Pożar, który przyniósł tytanowi Prometeusz okrutną próbę, a także zapewnia życie i dobrobyt ludzkości, teraz jest bardzo łatwy do zdobycia. To prawda, że ta prostota nie była łatwa.
Zwiastunów współczesnych meczów, tzw. Meczów fosforowych, wymyślił w 1831 roku 19-letni Francuz Charles Soria, a po 5 latach przyjechał do Rosji, ale kosztowały one w tym czasie niezwykle kosztowne: grosz za sztukę. 29 listopada 1848 roku w rosyjskim ustawodawstwie wymieniono m. In .: "w przypadku pożarów w tym roku ... podpalacze często popełniają zbrodnie za pomocą zapałek". Nicholas I nakazał, aby fabryki meczów nadal były dopuszczane w tych samych stolicach, a mecze sprzedawane z fabryk do sprzedaży były pakowane w tysiące sztuk w blaszane pudła z ostatnimi paczkami przyklejonymi do karty SIM, które powinny być wydawane z miejskich baz, z kolekcją dla dowolnego pakietu na srebrnym rublu. "
Taka ojcowska troska o dobrobyt nowej branży szybko doprowadziła do tego, że w Rosji pozostała tylko jedna fabryka zapałek, a brak zapałek zaczął być kompensowany przez wszelkiego rodzaju substytuty rzemieślnicze, takie jak seriały - belki pokryte siarką.Tylko 21 lat później Aleksander II wydał nowy dekret, który pozwalał „wszędzie, zarówno w Imperium i Królestwa Polskiego, aby opatrunek zapałek fosforowych i sprzedawać je bez żadnych ograniczeń.”
Osika (osika)© Tauno Erik
Przez 1882, czyli w ciągu zaledwie 13 lat, liczba fabryk wynik w kraju wzrosła do rekordową liczbę - 263, ale również setki małych zakładów nie jest zapewniona mecze „lapotnuyu Rosji”.
Więc, co mamy teraz z meczów, każdy wie. Najbardziej w świecie sowieckich meczów. W 1953 roku każdy obywatel ZSRR mógł wydać 42 matchboxes, w 1964 - już 68, a tylko co mecze nie są same z ludźmi!
Najstarsza Balabanovo mecz fabryki, młyny „Giant”, „Latarnia” i dziesiątki innych produkować nie tylko konwencjonalne, ale również tak zwane „wszędzie zapalić zapałkę”, która zapalana przez tarcie na każdym szorstkiej powierzchni, odporny na wodę, gaz, myślistwo, burza, ostatnim dniu wiatr. Jest to mecz z wysokiej temperatury spalania, co pozwala kabla telefonicznego Spawanie tam tlący meczów, nie dając otwartego ognia - aby zapalić bezpieczniki wybuchowych, mecze z pamiątkami z jasnym czerwonych pasków (tzw ekspertów meczu kijów) oraz złotej głowy, mecze, dając różowy, czerwony, niebieski,zielony płomień.
Tylko jedna maszyna dopasowująca produkuje 1,5 miliona wyników na godzinę. Miliardy zapałek, miliony ich pudełek znikają z przenośników, a wszystkie z nich pochodzą tylko z jednego rodzaju drewna.
Nawet w pierwszych fabrykach zapałek dziesiątki gatunków drzew były używane do produkcji słomy, a teraz nie ma sposobu na znalezienie takiego drzewa, które nie zostałoby zbadane przez zapałki. Jednak od dawna ustalono wśród wszystkich jednogłośnej opinii, że nie ma lepszego drzewa na mecze niż osika. Potwierdzają to naukowcy jedynego w naszym kraju instytutu badawczego branży meczowej.
Osika (osika)W Balabanovo, regionie Kaługi, można nie tylko usłyszeć najbardziej pochlebne recenzje na temat osiki, ale także zobaczyć jej wspaniałe przemiany. Pierwsze spotkanie odbędzie się na stacji, na której czekają wysokie stosy dzienników.
W fabrykach eksperymentów twojego instytutu, maszyny najpierw usuwają kark z drzewa osiki na twoich oczach, następnie wycinają kłody na 1,5-metrowe bloki i umieszczają je na głównym "stole chirurgicznym". Szczelnie zaciskające się bryłki powoli obracają się na specjalnej maszynie, a olbrzymie ostre noże są ostrożnie usuwane cienkimi paskami warstwa po warstwie.Ten proces nazywa się łuszczeniem forniru. Następnie okleina jest przycinana do słomy zapałek, natychmiast podnoszona przez strumień powietrza i przenoszona do wanny. W kąpieli słomka jest impregnowana substancjami syntetycznymi, suszona po impregnacji i wysyłana do szlifierki w celu wyeliminowania zadziorów. Następnie słoma osika jest sortowana, a dopiero potem kolejna automatyczna maszyna nakłada na nią elegancką brązową główkę.
Na cienki kij z głowicą siarkową nakłada się rygorystyczne wymagania: nie powinien zawierać substancji żywicznych, a jego powierzchnia po obróbce powinna być idealnie czysta, powinna być łatwa do zapalenia, palić równym, cichym, niepalącym płomieniem; warunkiem wstępnym jest jego zdolność do łatwego wchłaniania.
Wszystkie te zasady z różnych gatunków drewna odpowiadają tylko osika, chociaż wymaga to bardzo delikatnej manipulacji. Na przykład możliwe jest cięcie na mecz tylko w zimie, gdy zawiera najmniej wilgoci. Nie toleruje osiki i długotrwałego przechowywania, wysycha. Przez około 2 lata jej szeregi są w stanie czekać na swoją kolej, ale później nie nadają się do produkcji meczów.
Aspen rośnie w naszym kraju w obszarze, który przekracza połowę terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Od dawna zazdrość królów meczów przed naszym bogactwem osiki. Za 35 rubli w złocie fabryki niemieckie i angielskie musiały płacić nasz kraj za każdy metr sześcienny osiki. Później podjęli uprawę osiki na specjalnych plantacjach. Jedna brytyjska firma "Brimai", która kupiła sadzonki po II wojnie światowej w ZSRR, zajmowała około 4000 hektarów osiki.
Osika (osika)W naszym kraju tylko brzoza plonuje osika po powierzchni wśród drzew liściastych. Jego smukłe pędy z zielonkawo-szarą kaczką powyżej i popielato popielatą poniżej można zobaczyć obok świerka i sosny, brzozy i dębu, lipy i klonu. Często są też czyste lasy osiki. Gdzie osika nie rośnie razem z nami! O ile nie lubi ciężkiej tundry i suchych stepów, chętnie osiedla się w pozostałej części kraju.
Pod koniec kwietnia, zanim pojawią się pierwsze liście, już kwitnie. Podobnie jak topola (osika i topola należą do jednego rodzaju botanicznego), korony niektórych drzew pokryte są puszystymi kolczykami (mężczyźni), w innych są zawieszone zielonymi kolczykami żeńskich kwiatów. Półtora do dwóch miesięcy po zapyleniu samice rozrzucają już niezliczoną ilość nasion.Ich nasiona są tak małe, że ledwie zauważalne gołym okiem, ale dobrze przystosowane do dalekich podróży lotniczych: każdy ma swój własny spadochron.
Nasiona osiki są obdarzone rzadką własnością - aby szybko osiedlić się w nowym miejscu. W ciągu 12 godzin od rozpoczęcia są w stanie kiełkować w odpowiednich warunkach. To prawda, że nasiona osiki bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania i rzadko zachowują je przez okres do 6 miesięcy. Młode rośliny osiki są słabe, a przy braku wilgoci lub silnego słońca wiele z nich umiera. Przeżyte podczas pierwszych testów, natura wciąż organizuje sporo trudnych testów: gryzonie leśne interesują się kłodą młodych drzewek osiki, jej porywisty wiatr często łamie delikatne gałęzie, uporczywie pochyla się nad ziemią i gromadzi na nich mokry śnieg. Świeże rany na ciele osiki natychmiast wykorzystają jej najważniejszego wroga - grzyba pasożyta. Oparty na osikach grzyb niszczy białe mięso - drewno. W wieku 60-80 lat osika, osłabiona działaniem nieproszonego zależnego, umiera z wiatrów, a drzewa, które uniknęły infekcji grzybem, żyją do 200 lat.
Osika (osika)Osiki pochodzenia nasion są zwykle zdrowe, chociaż ich odnalezienie wśród rozległych drzew osiki nie jest łatwym zadaniem.Faktem jest, że niewiele opierając się na ich nasionach, osika przystosowała się do rozmnażania pędów korzeniowych. Tylko gdzieś na opuszczonej ziemi uprawnej lub mokrym nagim zboczu jego nasiona mogą produkować przyjazne, żywotne pędy. W lesie, z powodu grubego i luźnego ściółki, bardzo rzadko kiełkują.
Badając drzewo osiki, tu i tam spotkasz młode niskie rośliny z prostymi i cienkimi źdźbłami. To jest kiełek lub potomek wegetatywny, do którego prawie wszystkie lasy osiki zawdzięczają swoje istnienie. Wykop kilka razy wokół takiego karła, a zobaczysz, że siedzi on na grubym poziomym korzeniu, a jeśli nie jesteś zbyt leniwy, aby pracować z łopatą, upewnij się, że korzeń pochodzi z dorosłego drzewa. W odległości do 50 metrów młode drzewa osiki z macierzystych pni są czasami umieszczane wzdłuż korzeni. Aż do dwóch tuzinów takich sadzonek może osiedlić się na jednym korzeniu. Zdarza się nie mniej w dorosłej osadzie i korzeniach. Dlatego nie jest bez przyczyny, że jego leśnicy uważają to za złośliwy leśny chwast. Wystarczy wyciąć dąb, na przykład las, i mało prawdopodobne jest, że dąb będzie mógł tu wrócić bez ludzkiej pomocy.Aspen szybko chwyta cały opuszczony obszar, uciskając pędy dębu, jego niedawnego patrona. I przywrócić tu prawa dębu, na przykład, przez wycięcie rozsady osiki, która gęsto zajmuje cały obszar cięcia, że wieje pod wiatr. Nic z tego nie wyjdzie. W zamian za ścięte prosięta pojawią się dziesiątki, a nawet setki nowych.
Możliwe jest przetrwanie osiki z plantacji tylko przez częste powtarzające się sadzonki, które umożliwią sadzonkom wyrastanie silniejszym albo z głównej rasy, albo przez dzwonienie starych drzew osiki przed cięciem. Teraz chemia stała się sprzymierzeńcem leśniczego.
Ale leśnicy są tak bezlitosni tylko dla nisko cenionych, zgniłych drzewek osiki. Dla zdrowych drzew osiki nie oszczędzają pracy. Przez wiele lat radzieccy leśnicy pod kierownictwem akademika A. S. Yablokova z powodzeniem zajmowali się hybrydyzacją osiki odpornej na próchnicę. Ujawnione kilka form gigantycznej osiki ma 50 metrów wysokości i ma łodygę prawie jednego metra. Te szybko rozwijające się olbrzymy, całkowicie zniszczone przez wroga osiki - zepsute, są dumą i nadzieją leśników.
Osika (osika)Oprócz gigantów w naszych lasach rosną piękne dekoracyjne formy osiki o pnących drzewach,płaczące gałęzie lub smukłe piramidalne korony. Oryginalna osika pochodzi od odpowiedniego członka Akademii Nauk ukraińskiej SRR F. JI. Shchepotev, nazywając to na cześć wybitnego radzieckiego leśniczego Osaka Sukachev.
Dzięki nieustannym chłodom lasy osikowe stwarzają dogodne warunki dla osób, które czerpią radość z serca zbieracza grzybów. Od wiosny do późnego lata zielonkawo-białe listki osiki świecą na wietrze, a kończy się lato i jest namalowany prawie wszystkimi kolorami tęczy: karmin, rudowłosa, cytrynowożółta listka z różnymi odcieniami dodają drzewom niesamowitej malowniczości.
Jednak liście osiki są winne i może towarzyszyć jej od niepamiętnych czasów. Jego liście nieustannie drżą i szeleszczą, wywołując uczucie niewytłumaczalnego niepokoju u podróżnika przechodzącego przez osikę. Wiele narodów nadawało jej niepochlebne przezwiska. Nawet w starożytności na Ukrainie osika nazywana była drzewem przysięgłym. Białorusini nazwali osikowe drzewo, Polacy - drżąc. A Niemcy i Rosja uważali, że Judasz Iskariota powiesił się na osadzie iz obrzydzeniem próbował strząsnąć z pamięci zdrajcę, potrząsając liśćmi. Dlatego nazwa "drzewo Judy" przylgnęła do tego.
Tymczasem wszystko jest wyjaśniane bardzo prosto. Łodygi liści osiki w górnej części są spłaszczone, co sprawia, że poruszają się, drżą, przy najmniejszym ruchu powietrza. Ta cecha osiki znajduje swoje odzwierciedlenie w jej nazwie: botanicy nazywają to drzewo topornym drżeniem.
Osika (osika)Jednak chłopi w codziennym życiu nigdy nie lekceważyli "drzewa Judy", używając prętów z osiki do tkania koszy i zrębków (dachów) na dachach. Byli nawet traktowani "cholerną" osiką. Obecnie drewno wykorzystywane jest w produkcji papieru jako domieszka do drewna świerkowego i do produkcji celulozy - surowca do sztucznego jedwabiu. Ale najważniejszą rzeczą dla osiki jest ogień.
Linki do materiałów:
- S.I. Iwczenko - Zarezerwuj o drzewach
