Gymnocalycium (Gymnocalycium) jest bezpośrednio związany z rodziną kaktusów. Ten kaktus ma kształt kuli, aw naturze można go znaleźć w Ameryce Południowej (Paragwaj, Urugwaj, Boliwia, Południowa Brazylia i Argentyna). Nazwa tej rośliny składa się z dwóch łacińskich słów: "gymnos" - nagi i "calycium" - kielich. Jest to związane z kwiatowymi rurkami, na powierzchni których nie ma szczeciny ani włosków, a jednocześnie pokryte są gładkimi gęstymi łuskami. Takie rośliny mogą mieć różne rozmiary w zależności od gatunku. Tak więc Gymnocalycium ragonesii ma średnicę zaledwie 2,5 centymetra, a na przykład Gymgnalycium sag Hone - do 30 centymetrów. Trzon ma płaski lub okrągły kształt. Kwiaty są uformowane w wierzchołkowej części rośliny. Mają wydłużone kwiatowe rurki, których powierzchnia pokryta jest łuskowatymi, jedwabistymi liśćmi, bez kolców i włosów. Występuje długie kwitnienie, a roślina kwitnie po osiągnięciu 2 lub 3 lat. Kaktus zaczyna kwitnąć wiosną, a kończy się w drugiej połowie jesieni. Kwiaty mogą być malowane w różnych kolorach.
Dbaj o kaktus hymnocalycium w domu
Oświetlenie
Bardzo lubi światło. Potrzebujesz jasnego oświetlenia zarówno latem, jak i zimą.Jeśli kaktus zostanie umieszczony na parapecie, będzie musiał zostać ocieniony przed bezpośrednim promieniowaniem słońca w gorący letni dzień.
Warunki temperaturowe
Wiosną i latem wymagana jest umiarkowana temperatura. Wraz z nadejściem zimy zaleca się obniżenie temperatury do 15-18 stopni. Gymnocalycium jest w stanie rosnąć normalnie, gdy temperatura powietrza nie jest niższa niż 5 stopni.
Wilgotność
Dobrze się czuje przy niskiej wilgotności. Spryskiwanie rośliny nie jest konieczne.
Jak podlewać
Od ostatnich tygodni wiosny do ostatnich tygodni okresu letniego podlewanie powinno być umiarkowane. Tak więc konieczne jest podlewanie kaktusa, gdy wierzchnia warstwa wysycha. Aby to zrobić, najlepiej używać bronionej letniej wody. Od końca lata podlewanie stopniowo się zmniejsza. Od połowy jesieni konieczne jest bardzo rzadkie i bardzo małe podlewanie.
Najlepszy sos
Karm wiosną i latem 1 raz w 2 lub 3 tygodnie. Aby to zrobić, używaj nawozów do kaktusów.
Zmielona mieszanina
Odpowiedni teren nie powinien zawierać wapna i powinien być lekko kwaśny, a podlewanie powinno być zakwaszoną wodą. Aby przygotować pogłębiarek, należy wymieszać ziemię darniową i liściastą, a także torf, humus i piasek,które należy wziąć w równych częściach. Zaleca się dodawanie cegieł i węgla drzewnego.
Funkcje przeszczepu
Młode osobniki są przeszczepiane co roku, a dorośli tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Transplant przeprowadzony na wiosnę. Biorą pulę w rozmiarze tylko nieco większym niż stary.
Metody hodowlane
Możliwe jest rozmnażanie tej rośliny za pomocą nasion i warstw bocznych.
Są gatunki, które rosną w warstwach bocznych. Ich mnożenie jest bardzo proste. Oddzielne takie otvodok, nie mające własnych korzeni, są bardzo proste. Należy go ostrożnie obrócić pincetą lub palcami i oddzieli się od rośliny matki. Pozostawić do wyschnięcia na wolnym powietrzu przez 24-48 godzin. Następnie należy go umieścić na wilgotnym podłożu (mieszanka lądowa, piasek lub piasek zmieszany z torfem). Zapewnij opiekę jak zwykły kaktus. Rootowanie następuje bardzo szybko. Jeśli warstwy mają korzenie i są splecione z matką, to należy je ostrożnie wykopać. Doświadczeni hodowcy zalecają, aby taka procedura była przeprowadzana w procesie przesadzania. Taką warstwę natychmiast sadzimy w osobnym garnku, jak dorosłą roślinę.
Większość z tych kaktusów może być rozmnażana przez nasiona. Zrób to całkiem łatwo, a takie rośliny będą silniejsze, lepsze i zdrowsze, w przeciwieństwie do uprawianych z warstw. Co więcej, większość tych roślin może być uprawiana tylko z nasion. Do siewu z użyciem tej samej mieszaniny co do przeszczepu, ale powinien być bardziej drobnoziarnisty. Zaleca się zapalenie go w piekarniku lub parowanie w celu dezynfekcji. Siej w małych doniczkach, a nasiona nie są chowane w ziemi. Ziemia zawsze powinna być zwilżona, dlatego zbiornik jest pokryty folią. Utrzymuj temperaturę 20 stopni. Wysuszona ziemia jest nawadniana za pomocą rozpylacza lub palety. Siew odbywa się nawet w lecie, nawet w zimie, najważniejsze jest to, że sadzonki są dobrze oświetlone i ciepłe. Młode rośliny charakteryzują się szybkim wzrostem, a już po 12 miesiącach można je sadzić w osobnych pojemnikach.
Szczepienia
Tylko kaktusy wolne od chlorofilu są szczepione, ale ta procedura może być również stosowana do hodowania rzadkich gatunków, a także do ratowania zgniłej rośliny. Inokuluje się następująco: przeszczep i pień (koniecznie rosnący i zdrowy) muszą być ostrożnie odcięte,za pomocą bardzo ostrego i zdezynfekowanego instrumentu, następnie są ciasno przyciśnięte w punkcie cięcia, starając się maksymalnie zbiegać wiązki przewodzące, a następnie przymocować je na tydzień z bandażem, elastyczną opaską lub ciężarem.
Szkodniki i choroby
Nie podlega niszczycielom.
Kiedy woda zastyga w glebie, system korzeniowy rozpada się, co może prowadzić do śmierci kaktusa. Jeśli zauważysz, że hymnocalycium zaczęło gnić, będzie musiało zostać usunięte z ziemi i dokładnie spłukać korzenie. Następnie zepsute korzenie powinny zostać pocięte, a następnie roślina jest lekko wysuszona i umieszczona na powierzchni nowej mieszanki w celu ukorzeniania.
Recenzja wideo
Główne typy
Istnieje wiele gatunków tej rośliny, które różnią się kształtem pędów, wielkością i rodzajem cierni. Często z dokładnością, aby powiedzieć, jaki rodzaj lub inny hymnocalycium może być tylko po tym, jak staje się dorosły i zaczyna kwitnąć.
Gymnocalycium naked (Gymnocalycium denudatum)
Błyszcząca ciemnozielona łodyga ma bardzo spłaszczony kształt, a jej średnica może sięgać od 8 do 10 centymetrów. Znajduje się od 5 do 8 zaokrąglonych nie ostrych krawędzi, które praktycznie nie są podzielone na guzki. Nie ma centralnych kolców.Promieniowe grzbiety 5 sztuk (u dołu pędu 8 sztuk), są nieco dłuższe niż 10 milimetrów. Kolce są faliste, mocno przyciśnięte do pędu i pomalowane na brązowo-szare. Kolce zebrane w pęczki pająków. Kwiaty są dość duże, często białe, ale można je pomalować na jasno-różowy kolor.
Gymnocalycium humbbacked lub knobby (Gymnocalycium gibbosum)
Łodyga ma matowy zielony lub zielono-niebieski kolor. Ma sferyczny kształt, który z biegiem lat zmienia się w cylindryczny kształt, z dorosłym osobnikiem w wysokości sięgającym 50 centymetrów, a w średnicy - 20 centymetrów. Istnieje około 15 żeber, które są podzielone poprzecznymi rowkami na segmenty. Na nich znajdują się areole o szarawej krawędzi. Jest tylko jeden centralny kolec, którego wierzchołek jest lekko zakrzywiony, a jego podstawa jest czerwonawa. Na tych samych promienistych grzbietach jest około 10 sztuk. Są krótsze niż centralne kolce i osiągają długość 1-2 centymetrów. Kwiaty pomalowane w kremowym odcieniu. Ta roślina ma bardzo widowiskową odmianę - czarną (nigrum). Wyróżnia go czarno-zielona łodyga, a także czarne kolce.
Quel's Gymnocalycium (Gymnocalycium quehlianum)
Zielonkawo-niebieska łodyga formy ploskosharovidny na dorosłej kopii ma średnicę 10 centymetrów. Istnieje około 10 żeber i może się wydawać, że składają się one z zaokrąglonych guzków, które są bardzo blisko siebie. Nie ma centralnych kolców i istnieje 5 promieniowych skoków. Wyłaniają się z otoczki i mają kolor kości słoniowej, a ich podstawa jest czerwonawa. Bardzo efektowne kwiaty są bicolor. Są pomalowane na biało, a ich gardło jest czerwone. Istnieją odmiany, których kolce mają kolor żółty, biały i brązowoczerwony.
Gymnocalycium tiny (parvulum Gymnocalycium)
Trzon kuli ziemskiej jest koloru zielonkawo brązowego. Jest 13 żeber, na których znajdują się wysokie i raczej duże powierzchnie. Istnieje od 5 do 7 kawałków promienistych kolców, które pasują ściśle do łodygi, niektóre z nich są zakrzywione. Białe kwiaty.
Mały kolor Gymnocalycium (Gymnocalycium leptanthum)
Szeroki płaski trzpień może mieć do 7 centymetrów. Jest 8 niezbyt wysokich żeber, podzielonych na okrągłe guzki.Jest 7 promieniowych grzbietów, ściśle przylegających do trzonu. Białe kwiaty mają płatki z jasnoczerwonymi podstawkami. Na powierzchni wysokiej kwiatowej rurki widoczne są gładkie, okrągłe łuski.
Gymnokalitsium Mikhanovich (Gymnocalycium mihanovichii)
Zielonkawo-szara spłaszczona łodyga może osiągnąć wysokość 5 centymetrów. Istnieje od 8 do 10 krawędzi, które mają ostrą falistą krawędź, a w przekroju są trójkątne. Areole są na krawędziach. Spiczaste występy rozciągają się na bocznej powierzchni żeber, a jednocześnie rozciągają się od każdej otoczki. Może się wydawać, że roślina ma zarówno żebra poprzeczne, jak i podłużne. Jest 5 centymetrów promieniowych kolców. Są zakrzywione (ich końce są skierowane w stronę łodygi) i mają kolor szary. Kwiaty mają lekko różowo-zielony kolor. Istnieją odmiany, w których kwiaty są pomalowane na kolor różowy, biały lub żółty.
Na siewkach tego gatunku w pierwszej połowie XX wieku stwierdzono zaskakujące mutacje. W wyniku selekcji narodziły się czerwone kaktusy. Do tej pory rośliny te zaczęto nazywać Mikhanovich hymnocalycium, rodzaj Fryderyka (friedrichiae).W takich roślinach nie ma chlorofilu i mogą one rosnąć i rozwijać się normalnie bez pełnej wymiany gazowej (dwutlenek węgla - tlen). Mogą być uprawiane tylko szczepione na inny kaktus, który powinien rosnąć powoli i być cienki. Od niego, szczepiona roślina otrzyma wszystkie niezbędne substancje, których jej brakuje. W ostatnich latach opracowano inne formy kaktusów wolnych od chlorofilu, które mają kolor różowy, żółty lub pomarańczowy.
Gymnocalycium Salio (Gymnocalycium saglione)
Pojedyncza zielonkawo-szara łodyga o kulistym kształcie ma szorstką powierzchnię, a jej średnica może osiągnąć 30 centymetrów. Pędy boczne są nieobecne. Wraz z ich wzrostem następuje stopniowe zwiększenie liczby żeber z 13 do 32 sztuk. Są one podzielone na duże guzki z rowkami otoczkowymi. Jest 1 lub 2 sztuki ciemnobrązowych centralnych kolców z czerwonym odcieniem. Zakrzywione twarde promieniowe grzbiety, jest ich więcej niż 10 sztuk, a długość może osiągnąć 4 centymetry. Kwiaty pomalowane na różowo lub biel.
