Kwitnąca roślina wieloletnia (Lycoris), jest członkiem rodziny Amaryllis. Ten rodzaj obejmuje ponad 20 gatunków. Taka roślina pochodzi z południowej i wschodniej Azji: Tajlandii, Korei Południowej, Pakistanu, południowych Chin, Japonii, Laosu, Nepalu i ze wschodu Iranu. Niektóre gatunki lukrecji zostały przywiezione do Północnej Karoliny, Teksasu i innych stanów Ameryki, niektóre z nich zostały naturalizowane w nowym miejscu. W krajach anglojęzycznych taka roślina jest określana jako "lilia pająk" lub "lilia huraganu". W literaturze naukowej można znaleźć japońskie imię lukoris - "Higanban". Kultura ta jest również nazywana "kwiatem śmierci", a faktem jest, że jest często sadzona na cmentarzach.
Zawiera lukrecję
Długość płatków liściowych wynosi od 0,3 do 0,6 m, a ich szerokość wynosi od 0,5 do 2 cm, a wysokość wyprostowanej łodygi wynosi od 0,3 do 0,9 m. Taka roślina jest w stanie wyprodukować około 7 szypułek, które są pachnącymi kwiatami. Mogą mieć kolor pomarańczowy, złoty, biały, czerwony, żółty lub liliowy. Kwiaty tej rośliny mają dwa różne typy:
- pręciki kilka razy dłużej niż okwiat;
- pręciki tylko nieznacznie wznoszą się nad płatkami.
Owoc to trójkanałowe pudełko, w którym znajdują się nasiona. Większość gatunków lukrecji jest niepłodny, dlatego rozmnażają się tylko wegetatywnie.
Ta roślina ma cechę biologiczną, jej blaszki liściowe i kwiaty nie występują ze sobą. O której taka kultura się rozkwita? Latem cebulki są w ziemi, jest okres odpoczynku. Szypułki zaczynają rosnąć w pierwszych dniach września, podczas gdy bardzo szybko osiągają wysokość. Tak więc, po 4 lub 5 dniach, wysokość strzał może osiągnąć około 0,5 m, a nawet więcej. Na 1 szypułce 4 lub 5 rosną kwiaty, które mają zewnętrzne podobieństwo do lilii, mają kształt lejka i wiele pręcików. W związku z tym kwiaty mają podobieństwo do pająka. Czas kwitnienia około 15 dni, potem kwiaty więdną. Dopiero gdy roślina zaczyna, tworząc listki w kształcie strzały, nie umiera podczas całego okresu zimowego, a dzieje się tak tylko w pierwszych tygodniach letnich.
Sadzenie lukrecji w otwartym terenie
O której godzinie posadzić
Zaleca się sadzić rośliny jesienią, 4 tygodnie przed nadejściem mrozu. W tym czasie cebula będzie miała czas na dostosowanie się do nowego miejsca, a ich korzenie będą rosły. Jeśli istnieje taka potrzeba, cebula może być sadzona na wiosnę, ale należy zauważyć, że w tym przypadku jest prawdopodobne, że kwiaty będą bardzo chore. Rozkwit tej rośliny w następnym roku po zejściu z pokładu prawie na pewno nie będzie taki, ponieważ jest bardzo kapryśny.
Hodowanie tej kultury jest stosunkowo trudne. Aby to zrobić, musisz dokładnie wybrać odpowiedni obszar do uprawy, a licorys będzie musiał zapewnić warunki wzrostu, które są bardzo podobne do naturalnych. Optymalnym miejscem do uprawy takiej rośliny jest ta, która jest chroniona przed przeciągami i podmuchami wiatru i znajduje się w półcieniu dużych drzew liściastych.
Zasady lądowania
Kultura ta rośnie dobrze na piaszczystych glebach. Przygotuj fabułę, usuwając z niej wszystkie chwasty i kopiąc, jeśli to konieczne, dodać do niego piasek, torf, a także humus. Na końcu witryny musi być wyrównanyNa powierzchni dużej cebuli występują łuski o ciemnobrązowej barwie, muszą być sadzone w glebie na głębokości nie mniejszej niż 14 centymetrów, w przeciwnym razie mogą zamarznąć w bardzo mroźną zimę. Pomiędzy lądowiskami należy trzymać w odległości 0,25-0,3 m, faktem jest, że dzieci pojawiają się na cebulach co roku, a każdy z nich potrzebuje miejsca do karmienia.
Dno dołu musi być pokryte warstwą piasku, następnie umieszczona w nim cebula i trochę wciśnięta w podłoże. Następnie żarówka musi być wypełniona uprzednio przygotowanym piaskiem, a zwykła gleba służy do wypełnienia pozostałej pustej przestrzeni. Kiedy uprawia się licorys, gleba w otworze musi być zagęszczona, a następnie sadzenie jest dobrze podlewane.
Pielęgnacja lukrecji w ogrodzie
Uprawa lukrecji w twoim ogrodzie jest bardzo prosta. Aby to zrobić, będzie musiał zapewnić terminowe podlewanie, pielenie, rozluźnienie gleby wokół krzewów i górnego opatrunek. Również krzewy wymagają przygotowania na zimę. Jeśli to konieczne, przeszczepia się lukrecję, a także niszczenie szkodliwych owadów.
Jak podlewać i karmić
Szczególną uwagę należy zwrócić na podlewanie lukrecji podczas intensywnego wzrostu blaszek liściowych i szypułek.W tym okresie powierzchnia gleby pod roślinami powinna być stale mokra, podczas gdy powinieneś unikać całkowitego wysuszenia ziemi. Podczas okresu odpoczynku, który obserwuje się zimą i latem, nie ma potrzeby podlewania tej kultury.
W obowiązkowych opatrunkach taka roślina nie potrzebuje. Jeśli krzew ma spektakularny wygląd i wygląda zdrowo, oznacza to, że brakuje mu składników odżywczych. Jeśli jednak krzaki wyglądają na uciskanych lub ociężale, zaleca się karmienie ich specjalnym nawozem mineralnym do upraw bulwiastych.
Transplant
W przeciwieństwie do większości roślin bulwiastych, nie powinno się co roku przesadzać rośliny. Można go hodować w tym samym miejscu przez około 5 lat, ale potem żarówki trzeba usunąć z ziemi, podzielić i sadzić w nowym miejscu. Najpierw musisz przygotować nowe otwory do lądowania. Następnie cebulki muszą zostać usunięte z gleby, dzieci powinny zostać oddzielone, podczas gdy należy to zrobić ostrożnie, a następnie plamy należy traktować popiołem drzewnym lub wbity węgiel. Następnie plantacje cebuli sadzi się na otwartej glebie (procedura sadzenia opisana powyżej).Jeśli licoris zostanie przeszczepiony jesienią, wówczas podlewanie nie zostanie wyprodukowane. Należy pamiętać, że przeszczepione rośliny mogą nie kwitnąć przez pierwsze 1-2 lata po tej procedurze. Trzeba też pamiętać, że zbyt częste transplantacje i podział krzaków lukrecji prowadzą do ich silnego osłabienia. Konieczna jest praca z taką rośliną w rękawicach, ponieważ wszystkie jej części zawierają substancje toksyczne.
Jak się mnożyć
Często do reprodukcji takiej kultury przy użyciu żarówek córkowych. Faktem jest, że uzyskanie nasion lukrecji jest dość trudne, szczególnie biorąc pod uwagę, że niektóre gatunki nie tworzą ich wcale. Bardzo łatwo jest rozmnażać takie kwiaty w sposób wegetatywny, a raczej rośliny cebulkowe, a jak to zrobić opisano powyżej.
Po kwitnieniu
Tworzenie się blaszek liściowych obserwuje się po więdnięciu kwiatów. W ostatnich tygodniach jesieni przycinane części buszu są przycinane. Nie jest konieczne usuwanie cebuli z gleby na zimę, ponieważ głęboko się korzenią i nie boją się silnych mrozów. Jeśli zimy w regionie nie są bardzo zaśnieżone i bardzo zimne, wówczas powierzchnia terenu powinna być pokryta warstwą świerkowej gałęzi lub suszonych liści. Wiosną schronisko jest usuwane z witryny.
Choroby i szkodniki
Licoris jest wysoce odporny na choroby i szkodniki. Jednakże może on osiedlić się na muchach narcyzów, dlatego też w celach profilaktycznych miejsce podczas intensywnego wzrostu krzewów jest rozlewane za pomocą roztworu owadobójczego.
Rodzaje i odmiany lukrecji ze zdjęciami i nazwami
Sadovadami uprawia stosunkowo niewielką liczbę gatunków lukrecji. Poniżej zostaną opisane te z nich, które są najbardziej popularne.
Lycoris golden (Lycoris aurea)
Ojczyzną tego gatunku są Chiny i Japonia. Zakład ma niską mrozoodporność, nie obawia się obniżenia temperatury powietrza do minus 5 stopni. Pod tym względem na średnich szerokościach geograficznych gatunek ten uprawia się tylko w domu. Wysokość krzewu wynosi około 0,6 m, a jego średnica wynosi około 0,2 m. Żywe żółte kwiaty mają kształt rurkowaty, w średnicy osiągają około 10 centymetrów. Ich ujawnienie obserwuje się w ostatniej wiosny lub w pierwszych tygodniach letnich. Kwiatostany składają się z 5 lub 6 kwiatów.
Lycoris scaly (Lycoris squamigera)
Pochodzi z Japonii. Wysokość tulei waha się od 0,6 do 0,7 m. Płytki liściaste o szerokim, liniowym kształcie przypominają taśmę, po wyschnięciu kwiatów.Są one zbierane w gronie 6-8 pachnących kwiatów o różowawo-liliowym kolorze, środkowa część jest żółta, płaty okwiatu wygięte. Roślina nie tworzy nasion, w związku z tym do jej rozmnażania wykorzystuje się cebulki potomne.
Lycoris promienny (Lycoris radiata)
W naturze ten gatunek występuje na terytorium Korei, Nepalu i Chin, a także jest naturalizowany w Japonii, Stanach Zjednoczonych i innych krajach. W tej wieloletniej roślinie liście liści rosną po kwiatach. Strzałki kwiatowe mają wysokość od 0,3 do 0,7 m. Płyty skrzydłowe są umieszczone równolegle do siebie, ich szerokość nie przekracza 10 mm, w niektórych przypadkach są one wygięte ze środka płyty. Kształt kwiatów jest nieregularny, ich płatki boczne są podobne do długich i cienkich wąsów odchylonych do tyłu, podczas gdy w ich środku znajduje się wiązka szerokich i krótkich płatków, których kształt jest falisty i łukowaty.
Licoris blood red (Lycoris sanguinea)
Wysokość takiej zwartej buszu wynosi około 0,45 m. Gatunek ten w kwietniu tworzy bardzo małe liście, które giną w czerwcu. Kwitnienie zaobserwowano w sierpniu. Kwiaty o bogatym szkarłatnym kolorze mają średnicę 50 mm.
