Cherry hojny: opis, cechy sadzenia i pielęgnacji

Przy wyborze różnych wiśni do sadzenia, ogrodnicy uważają wiele cech. Jest to łatwość sadzenia, bezpretensjonalna pielęgnacja, wysokie plony, brak problemów ze szkodnikami i wszelkiego rodzaju chorobami.

Odmiana wiśni Shchedrai jest optymalnie dopasowana do tych kryteriów wyboru, co staje się jasne po przeczytaniu jej opisu.

Opis odmiany

Opis odmiany Cherry różni się nieco od opisu jego krewnych.

Odmiana tego typu drzewa krzaczaste, osiągając wysokość 2 m, a średni zaokrąglone liści.

Pędy krzewu są rozłożyste, z górnym kierunkiem wzrostu. W okresie wegetacji pędy tworzą stożkowy rozmiar nerek do 4 mm, z niewielkim odchyleniem od niego. Nerki są odporne na niskie temperatury.

Kwitnienie występuje pod koniec maja z kwiatostanami, każdy z 3-4 białymi kwiatami.Kwiaty są średnie, o swobodnym ułożeniu płatków w kształcie miseczki. Kwiaty mają wysoki poziom samozapylenia.

Pozostawia wydłużony kształt ciemnozielone z gładkimi krawędziami i podstawę w kształcie klina. Powierzchnia liści jest błyszcząca. Ogonki liściaste o długości 1,2 cm i szerokości 1 mm.

Wydajność krzewu w średniej wartości wynosi 15 kg.

Historia hodowli

Hojny odmiany wiśni osiągany przez wybór darmowych zapylanych odmian sadzonek idealnych roku w Stacji Hodowli ogrodnictwie Swierdłowsku.

Odmiana została zarejestrowana w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Selekcyjnych Federacji Rosyjskiej w 1958 roku.

Założycielami odmiany są NI Gvozdyukova. i Zhukov S.V.

Charakterystyka i cechy owoców

Owoce tej odmiany dojrzewają późno i nierównomiernie. Czas zbiorów przypada na koniec sierpnia i początek września. Jagody trzymane są na długim i cienkim szypułku, dzięki czemu nie kruszą się przez długi czas.

Waga: 3-4 g.

Kolor: ciemnoczerwony.

Formularz: Zaokrąglony, pośrodku góry jest mały lejek.

Smak: słodko-kwaśny.

Miąższ: średnia gęstość, wodnisty.

Kamień: duże, łatwo oddzielone od miąższu.

Lądowanie

Miejsce do sadzenia jest lepiej wybrać na wzgórzu, bez bliskiego występowania wód gruntowych. Mokra gleba nie przyczynia się do prawidłowego rozwoju czereśni tej odmiany. Optimum to słoneczna strona fabuły.

Podłoże do sadzenia jest przygotowane z góry. Późną jesienią lub wczesną wiosną (minimum 2 tygodnie przed sadzeniem) gleba jest trawiona, wprowadzany jest nawóz. Ilość nawozów oblicza się w stosunku 40-60 g superfosfatów, 20-30 g soli potasowej i 10-15 kg próchnicy na 1 metr kwadratowy.

Jeśli gleba jest kwaśna, to za każdy metr kwadratowy można dodać 100 g wapna.

Zdrowy i silny materiał do sadzenia jest wymagany do sadzenia. Sadzonki można kupić na rynkach ogrodniczych, a sam możesz się rozwijać.

Metody uprawy materiału do sadzenia:

Siew.

W przypadku tej metody ważnym krokiem jest wybór nasion (kosteczki) do późniejszego sadzenia. Nasiona są pobierane ze zdrowych i dojrzałych jagód, bez oznak choroby i zepsucia.

Przygotowanie nasion nie oznacza żadnej specjalnej wytrzymałości przed sadzeniem. Wyekstrahowane nasiona można przechowywać w dowolnym pojemniku bez podłoża lub umieścić w wilgotnej mieszance trocin, piasku i mchu.

Przed sadzeniem nasiona należy przygotować mocząc je w wodzie przez 7 dni.

Czas sadzenia nasion może nadejść zarówno w sezonie wiosennym, jak i jesiennym.

Jesienny czas sadzenia obejmuje przejście pewnego etapu odpoczynku przed kiełkowaniem dla kosteczek słuchowych. Okres zimowy przyczynia się do tego etapu i pomaga sezonować nasiona. Jednak warunki pogodowe nie zawsze są korzystne, szczególnie w regionach północnych.

Najbardziej optymalną i niezawodną metodą jest sadzenie nasion na wiosnę. Dobre wiosenne kiełkowanie będzie ułatwione dzięki przeprowadzonej wiosennej stratyfikacji (długotrwałe starzenie nasion w celu przyspieszenia kiełkowania).

Etap stratyfikacji trwa 150-180 dni i składa się z następujących etapów:

• w początkowej fazie nasiona są dezynfekowane przez co najmniej 10 minut w słabym (różowym) roztworze nadmanganianu potasu;
• następnie nasiona są umieszczane do kiełkowania w mieszaninie trocin, umytego piasku rzecznego lub mchu torfowca.Zawierać taki materiał nasadzeniowy w temperaturze od 15 ° C do 20 ° C;
• przy pierwszym pojawieniu się kiełkowania (pękanie kości), pojemnik umieszcza się w zimnym pomieszczeniu (lub lodówce) o temperaturze powietrza od 2 ° C do 6 ° C;
• gdy trzecia część nasion kiełkuje, przeprowadza się obowiązkowy proces utwardzania. W tym celu, pojemnik z materiału roślinnego może być stosowany na ulicę (zwykle na tym etapie rozwarstwienie spada na koniec zimy), jeżeli pogoda jest stabilny bez dużych wahań temperatury. Nasiona można również hartować w pomieszczeniach (piwnicach), umieszczając nasiona na lodzie lub śniegu.

Kiełkujące i sezonowane nasiona sadzi się na otwartej i przygotowanej ziemi wiosną, gdy warunki pogodowe zostały już ustalone i nie oczekuje się zimnych powrotów. W dedykowanym część rowków wykonane na głębokość 5 cm. Odległość między rowkami jest nie mniejsza niż 30 cm. Nasiona uprzednio uwalnia się od podłoża i rozszerzona w rowkach 5 cm od siebie. Umieszczone nasiona są posypane ziemią, zwilżone i pokryte warstwą trocin, słomy lub siana (ściółką).

Hodowanie wiśni z kości jest procesem żmudnym, wymagającym uwagi i wydatków fizycznych. Istnieje najbardziej prosty i optymalny sposób uprawy wiśni - sadzonek systemu korzeniowego lub sadzenie własnej sadzonki.

Materiał sadzeniowy będący własnością Roota (pędy, sadzonki korzeniowe).

Często drzewo daje córce strzelać na obrzeżach korony. Takie pędy wykopuje się z częścią systemu korzeniowego, wycofuje się z pnia co najmniej 20 cm i przesadza do stałego miejsca.

Czas przeszczepu to wczesna jesień lub wiosna (przed pojawieniem się nerek).

Jeśli rozwój takiej kiełki jest słaby, to lepiej ją zwiększyć na zimę w domu. Glebę do tej "uprawy" należy nawozić, kruchą przy stałej wilgotności.

Proces sadzonek odbywa się poprzez wycięcie korzeni. Aby to zrobić, górne korzenie są odsłonięte, a ogonki odcięte, osiągając długość 15 cm, szerokość 0,5-1,5 cm. Plastry są nachylone.

Czas zbioru sadzonek korzeniowych powinien również przypaść późną jesienią lub wczesną wiosną (przed pojawieniem się nerek). W sezonie zimowym taki materiał do sadzenia umieszcza się w pojemniku z mokrym piaskiem rzecznym i przechowuje w temperaturze 0 ° C.

Sadzonki sadzi się w otwartym terenie wczesną wiosną w przygotowanych dołkach w odległości nie mniejszej niż 10 cm od siebie. Sadzonki są wycinane w otwór ukośnie, koniecznie z wycięciem w dół. Górna część takiego kręgosłupa powinna być pokryta glebą co najmniej 1 cm, głębokość dna powinna wynosić co najmniej 3-5 cm.

Gdy sadzonki są utworzone 3-4 gałęzie korzeni, a wizualnie wyglądają zdrowo i wzmocnione, ich przeszczep jest dostępny na stałe, wcześniej przygotowane miejsce. Podczas przesadzania systemu korzeniowego jest lekko przycinany i zwilżany (jeśli korzenie są suche), umieszczając w wodzie na 6-10 godzin.

Sadzenie w okresie jesiennym pozwala sadzonki zakorzenić się, ale ryzyko zamarznięcia w okresie bezśnieżnej zimy pozostaje. Najlepsze wyniki daje sadzenie wiosenne. Jak tylko gleba wyschnie ze śniegu i wyschnie - możesz zacząć lądować.

Technika sadzenia sadzonek obejmuje takie działania:

• Wykop ze studni wykopuje się z zachowaniem warstw gleby: górną i dolną warstwę gleby dzieli się na osobne hałdy;
• wymiary dołu są przestrzegane: na głębokości do 80 cm, szerokości do 60 cm;
• kołek (wspierający pionowość) jest zainstalowany w środku dołu, który jest posypany górną warstwą wykopanej ziemi wymieszanej z humusem;
• w boksie lądowania znajduje się drzewko korzenie wyprostować na utworzonej pagórek i posypać pozostałym obszarze;

• lądowisko dobrze wodą i wylewa się na górę próchnicy ściółki lub trocin
• sadzonka tie „osiem” (tak, że nie ma przewężenie na pniu) na kołku.

Zalecana odległość między sadzonkami najmniej 2-3 m, optymalne odstępy między rzędami - 3 m.

Pierwszy pełny owocowania siewek występuje w ciągu 3-4 lat.

Opieka

Nad życiem tras wiśniowego drzewa są główne etapy: rozwoju (wzrostu), owocowania i więdnięcie.

Obchodzi w każdym z tych etapów polega na prostych operacji - terminowe podlewanie, przycinanie i prawo ochrony / zapobiegania chorobom. Taka opieka znacznie przedłuża okres aktywnego owocowania.

Podlewanie

Regularne podlewanie będzie promować dobry rozwój (zwłaszcza młodych drzewek).Latem, szczególnie w upalne dni, cieśninę przeprowadza się w ilości co najmniej 5 wiader wody.

Aby zachować wilgoć po każdym podlewaniu, możliwe jest ściółkowanie ziemi wokół pnia.

Dojrzałe i aktywnie rosnące drzewa owocowe w niskim sezonie letnim wystarczą do 3-krotnego podlewania rocznie.

Pierwsze podlewanie wykonuje się zaraz po zakończeniu okresu kwitnienia. Późniejsze podlewanie - w okresie dojrzewania jagód. Ostateczne podlewanie odbywa się w okresie jesiennym, z wyprzedzeniem, aby się ochłodzić.

Dodatkowe nawożenie

Obfite owocowanie wiśni zależy od ilości składników odżywczych zużywanych przez drzewo podczas jego rozwoju. Do jego wsparcia wprowadzane są nawozy co roku.

W okresie wczesnowiosennym, przed rozpoczęciem wegetacji, wprowadzono nawozy azotowe (azotan amonu) w ilości jednej łyżki stołowej na wiadro wody. W przypadku młodego drzewa wystarczy jedno wiadro tego rozwiązania, a dla osoby dorosłej konieczne jest dodanie 2-3 łyżek roztworu.

Również jako nawóz wprowadzany jest organiczny (ściółka lub świńska). Takie nawozy wprowadza się jako komposty przygotowane w stosunku obornika i wody 1:10.Obornik z kurczaka nadaje się również do tych celów w odniesieniu do wody 1:20.

Jesienią nawóz najlepiej wykonać siarczan potasu, w ilości 50 mg i superfosfatu w ilości 100 g na metr kwadratowy.

Kiedy leczenie nawożenia gleby należy uznać, że układ korzeniowy jest rozległe i rośnie na głębokości 20-40 cm. Wykonać wszelkie czynności niezbędne do uważając, aby nie uszkodzić korzeni. System korzeniowy rośnie wokół obrzeża korony.

Przycinanie

W owocach krzewiastych owocowanie zależy od wzrostu gałęzi ostatniego roku. Brak lub niewłaściwa technologia rolnicza jest przyczyną słabego rozwoju oddziałów.

W różnych okresach rozwoju czereśni proponuje się trzy rodzaje przycinania:

• Formowanie - jest wytwarzane na młodych drzewach dla prawidłowego formowania korony. Aby to zrobić, wszystkie boczne niższe pędy są odcięte. Młode sadzonki są odcięte pędy boczne na wysokości 60 cm od poziomu gruntu, pozostawiając podstawowego 10-12;
• sanitarny - jest produkowany corocznie jesienią lub wczesną wiosną, przed kwitnącym pąkiem. Podczas przycinania usuwane są wszystkie uszkodzone, chore lub słabe gałęzie.Gdy gruba korona jest również używana do przycinania w celu przerzedzenia;
• odmładzające - wykonuje się co 5-8 lat, kiedy gałęzie pomocnicze są wycinane na gałęziach, przenosząc w ten sposób akcent wzrostu na gałąź główną.

Choroby i szkodniki

Wiśnia jest hojna dla chorób i szkodników, ale niesprzyjające wilgotne warunki pogodowe powodują choroby i szkodniki.

Największą szkodą dla wiśni są choroby takie jak: kokcomica, monilioza i kliasterosporioza (dziurawe plamienie).

Cockcomicosis to choroba wywoływana przez grzyba torbacza. Choroba objawia się pojawieniem się małych czerwonych plam na górnej części listowia, które następnie łączą się z większymi. Oprócz liści wpływa również na jagody.

Monilioza - choroba grzybicza wywoływana przez grzyba torbacza, występuje poprzez zmiany w korze. Manifestacje choroby - liście stają się brązowe, zanikają, a następnie więdną. Owoce mają również wpływ na grzyby.Objawy to ciemnienie i czernienie owoców alkoholowym posmakiem.

Klyasterosporioza jest chorobą grzybową, której towarzyszą obecność ciemnobrązowych plam na liściach, w miejscu, w którym otwory są następnie tworzone w wyniku śmierci tkanek liści.

Walka z tymi chorobami polega na takich działaniach:

• w usuwaniu i spalaniu uszkodzonych jagód, liści i gałęzi;
• w dokładnym odchwaszczaniu gleby w pobliżu drzewa;
• w traktowaniu buszu przez kontaktowe i systemowe fungicydy (Strobi, Topaz, Horus).

Spośród szkodników szczególnie szkodliwe są mucha wiśniowa, mszyca wiśniowa i śluzowata sawfly.

Mucha wiśniowa to owad składający jaja w owocach. Kiedy larwy jedzą mięso, w wyniku czego widoczne stają się takie przejawy na owocach: pestki i czarne plamki.

Mszyce czereśniowe - larwy wysysają sok z liści, w wyniku czego deformują się, stają się czarne i więdną.

Czereśniowa śluzowata sawfly jest owadem, który odżywia się miąższem liści, zeskrobując tkanki z górnych liści, powodując wysychanie liści.

Walka ze szkodnikami polega na obróbce drewna specjalnymi preparatami - insektycydami (Carbofos, Fufanon, Iskra M).Zastosowanie preparatu opisano szczegółowo w instrukcji użycia.

Zapobieganie chorobom i terminowa ochrona przed szkodnikami składa się z następujących działań:

• Opadłe liście lub resztki ściółki są doskonałym podłożem do rozmnażania bakterii i mikroorganizmów. W związku z tym, oczyszczone liście i resztki mulczu zapobiegną pojawieniu się chorób;
• regularne i terminowe bielenia wapnem lub kreda roztworem tułowia i niższych gałęzi, aby zapobiec pojawianiu się chorób i uniemożliwiałyby zanieczyszczanie kora z mchu;
• plucie na drewnie powinny być traktowane antyseptykami (żelazo 10% lub miedź 5% witriolem, farbą olejną) lub winem ogrodowym;
• zimą pień drzewa powinien być odizolowany od gryzoni przez gałęzie drzew iglastych, papier lub materiał dachowy.

Preparaty w drewnie jesieni do przezimowania jest go rozpylać mieszaniny Bordeaux (mieszanina siarczanu miedzi i tlenek wapnia) i traktowanie gleby z siarczanu miedzi.

Odmiana wiśni jest szczególnie ceniona przez ogrodników.Jest to uniwersalna odmiana, która nie wymaga złożonych metod agrotechnicznych w swojej różnorodności pielęgnacyjnej. Charakteryzuje się wysoką odpornością na niskie temperatury i suszę, a stabilne owocowanie i plony utrzymywane są na stałym średnim poziomie.

Łatwe sadzenie wiśni, które nie wymaga specjalnych umiejętności i bezpretensjonalna pielęgnacja, przyciąga do odmiany hojnych, nawet początkujących ogrodników. Co więcej, odmiana ta nie jest szczególnie podatna na choroby i szkodniki, co pozytywnie wpływa na jej ploshnoshenii.