Gladiolus jest jednym z najbardziej spektakularnych kwiatów ogrodowych i jest podwójnie obraźliwy, gdy rośliny usychają, pąki nigdy się nie otwierają, a zgnilizna pęka. Aby tego uniknąć, trzeba znać choroby gladioli i ich leczenie, a zdjęcia i opisy najczęstszych problemów pomogą poradzić sobie z nimi na czas.
Najczęściej hodowcy mają do czynienia z chorobami wywoływanymi przez bakterie, szkodliwe grzyby i wirusy. Szkodniki niebezpieczne dla roślin bulwiastych mogą również powodować wiele problemów.
Choroby grzybowe mieczyków i ich leczenie
Grzyby powodujące choroby są łatwo zakonserwowane w glebie, ich zarodniki są przenoszone przez wiatr i krople wody, a szkoda z infekcji mieczyk jest zauważalna we wszystkich częściach rośliny.
Jednym z najniebezpieczniejszych i najbardziej powszechnych problemów jest fusarium lub sucha zgnilizna. Jak widać na zdjęciu, bez leczenia, choroba mieczyk prowadzi do pojawienia się brunatno-czerwonych wklęsłych plam na cebulkach. Jeśli taka roślina zostanie zasadzona, nawet przy niewielkim stopniu infekcji, liście, które się pojawią, staną się żółte i suche. I to jest pewna oznaka rozkładu i śmierci systemu korzeniowego.
W zależności od stadium i czasu klęski Fusarium, mieczyk umiera przed kwitnieniem lub nadal tworzy kwiatostan. Ale gdy żarówka zainfekowana Fusarium wpada do przechowywania, zarodniki grzybów rozpraszają się, spadając na zdrowy materiał do sadzenia.
Dlatego ważne jest, aby bardzo starannie wybrać żarówki do przechowywania. Rozprzestrzenianie się suchej zgnilizny jest jednak ułatwione nie tylko dzięki nadzorowi hodowcy, ale dzięki zastosowaniu humusu o niskiej jakości jako nawozu do świeżego obornika. Jeśli jesienią pojawią się cebulki z objawami fusarium, uprawa przez 3-4 lata nie nadaje się do uprawy tej kultury kwiatów.
Kolejna niebezpieczna choroba mieczyk, której leczenie i zapobieganie wymaga szczególnej uwagi to szara, brązowa zgnilizna lub botrythia. Rozprzestrzenianie się czynnika wywołującego chorobę przyczynia się do ochłodzenia deszczowej pogody, kiedy zarodniki grzyba z wiatrem i deszczem rozprzestrzeniają się z gleby, a chore rośliny na zdrowe.
Przez kilka tygodni czerwonawe plamy pojawiają się w dużych ilościach na liściach kwitnących mieczyków. Choroba atakuje kwiaty, które szybko tracą kształt i efekt dekoracyjny. Jeśli deszcze się nie zatrzymają, pędy gniją, z czego zgnilizna wyrośnie z cebulek. Podczas kopania jest zauważalne, że dno chorej bańki mięknie lub spada całkowicie.
Na zdjęciu przedstawiającym chorobę mieczyk, cebulę, której nie można leczyć przez uszkodzenie rdzenia. Ważne jest, aby zniszczyć zepsuty materiał nasadzeniowy, uprzednio zebrany z cebulek dzieci bez objawów choroby.
Sclerotinia, zwana także czarną zgnilizną, występuje częściej na gęstych, kwaśnych glebach i rozprzestrzenia się z zimnym deszczem. Po pierwsze, objawy choroby stają się zauważalne na rosnących brązowych liściach, następnie gnijąca łodyga zmiękcza się i opada. Czarne obszary inseminowane przez grzyby są widoczne na dotkniętej tkanką. Gnijąca pokrywa kłącza, jego korzenie stają się białe z brązowego, zmiękczone i odwrócić.
Na powierzchni samej bulwy gladiolusa występuje choroba, której leczenie, podobnie jak wszystkie choroby grzybicze, nie występuje, powstaje w wyniku powstawania brązowych lub ciemnobrązowych plamek rosnących na obwodzie.
W rezultacie pacjent z materiałem do sadzenia sclerotinia wysycha, a infekcja przechodzi do powstałych córek potomnych. Dlatego chore rośliny, łącznie z dziećmi, niszczą.
Septoria przypomina zewnętrznie inne choroby grzybowe mieczyków, jak na zdjęciu,w tym przypadku nie ma leczenia, z wyjątkiem zapobiegania i całkowitego niszczenia uszkodzonych cebulek i zarodników oraz liści zawierających zarodniki grzyba.
Choroby bakteryjne bulw mieczyk, ich leczenie i fotografia
Choroby o charakterze bakteryjnym obejmują raka korzeni, parch i wiele innych problemów, których oznaki mogą być częściej zauważane na cebulkach mieczyków. Złośliwe bakterie przedostają się do rośliny z gleby. Kiedy parch powodują powstawanie pewnego rodzaju erozji na ciele cebulki, a od podwyższonego boku objawy tej choroby są ledwo zauważalne. Tylko na samej ziemi widać brązowe lub czerwonawe plamy, które nie podejmując środków agrotechnicznych, rosną i powodują gnicie podstawy łodygi.
Oznaki nieleczywistej choroby mieczyk, jak na zdjęciu, są wyraźnie widoczne, gdy cebulki są zbierane i suszone.
Rak korzeni wykrywa się również na już wykopanych cebulach jako wodniste zielonkawo-żółte formacje, które można łatwo oddzielić od tkanki podstawowej. Przyczyną choroby jest aktywność bakterii, które zmieniają "program" komórek odpowiedzialnych za powstawanie dzieci.
Nie ma lekarstwa na tę chorobę z bulw mieczyk, jak na zdjęciua główną walką jest zapobieganie, czyli niszczenie flory bakteryjnej i szkodników rozprzestrzeniających się chorób, w tym nicieni.
Choroby wirusa Gladioli
W ostatnich latach hodowcy coraz bardziej narzekają na rozprzestrzenianie się chorób wirusowych mieczyków, z których najsłynniejszą jest mozaika. Pojawia się jako chaotyczna zamiana jasnych i ciemnych plam lub pasków na liściach, a następnie na kwiatach rośliny.
Mozaika negatywnie wpływa nie tylko na kolor, ale także na wzrost mieczyk. Taka sytuacja pozostaje w tyle za sąsiednimi roślinami, jej kwiatostany zawierają mniej pąków, a same kwiaty są mniejsze.
Żarówka praktycznie nie cierpi z zewnątrz, ale z owadami, które żywią się sokami mieczyków, a stado trafia do zdrowych roślin.
Wirusy również powodują taką chorobę mietolistną jak przerost. Zewnętrznie zdrowa cebula po posadzeniu tworzy bardzo słabe nitkowate pędy lub w ogóle się nie rozwija. Choroba nie jest leczona, a materiał nasadzeniowy z jej znakami zostaje zniszczony.
Metody walki i leczenia chorób mielizny
Główną bronią w walce z chorobami mieczyk jest ukierunkowana profilaktyka, składająca się z:
- w tworzeniu agrotechnologii;
- w eliminacji szkodników niebezpiecznych dla kultury kwiatów;
- w organizowaniu prawidłowego doboru i przechowywania żarówek.
Rozprzestrzenianie się infekcji grzybiczych i wszelkiego rodzaju zgnilizny przyczynia się do zagęszczenia lądowań, niewłaściwego wyboru nawozów lub rodzaju gleby.
Obfitość azotu w okresie kwitnienia i, na przykład, bliżej upadku, może osłabić roślinę, uniemożliwić jej dojrzewanie w czasie i wystawić ją na niebezpieczeństwo bakterii i szkodników glebowych.
Dlatego w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego mieczyków powinno się podawać nawozy potasowe z minimalnym dodatkiem azotu i fosforu.
Aby nie wystawiać roślin na niebezpieczeństwo zakażenia nieleczonymi chorobami, mieczyki można sadzić po głębokim wykopaniu gleby. Przydaje się, gdy na miejscu rosły nagietki, nagietki, nasturcje, pietruszka. Rośliny te delikatnie i bezpiecznie dezynfekują glebę, odstraszając szkodniki gleby, często rozprzestrzeniając choroby bakteryjne.
Dotyczy to szczególnie takich szkodliwych szkodników, które rozprzestrzeniają szkodniki, takich jak drut pokazany na zdjęciu, różne rodzaje nicieni i larwy hruschy.
Nowo zakupionych cebulek nie należy natychmiast sadzić już sprawdzonym materiałem do sadzenia. Na początku takie gladioli są przesyłane do kwarantanny, to znaczy do miejsca oddzielonego od głównej plantacji.
Ważne jest, aby sadzić kwiaty na czas, w przeciwnym razie:
- w przegrzanej glebie tworzenie korzeni przebiega wolniej, mieczyk wygląda na przygnębiony, opóźnia się w rozwoju i często staje się łatwym łupem dla szkodników;
- w zimnej glebie patogeny gnicia zagrażają roślinie.
Jako skuteczny środek zwalczania chorób stosuj regularne poluzowanie gleby pod sadzeniem, wprowadzenie opatrunków podtrzymujących wzrost i podlewanie.
Aby zdezynfekować obszar po mieczyków, ziemia jest zrzucana za pomocą 2% roztworu siarczanu miedzi. Jest kategorycznie niemożliwe, aby opóźnić czyszczenie cebulek, które jest zagrożone nie tylko przez zamrożenie, ale także poprzez penetrację szkodników glebowych, grzybów i flory bakteryjnej wewnątrz larw.
Jak przetwarzać mieczyki przed sadzeniem z chorób
Jeśli nie ma żadnych niepokojących objawów, a pędy pozornie po przechowywaniu są zdrowe, to czy traktować mieczyki przed sadzeniem w poszukiwaniu chorób?
Jako środek zapobiegawczy, kłącza, wybrane do sadzenia, moczone są przez pół godziny w gęstym różowym roztworze nadmanganianu potasu.Z powodu niebezpieczeństwa porażenia przez grzyby pomocne są kąpiele w słabo niebieskim roztworze siarczanu miedzi.
Po zebraniu nie wysuszone cebulki można przepłukać i przez kilka minut wlewać gorącą wodę po ostygnięciu, powtórzyć procedurę. Optymalna temperatura wynosi 45-55 stopni. Następnie następuje obróbka zimną wodą i kolejne płukanie. Zwykła woda pomoże usunąć grzyby z cebulek, zmyć nagromadzenie bakterii, pozbyć się nicieni i wciornastków.
Przed sadzeniem bulw na 18 godzin zanurzone w 0,5% roztworze tiomocznika, który działa jako nawóz i skuteczny fungicyd. To narzędzie oczyszcza i dezynfekuje żarówki o niskim stopniu infekcji grzybiczych.
Od drugiej połowy lipca rośliny traktuje się dwa lub trzy razy w odstępie 1-2 tygodni za pomocą 2% roztworu karbofosu. Doskonałą profilaktyką przeciwko grzybowi będzie spryskiwanie mieczyków roztworem tlenochlorku miedzi w ilości 5 gramów na wiadro wody.
Leczenie mieczyków przed chorobami przed sadzeniem - wideo
