Popularne gatunki ptarmiganów i ich opis

Kuropatwa - ptak należący do rodziny Fazanovów i poganina. Ze względu na mały rozmiar jest bardzo zwinny i szybki. Charakterystyczną cechą kuropatw jest ich bardzo wysoka zdolność przystosowania do surowych warunków klimatycznych, dzięki którym ptak Można go znaleźć prawie na całej półkuli północnejod koła podbiegunowego po amerykańskie subtropiki.

Ptarmigan

Ptarmigan z Tundry żyje na północnych szerokościach geograficznych, gdzie prowadzi osiadły koczowniczy tryb życia. Jego wygląd jest bardzo podobny do białej kuropatwy, dlatego w obszarach wspólnych takie kuropatwy można bardzo łatwo pomylić.

Zwykle gatunki tundrowe takich ptaków woli pozostać w małych grupach. Krycia następuje na wiosnę, a dla gniazd szukają kamieniste placer, obficie porośnięte porostami.

Gniazda w tundrze można budować również na stokach wzgórz, w miejscach gdzie rosną krzewy. Zwykle gniazdo to płytka fossaDno jest pokryte różnymi łodygami, liśćmi i ziołami.

Najczęściej gatunek ten ukrywa swoje gniazda pod dużymi skałami lub krzewami. Około pod koniec czerwca samice odkładają od 6 do 12 jaj, w okresie inkubacji je strzegąc. Gdy powstaje niebezpieczeństwo, najpierw zostają ukryte, a następnie, w każdy możliwy sposób, próbują usunąć niebezpieczeństwo ze swojego potomstwa.

Kolor ptaka jest ochra, górna część ciała jest gęsto pokryta plamkami w kolorze brązowym. W lecie kolor zyskuje bardziej szary odcień. W głównej kuropatwach są trzymane na ziemi przez cały czas, gdzie siadają na wysokich kamieniach.

Dieta jest dość zróżnicowana i obejmuje jagody, młode pędy i pąki wierzby lub brzozy karłowatej, a także liście i kwiaty innych roślin.

Kamienna kuropatwa

Zgodnie z budową ciała, kamienna kuropatwa jest podobna do szarej części, ale różni się od niej większą masą.Siedlisko tego gatunku obejmuje duży obszar od Kaukazu i Ałtaju.

Również w warunkach naturalnych ptak można znaleźć w Azji Środkowej. Zwykle kuropatwy i wiele ich gatunków żyją w górskich wąwozach, u dołu którego płyną rzeki.

Kolor kamiennych kuropatw jest raczej cętkowany, popielato-szary, z niebieskawo-różowym odcieniem. Gatunek ten w obszarze oczu ma charakterystyczny wzór w postaci pierścienia.

Po bokach znajdują się ciemne poprzeczne opaski, a brzuch ma rdzawy odcień. Długość ciała wynosi 35 centymetrów, a waga od 350 do 800 gramów, rozpiętość skrzydeł wynosi 47-52 centymetrów.

Samica składa około 16 jaj, różniących się glinko-białym odcieniem muszli, która jest pokryta brązowymi plamami. Okres inkubacji trwa trzy tygodnie.

Dieta zawiera różnorodne owoce, jagody, nerki i ziarna. Ptak może wyekstrahować z ziemi różne korzenie i cebulki. Również w żywności są owady: pająki, gąsienice i chrząszcze.

Kuropatwa pustynna

Gatunek ten żyje na terytorium od wyżyny ormiańskiej do Indii i od wybrzeży Zatoki Perskiej do Azji Środkowej. Wcześniej siedlisko obejmowało nawet południową część Europy.

Zwykle ptaki te żyją na przedgórzu, w miejscach, gdzie występują wąwozy, wąwozy i kamienie. Chętnie osiedlają się w pobliżu źródeł i strumieni.Wolisz górzysty krajobraz z niewielką trawiastą lub krzewiastą roślinnością.

Wtapianie ptaków ma szaro-piaszczysty kolor z lekkim różowym odcieniem.

Po bokach są podłużne szerokie brązowe paski. U samców tego gatunku występuje brązowo-czarny pasek na głowie, który zamienia się w rodzaj "krawata" wokół wola. Masa dorosłych kuropatw wynosi 200-300 gramów.

Miejsca, w których rozmieszczone są gniazda, to zbocza wzgórz, klifów, miejsc pod kamieniami, w pobliżu drzew i krzewów. W okresie poprzedzającym inkubację jaj samice i samce są razem i żywią się w pobliżu gniazda. Zwykle samica składa 8-16 jaj i zaraz po tym zaczyna się je wykańczać.

Mężczyźni, częściej niż nie, nie biorą udziału w jajach wylęgowych, ale są blisko gniazd. Niemniej jednak ten gatunek jest monogamiczny, więc razem z potomstwem można spotkać zarówno samicę, jak i samca.

Biała kuropatwa

Bardzo piękny widok, dorastający do 38 centymetrów długości i zyskujący około 700 gramów wagi. Ma małą głowę z małymi oczami i krótką szyję.Mały dziób jest wystarczająco silny, lekko pochylony.

Krótkie łapy pokryte są gęstym upierzeniem, które wraz z ostrymi pazurami pozwala ptakowi dobrze utrzymać się na śniegu w zimie. Kiedy warunki pogodowe się pogarszają, kopie w śniegu niewielkie zagłębienia, w których pada pogoda na złą pogodę.

Zwykła dieta - Roślinna pasza roślinna: młode pędy różnych krzewów, kwiatów, jagód i nasion roślin, mech bagienny. Dieta w 97% składa się z roślinności i 3% paszy pochodzenia zwierzęcego (larwy, robaki, chrząszcze i muchy).

Gatunek ten rzadko lata, a przede wszystkim prowadzi ziemski styl życia, biegnie dobrze i jest pięknie zakamuflowany. Zimą kuropatwa biała jako siedlisko wybiera tak zwane "komory śnieżne", za to rozrywa ruchy w śniegu. W takim schronie ptak chowa się przed drapieżnikami.

Ona jest ptakiem szkolnym, ale jest oddzielony od niego na sezon lęgowy. W tym czasie powstają pary reprodukujące potomstwo.

Koronowana kuropatwa

W przeciwieństwie do większości innych gatunków, kuropatwa nie żyje na otwartej przestrzeni z niewielką ilością roślinności, ale w lasach tropikalnych, gdzie trudno ją znaleźć.

Dorosły dorasta do 25 centymetrów wysokości. Główną cechą tego gatunku jest jasny i niezwykły wygląd.

Kolor ptaków jest prawie czarny, z wyraźnym niebieskim zabarwieniem u samców i zielonym u samic. Na głowie samców znajduje się szkarłatno-szkarłatny szkarłat, który w swej formie przypomina kutas.

Zazwyczaj koronowana kuropatwa odżywia się owocami i nasionami, ale w przeciwieństwie do innych gatunków w diecie przeważa żywność pochodzenia zwierzęcego. Obejmuje to różne owady, a nawet mięczaki lądowe.

Różni się także gatunek i jego niezwykły sposób gniazdowania. Zamiast wylęgać pisklęta w jamie, takie kuropatwy wznoszą duże gniazdo, z wejściem i dachem. Większość samic prowadzi już dość dorosłych piskląt w gnieździe, delikatnie zamykając wejście oddziałami.

Długonoga kuropatwa

Siedliskiem tego gatunku są suche lasy Malezji, Sumatry i Borneo. Ptaki są wystarczająco duże, długość dorosłego człowieka osiąga 36 centymetrów.

Siedlisko kuropatwy - tropik, gdzie występują gęste lasy, zwłaszcza bambusowe zarośla. Czasami przedstawiciele gatunku mogą być spotykani nawet na kilometrowej wysokości.

Ptak jest raczej nieśmiałydlatego próbuje jak najszybciej ukryć się przed osobą. Trudno to dostrzec, ale łatwo słyszeć w nocy, gdy kuropatwa wydaje głośne dźwięki, rozprzestrzeniając się na bardzo dużej odległości.

W tej chwili prawie nic nie wiadomo o zagnieżdżaniu się gatunku. Z odnalezionych i zbadanych gniazd można wywnioskować, że samice składają od 2 do 5 jaj, które siedzą przez 18-19 dni.

Białoskrzydły Spurs Partridge

Mieszka w wilgotnych górskich lasach Sri Lanki na wysokości 1500 metrów nad poziomem morza. Dorosły dorasta do 33-36 centymetrów. Zasadniczo dieta składa się z pokarmów roślinnych - jagód, nasion, kłączy.

Do gniazdowania gniazd wybierz zarośnięte zbocza dolin rzecznych, ponieważ w takich miejscach najłatwiej jest ukryć potomstwo przed drapieżnikami.

W okresie godowym ptaki zbierają się w parach, które nie rozpadają się nawet po pojawieniu się potomstwa. W okresie monsunowym, trwającym od listopada do marca, samica składa 2 jaja. Dorosłe pisklęta trzymają się blisko swoich rodziców i szybko uczą się zdobywać własne pożywienie.

Kuropatwa pustynna

Mieszka w górzystym lub opuszczonym obszarze, gdzie prowadzi siedzący tryb życia. Zwykle ptaki gromadzą się w parach lub małych stadach. Leć dość rzadko i na krótkie odległości.

Najczęściej przemieszczają się na ziemi, szybko uciekając przed drapieżnikami po górskich zboczach, gdzie ukrywają się w szczelinach i między kamieniami. W jedzeniu jeść nerki i nasiona roślin, a także małe owady.

Wielkość ptaka jest nawet mniejsza niż u gołębia, a waga kuropatwy to tylko 200 gramów. Szare, z lekkim różowym odcieniem, na brzuchu są skośne paski brązowe i czarne. Na głowie samców znajduje się ciemny pasek, przypominający bandaż w oczach.

Miejsca gniazdowania to kamienne zbocza gór o minimalnej roślinności. W połowie maja samica składa 8-12 jaj.

Kuropatwa Madagaskar

Żyje na wyspie Madagaskar w zaroślach krzewów i wysokiej trawie.Często znajduje się na polach uprawnych, gdzie ptak szuka pożywienia.

Lubi także opuszczone pola, które zarastają chwastami. Wielkość osoby dorosłej wynosi prawie 30 centymetrów.

Cechą tego gatunku jest jego poligamia, innymi słowy - samce z kilkoma samicami. Również ptaki mają wyraźną różnicę w kolorze według płci.

Samce mają jaśniejszy kolor, co pozwala im przyciągnąć dużą liczbę samic. Po kryciu samica kładzie dość duży mur, czasem składający się z dwudziestu jaj.

Kuropatwa zwyczajna

Lasy zamieszkujące lasy rosnące w niskich górach południowych Chin również można znaleźć w Tybecie. Przedstawiciele gatunku mogą żyć na dużych wysokościach: od 1500 do 2700 metrów nad poziomem morza.

Dorośli nie różnią się wielkością i zazwyczaj mają długość ciała 25 centymetrów. Na wolności kędzierzawe ptarmigany trzymane są w parach lub w małych grupach liczących do dziesięciu osobników.

Kolor brązowo-brązowy, z małymi plamkami czerni. Na czarnych plamach na gardle można określić płeć ptaka, ponieważ samiec ma więcej.

W okresie od kwietnia do czerwca powstają pary, po zapłodnieniu samica składa 4-5 jaj. Krzewiasta kuropatwa nie buduje gniazdi sprawia, że ​​murarstwo w ziemi w korzenie drzewa lub pod krzakiem.

Pomimo niewielkich rozmiarów, jest to bardzo wytrzymały ptak, zdolny przetrwać nawet w ekstremalnych warunkach Arktyki i tropików. Niemniej jednak niektóre gatunki potrzebują ochrony, bez których mogą po prostu zniknąć.