a następnie - z przerwą na 20 dni.
Po zakażeniu plamami na blaszkach liści pojawiają się plamki o różnych kształtach, dzięki czemu roślina traci swój dekoracyjny wygląd. Do pozbycia się tej choroby stosuje się roztwór tlenochlorku miedzi (na wiadro wody od 30 do 40 gramów). Przetwarzanie należy przeprowadzić przed kwitnieniem berberysu i po kwitnieniu. W krzaku zarażonym więdnięciem liście i łodygi stają się powolne i suche. W takim przypadku więdnięcie zaczyna się od jednej strony, a następnie stopniowo rozprzestrzenia się po całej roślinie. Aby zapobiec atakowi choroby na cały krzew, konieczne jest terminowe cięcie zarażonych pędów. Również w początkowej fazie rozwoju więdnięcia tlenochlorek miedzi lub płyn bordeaux pomoże pozbyć się go. Jako środek zapobiegawczy na wiosnę krzewy muszą rozpylać płyn Bordeaux. Po zakażeniu bakteriozą (rak bakteryjny) na krzaku pojawiają się guzy i pęknięcia, które zaczynają rosnąć. W takim przypadku, jeśli bakterioza uderzyła tylko w górną część łodygi, należy ją przyciąć, chwytając zdrową tkankę.Jeśli jednak rak pojawił się w dolnej części łodygi, która znajduje się obok pnia, cały krzew zostanie zainfekowany. Zainfekowane obszary należy odciąć i zniszczyć, następnie cały krzew traktować mieszaniną Bordeaux lub innymi środkami zawierającymi miedź.
Rozmnażanie berberysu
Możliwe jest rozmnażanie takiego krzewu przez nasiona, a także przez dzielenie buszu, nakładanie warstw i cięcie. Należy pamiętać, że każda z tych metod ma zarówno stronę pozytywną, jak i negatywną.
Rosnące nasiona berberysu
Aby zebrać nasiona potrzebne są dobrze dojrzałe owoce berberysu. Oddziel kości od miazgi i zanurz je w roztworze potasu manganowego, gdzie powinny spędzić kilka minut. Następnie nasiona muszą zostać wysuszone. Wysiewanie nasion w czasie jesieni bezpośrednio do ogrodu ucznia, podczas gdy muszą być naprawione na głębokość centymetra. Po kilku prawdziwych liściach pojawiających się wiosną, należy przerzedzać, pamiętając jednak, że odległość między roślinami nie powinna być mniejsza niż 3 centymetry. Rosną na łóżka treningowe berberysu powinny być na kilka lat, po czym są sadzone w stałym miejscu.Jeśli planujesz siew na wiosnę, nasiona będą musiały być podzielone na straty. Aby to zrobić, muszą być wymieszane z piaskiem i umieszczone na półce lodówki (temperatura 2-5 stopni), gdzie muszą spędzić od 2 do 5 miesięcy. Takie sadzonki posadzone na stałe miejsce, po raz pierwszy przyniosą owoce po 2 lub 3 latach od momentu pojawienia się pędów. Należy jednak pamiętać, że w przypadku pojawienia się jajników konieczne jest umieszczenie kilku krzewów obok siebie, ponieważ roślina ta wymaga zapylenia krzyżowego.
Rozmnażanie sadzonek berberysu
Przygotowanie sadzonek wyprodukowanych w połowie czerwca, procedura ta powinna być przeprowadzona wcześnie rano. Płyty arkuszy, znajdujące się u dołu sadzonek, należy usunąć, a te u góry należy skrócić do ½ części. Następnie przygotowane sadzonki należy zanurzyć w roztworze stymulatora wzrostu korzeni (heteroaucyna, epine lub korzeń), gdzie powinny pozostawać przez kilka godzin. Następnie należy je dokładnie opłukać czystą wodą i posadzić w szklarni w wilgotnej mieszance z gleby żyznej, próchnicy, torfu i piasku (2: 2: 2: 1).W szklarni trzeba wykonać zdejmowalną kopułkę, która musi być przezroczysta. W szklarniach będzie około pół miesiąca. Kopułę należy systematycznie usuwać w celu wentylacji sadzonek. Gdy dojdzie do całkowitego zakorzenienia, schron powinien zostać usunięty na zawsze. Sadzonki sadzi się na stanowisku treningowym, gdzie powinny rosnąć przez około 2 lata, a następnie można je sadzić w stałym miejscu.
Powielanie berberysu przez nakładanie warstw
Wiosną, na krzaku wśród niższych gałęzi, trzeba wybrać dość silny jednoroczny trzon. Następnie należy go docisnąć do powierzchni gleby i włożyć do płytkiego (około 20 centymetrów) rowka, który należy wykonać z góry. Zamocuj łodygę, a następnie wypełnij rowek glebą, podczas gdy na powierzchni gleby powinna pozostać tylko górna część pędu. Jesienią, gotowe ukorzenione sadzonki powinny być oddzielone od rośliny rodzicielskiej i przeszczepione do uprawy.
Powielanie berberysu przez dzielenie krzewu
Ta metoda rozmnażania jest świetna w przypadku niewymiarowych gatunków berberysu, podczas gdy roślina musi mieć co najmniej 3-5 lat, a jej korzeń musi znajdować się na głębokości co najmniej 10 centymetrów.Wiosną należy wykopać krzak, a następnie podzielić go na kilka delenoków, które powinny mieć mniej więcej taki sam rozmiar. Aby podzielić sam korzeń, możesz potrzebować nie tylko sekatora, ale także piły ogrodowej. Działaj bardzo ostrożnie, starając się, aby roślina była jak najmniejsza. Gdy krzew jest podzielony, konieczne jest rozłożenie wszystkich kawałków pokruszonym węglem drzewnym, po czym delenki są sadzone w otwartym terenie. W przypadku, gdy łodygi próbki zaczynają rozgałęziać się nad powierzchnią ziemi, ta metoda reprodukcji nie jest stosowana.
Berberys w zimie
Berberys jesienią
Po późnej jesieni powierzchnia koła powinna być pokryta warstwą ściółki, a materiał musi być luźny (kompost, torf lub suche liście).
Zimowanie jagód
Młode okazy, które jeszcze nie skończyły 5 lat, powinny być pokryte zimowymi liśćmi świerku, zwłaszcza jeśli gatunek jest zimozielony. W przypadku, gdy kopia jest dość duża, powinna być osłonięta na zimę w taki sam sposób, jak hortensja lub róża ogrodowa. Aby to zrobić, sznurek (lina) musi być ciasno ściągnięty z gałęzi,po czym pod buszem zbudowane jest podobieństwo cylindra z metalowej siatki, a jego wysokość powinna przekroczyć krzak o 10 centymetrów. Dostępne pustki wewnątrz konstrukcji muszą być wypełnione suchymi opadniętymi liśćmi, a następnie sam cylinder musi być owinięty materiałem kryjącym.
Rodzaje i odmiany berberysu ze zdjęciami i nazwami
Istnieje duża liczba gatunków i odmian berberysu, a czasami nie jest tak łatwo ogrodnikowi, aby dokonać wyboru. Wybierając konkretny typ lub odmianę, musisz dokładnie wiedzieć, jaki cel chcesz osiągnąć i skupić się na nim. Jeśli masz zamiar wyhodować jagodę na jagody, to powinieneś wybrać specjalne rodzaje. Jeśli potrzebujesz ozdobić swój ogród lub stworzyć żywopłot, to do tego pasują inne odmiany i typy. Należy jednak pamiętać, że istnieją takie gatunki, które mogą nie tylko stać się wspaniałą dekoracją ogrodu, ale także dać bogaty zbiór smacznych owoców.
Berberis vulgaris (Berberis vulgaris)
Gatunek ten jest głównym tego rodzaju. Wysokość takiego krzewu może sięgać 300 centymetrów. Łodygi są brązowo-szare, z trzyczęściowymi kolcami o długości dwóch centymetrów.Skrzydła, cienkie blaszki liściowe o kształcie elipsy mają krawędź ostrzowo-ząbkowaną. Ich przednia strona jest pomalowana na ciemnozielone, a tył pomalowany jest na jasnozielono-szary kolor. Długość kwiatostanów racemose osiąga 6 centymetrów, składają się one z pachnących kwiatów o żółtym kolorze. Kwitnienie trwa 14-20 dni. Jest wiele bogatych czerwonych jagód, które mają około 15 mm długości. Gatunek ten ma wiele odmian: albé-variegata - liściastych płyt o białym i różnobarwnym kolorze; aureo-marginate - liście mają złotą obwódkę; atropurpureya - ciemnopurpurowe lub czerwone liście. W beznasiennej formie zwykłej berberysu berberysu owoc jest bardzo łatwy w obróbce.
Istnieje kilka gatunków, które mają pewne podobieństwa do zwykłego berberysu, na przykład: prowansalskie berberysy (mieszańce zwykłego berberysu i berberysu syberyjskiego), kolczaste - widok z Himalajów, kanadyjskiej, berberysu Zimbolda, berberysu Jamesa i berberysu Diels.
Barberry Thunberg (Berberis thunbergii)
Jest to najbardziej spektakularny widok berberysu liściastego, który wyróżnia się dekoracyjnym efektem.W tej wysokości krzewu może się różnić od pół metra do metra. Są gałęzie poziome. Nasycone czerwone lub jasnożółte młode łodygi są łukowato odgięte i rozgałęziają się silnie. Z biegiem czasu stają się brązowo-purpurowe lub brązowe. Elastyczne cienkie kolce mają długość centymetra. Pełne wdzięku liście mają obosydowaty lub podłużny kształt, długości sięgają nie więcej niż 30 mm. Ich przednia strona ma bogaty zielony kolor, a purl - niebieskawy, a jesienią zmieniają kolor na bogatą czerwień. Kwiaty mogą być pojedyncze lub zebrane w pęczki. Wewnętrzna powierzchnia płatków jest żółta, a zewnętrzna jest czerwona. Kwitnienie trwa 7-14 dni. Centymetrowe, błyszczące, eliptyczne jagody mają czerwono-koralową barwę. Dojrzewają w pierwszych dniach jesieni i stają się główną ozdobą krzewu przez kilka miesięcy. Owoc zawiera dużą liczbę alkaloidów, dlatego mają gorzki posmak, ale w zimowe dni chętnie jedzą ptaki. Sadzenie i uprawianie takiego wyglądu jest bardzo proste. Ten krzew będzie doskonałą ozdobą Twojej działki.Gatunek ten ma wiele form dekoracyjnych: wielkokwiatowe (pluriflora), ciemnofioletowe (atropurpurea), srebrne brzegi (argento-marginata), itp.
Najpopularniejsze odmiany takie jak:
- Złoty Pierścień - osiąga wysokość 300 centymetrów, ma zaokrągloną koronę. Długość jajowatych płytek liściowych wynosi około 4 centymetry, mają ciemno czerwono-fioletowy kolor i żółtą obwódkę. Jesienią zmieniają kolor na bogatą czerwień. Kwiaty o średnicy centymetra zbiera się w pęczkach (od 2 do 5 sztuk), ich zewnętrzna powierzchnia jest czerwona, a wewnętrzna żółta. Dojrzewanie błyszczących czerwonych owoców koralowych następuje w październiku.
- Red Pilar - kształt kolumny. Krzew osiąga wysokość 150 centymetrów, a jego korona ma około 45 centymetrów szerokości. Płytki liściowe są purpurowoczerwone, a jesienią stają się nasycone szkarłatem.
- Pomarańczowy rakieta - kształt kolumny. Wysokość buszu nie przekracza 1,2 metra, a szerokość 0,6 metra. Gładkie, małe, liściaste płyty o jajowatym kształcie na pędach tego roku mają kolor pomarańczowy z żółtą obwódką, natomiast na zeszłorocznych pędach są pomalowane na purpurowo-czerwony kolor. Na tle zieleni taki krzew wygląda bardzo elegancko.Jesienią liście są malowane w różnych odcieniach czerwieni.
- Kórnik - Wysokość tej rośliny liściastej wynosi około 150 centymetrów. Na powierzchni jasnozielonych blaszek liściowych znajdują się losowo białe plamki o różnych konturach. Wydaje się, że liście są poplamione farbą. Jesienią zielone liście zmieniają się na szkarłatno-czerwone. Odmianę tę zaleca się sadzić obok drzew iglastych, róż lub innych rodzajów berberysu.
Barberry z Ottawy (Berberis x ottawensis)
Taka dekoracyjna hybryda narodziła się w wyniku krzyżowania berberysu z Thunberg i atopurpurei zwyczajnej berberysu. Gatunek ten należy do najpiękniejszych przedstawicieli tego rodzaju. Wysokość krzewu waha się od 150 do 200 centymetrów. Zewnętrznie, taki krzew przypomina powiększoną berberysu z Thunberg, ale w tym samym czasie, kolor blaszki liściowej jest podobny do purpurowej liścia berberysu pospolitego. Liście są więc pomalowane na ciemny fioletowo-różowy kolor, który wygląda prawie na czarno w słońcu. Jesienią liście stają się fioletowe, natomiast długo ozdabiają roślinę.Ten gatunek jest odporny na zimę, bezpretensjonalny, a także należy do szybko rosnących roślin.
Najpopularniejsze odmiany takie jak:
- Auricom - Wysokość krzewu sięga 250 centymetrów. Zaokrąglone liście o długości pięciu centymetrów mają czerwoną barwę wiosną i latem, a jesienią pomarańczę. Długość racemes wynosi około 5 centymetrów, składają się one z żółto-czerwonych kwiatów o średnicy centymetra. Nasycone czerwone jagody.
- Superba - Bush może osiągnąć wysokość 400 centymetrów. Długość zaokrąglonych liści wynosi 3-5 centymetrów, mają ciemnoczerwony kolor z niebieskawym nalotem. Jesienią zmieniają kolor na różne odcienie czerwieni i pomarańczy. Kwiatostany kępkowe składają się z czerwono-żółtych kwiatów. Owoce są czerwone.
- Srebrne mile - Taka odmiana nie wygląda atrakcyjnie, gdy ogląda się ją z bliska, ale patrząc z daleka jest bardzo skuteczna. Na powierzchni purpurowych liści znajdują się losowo obrysy brudno-szarego koloru. Jeśli spojrzeć na krzak z daleka, wydaje się, że jest pomalowany na kolor liliowy.
Również dość popularne są takie barberries jak: Juliana,Beana, Tischler, Morrison, Wilson, zielony, wierzba, polyanthous, Oriental, Iberyjski, setchatolistny podobne, niebieskawo-białe, samshitolistny, karbowane lub neokaymlenny, krupnokolyuchkovy, prowincjonalny, wiosna, Ili, monetchaty, koreański, tybetański, syberyjski, przejrzyste, krugopilchaty, skręcone, Amur, Turkmenowie, cały, podłużny, krugloplodny, azjatycki itp.
Właściwości berberysu
Przydatne właściwości berberysu
Wiele gatunków i odmian berberysu rośnie jako dekoracja ogrodowa. Jednak zwyczajny berberys uprawiany jest zwykle w celu produkcji owoców, z których wytwarza się kompoty, likiery, marynaty, ptasie mleczko, galaretki, syropy, dżemy i galaretki. Marynowane owoce berberysu są wykorzystywane w kuchni armeńskiej, na przykład podawane są z jagnięciną, smażonymi warzywami lub ryżem.
Jadalne owoce zawierają kwasy winowy, jabłkowy i cytrynowy, a płytki liściowe zawierają witaminy E i C, a także karotenoidy i sole mineralne. Owoce są w stanie obniżyć ciśnienie krwi, zwalczać łuszczycę, nadwyrężać organizm, eksterminować różne infekcje w jelicie, zatrzymywać krwawienie, a także hamować wzrost Giardii, drożdży i innych pasożytów.
Wszystkie części berberysu mają właściwości terapeutyczne.Tylko dojrzałe jagody powinny być zbierane, ponieważ niedojrzałe zawierają truciznę. Jagody są suszone w zacienionym miejscu, a temperatura nie powinna przekraczać 50 stopni. Następnie wlewa się je do papierowych toreb lub kartonowych pudełek, gdzie są przechowywane nie dłużej niż 3 lata.
Roślina działa przeciwzapalnie, żółciopędnie, przeciwbólowo, przeciwgorączkowo, przeciwskurczowo, przeciwnowotworowo, hemostatycznie, przeciwbakteryjnie. Rosół z korzeni usuwa stan zapalny pęcherzyka żółciowego i sprzyja odpływowi żółci. Odwar z płytek liściowych stosuje się w różnych postaciach zapalenia wątroby, zaburzeniach trawienia, procesach zapalnych w przewodzie pokarmowym, chorobach wątroby, woreczku żółciowym i przewodach. Kora bulionu pomaga w przewlekłym zapaleniu trzustki. Sok owocowy ma łagodny efekt przeczyszczający i poprawia apetyt. Dojrzałe owoce zmieszane z miodem mogą poprawić system odpornościowy organizmu po ekspozycji na promieniowanie. Odwar z korzeni jest płukany zapalonymi oczami, ranami, obszarami dotkniętymi egzemą naskórka, a także stosowany do balsamów, okładów i pocierania z zapaleniem korzonków, zapaleniem stawów, reumatyzmem, skurczami mięśni nóg i osteochondrozą.
Przeciwwskazania
Leki przygotowane z użyciem berberysu nie powinny być stosowane w leczeniu dzieci w wieku poniżej 12 lat, osób z nietolerancją indywidualną, a także osób cierpiących na złożoną postać zapalenia wątroby, marskość wątroby i kamicę żółciową. I w czasie ciąży, z poporodem lub krwawieniem menopauzalnym. Pamiętaj, że niedojrzały owoc zawiera truciznę!
