Dzisiaj coraz bardziej zyskuje na popularności taki produkt jak pszenica ozima.
Daje to ogromną praktyczną korzyść w postaci uzyskanej wydajności, ponieważ z jednego miejsca można uzyskać 30-45% produktu, zamiast uprawiać zwykłą pszenicę, czyli pszenicę jarą.
Ale sam proces odchodzenia, w tym żywienia pod pszenicą ozimą, różni się nieco od podobnych procedur stosowanych w przypadku zwykłej pszenicy.
Ale jeśli spełniasz wszystkie wymagania, możesz uzyskać wynik w postaci produktu doskonałej jakości.
Jakość i ilość ziarna, które można uzyskać podczas uprawy pszenicy ozimej, zależy bezpośrednio od ilości nawozów wprowadzanych podczas wzrostu i rozwoju roślin.
W końcu, jeśli nie masz określonego składnika mineralnego, nie osiągniesz wystarczająco dobrego wyniku.
Aby uzyskać wiele wysokiej jakości produktów, musisz dostarczyć pszenicę ozimą z wszystkimi niezbędnymi pierwiastkami śladowymi.
Tylko wtedy będzie można liczyć na uzasadnienie nadziei w sprawie spodziewanych zbiorów.
Cechą charakterystyczną pszenicy ozimej jest fakt, że bardzo wyczerpuje zasoby gleby.Dlatego każdego roku potrzeba więcej nawozów, ponieważ inaczej nie będzie możliwe wyhodowanie przyzwoitego produktu na ubogich ziemiach.
Aby uformować plon w ilości 10 centów z 1 hektara pola, 28-37 kg azotu, 11-13 kg fosforu, 20-21 kg potasu powinno być podane na ziemię. Ważne jest, aby pamiętać, że im więcej próbujesz rozwijać i im więcej chemikaliów wytwarzasz, tym bardziej ziemia jest zubożona.
Jeżeli od 1 hektara zostanie zebranych 50-60 kwintek pszenicy ozimej, 160-190 kg azotu, 55-70 kg fosforu i 80-100 kg potasu "ulatnia się" z gleby.
Wyniki analiz wskazują, że nie ma tak dużo azotu, potasu i fosforu w łatwo dostępnej formie na ziemi, więc aby uzyskać przyzwoite zbiory, konieczne jest nawożenie mineralne.
Najlepszy efekt będzie tylko wtedy, gdy wszystkie niezbędne składniki odżywcze zostaną podane pszenicy ozimej. Czynnik ograniczający odgrywa najważniejszą rolę, to znaczy ilość brakującego pierwiastka w glebie, którą roślina może uzyskać swobodnie.
Jeśli proporcja między azotem, fosforem i potasem jest nieprawidłowa, wówczas wydajność roślin zostanie zmniejszona, a sama pszenica będzie dotknięta chorobami, które spowodują spadek jakości ziarna.
Początkowo stosunek 1: 1: 1 uznano za idealny, ale po pewnym czasie po uzyskaniu kilku plonów ustalono, że najlepiej jest dostarczać roślinom duże ilości azotu w dużych dawkach, ponieważ ta substancja jest najbardziej aktywnym "liściem" gleby.
"Złoty" stosunek jest uważany za 1,5: 1: 1.
Karmienie może sprawić, że spadek podstawy łóżek w ich uprawy, podczas rzeczywistego siewu lub w okresie wegetacji tylko nawozić ziemię.
Niezbędna ilość potasu i fosforu musi być wytworzona podczas formowania grzbietów. Jeśli nie zrobisz tego na czas, skuteczność nawozów zostanie zmniejszona wraz z efektem, jaki mogą dać.
Najlepszą opcją jest opatrunek do orki, ponieważ w tym przypadku śledzą one elementy do poziomu 22-25 cm.
Ta głębokość wyburzenia jest uważana za najbardziej optymalną, ponieważ bardzo dobrze wpłynie na tempo rozwoju systemu korzeniowego, będzie promowała przenikanie korzeni na większą głębokość i zwiększy ogólną zimotrwalosc roślin.
Najtrudniejsze jest dostarczenie pszenicy ozimej azotem.Te nawozy azotowe, które zostały wprowadzone jesienią, nie przyniosą specjalnego efektu, ponieważ w procesie rozwoju rośliny będą wymagać coraz więcej tego pierwiastka.
Jeśli dodasz odrobinę azotu przed wylaniem ziarna, wszystko pójdzie do wytworzenia masy wegetatywnej, a część nawozu zostanie po prostu zmyta z ziemi wiosną i jesienią.
Jeśli przesadzisz z dawką azotu, rośliny po prostu nie przetrwają zimy właśnie z powodu silnego spadku zimotrwalości. Nadmiar azotu będzie również stosowany przez chwasty, które zapobiegną wzrostowi pszenicy na wiosnę.
Z tego powodu konieczne jest obsadzenie roślin specjalnymi herbicydami. Azot należy wprowadzać w okresie od kwitnienia do dojrzałości wosku, ponieważ w warunkach niedoboru azotu w tym czasie dostępna ilość będzie przechodziła od zieleni do ziarna.
Jeśli będziemy karmić pszenicę ozimą w tym czasie, wtedy narządy rozrodcze (kolec) będą prawidłowo uformowane, a sama pszenica będzie doskonałej jakości.
Aby zapewnić oziminę pszenicy ozimej przez cały sezon wegetacyjny, musisz zrobić te nawozy, które powoli się rozpuszczają, lub możesz karmić rośliny w kilku miejscach.
Nawozy azotowe rozpuszczają się wystarczająco szybko, więc wskazane jest, aby stały się one małą częścią jesienią, a reszta na wiosnę i lato, kiedy rośliny w tym elemencie są szczególnie potrzebujące.
Podsumowując, możliwe jest wyciągnięcie szeregu wniosków dotyczących obciągania pszenicy ozimej jako całości. W rezultacie może zdarzyć się, że konieczne będzie stosowanie nawozów 3-4 razy.
Pierwsze karmienie powinno odbyć się jesienią. W przypadku ubogich gleb i pod złymi prekursorami wystarczy 30 g azotu na 1 metr kwadratowy. metr. Dodanie nawozu w tym czasie dobrze wpłynie na wzrost roślin jesienią, a także zwiększyć ich zimotrwalosc.
Drugi górny opatrunek powinien być wykonany wczesną wiosną. Ma on na celu rozwój łodygi i przyczyni się do zwiększenia poprzeczki. Trzecie nawożenie nazywa się produktywnym, ponieważ ma największy wpływ na poziom plonu. Tym razem należy wprowadzić nawóz na początku uwalniania rośliny do probówki.
[img align = left hint = Ważne jest, aby podawać pędy boczne =] id: 1698 [/ img]
Oprócz korzystnego wpływu na zbiory, skuteczny górny opatrunek będzie korzystał z rozwijających się pędów bocznych. Ten górny opatrunek jest najważniejszy, ponieważ określa stopień produktywności ucha, co może zwiększyć końcową wydajność.
Ostatni kanał nazywany jest jakościowym. W tym czasie konieczne jest wprowadzenie pozostałości azotu, które są nadal przydatne dla roślin do formowania i rozlewania ziarna. Ten górny opatrunek ma dobry wpływ na aktywność górnych liści, co prowadzi do zwiększenia intensywności fotosyntezy.
Czas ostatniego karmienia jest niezwykle ważny, ponieważ im później ta dawka nawozów zostanie wprowadzona, tym mniej ten azot wpłynie na poziom plonu, a więcej - na jakość ziarna.
Podsumowując, można powiedzieć, że roślina taka jak pszenica ozima potrzebuje dużo azotu do normalnego funkcjonowania wszystkich części rośliny. Jeśli nie ma wystarczającej ilości tego lub tego pierwiastka, pszenica ucierpi, co może prowadzić do znacznych strat nie tylko pod względem ilości, ale także jakości zbiorów.
