W ciągu ostatnich kilku lat nawet osoby z dala od hodowli zwierząt dowiedziały się o istnieniu jednej z chorób zwierząt domowych. To jest zaćmienie innych chorób Afrykański pomór świń.
W rzeczywistości ta infekcja, szkodliwa dla zwierząt domowych, nadal nie może być wyleczona. Na szczęście nie jest to niebezpieczne dla ludzi. Ale istnieje wiele chorób, które zagrażają nie tylko tym zwierzętom, ale także opiekującym się nimi osobom lub jedzącym zainfekowane mięso i tłuszcz. Znajomość metod leczenia chorób świń, ich objawów i metod profilaktyki ochroni właścicieli gospodarstw domowych i zwykłych konsumentów przed poważnym ryzykiem.
Afrykański pomór świń
Pierwsze dane dotyczące choroby w Rosji pojawiły się w 2008 roku. Ze względu na wysoki wskaźnik rozprzestrzeniania się, brak skutecznego leczenia i szczepionki, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się infekcji wirusowej, ta choroba świni może spowodować najpoważniejsze szkody u zwierząt gospodarskich.
Nie tylko afrykański pomór świń jest nie tylko udomowiony, ale także dziki, choroba dotyka wszystkie rasy i grupy wiekowe oraz rozprzestrzenia się zimą i latem.Od momentu zakażenia w ciele świni do śmierci, czasami zajmuje to mniej niż tydzień. Wirus uwolniony do środowiska zewnętrznego w sprzyjających warunkach może pozostać opłacalny przez kilka lat. Aby zniszczyć czynnik wywołujący infekcję, można:
- obróbka cieplna w temperaturach powyżej 60 ° C;
- dokładne traktowanie wszystkich powierzchni preparatami zawierającymi chlor lub formalinę.
W przypadku ludzi wirus nie stanowi bezpośredniego zagrożenia, ale personel gospodarstwa, wraz z ptakami domowymi i dzikimi, szczurami, myszami i innymi zwierzętami wpadającymi w świnie i świnie, może ponieść śmiertelną infekcję. W takim przypadku występuje zakażenie afrykańskim pomorem świń:
- poprzez bezpośredni kontakt z zarażonymi lub już chorymi zwierzętami;
- poprzez żywność, która nie została poddana obróbce cieplnej lub wodzie pitnej;
- podczas korzystania z miejsc chodzenia chorych zwierząt gospodarskich lub zasobów ogólnych;
- poprzez kontakt z tuszami zwierząt zabitych przez wirus.
Po zakażeniu zwierząt czekają na niemal nieuniknioną śmierć, a żyjące osobniki stają się przez całe życie nosicielami infekcji.
Aby zdiagnozować chorobę świń można oprzeć się na zebranych próbkach i analizach. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, wprowadzona zostanie kwarantanna na farmie i jej okręgu, leczenie nie zostanie przeprowadzone, a zwierzęta zostaną zniszczone.
Klasyczny pomór świń
Oprócz afrykańskiego gatunku występuje klasyczny pomór świń, który, ze wspólną nazwą, różni się zarówno czynnikiem sprawczym, jak i objawami. Ta choroba ma również wirusowy charakter i bliskie źródła infekcji.
Główne objawy pomoru świń to:
- wzrost temperatury;
- apatia, utrata aktywności i apetyt;
- zaczerwienienie, a następnie ropne wydzielina lub ślady śluzu;
- pojawienie się czerwonych plam na skórze i wysypka.
W leczeniu klasycznego pomoru świń stosuje się specjalistyczne surowice, jednak o wiele bardziej skuteczne jest wcześniejsze stosowanie szczepionek, które chronią dorosłą i młodą rybę przed niebezpieczną chorobą.
Środki zapobiegawcze, które mogą poważnie zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji zarówno w przypadku afrykańskiego, jak i zwyczajnego pomoru świń, wiążą się z utrzymaniem higienicznego stanu chlewu i chodzenia.
Zwierzęta powinny być trzymane w czystych, wentylowanych pomieszczeniach, otrzymywać sprawdzone pasze i czystą wodę, bez kontaktu z nieupoważnionymi ludźmi, gryzoniami i ptakami. Gdy podejrzane objawy pojawiają się u osób, są natychmiast izolowane.
Świnie wieprzowe
Krwotokowa posocznica lub pastereloza świń jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt domowych, ale także dla ludzi. Najczęściej choroba jest rejestrowana w gospodarstwach, w których trzymane są zwierzęta gospodarskie w szczelnych zagrodach.
Ale infekcja tej choroby świń o charakterze bakteryjnym prowokuje nie tylko stłoczenie. Źródłem infekcji są:
- osoby chore sprowadzane z innych gospodarstw;
- niedożywienie ze złym odżywianiem;
- stale wysoka wilgotność w chlewie;
- skażone bakteriami pasze, wodę, ściółkę, narzędzia i glebę;
- owady i gryzonie.
Chorzy i odzyskani pozostają nosicielami infekcji, wydalając patogen pasteryzującej świni do środowiska zewnętrznego z odchodami, śliną, moczem i wydychanym powietrzem.
Objawy choroby pojawiają się w ciągu dwóch tygodni od momentu zakażenia. Przebieg choroby waha się od bardzo ostrego do przewlekłego, w zależności od tego, które objawy świni pasterelozy i czas trwania choroby mogą się różnić.Zwykle zwierzęta umierają po 1-8 dniach, ale z chronicznym obrazem żyją dłużej.
Objawy choroby obejmują:
- wzrost temperatury ciała do 41 ° C;
- trudności w oddychaniu, objawy duszności;
- utrata apetytu, depresja;
- nasilony kaszel z wydzieleniem śluzu i wydzieliną z nosa;
- przekrwienie w klatce piersiowej, w jamie brzusznej;
- obrzęk.
Na pierwszych objawów choroby w leczeniu świń stosować antybiotyki o przedłużonym działaniu, specjalistyczne surowicy.
Aby uniknąć utraty stada świń, konieczne jest szczepienie z wyprzedzeniem, przy użyciu szczepionki, która jest silnie ukierunkowana na pastewację lub złożone preparaty świni.
Ponadto środki zapobiegawcze powinny obejmować:
- zgodność z warunkami kwarantanny w przypadku zakupu zwierząt z innych gospodarstw;
- utrzymanie warunków sanitarnych pomieszczeń, urządzeń i terenów spacerowych;
- walka z pasożytami i gryzoniami na terenie klasztoru.
Świnie drapieżne
W przeciwieństwie do afrykańskiego pomoru świń i innych chorób, glista jest inwazją robaków, która jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi. Świnie od 3 miesięcy do pół roku cierpią z powodu choroby.W przypadku wykrycia objawów choroby świń leczenie jest przepisywane natychmiast, w przeciwnym razie gospodarstwo nie tylko czeka na utratę części chorego inwentarza, ale także zmniejsza produktywność całego stada.
Ascarid są dużymi, pasożytniczymi robakami w jelicie cienkim, których zakażenie najczęściej występuje podczas jedzenia skażonej paszy, wody, przez ściółkę lub na pastwisku. Jaja patogenu, które przedostają się do środowiska zewnętrznego z odchodami chorych zwierząt, można znaleźć wszędzie tam, gdzie są świnie. Glista świni nie ma wyraźnej sezonowości, a rozprzestrzenianie się infekcji przyczynia się do:
- zatłoczone zapasy;
- zaniedbanie zasad sanitarnych i higienicznych;
- niedożywienie lub nieodpowiednia dieta, co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego zwierzęcia.
Pasożyty żywią się treściami jelitowymi, zatruwają organizm toksynami i powodują poważne uszkodzenie błony śluzowej. Jeśli choroba rozprzestrzeni się, liczba robaków w układzie pokarmowym świni może wynosić setki.
Objawy świniowatej wici są początkowo podobne do objawów zapalenia płuc. Zwierzęta kaszlą, mają gorączkę, obniżoną aktywność i apetyt.Objawy jelit stopniowo się zwiększają. Frajerzy często wymiotują, niestrawność, ślinotok, odmowa jedzenia, trudności z oddychaniem. Zwiększenie liczby pasożytów grozi rozerwaniem jelit i zapaleniem otrzewnej.
Dorosłe świnie nie chorują na glistę w otwartej postaci, ale stają się źródłem infekcji.
Leczenie tej choroby świń przeprowadza się za pomocą leków przeciw robakom, które należy podawać zwierzętom oraz w celach profilaktycznych. Zazwyczaj prace te są wykonywane dwa razy w roku: jesienią i wiosną.
Aby uniknąć masowej choroby, musisz:
- utrzymywać stan weterynaryjny i sanitarny świń;
- monitorować jakość paszy, wody pitnej, czystość sprzętu, misek do picia i podajników.
Włośnica świni
Czynnikiem wywołującym włośnicę u świń jest mały nicień, który jest niebezpieczny nie tylko dla zwierząt domowych, ale także dla ludzi. Co więcej, ta choroba jest najbardziej niebezpieczna dla ludzi, którzy mogą się zarazić, próbując produktów mięsnych przygotowanych z chorego zwierzęcia. Choroba świń charakteryzuje się:
- gorączka;
- pojawienie się obrzęku;
- wysypka na skórze;
- procesy zapalne w tkance mięśniowej;
- objawy alergiczne;
- patologiczne zmiany w układzie nerwowym.
Dorosłe robaki są zlokalizowane w jelicie, a larwy pasożyta znajdują się w tkance mięśniowej podczas badania.
Gwarantowane skuteczne leczenie włośnicy u świń nie jest rozwinięte, dlatego też, gdy wykryte zostaną oznaki choroby, zwierzęta idą na rzeź. Przy słabym stopniu uszkodzenia, mięso trafia do obróbki technicznej, a silne, jest usuwane zgodnie z normami bezpieczeństwa.
Świnia wągrzyca
Inna choroba powodowana przez robaki, wągrzyca świń występuje bez wyraźnych objawów, ale może dotknąć zarówno zwierzęta domowe, jak i dzikie, a także ludzi.
Czynnikiem sprawczym i główną przyczyną choroby są larwy jednego z tasiemców, zgrupowane głównie w świniach w tkance mięśniowej serca i szkieletu, a także w ludziach w okolicy oczu i mózgu.
Z powodu braku skutecznego leczenia i objawów choroby świń wiele uwagi poświęca się kompleksowej, regularnej profilaktyce. Aby zapobiec wytwarzaniu skażonych surowców, wszystkie zakłady przetwórstwa mięsnego prowadzą specjalistyczną kontrolę tusz.Mięso z zagrody można sprzedać tylko po zbadaniu w ośrodkach weterynaryjnych.
Sarkoptoza lub swędząca świerzb świni
Chorobie wywoływanej przez roztocza świądowe opadające na naskórek towarzyszą:
- procesy zapalne w skórze;
- pojawienie się pęcherzyków zawierających płyn i ogniska ropienia;
- swędzenie;
- tworzenie się skorup i obrzękowych fałd na dotkniętej powierzchni.
Jeśli przy pierwszych objawach u świń leczenie choroby nie zostanie rozpoczęte, zwierzętom grozi zniszczenie tkanek i śmierć. Najczęściej patogeny sarkopetów świń wnikają w skórę uszu, a następnie rozprzestrzeniają się dalej. Największą liczbę chorych zwierząt obserwuje się w wieku od 2 do 5 miesięcy, a uważny hodowca może zobaczyć alarmujące sygnały 10-14 dni po zakażeniu.
W zaawansowanych przypadkach świąd świerzbu świń, jak na zdjęciu, towarzyszy nieodwracalnym zmianom i prowadzi do śmierci zwierzęcia.
Leczenie sarkoptozy świńskiej powinno być metodyczne i złożone. W tym celu stosuje się czynniki zewnętrzne, a także preparaty do domięśniowego podawania doustnego.
Ubój świń, którzy mieli swędzącą świerzbę, możliwy jest dopiero po upływie okresu kwarantanny, określonego w zależności od wybranej terapii.
Zapobieganie chorobie, jak w przypadku afrykańskiego pomoru świń i innych chorób, polega na przestrzeganiu zasad zoohigienicznych i sanitarnych, utrzymaniu czystości i bezpieczeństwa miejsc trzymania i chodzenia zwierząt.
Świnie paratyfuzowe
Zadając pytanie: "Jak leczyć biegunkę u prosiąt?", Początkujący hodowcy nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, ile chorób towarzyszy temu pospolitemu objawowi. Jedną z najczęściej diagnozowanych chorób jest gorączka paratyfatyczna, dotykająca młode zwierzęta w wieku 2-6 miesięcy.
Przyczyną choroby jest zaniedbanie zawartości loch i diety młodszego pokolenia. W zależności od stopnia nasilenia inseminacji prętem rzekomym, choroba przyjmuje postać ostrą lub przewlekłą, może prowadzić do znacznego osłabienia, a nawet śmierci zwierząt.
W przeciwieństwie do afrykańskiego pomoru świń i innych chorób, których nie można wyleczyć, paratyfus jest wrażliwy na antybiotyki i specjalne serum.A w przypadku prosiąt w wieku półtora miesiąca zapewnione jest szczepienie.
Choroba obrzęku prosiąt
Jeśli prosięta nie są właściwie odsadzone od mleka matki, są nieharmonijne i trzymane są w nieodpowiednich warunkach, często napotykają kolejną niebezpieczną chorobę na farmach świń. Podekscytowany przez bakterię Coli, obrzękowej chorobie prosiąt towarzyszy:
- prawie natychmiastowy rozwój;
- powstawanie wielu obrzęków tkanek i narządów wewnętrznych;
- uszkodzenie układu nerwowego.
Objawy choroby stają się zauważalne tylko 2-4 dni po zakażeniu i najczęściej wyrażają się ostrym wzrostem temperatury do 41 ° C. Szybki charakter choroby świń prowadzi do tego, że najbardziej podatne osobniki są sparaliżowane, cierpią z powodu obrzęku nawet po dotknięciu i śmierci w ciągu kilku godzin.
Leczenie obrzękowej choroby prosiąt powinno być pilne. Aby to zrobić, zwierzęta przez 12-20 godzin w granicy karmienia i podać leki kwasobójcze i przeciwbakteryjne na potrzeby weterynarza. Zmień dietę, w tym na jej produkty mlekowe i soczyste pasze.
