Historia niektórych roślin, uprawianych przez człowieka, ma kilka tysiącleci. Znajomość z anturium, jako jednym z rodzajów rodziny Aroid, zaczęła się zaledwie półtora wieku temu, ale w tym czasie wokół roślin rosło wiele mitów, a czasem i stabilnych urojeń.
Jedna z najczęściej słyszanych opinii dotyczy pochodzenia anturium i jest tym, że bujnie kwitnącymi gatunkami są rdzenni mieszkańcy wysp na Pacyfiku, w tym na Hawajach. Rzeczywiście, wchodząc w ten raj świata, nie można nie zastanawiać się nad różnorodnością świata roślin, w którym anturium zajmuje jedno z głównych miejsc.
Dziś ta kultura jest uważana za "serce Hawajów", symbol i lokalny talizman. Na wyspach jest masa najjaśniejszych i najbardziej niezwykłych hybryd, ale wbrew mitowi, w który wierzą sami Hawajczycy, ojczyzna anturium w ogóle nie występuje.
Gdzie jest miejsce narodzin anturium?
Odkrycie jednego z największych rodzajów świata roślin miało miejsce w 1876 roku, gdy botanik i entuzjasta z Francji, Edouard Andre, podróżujący po Ameryce Południowej, nie znalazł żadnej z anturium tuż za jego oknem. Niespotykana roślina została wysłana do Europy, gdzie opisano klasztor mglistych lasów Kolumbii i otrzymała nazwę Anthurium andreanum.
Roślina z zielonymi liśćmi i wyprostowanymi szypułkami, zwieńczona kwiatami kłącza i czerwonymi wypustkami, była szeroko rozpowszechniona w całej Kolumbii i północnym Ekwadorze. Miejsca te można uznać za miejsce narodzin anturium i swoiste centrum rozprzestrzeniania kultury na całym świecie.
Jedno z pierwszych miejsc, gdzie anturium pojawiło się na rozkaz Europejczyków i stało się Hawajami. W 1889 r. Samuel Damon, który był zaangażowany w działalność misyjną, przywiózł niezwykłe rośliny kwiatowe na wyspy, zrobił wiele dla regionu, a nawet został ministrem finansów Republiki.
Innym błędnym przekonaniem jest to, jakie rośliny można nazwać anturium. Niestety, większość hodowców kwiatów uważa jedynie Anthurium andreanum i Anthurium scherzerianum z dekoracyjnymi jasnymi kwiatostanami tego rodzaju. Nie jest.
Odmiana Anthurium
Okazuje się, że na terytorium Ameryki Południowej i Środkowej zamieszkują nie tylko rośliny o rozpoznawalnej jasnej zasłonie, ale także inne gatunki blisko spokrewnione.
Są one zawarte w rodzaju Anthurium i są interesujące dla wszystkich miłośników roślin, w tym dla roślin domowych. Kwitnące anturium i w domu,i na całym świecie stały się modnymi roślinami domowymi i ogrodowymi, cenione są za zewnętrzną atrakcyjność i trwałość nawet wyciętych kwiatostanów, zachowując świeżość od 2 do 8 tygodni.
Dzisiaj, według najskromniejszych szacunków naukowców z rodzaju Anthurium, którego zasięg rozciąga się na subtropikalne i tropikalne regiony Ameryki od Meksyku do Paragwaju, obejmuje 800 gatunków. W 2010 roku botanicy ogłosili około 1000 gatunków anturium i potrzebę kontynuowania wszechstronnych badań nad florą Ameryki.
Anthurium są szeroko rozpowszechnione w Andach i Cordillera, porośniętych lasami. Tutaj rośliny wolą rosnąć korzenie na wysokościach do 3,5 km nad poziomem morza. Co więcej, wśród mieszkańców wilgotnych tropików można znaleźć rośliny lądowe i epifity, a także gatunki zajmujące nisze pośrednie. Takie anturium, zaczynające swój wiek na niższym poziomie lasu, stopniowo, za pomocą korzeni i pędów, wznoszą się wyżej ku słońcu. Poniżej, na sawannach o bardziej suchym klimacie, można również znaleźć anturium, które doskonale nadaje się do tego stylu życia.
Film o anturium zapozna się z osobliwościami roślin, ich siedliskami i opowie o odmianach nadających się do uprawy w domu.
Zdolność przystosowania wszystkich rodzajów anturium jest niezwykle wysoka.Osadzili glebę, niektóre gatunki to epifity. Rozety anthurium wyglądają jak małe i duże gniazda na pniach i gałęziach drzew. W tym przypadku rośliny nie są pasożytami. Nie pobierają soków i pokarmów z gatunków, w których są okopywane, ale żywią się małymi złożami materii organicznej i wilgoci atmosferycznej i tlenu.
Jedynym środowiskiem, które nie podda się roślinie, jest woda.
Pomimo panującej opinii na temat zamiłowania anturium do wilgoci, a nawet zdolności do wzrostu w akwarium, żaden z badanych gatunków nie może przystosować się do życia w wodzie.
Na przykład Anthurium amnicola rośnie na kamieniach przybrzeżnych, ściśle przylegając do swoich korzeni. Daje to roślinie możliwość odbioru z wilgotnego powietrza pochodzącego ze strumienia, tlenu, ale wszystkie zielone części są w suchości.
Wszystkie anturium mają jedną ojczyznę - to Ameryka Południowa i Środkowa. Jednak ze względu na różne warunki wzrostu rozmiary anturiów i ich wygląd różnią się znacznie w zależności od gatunku.
Jak wygląda anturium?
Anthurium są bardzo zróżnicowane, podczas gdy większość gatunków nie ma tak jaskrawych szkarłatów w kształcie szkarłatnego serca, a rozmiary roślin mogą być bardzo skromne i naprawdę gigantyczne.
Anturium występuje w wielu obszarach Ameryki Południowej i Środkowej. Ale jak mówią botanicy, miejscem narodzin anturiów z jasnymi kwiatami jest zachodnia część Andów w Ekwadorze i Kolumbii. Pozostałe gatunki są interesujące nie ze względu na jasność kwiatostanów, ale raczej dzięki liściom, które mają najbardziej dziwaczne kształty i rozmiary. Jednak wspólne znaki są nieodłączne we wszystkich anturiach.
Większość anturium ma grube, często skrócone łodygi, gęsto pokryte łuskami z już martwych liści, powietrznych korzeni i samych liści. Co ciekawe, liście tego samego rodzaju mogą mieć zupełnie inny kształt, rozmiar i teksturę. Oprócz kształtu w kształcie serca lub klina, jak w najczęściej kwitnących anturiach, można znaleźć liście, odmiany z zaokrąglonymi, lancetowatymi, całymi lub rozciętymi blaszkami liściowymi. Liście są przymocowane do łodyg długimi lub bardzo małymi ogonkami.
Gdy łodyga rośnie, anturium stopniowo staje się puste, z wyjątkiem tylko niektórych gatunków lądowych.
Wielkość anturium zależy przede wszystkim od blaszek liściowych, które mogą sięgać od 15 cm do półtora metra.Ponieważ kształty i rozmiary liści są zróżnicowane, podobnie jak rodzaje ich powierzchni. Oprócz skórzastych i bardzo gęstych liści, takich jak Andre Anthurium, można znaleźć gładkie, elastyczne liście, a także liście o aksamitnej powierzchni, takie jak Crystal Anthurium.
W warunkach gęstych lasów, gdzie wilgotność jest wysoka i ważne jest, aby nie ominąć pojedynczego promyka słońca, anturium nauczyło się obracać blaszki liściowe, aby zawsze były skierowane na światło. Epifity zamieszkujące bardziej suche warunki otrzymują pożywienie i wilgoć ze względu na rozetę liści w kształcie stożka. Pozostają w nim resztki roślin, cząsteczki próchnicy i wilgoć niezbędne dla rośliny.
Kwitnienie anturium jest również spowodowane powszechnym złudzeniem na całym świecie. Tym, co wielu uważa za duży kwiat, jest jego kwiatostan i zmodyfikowany jasny liść, bract. Ten sam kwiatostan jest delikatnym spathiphyllum.
Kwiatostan w postaci kolby, składający się z biseksualnych, ledwo odróżnialnych kwiatów, może być albo prosty, albo spiralny, w kształcie stożka lub zaokrąglony na końcu cylindra. Kolor kwiatostanu jest różny od białego, kremowego lub żółtawego do niebieskiego, fioletowego lub fioletowego. W miarę dojrzewania niektórych gatunków kolba zmienia kolor na zielony.
Kolba z Anthurium jest otoczona nie pojedynczym dużym płatkiem, ale bractwem, które w rzeczywistości jest liściem, aczkolwiek bardzo nietypowym rodzajem i kolorem. Odmian anturium dla domu jest dość dużą i dekoracyjną pokrywą. Tak więc dzisiejszy zakład nazywa się kwiatem "lakowym" lub "tęczowym". Nazwa jest odpowiednia dla nowoczesnych hybryd z kocykami nie tylko o jednym jasnym kolorze, ale łączącym dwa lub trzy odcienie nie spotykane w przyrodzie.
Ale w przypadku gatunków dekoracyjnych i liściastych, bract jest czasami całkowicie trudny do rozróżnienia, co nie przeszkadza roślinom w przyciąganiu zapylających owadów.
Po zakończeniu procesu zapylania na kolbie powstają małe sferyczne lub owalne owoce. Wewnątrz soczyste jagody znajdują się od 1 do 4 nasion, które w naturze, w ojczyźnie anturiów, są rozprowadzane przez ptaki i gryzonie.
Odmiany Anthurium i hybrydy do domu
Popularność kwitnących gatunków anturium doprowadziła do tego, że świat aktywnie działa na rzecz pozyskiwania nowych odmian i spektakularnych hybryd. Hodowcy prezentują swoje osiągnięcia nie tylko w sklepach, ale także na wystawach kwiatów, takich jak na przykład doroczny festiwal roślin tropikalnych Extravaganza pod patronatem księżnej Walii.
W rezultacie rośliny, oszałamiające swoim pięknem i nietypowym wyglądem, są uprawiane przez współczesnych hodowców i bardzo różnią się od odmian, które kiedyś znajdowały się w ojczyźnie anturium na kontynencie amerykańskim.
Produkcja mieszańców wiąże się z zapylaniem jednej rośliny z pyłkiem pobranym z innego okazu. Taka operacja ma na celu uzyskanie odmian o jaśniejszych i większych pąkach, pięknych liściach lub innych pożądanych parametrach hodowlanych. Aby skonsolidować wynik, potrzeba dużo czasu i rośnie wiele pokoleń roślin.
Skrócenie czasu rozwoju i selekcji pozwala na nowoczesną technologię, obejmującą uprawę nie z nasion, ale z hodowli tkankowej, niosąc wszystkie informacje o roślinie matki. Dzięki tak złożonym operacjom biochemicznym, obecnie większość anturiów oferowanych do handlu roślinami do domu, ogrodu i cięcia są produkowane.
Dzięki tak intensywnej pracy pojawiły się anturium, którego rozmiary są niezwykle wygodne do uprawy w domu, a także rośliny o jasnym, niezwykłym zabarwieniu.Jednak osiągnięcia naukowe i innowacyjne technologie nie zawsze są wykorzystywane z korzyścią dla hodowcy.
Niestety, wielu producentów komercyjnych często używa kwasu giberelinowego lub GA3 w rosnących anturiach. Ten związek jest hormonem roślinnym, który wpływa na ilość i jakość kwitnienia, a także przyczynia się do szybkiego tworzenia się kwiatostanów.
W wyniku przetwarzania z podobną substancją chemiczną anturium przeznaczone do domu, bez wywoływania, pada na blat intensywnie rozkwitający. Po wejściu do domu takie przypadki są trudne do znoszenia aklimatyzacji, a następnie mogą być rozczarowujące, ponieważ kwitną znacznie skromniej niż przed zakupem.
