Zioło ashwagand lub somnifera (Withania somnifera) to roślina bardziej znana pod nazwą żeń-szenia indyjskiego, czereśni zimowej i słonecznika pęcherzykowatego. Należy do rodziny Vitanii i rodziny Nocy.
Opis botaniczny Ashwagandy
Roślinę reprezentuje rozgałęziony krzew o wysokości części nadziemnej w granicach 30-100 cm, poszczególne osobniki osiągają wysokość 2,5 m. Układ korzeniowy jest cienki, o gładkiej powierzchni. Indyjski żeń-szeń ma ciemnozielone liście, które mają owalny lub jajowaty kształt i naprzemiennie na łodydze.
Kwitnienie jest nieatrakcyjne. Roślina tworzy oddzielnie rozmieszczony, niepozorny wygląd, zielonkawobiałe zabarwienie, samopylne kwiaty w kształcie dzwonu. Po rozkwicie pojawia się pomarańczowy owoc w kształcie skrzynki o pomarańczowym zabarwieniu. Materiał siewny jest mały, pomarańczowo-żółty, okrągły lub płaski.
Miejsca wzrostu pigułek nasennych
Odwieczna roślina zimozielona, rosnąca w tropikalnych warunkach klimatycznych, jest dość wysoka. Podczas uprawy w północnych regionach wymiary części nadziemnej są raczej niewielkie.
Rozpowszechniona roślina otrzymała w Iraku i Indii Zachodnich, a także w Ameryce Północnej, Bliskiego Wschodu i basenu Morza Śródziemnego. W Chinach roślina jest uprawiana w celach dekoracyjnych. Na wolności często występuje w południowej części Azji i Afryki.
Skład chemiczny ashwagandy
Roślina ma wiele przydatnych właściwości, które wyjaśnia bogaty skład chemiczny prawidłowo zebranego materiału roślinnego. Główne składniki to:
- aminokwasy w postaci glicyny, tryptofanu i glutaminy;
- saponiny;
- glikozydy;
- laktony steroidowe;
- fitosterole;
- alkaloidy;
- żelazo;
- VitAferin "A".
Struktura obejmuje również antybiotyki roślinne pochodzenia naturalnego, które są zdolne do niszczenia mikroflory, w tym zaburzenia paciorkowce, gronkowce i gonokoków.
Funkcje ashwagandy (wideo)
Terapeutyczne i użyteczne właściwości żeń-szenia indyjskiego
rośliny okopowe jest powszechnie stosowane w celu osłabienia działania receptorów dopaminy w mózgu, sprzyjają eliminacji nadmiernych ilościach kortykosteronu w osoczu, jak również zmniejszenie liczby części składowych pokazanych azotu mocznika i kwasu mlekowego.Roślinne surowce tonów jest doskonałym Adaptogen i odstresowujący czynnik, który zwiększa żywotność i energii.
O przeciwwskazaniach i skutkach ubocznych rośliny
Jako główne przeciwwskazania do stosowania żeń-szenia indyjskiego jako czynnik leczniczy lub profilaktyczny można rozważyć:
- obecność w anamnezie indywidualnej nietolerancji;
- obecność anamnezy nadciśnienia;
- obecność anamnezy zapalenia żołądka;
- obecność historii wrzodów żołądka.
W oficjalnej medycynie zaleca się z wielką ostrożnością stosowanie tego leku podczas ciąży i laktacji. Nie zaleca się łączenia przyjmowania leków uspokajających z lekami na bazie Ashwagandy.
Wskazania do stosowania ashwagandy
Indyjski żeń-szeń i środki na nim oparte są obecnie szeroko stosowane:
- wzmocnić odporność;
- aby złagodzić zmęczenie i wyczerpanie;
- stabilizować równowagę energetyczną;
- w leczeniu załamania nerwowego;
- dla szybszego dostosowania się do zmian klimatu;
- dla szybkiego ożywienia w okresie pooperacyjnym;
- normalizować sen i poprawiać pamięć;
- do spowolnienia procesu starzenia i ogólnego odmłodzenia ciała;
- dla profilaktycznej onkologii.
Przed użyciem należy upewnić się, że nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania leków na bazie tej rośliny leczniczej.
Przygotowania z ashwagandy
Farmakologiczne preparaty oparte na surowcu roślinnym physiola sunflower reprezentowane są w większości suplementów diety:
- proszek Ashhaganda Roth;
- kapsułka Ashwaganda 90-Vcaps
- kapsułki Sonsoril Veggié Aschwaganda;
- płynny ekstrakt z Ashwagandh na bazie wysuszonego korzenia;
- proszek Ashvagand + GOTUKOLA;
- Ajurwedyjskie tabletki Ashwagandhy dla wzmocnienia odporności;
- Zoptymalizowany ekstrakt z Ashvagande Sensoril z vitanolides.
Wszystkie produkty mają działanie antystresowe i adaptogenne, pomagają organizmowi radzić sobie w codziennych stresujących sytuacjach, a także przyczyniają się do dość szybkiego wzrostu wytrzymałości fizycznej.
Cechy rosnącego ashwagandha z nasion
Kiełkowanie nasion obejmuje kilka etapów, reprezentowanych przez:
- moczenie nasion;
- kiełkowanie nasion;
- wysiewanie przygotowanych nasion do gleby.
W celu moczenia, oprócz nasion, konieczne jest przygotowanie zwykłych dysków z watoliną, jak również czystej wody w temperaturze pokojowej, a nie przezroczystego plastikowego pojemnika. Przygotowane do kiełkowania nasiona umieszcza się na bawełnianym dysku w odległości pół centymetra od siebie. Następnie nasiona są przykryte kolejną watą, spadają na dno plastikowego pojemnika i są wylewane z ciepłą wodą. Dyski muszą być wystarczająco mokre. Okresowo trzeba zrobić wizualną inspekcję, a gdy jest naklevyvaniya prowadzone sieje w ziemi.
Do kiełkowania, gotowy gotowy podkład kwiatowy, Konieczne jest również przygotowanie pojemników do siewu, niewielkiej ilości perlitu lub wermikulitu i czystej wody o temperaturze pokojowej. Podłoże z podłożem odżywczym miesza się z perlitem lub wermikulitem w stosunku jeden do jednego. Gotową ziemię wypełnia się zbiornikami sadzeniowymi, po czym przeprowadza się ostrożne nawilżanie, a otwory siewne wykonuje się na głębokości 7-10 mm. Nasiona wykiełkowane do wgłębienia są delikatnie nakłute glebą, po czym przeprowadza się nawadnianie.
Sadzenie musi koniecznie zapewniać efekt cieplarniany dla szybszego kiełkowania.W tym celu stosuje się przezroczystą folię z tworzywa sztucznego lub tworzywo sztuczne z włókna szklanego. Następnie musisz dostarczyć świeże powietrze do upraw. Uprawy z uprawami są instalowane w ciepłym i stosunkowo ciemnym miejscu, aż do pojawienia się kiełków. Przy prawidłowej organizacji kiełkowania wszystkie zasiane nasiona są sadzone przez dwa dni. W przyszłości konieczne jest zapewnienie roślinom optymalnych mikroklimatycznych warunków wzrostu i rozwoju, systematycznego podlewania i płytkiego poluzowania gleby.
Zastosowanie żeń-szenia indyjskiego w medycynie ludowej
W medycynie ludowej indyjski żeń-szeń służy do pozbycia się przedstawionych stanów patologicznych:
- zaburzenia w procesach metabolicznych;
- osłabiona odporność;
- nadwerężenie nerwowe;
- osłabienie seksualne;
- wyczerpanie po chorobie i operacji;
- zmiany sklerotyczne;
- paraliż;
- głód tlenu;
- problemy z żołądkiem i jelitami;
- przeziębienie z kaszlem;
- niepłodność;
- zaburzenia krążenia krwi.
Zalecane dla osób starszych i dzieci. Środki ludowe oparte na roślinach poprawiają funkcjonowanie komórek mózgowych i zwiększają koncentrację.