Zamioculcas

Pin
Send
Share
Send

Ta roślina wewnętrzna pojawiła się w naszym kraju stosunkowo niedawno, chociaż botanicy opisali ją już w latach 30. XX wieku. XIX wiek. Zamiokulkas zamielistny (Zamiokulcas zamiifolia) należy do rodziny aroid. W naturze żyje w skalistych górskich regionach Afryki Wschodniej, otoczonych soczystą euforbią, czyli wytrzymuje długą suszę na wypalonych słońcem górskich płaskowyżach. Zaludnionych i przybrzeżnych wzgórz gorącego Zanzibaru.

Lepiej wysuszyć niż wylać

Zamioculkas jest zaskakująco mało wymagający i "wybacza" wiele błędów w uprawie. Najlepiej jest umieścić doniczkę z rośliną na parapecie lub w innym jasnym miejscu, najlepiej z rozproszonym światłem, ponieważ z bezpośrednich promieni słonecznych na liściach mogą się pojawiać brzydkie oparzenia. Roślina ta świetnie czuje się w zimie w pomieszczeniu z centralnym ogrzewaniem i cierpi z powodu suchego powietrza. W ciepłe lato można zabrać ją na balkon lub do ogrodu.

Zamioculcas (Zamioculcas)

Często zamiokulkas jest traktowany jako typowa roślina arooid, nie biorąc pod uwagę jej cech - zdolność do przechowywania wilgoci na przyszłość nie jest gorsza niż większość sukulentów. Natura obdarzyła tę niesamowitą roślinę takimi płynnymi bateriami, jak guzki, pogrubiona dolna część łodygi i mięsista oś liścia.Ale ich "objętości" są ograniczone, więc roślina może bardzo cierpieć, a nawet umierać z powodu częstego podlewania i opryskiwania - liście zaczynają żółknąć i opadają, bulwy gniją. Bardzo ważne jest obserwowanie umiaru podczas podlewania i cierpliwie czekać na lekkie wyschnięcie (ale nie wyschnięcie!) Z gleby w doniczce. Niewielkie chwilowe przesycenie zwykle mija bez śladu, ale nie ma potrzeby pozostawiać nadmiaru wody na patelni. Przydaje się od czasu do czasu, aby wytrzeć liście wilgotną gąbką, aby usunąć z nich kurz. Jesienią i zimą zmniejsza się podlewanie, szczególnie gdy zawartość jest chłodna w pomieszczeniu o temperaturze powietrza około 16 ° C.

Obserwuj miarę

Zamiokulkas ma wyraźny okres wzrostu, zwykle trwa od kwietnia do sierpnia. Niektóre rośliny wytwarzają "strzałki" tylko wiosną i pod koniec lata, inne rozwijają się bardziej równomiernie. Zmokulkas będzie miał piękne błyszczące błyszczące liście, jeśli będzie karmiony w okresie wegetacji, stosując złożone nawozy do roślin domowych (rozcieńczone do niskiego stężenia) lub nawozy dla kaktusów i innych sukulentów.

Zamioculcas (Zamioculcas) © Forest & Kim Starr

Zamioculcas toleruje przeszczep. Dopóki dopuszczalne są wymiary instalacji, przeprowadza się ją corocznie. Duże okazy są przeszczepiane rzadziej, można tylko częściowo wymienić ziemię w doniczce. Wybierają szerokie zbiorniki do sadzenia, które są wypełnione luźną, przepuszczającą powietrze mieszanką gleby z darni, liściastej ziemi, torfu i piasku. Jako proszek do pieczenia możesz użyć rozszerzonej gliny lub cegieł. Roślina jest zaskakująco mało wymagająca pod względem składu gleby, ale nie jest konieczne sadzenie jej "nierozcieńczoną" ciężką gliną, czystym torfem lub tłuszczowym humusem. Na dnie garnka należy ułożyć drenaż. Nie powinieneś martwić się tym, że po transplantacji limopulum czasami zamarza i dopiero po jakimś czasie zaczyna szybko rosnąć.

Możliwe opcje

Ta roślina ma niesamowitą zdolność: wykorzenia nawet jedno ostrze liścia, wycięte z "dużego" liścia. Najpierw powstaje pęcherzykowaty obrzęk u podstawy, z którego uzyskuje się prawdziwą bulwę z korzeniami i pąkiem wzrostu. Czasami proces ten jest opóźniony o kilka miesięcy. Przyspieszanie ukorzeniania osobnej ulotki pomoże rozproszonemu oświetleniu,lekka mieszanina gleby z torfem i piaskiem, efekt cieplarniany pod plastikową torebką lub szklanym słojem oraz stosowanie fitohormonów: heteroauksyny, korzenia lub innych środków przeznaczonych do ukorzeniania sadzonek.

Zamioculcas (Zamioculcas) © Forest & Kim Starr

Odtworzenie Zamiokulkasy może być również przesunięte w czasie do przeszczepu. Duże okazy są podzielone w taki sposób, że każda część ma co najmniej jeden punkt wzrostu. Ta metoda reprodukcji jest najszybsza i najskuteczniejsza.

Moja roślina zaskoczyła nas wszystkich, gdy kwitła po raz pierwszy w bardzo młodym wieku, obalając panujący pogląd, że kwitną tylko stare okazy i że pojawienie się kwiatu w pokoju jest rzadkim zjawiskiem. Niepozorny kwiatostan, typowy dla aroidu (kolba i welon), w zamiokulkas zamielina siedzi na krótkiej i mocnej szypułce.

Właściwa opieka to gwarancja sukcesu.

Szchitowki mogą przemieszczać się z sąsiednich roślin do Zamiokulkas, które można łatwo usunąć mokrą gąbką lub zniszczyć roztworem aktarnym. Najprostsze procedury "kąpieli", mycie liści wodą z mydłem i natryskiwanie roztworem actellic pomagają przędziorkom.Mniej powszechnie mszyce pojawia się na spodniej stronie liści i na wierzchołkach pędów. Możesz walczyć z nim wieloma środkami, na przykład roztworem mydła zmieszanego z popiołem drzewnym lub specjalnymi preparatami. Najbardziej niebezpieczna choroba na zamiokulki - zgnilizna korzeni. Kiedy się pojawi, należy natychmiast zmniejszyć podlewanie, a jeśli to konieczne, użyć podkładu lub oksyf.

Zamioculcas (Zamioculcas) © wątek

Nie martw się o częściową "łysinę" starych roślin, ponieważ jest to proces naturalny. Ale nagły spadek liści wskazuje na niekorzystny stan zamiokulkas. Zimą, gdy nie ma światła, liście mogą blaknąć, a gdy się zamoczą, stają się żółte i opadają. Występują poważne problemy ze stałą zawartością instalacji w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze powietrza poniżej 14 ° C.

Ogólnie roślina jest bardzo stabilna, rzadko choruje. Aby wyhodować zdrowy, widowiskowy okaz, wystarczy poznać cechy Zamiokulkas.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: Zamioculcas Zamiifolia - Zamiokulkas - żelazna roślina dla zapominalskich (Może 2024).