Siedem epifitów do uprawy w domu

Według naukowej definicji epifity to te rośliny, które spędzają całe swoje życie lub jego część bez połączenia z ziemią. Jednak takie gatunki nie prowadzą pasożytniczego stylu życia, ale wszystkie składniki odżywcze, które ten gatunek żywych organizmów otrzymuje ze środowiska.

Dla większości przedstawicieli epifitów naturalnym środowiskiem jest strefa tropikalna pod bujnymi, wielopoziomowymi plantacjami leśnymi. W cieniu tropikalnej czapeczki lasu powstaje idealny mikroklimat dla tej grupy roślin. Nic więc dziwnego, że wśród nich dominują formy zielne.

Większość przedstawicieli grupy należy do gatunków dzikich, ale przeciętne epifity mieszkańca znane są jako rośliny domowe, wśród których bardzo niewiele jest bardzo popularnych.

Poniżej musimy dowiedzieć się, czym naprawdę są epifity, ich cechy i jakie są trudności z utrzymaniem ich w domu.

Orchidea

Orchidea jest jednym z najpopularniejszych epifitów,który z powodzeniem uprawiany jest od wielu lat na parapecie domu. Kwiat rośliny zaskakuje nie tylko obfitością jasnych kolorów, ale raczej złożoną strukturą. Własna storczyk jest delikatna i pełna wdzięku łodygi roślin z delikatnym, która stopniowo staje się obfite kwiatostany.

Za główny organ wszystkich storczyków uważa się oddychające korzenie, których uszkodzenie może doprowadzić do śmierci rośliny. Z korzenie kwiat w stanie wchłonąć wilgoć z otoczenia, co dodatkowo storczyk gromadzi w swoich liściach i korzysta w razie potrzeby.

Istnieje opinia, że ​​dość trudno jest wyhodować orchideę. W rzeczywistości pielęgnacja kwiatów jest dość łatwa, ale są niektóre funkcje:

1. Po przechowywaniu kwiatów orchidea musi być najpierw przechowywana przez kilka tygodni w oddzielnym miejscu w kwarantannie, a dopiero potem umieszczana obok innych roślin.
2. Ważne jest, aby wybrać odpowiednie oświetlenie, storczyki nie tolerują bezpośredniego światła słonecznego, z którego mogą umrzeć.
3. W zależności od gatunku ważne jest, aby wybrać odpowiednie podlewanie, ale najważniejszą zasadą jest to, że storczyki nie lubią wilgoci.

Takie proste, ale raczej ważne cechy umożliwiają nie tylko kilkakrotne przedłużenie kwitnienia storczyków w pomieszczeniach, ale także zapewniają roślinom długowieczność.

Guzmania

Guzmania jest jednym z najbardziej żywych i niezwykłych epifitów, które wiele kojarzy się z symbolem "męskiej długowieczności". Ze względu na niezwykły rodzaj kwiatu, ani zwykli kochankowie, ani prawdziwi kolekcjonerzy rzadkich gatunków nie gardzą.

W środowisku naturalnym gusmania woli osiedlać się na żyznej glebie w cieniu palm lub innych drzew, wspinając się na gałęzie.

Kwiat jest cenny przylistki o jasnym zabarwieniu, która waha się od czerwonych i pomarańczowych odcieni do burgunda. Niezwykłą cechą rośliny jest jej struktura. Dolne liście kwiatu są znacznie większe od wierzchu, więc pojawia się tutaj mały słoik, w którym zbiera się niezbędna wilgoć.

Pod opieką guzmania bezpretensjonalny, roślina przestrzega ogólnych zasad opieki nad gatunkami epifitycznymi (storczyki itp.). Ale najwygodniej będzie czuć się na parapecie od strony zachodniej lub wschodniej.

Podczas specjalnego karmienia, bez potrzeby gumania, wystarczy zasadzić kwiat w przygotowanym podłożu. W związku z kruchością systemu korzeniowego przeszczep nie jest zalecany, jeśli jednak była jakaś skrajna konieczność, to ten epifit jest sadzony w małej doniczce.

Guzmania to idealny wybór dla tych kwiaciarni, którzy cenią sobie oryginalność, jasność i niepowtarzalną domową atmosferę.

Schlumberger

Od dzieciństwa Schlumberger jest znany wszystkim miłośnikom eleganckiego ogrodu botanicznego. Jest to doskonały przykład rośliny epifit zyskały powszechną atrakcyjność wykwintne poglądów od czasu, gdy ekskluzywność i unikalność nie mógł myśleć.

Jego popularność zyskał locberberger ze względu na jego cechy fizjologiczne. Jasne kwitnienie tego gatunku stało się cenne dla rodaków, ponieważ jasny kwiat szczególnie podobał się naszym matkom i babci w zimnych porach roku. Najbardziej aktywny lokomotyw zaczyna kwitnąć w grudniu, więc ten gatunek jest mocno zakorzeniony w popularnej nazwie "dekabrysta". W środowisku naturalnym lokowicz znajduje się w tropikalnych lasach Brazylii i Ameryki Południowej. W cieniu leśnej czapeczki ten gatunek czuje się świetnie, osadzając się na korzeniach i gałęziach drzew.

Ten epifit jest łatwy do zidentyfikowania nawet przez niedoświadczonego botanika ze względu na rozpoznawalne i obfite rozgałęzianie łodygi,składa się z segmentowanych pędów, których wierzchołek w momencie kwitnienia jest ozdobiony jasnym kwiatem rurowym z charakterystycznymi zwisającymi pręcikami.

Istnieje duża liczba odmian dziwek, które w większości różnią się kolorem kwiatu. Wśród nich są przedstawiciele białych, brzoskwiniowych, żółtych, pomarańczowo-czerwonych, a nawet wielobarwnych.

Jak większość przedstawicieli swojej grupy, locberberger preferuje jasne, przestronne miejsce bez bezpośredniego światła słonecznego. Roślina jest dość odporna na temperaturę, co pomaga mu czuć się swobodnie i rozwijać z reżimem temperatury od +2 do +38 stopni, ale optimum jest w zakresie +18 ... +30 ° C.

Wysoka wilgotność jest jednym z głównych warunków udanej uprawy sloopingowców, dlatego kwiaty powinny być często nawadniane i nawilżane, szczególnie w okresie kwitnienia.

Pod opieką kaprysznika jest to dość mało wymagające. W okresie wegetacyjnym (od marca do września) gatunek ten wymaga złożonego nawożenia i podlewania.W okresie przygotowań do kwitnienia (od września do listopada) konieczne jest zmniejszenie podlewania kwiatu, przy jednoczesnym zachowaniu wymaganej ilości. W ramach przygotowań do kwitnienia idealny niezamieszkany balkon będzie idealnym środowiskiem dla dziwek.Na początku listopada słoniec zostaje wprowadzony do ciepłego pomieszczenia, po którym aż do stycznia gatunek ten obficie kwitnie. W tej chwili ważne jest podlewanie epifitu nawozem na bazie potasu i fosforu. Po kwitnieniu aż nowym okresie intensywnego wzrostu (od stycznia do marca) Schlumberger przygotować się do nowego cyklu: wycięte stare pędy tworzą krzew przeszczepione, jeśli to konieczne.

Ehmeya

Ten rodzaj obejmuje przedstawicieli, których naturalne środowisko występuje w Ameryce Środkowej i Południowej. To ma swoją nazwę ze względu na osobliwe ehmeya wypustkami zewnętrzne pamiętać, że przypominają wierzchołki szczytów że grecki brzmi jak „ehme”.

W ich naturalnym środowisku ehmeyu można znaleźć w lasach tropikalnych, osiądzie w gniazdach utworzonych na pniu drzewa. Charakterystyczną cechą ehmeya jest ich ogólna struktura.Liście rośliny promieniowo oddalają się od punktu wzrostu i tworzą rodzaj dzbana, w którym podczas deszczu wilgoć spływa z liści i utrzymuje się przez długi czas.

System korzeniowy tego przedstawiciela gatunków epifitycznych jest słabo rozwinięty. Korzenie służą jedynie jako środek przywiązania do powierzchni, ponieważ są prawie całkowicie pozbawione zdolności wchłaniania składników odżywczych z podłoża.

Jako zwierzę domowe ehmeya jest bezpretensjonalna, ale ważne jest przestrzeganie pewnych zasad skutecznej kultywacji. Roślina jest termofilna, dlatego temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna być bliska +20 ... + 23 ° C (szczególnie w okresie kwitnienia).

Bezpośrednie działanie promieni słonecznych jest szkodliwe dla kwiatów, jest szczególnie dotkliwe w lecie. Ehmeya uwielbia wilgoć, zwłaszcza w lecie w upale i nie toleruje jej braku, ale w zimie konieczne jest kilkakrotne zmniejszenie liczby nawadniania. Ważnym czynnikiem jest również nawóz. Wszystkie ehmeys jak nawozy potasowe, które są zalecane tylko w lecie. W przypadku częstego przeszczepu epifit ten nie jest potrzebny, ale gdy doniczka całkowicie wypełnia korzenie rośliny, nadal zaleca się ją tylko na wiosnę.

Plattserium

Platitserium to gatunek z rodzaju paprotnikowatych, którego naturalnym środowiskiem są tropikalne szerokości wybrzeży Australii, Afryki, Azji Południowej i Indii. Gatunek ten rozpoznaje się z daleka, środek platitserium przypomina białą kapustę, z której wyrastają płaskie liście, podobne do rogów jelenia. Właśnie dlatego ten rodzaj epifitów u ludzi nazywany jest "rogiem jelenia" lub "płaskoliczkiem".

System korzeniowy wszystkich przedstawicieli jest potężny i rozgałęziony. Pomaga to roślinie bezpiecznie przymocować się do podłoża. Platitserium jest dość dużym gatunkiem.

Dojrzała roślina może osiągnąć 1 metr, ale w sztucznych warunkach floriculturist będzie w stanie wyhodować ją nie więcej niż 40 cm wysokości. W domu raczej trudno jest uprawiać platitryt, ten paprotnikopodobny gatunek wymaga większej uwagi, zwłaszcza podczas podlewania i wybierania miejsca na doniczkę.

Ta epifityczna paproć kocha światło. Jest to szczególnie ważne dla niego, aby uzyskać bezpośrednie działanie promieni słonecznych, więc wazon z kwiatem muszą stać w słonecznym powietrzu podokonnike.Temperatura jest również bardzo ważne, musi mieścić się w granicach ± ​​23 stopni, ale mimo to, płaskla może bezpiecznie wytrzymać długo, i 0, + 40 stopni.

Wszyscy przedstawiciele tego rodzaju bardzo lubią wilgoć i podlewanie, optymalna wilgotność wynosi 50%. Dlatego platitserium powinno być podlewane i nawilżane powietrzem w pomieszczeniu, ale najważniejsze jest, aby nie przesadzić, ponieważ nadmiar wilgoci natychmiast wpływa na niego.

Vriesia

Jest to jeden z najbardziej niezwykłych, ale jednocześnie jasnych kwiatów domowych. W odróżnieniu od innych roślin w pomieszczeniach, ten gatunek zawsze wygląda wyjątkowo, zwłaszcza w czasie kwitnienia. Wszyscy przedstawiciele tego rodzaju należą do roślin zielnych, których naturalnym środowiskiem są masywy lasów tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej. Większość miłośników kwiatów w pomieszczeniach tego reprezentanta grupy epifitów zakochała się w jaskrawo kolorowych przylistkach w odcieniach czerwieni lub pomarańczy. Jako siedlisko większość Vriesian używa pnia drzewa lub powierzchni skalnej.

Wymiary tego kwiatu domowego są niewielkie, w warunkach pokojowych możliwe będzie dorastanie do 35 cm wysokości. Kwiaty Vriesians zaczynają się latem, ale proces ten odbywa się bezpośrednio zależy od czasu sadzenia, która powala cykle życiowe ciała rośliny na kilka miesięcy.

Pod opieką tej rośliny jest bezpretensjonalny, ale trzeba poznać kilka tajemnic, które przyczynią się tylko do pomyślnej hodowli Vriesia w domu. Epifity wymagają przede wszystkim ogrzewania. Temperatura poniżej + 17 stopni ma szkodliwy wpływ na kwiat, jak również brak wilgoci. Vriesia uwielbia wodę, dlatego trzeba dbać nie tylko o podlewanie samego podłoża, ale także o wilgotność powietrza. Warunkiem obowiązkowym jest częste nawilżanie powierzchni kwiatu, a zwłaszcza rozety. Wodę należy wlewać do gniazda bez żalu, ale po kilku godzinach od rosy.

Do preferencji podłoża i nawozu w Vriesia nie jest przestrzegany, głównym warunkiem jest bogata gleba i górny opatrunek. Kwiat jest przeszczepiany bez specjalnych preferencji.

Ripsalis

Ripsalis jest interesujący dla domowego ogrodu botanicznego nie tylko jako przedstawiciel grupy epifitów, ale także jako idealny wieloletni soczysty.Przedstawiciele rodzaju można bezpiecznie nazwać najbardziej niezwykłymi kaktusami na świecie, które zamiast suchej pustyni podbiły rozległe lasy tropikalne Ameryki Północnej i Południowej. Roślina ma formę rozgałęzioną, łodyga składa się z cienkich kanalików, które tworzą zawieszoną okrągłą nakrywkę. W środowisku naturalnym ripsalis prowadzi pozaziemski styl życia, przywiązując się do pnia drzew. Pomaga to chronić roślinę przed nadmiernym zawilgoceniem gleby.

Roślina kwitnie dość skutecznie, łodyga jest prawie całkowicie pokryta małymi kwiatami od białych do jasnoczerwonych barw.

W specjalnej pielęgnacji domowej Ripsalis nie potrzebuje, więc ten gatunek zyskał taką popularność wśród fanów nietypowych egzotycznych. Kwiat jest posadzony w doniczce, którą zwyczajowo powiesić na tarasie. Idealną temperaturą do udanej uprawy tego epifitu będzie +15 stopni.

Podlewanie powinno być umiarkowane, ale często konieczne jest zwilżenie "oddychających" korzeni ripsalis, szczególnie w okresie letnim. Nakarm epifityczny kaktus prostym nawozem mineralnym i tylko w okresie aktywnego wzrostu. Ripsalis przeszczepu wykonuje się w miarę wzrostu łodygi, wyłącznie w okresie odpoczynku. Pomimo wszystkich trudności w pielęgnacji i pielęgnacji epifitów, ta grupa roślin z powodzeniem wygrała parapety co drugiej rodziny. Przyciągają zwykłych zwykłych ludzi, przede wszystkim dzięki ich niezwykłemu kształtowi, jasnemu kwitnieniu i innym szczególnym cechom. W życiu codziennym, w którym rośnie, epifity nie są takie proste, jednak zgodnie z naszymi radami proces ten będzie prawdziwą ucztą, ponieważ zdrowa roślina zawsze będzie dziękować jasnemu kwitnieniu właściciela.