Ashwaganda (indyjski żeń-szeń): właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Pin
Send
Share
Send

Zioło ashwagand lub somnifera (Withania somnifera) to roślina bardziej znana pod nazwą żeń-szenia indyjskiego, czereśni zimowej i słonecznika pęcherzykowatego. Należy do rodziny Vitanii i rodziny Nocy.

Opis botaniczny Ashwagandy

Roślinę reprezentuje rozgałęziony krzew o wysokości części nadziemnej w granicach 30-100 cm, poszczególne osobniki osiągają wysokość 2,5 m. Układ korzeniowy jest cienki, o gładkiej powierzchni. Indyjski żeń-szeń ma ciemnozielone liście, które mają owalny lub jajowaty kształt i naprzemiennie na łodydze.

Kwitnienie jest nieatrakcyjne. Roślina tworzy oddzielnie rozmieszczony, niepozorny wygląd, zielonkawobiałe zabarwienie, samopylne kwiaty w kształcie dzwonu. Po rozkwicie pojawia się pomarańczowy owoc w kształcie skrzynki o pomarańczowym zabarwieniu. Materiał siewny jest mały, pomarańczowo-żółty, okrągły lub płaski.

Miejsca wzrostu pigułek nasennych

Odwieczna roślina zimozielona, ​​rosnąca w tropikalnych warunkach klimatycznych, jest dość wysoka. Podczas uprawy w północnych regionach wymiary części nadziemnej są raczej niewielkie.

Rozpowszechniona roślina otrzymała w Iraku i Indii Zachodnich, a także w Ameryce Północnej, Bliskiego Wschodu i basenu Morza Śródziemnego. W Chinach roślina jest uprawiana w celach dekoracyjnych. Na wolności często występuje w południowej części Azji i Afryki.

Skład chemiczny ashwagandy

Roślina ma wiele przydatnych właściwości, które wyjaśnia bogaty skład chemiczny prawidłowo zebranego materiału roślinnego. Główne składniki to:

  • aminokwasy w postaci glicyny, tryptofanu i glutaminy;
  • saponiny;
  • glikozydy;
  • laktony steroidowe;
  • fitosterole;
  • alkaloidy;
  • żelazo;
  • VitAferin "A".

Struktura obejmuje również antybiotyki roślinne pochodzenia naturalnego, które są zdolne do niszczenia mikroflory, w tym zaburzenia paciorkowce, gronkowce i gonokoków.

Funkcje ashwagandy (wideo)

Terapeutyczne i użyteczne właściwości żeń-szenia indyjskiego

rośliny okopowe jest powszechnie stosowane w celu osłabienia działania receptorów dopaminy w mózgu, sprzyjają eliminacji nadmiernych ilościach kortykosteronu w osoczu, jak również zmniejszenie liczby części składowych pokazanych azotu mocznika i kwasu mlekowego.Roślinne surowce tonów jest doskonałym Adaptogen i odstresowujący czynnik, który zwiększa żywotność i energii.

O przeciwwskazaniach i skutkach ubocznych rośliny

Jako główne przeciwwskazania do stosowania żeń-szenia indyjskiego jako czynnik leczniczy lub profilaktyczny można rozważyć:

  • obecność w anamnezie indywidualnej nietolerancji;
  • obecność anamnezy nadciśnienia;
  • obecność anamnezy zapalenia żołądka;
  • obecność historii wrzodów żołądka.

W oficjalnej medycynie zaleca się z wielką ostrożnością stosowanie tego leku podczas ciąży i laktacji. Nie zaleca się łączenia przyjmowania leków uspokajających z lekami na bazie Ashwagandy.

Wskazania do stosowania ashwagandy

Indyjski żeń-szeń i środki na nim oparte są obecnie szeroko stosowane:

  • wzmocnić odporność;
  • aby złagodzić zmęczenie i wyczerpanie;
  • stabilizować równowagę energetyczną;
  • w leczeniu załamania nerwowego;
  • dla szybszego dostosowania się do zmian klimatu;
  • dla szybkiego ożywienia w okresie pooperacyjnym;
  • normalizować sen i poprawiać pamięć;
  • do spowolnienia procesu starzenia i ogólnego odmłodzenia ciała;
  • dla profilaktycznej onkologii.

Przed użyciem należy upewnić się, że nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania leków na bazie tej rośliny leczniczej.

Przygotowania z ashwagandy

Farmakologiczne preparaty oparte na surowcu roślinnym physiola sunflower reprezentowane są w większości suplementów diety:

  • proszek Ashhaganda Roth;
  • kapsułka Ashwaganda 90-Vcaps
  • kapsułki Sonsoril Veggié Aschwaganda;
  • płynny ekstrakt z Ashwagandh na bazie wysuszonego korzenia;
  • proszek Ashvagand + GOTUKOLA;
  • Ajurwedyjskie tabletki Ashwagandhy dla wzmocnienia odporności;
  • Zoptymalizowany ekstrakt z Ashvagande Sensoril z vitanolides.

Wszystkie produkty mają działanie antystresowe i adaptogenne, pomagają organizmowi radzić sobie w codziennych stresujących sytuacjach, a także przyczyniają się do dość szybkiego wzrostu wytrzymałości fizycznej.

Cechy rosnącego ashwagandha z nasion

Kiełkowanie nasion obejmuje kilka etapów, reprezentowanych przez:

  • moczenie nasion;
  • kiełkowanie nasion;
  • wysiewanie przygotowanych nasion do gleby.

W celu moczenia, oprócz nasion, konieczne jest przygotowanie zwykłych dysków z watoliną, jak również czystej wody w temperaturze pokojowej, a nie przezroczystego plastikowego pojemnika. Przygotowane do kiełkowania nasiona umieszcza się na bawełnianym dysku w odległości pół centymetra od siebie. Następnie nasiona są przykryte kolejną watą, spadają na dno plastikowego pojemnika i są wylewane z ciepłą wodą. Dyski muszą być wystarczająco mokre. Okresowo trzeba zrobić wizualną inspekcję, a gdy jest naklevyvaniya prowadzone sieje w ziemi.

Do kiełkowania, gotowy gotowy podkład kwiatowy, Konieczne jest również przygotowanie pojemników do siewu, niewielkiej ilości perlitu lub wermikulitu i czystej wody o temperaturze pokojowej. Podłoże z podłożem odżywczym miesza się z perlitem lub wermikulitem w stosunku jeden do jednego. Gotową ziemię wypełnia się zbiornikami sadzeniowymi, po czym przeprowadza się ostrożne nawilżanie, a otwory siewne wykonuje się na głębokości 7-10 mm. Nasiona wykiełkowane do wgłębienia są delikatnie nakłute glebą, po czym przeprowadza się nawadnianie.

Sadzenie musi koniecznie zapewniać efekt cieplarniany dla szybszego kiełkowania.W tym celu stosuje się przezroczystą folię z tworzywa sztucznego lub tworzywo sztuczne z włókna szklanego. Następnie musisz dostarczyć świeże powietrze do upraw. Uprawy z uprawami są instalowane w ciepłym i stosunkowo ciemnym miejscu, aż do pojawienia się kiełków. Przy prawidłowej organizacji kiełkowania wszystkie zasiane nasiona są sadzone przez dwa dni. W przyszłości konieczne jest zapewnienie roślinom optymalnych mikroklimatycznych warunków wzrostu i rozwoju, systematycznego podlewania i płytkiego poluzowania gleby.

Zastosowanie żeń-szenia indyjskiego w medycynie ludowej

W medycynie ludowej indyjski żeń-szeń służy do pozbycia się przedstawionych stanów patologicznych:

  • zaburzenia w procesach metabolicznych;
  • osłabiona odporność;
  • nadwerężenie nerwowe;
  • osłabienie seksualne;
  • wyczerpanie po chorobie i operacji;
  • zmiany sklerotyczne;
  • paraliż;
  • głód tlenu;
  • problemy z żołądkiem i jelitami;
  • przeziębienie z kaszlem;
  • niepłodność;
  • zaburzenia krążenia krwi.

Zalecane dla osób starszych i dzieci. Środki ludowe oparte na roślinach poprawiają funkcjonowanie komórek mózgowych i zwiększają koncentrację.

Pin
Send
Share
Send