Na wolności istnieje wiele przydatnych i bardzo cennych roślin dla ludzi. W dawnych czasach lekarze ludowi aktywnie wykorzystywali hojne dary natury, ale dziś coraz częściej zastępuje je tradycyjna medycyna. Aby jakoś nadrobić straconą wiedzę przez długi czas, proponujemy poznać jednego z przedstawicieli użytecznych ziół - norweskiego.
- Opis botaniczny
- Rozprzestrzenianie się pajęczyny
- Właściwości lecznicze
Opis botaniczny
Ta jedno-, dwu-, trzy- lub czteroletnia roślina należy do rodziny Rosaceae, choć w rzeczywistości jej kwiaty są żółte. Są zbierane w wielokwiatowych kwiatostanach i lekko pokręcone. Po kwitnieniu szypułki pozostają wyprostowane, a działki zmieniają swoje wymiary: te zewnętrzne będą dłuższe niż wewnętrzne (są takie same w okresie kwitnienia). Płatki kwiatów są często krótsze niż płatki. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, a kończy we wrześniu. 
Na pionowej łodydze rośliny (u góry rozgałęzione) jest sporo liści, a na koniec wizualizowane są twarde włosy.
Owoce tego typu macek są jajowate, małe i pomarszczone. Kolumna - zagęszczona u podstawy i prawie tej samej długości co dojrzały owoc, może być nieco krótsza od niego. Owocowanie zaczyna się około połowy lata, mniej więcej w lipcu, ale w zależności od regionu klimatycznego, poszczególne daty mogą się nieco różnić.
Wysokość dorosłej rośliny norweskiej lapchatka często osiąga 50 cm, chociaż często są to okazy nie większe niż 20-30 cm. 
Rozprzestrzenianie się pajęczyny
W warunkach naturalnych, roślina ta jest wspaniałe uczucie w tak zwanych „chwastów” miejscach (na przykład na wolnych partiach i wzdłuż ruchliwych dróg), jak również w pobliżu różnych zbiornikach, w odłogi, nieużytki i polany.
Można go znaleźć w Rosji, na Ukrainie, w Syberii Wschodniej, a także w Europie, z wyjątkiem regionów południowych. Czasami samica jest dobrze rozwinięta tuż obok domów i ogrodów, chociaż z drugiej strony starają się ją natychmiast usunąć, zabierając zwykłą trawkę.
Właściwości lecznicze
W celach terapeutycznych, postanowił użyć jako narzut (łodygi, kwiaty i liście) i podziemnych częściach pięciornik, ma korzenie. W tym ostatnim można znaleźć przydatne garbniki, a badając skład zioła, zobaczysz, że są one uzupełnione karotenem. Liście roślin znaleziono fenol węglowy kwasów i wiele z ich pochodne: kemferolu, kwercetyna, kofeinowy, ferulowy i kwas elagowy.
Biorąc pod uwagę takie użyteczne składniki, łatwo jest wyjaśnić właściwości lecznicze bulion z kolby, który z powodzeniem stosuje się w dławicy piersiowej i skrofuli, ponieważ roślina ma właściwości antybakteryjne.
Jako alternatywny preparat bulionu można wlać 10 g tego samego surowego półlitra gorącego płynu, po czym gotować wszystko na małym ogniu przez 20 minut. Gotowy produkt filtruje się i jedną dużą łyżkę stosuje się co dwie godziny.Jest stosowany jako środek bakteriobójczy, gojenie się ran,przeciwzapalne i ściągające, a zatem dość powszechne są następujące przepisy.
Odwar z nasion: 10 g nasion rośliny miesza się w szklance mleka i kładzie w ciemnym miejscu na 2 godziny. Gotową mieszaninę szczepów należy przyjmować dwa razy dziennie na 100 g.Trawiasty sok trawiasty: wybrana i dobrze umyta z góry część rośliny musi być wypełniona wodą i, przechodząc przez maszynę do mięsa, wycisnąć z niej sok. Jest prawdopodobne, że będzie gęsty i lepki, z powodu którego jest dalej rozcieńczany gorącą wodą w proporcji 1: 2 i gotowany.Gotowy i rozcieńczony sok jest przyjmowany 4 razy dziennie przed posiłkami.
Dlatego należy bezwzględnie stosować się do dawkowania, aw niektórych przypadkach (np jeśli istnieje jakiekolwiek reakcje alergiczne w przeszłości) lepiej jest zacząć od małej ilości tego leku.
