Ciecierzyca: ogólne cechy, korzyści i szkody

Ciecierzyca (Cicer arietinum) to roślina z rodziny roślin strączkowych. Wiele osób zna tę pożyteczną roślinę pod nazwą grochu z indyka, grochu baraniego, szaszłyka, bańki lub nahat. Korzyści i szkodliwość ciecierzycy wynikają ze składu chemicznego i wartości odżywczej roślin strączkowych.

Cechy botaniczne

Rodzaj Nutovy obejmuje ponad trzydzieści gatunków, ale rozprzestrzenianie się w kulturze ma tylko wygląd Cicer arietinum. Tego typu roślina jednoroczna ma rdzeń rozgałęziony w kształcie pręta z obecnością formacji brodawkowych. W procesie kiełkowania liścienie nie opuszczają ziemi, a wyrastające pędy mają zielonkawe lub czerwonofioletowe zabarwienie. Część kończynowa jest karbowana, prosta lub zakrzywiona, rozgałęziona. Wysokość łodygi może wynosić od 30 do 60 cm.

Liście złożone, nieparzystopochodne, z krótką częścią petiolate. Ulotki małe, ząbkowane, eliptyczne lub odwrotnie jajowate. Kwiaty pojedynczej struktury, pachowe, średniej wielkości. Kolorystyka kwiatów może być różna. Fasola jest krótsza, spuchnięta i owalna lub ma kształt rombowy. Dojrzała fasola ma wyraźny słomkowo-żółty kolor. Gatunek Cicer arietinum odnosi się do roślin samozapylnych, co znacznie ułatwia uprawę roślin w warunkach ogrodnictwa.

Korzyści z ciecierzycy

Użyteczne właściwości ciecierzycy są liczne, co umożliwia bardzo szerokie wykorzystanie kultury strączkowej:

• zalecane do żywienia dietetycznego;
• w porównaniu ze zwykłymi grochami, soczewicą i fasolą, pożyteczne substancje z ciecierzycy są szybciej wchłaniane;
• jest doskonałym źródłem pożywienia białek roślinnych dla wegetarian i osób utrzymujących post;
• bogate w węglowodany i białko;
• ma wystarczająco wysoką kaloryczność, która wynosi 320 kcal na 100 g produktu;
• korzyść terapeutyczna z ciecierzycy polega na jej zdolności do oczyszczania krwi, usuwania procesów zapalnych w jamie ustnej, zatrzymywania ataków arytmii, łagodzenia bólu lędźwiowego;

• stosowanie gotowanych z ciecierzycy potraw daje dodatnią dynamikę u pacjentów z żółtaczką, anemią, a także w obecności problemów z wątrobą lub śledzioną;
• pisklę poprawia układ trawienny, łagodzi zaparcia i pomaga hamować wzrost mikroflory gnilnej w jelitach;
• metionina zawarta w ciecierzycy może obniżyć poziom cholesterolu i doskonale regulować poziom cukru we krwi.

Między innymi, ciecierzyca znane jako lek przeciwdepresyjny, jest szeroko stosowana do leczenia schorzeń oczu, kamieni nerkowych rozpuszcza się i zmniejsza ryzyko wystąpienia patologii sercowo-naczyniowych.

Ciecierzyca: korzyści i szkoda (wideo)

Przeciwwskazania

Pomimo faktu, że korzystanie z ciecierzycy jest widoczna w wykorzystaniu żywności z nim i wykorzystać tę kulturę w celach leczniczych nie należy zapominać o skutki uboczne i przeciwwskazania:

• główna szkoda polega na zwiększeniu produkcji gazu podczas pierwszych dni spożywania ciecierzycy;
• ciecierzyca nie powinny pić zimnej wody, które jest spowodowane przez najsilniejszego ryzyko skurczów żołądka;
• ciecierzyca nie może być spożywana jednocześnie z daniami opartymi na jabłkach i gruszkach.

Należy również zauważyć, że warzywa są przeciwwskazane w obecności choroby, takie jak zapalenie pęcherza, patologii układu moczowego, zakrzepowe zapalenie żył, dna zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka, wyrażone reakcje alergiczne. Ze szczególną ostrożnością należy stosować ciecierzycy w żywności dla ludzi starszych i dzieci, ze względu na jego zdolność do wywołania przyspieszonego gromadzenia się gazów.

Technologia wzrostu

Uprawa ciecierzycy nie różni się zbytnio od uprawy innych roślin strączkowych:

• Cicer arietinum być uprawiane na czarnoziemie, szare, kasztan drewna, gleby gliniastej z obojętnym lub słabo zasadowym pH na 6,8-7,4;
• optymalne parametry temperatury gleby dla kiełkowania nasion grochu włosowatego są rzędu 13-14 ° C;
• na etapie masowego kwitnienia i tworzenia owoców temperatura powietrza nie powinna być niższa niż 20-22 ° C;
• W porównaniu z innymi strączkowych ciecierzyca jest najłagodniejszych wilgotności gleby i ma wystarczająco wysoką tolerancję na suszę;

• W sezonie deszczu kultura może wpływać askohitozom, a także czas zmiany kwitnienia i opadanie jajników występuje, co niekorzystnie wpływa na wydajność ogólnej wydajności;
• Kultura może być uprawiana jako uszczelniacz do ziemniaków, kapusty lub marchwi;
• zwykłym uprawy w standardowy sposób od odległości między roślinami 8-10 cm, a odległość rzędów 25-30 cm;
• Optymalna głębokość sadzenia zależy od wilgotności gleby i może zmieniać się w granicach 8-14 cm;
• kultura bardzo dobrze reaguje na stosowanie organicznych i mineralnych nawozów do roślin prekursorowych;
• zauważalny wzrost plonu można uzyskać wprowadzając na etapie głębokiego kopania obornika;
• zaleca się stosowanie nawozów fosforowo-potasowych jako opatrunków mineralnych.

Nut ma niezwykłą właściwość wzbogacania gleby, więc jej uprawa jest często prowadzona na zubożałych glebach w celu ich odnowienia.

Gatunek i odmiany

Zgodnie z cechą geograficzną zwykle rozróżnia się następujące podgatunki ciecierzycy:

• step;
• Afgański;
• górski-europejski;
• Turkiestan;
• Anatolian.

Pomimo dużej różnorodności odmiany ciecierzycy, tylko niektóre z nich są uprawiane do celów spożywczych. Do uprawy w warunkach glebowo-klimatycznych naszego kraju odpowiednie są tylko cztery odmiany.

możliwości gotowania

Popularne dania ciecierzyca zakupionego w Azji i Afryce Północnej, Ameryce Północnej oraz w regionie Morza Śródziemnego, gdzie ziarna są wykorzystywane nie tylko w serze, ale także gotowane i smażone. Najczęściej stosowany do celów spożywczych belosemennye odmian nadających się do zup, dań głównych, przystawek i przekąsek.

Ciecierzyca: cechy hodowli (wideo)

Ciecierzycy gotowane potrawy, takie jak hummus i falafel. Również z roślin strączkowych można gotować pyszne i pożywne przygotowania do zimy. Dobrze znany w wielu krajach jako mąki demon z tych ziaren i jest głównym składnikiem do przygotowania ciasta, makarony i kasze niemowląt.Smażone i miażdżone ziarna z dodatkiem rodzynek, sezamu lub orzechów włoskich znalazły zastosowanie w przygotowaniu krajowych słodyczy.