Szlachetny laur - roślina występująca zarówno na wolności, jak i hodowana w pomieszczeniach. Jego ojczyzną jest wybrzeże Morza Śródziemnego. Jest to drzewo lub krzew podobny do drzewa, jeden z gatunków z rodzaju Laurus, należący do rodziny Laurów. Starożytni Grecy koronowali zwycięzców wieńcami, wiele gospodyń domowych przyprawiało swoje naczynia pachnącymi liśćmi. Nazwa „spocznij na laurach”, to znaczy świętuj zwycięstwo, jest związana z nazwą tej rośliny.
Szlachetny laur jest uprawiany w subtropikalnym klimacie półkuli południowej i północnej. Możesz go uprawiać w domu. Rośliny domowe, w przeciwieństwie do ich dziko rosnących odpowiedników, osiągają wysokość 3 m (w naturze drzewo może dorastać do 15 m).
Opieka domowa
Ci, którzy zdecydują się wyhodować krzak laurowy w domu, powinni zrozumieć, że wymaga specjalnej opieki. Jeśli dana osoba chce mieć duży i piękny laur, powinieneś pomyśleć o zapewnieniu mu wystarczającej przestrzeni, w której może ułożyć gałęzie bez ingerencji.
Jeśli nie ma wystarczającej ilości miejsca, możesz wyhodować mały krzak na parapecie.
Temperatura
Ponieważ miejsce narodzin rośliny jest podzwrotnikowe, musi zapewnić wystarczająco wysoką temperaturę. Jeśli lato okazało się upalne, możesz wyjąć garnek lub wannę z laurem na balkonie. Jedyne: należy chronić roślinę przed przeciągami i wiatrem. Najbardziej wygodny w wiosennym i letnim krzaku laurowym czuje się w temperaturze + 20 ... + 25 ° C. W porządku, jeśli jest trochę wyżej. Jesienią lepiej jest zapewnić laur + 15 ... + 17 ° C.
W okresie uśpienia, gdy roślina zakwitła, nie potrzebuje reżimu wysokiej temperatury, a nawet jest przeciwwskazana.
Oświetlenie
Ze względu na swoje pochodzenie laur doskonale toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Ale młode krzewy, które jeszcze nie uformowały twardych liści, powinny być trzymane w miejscu z rozproszonym oświetleniem i nie wystawiane na bezpośrednie działanie promieni słonecznych: może im to zaszkodzić. Jeśli roślina znajduje się na parapecie, lepiej jest, aby między nią a oknem była półprzezroczysta zasłona.
Zimą wawrzyn nie musi organizować dodatkowego sztucznego oświetlenia, które wydłuża godziny dnia. Wystarczy mu trochę światła.
Podlewanie
W gorącym sezonie roślina potrzebuje dużo wilgoci. Należy go podlewać co drugi dzień. Powinieneś również stale zwilżać powietrze wokół lauru za pomocą butelki z rozpylaczem.
Eksperci zalecają umieszczenie pojemników z wodą w pomieszczeniu, w którym znajduje się garnek z krzakiem laurowym, aby stale utrzymywać niezbędną wilgotność powietrza.
Musisz często podlewać roślinę, gdy tylko górna warstwa ziemi wyschnie. W chłodnym sezonie laur nie wymaga obfitego podlewania. Możesz nawadniać roślinę raz lub dwa razy w tygodniu.
Przycinanie
Ostrożna pielęgnacja w domu obejmuje nie tylko zapewnienie temperatury, warunków świetlnych i właściwego podlewania, ale także regularne przycinanie. Bez tego nie można zapewnić, że krzew laurowy jest piękny, obszerny i proporcjonalny.
Najłatwiej laur zachowuje przycinanie bliżej jesieni, pod koniec sierpnia. Aktywny okres dobiega końca, a pąki zaprojektowane do rzucania nowymi pędami nie zostaną naruszone.
Najlepszy opatrunek
W sezonie wegetacyjnym laur potrzebuje nawozów. Stosowane są zarówno organiczne, jak i mineralne. Powinny być dodawane regularnie przez cały okres aktywności roślin, ale w stężeniu niższym niż wskazane w instrukcjach. Istnieje również specjalne karmienie specjalnie dla laurów.
Przeszczep
Podobnie jak inne rośliny domowe, wawrzyn należy regularnie przesadzać. Kiedy jest młody, wymagany jest coroczny przeszczep, a następnie co dwa lub trzy lata.
Krzew laurowy nie wymaga całkowitej odnowy gleby. Wystarczy przenieść go do nowej, bardziej pojemnej doniczki z glinianą bryłą.
Wymagania glebowe laurowe są najbardziej bezpretensjonalne: może rosnąć na zwykłej glebie ogrodowej. Niemniej jednak zaleca się przygotowanie dla niego specjalnego podłoża. Optymalna gleba będzie mieszaniną w stosunku odpowiednio 2: 2: 1: 1: 1, składającą się z darni, piasku, torfu, gleby liściastej i próchnicy. Aby uzyskać lepszy wzrost i rozwój, możesz dodać trochę popiołu.
Hodowla
Propagowanie laurów jest dość trudne. Można to zrobić przez sadzonki lub nasiona.
Najłatwiejszym sposobem rozmnażania jest wysiew nasion. Po zebraniu powinny być przechowywane poprawnie: nie powinny wysychać ani zamrażać. Sadzenie odbywa się w małej doniczce jesienią. Przed pojawieniem się należy go przykryć folią, tworząc warunki cieplarniane dla ziemi. Warto na nich poczekać nie wcześniej niż trzy miesiące później.
W przypadku sadzonek małych, ale już pokrytych gęstą skórką, z rośliny wycina się gałęzie o długości około 10 cm, z których każdy powinien mieć dwa lub trzy pąki, a zielone liście należy usunąć.
Aby łodyga się zapuściła, zaleca się potraktowanie jej specjalnym stymulatorem wzrostu i tworzenia korzeni (Kornevin, Heteroauxin). Następnie zakorzenienie gałązek w ziemi, składających się z torfu i piasku.
Aby sadzonki zapuściły korzenie, dobrze ukorzeniły się i rosły, powinny stworzyć warunki szklarniowe. Możesz po prostu przykryć pojemnik przezroczystym szklanym słoikiem i utrzymać temperaturę około nie niższą niż + 20 ... + 25 ° C. Wkrótce nastąpi zakorzenienie: wawrzyn zajmuje to około miesiąca.
Choroby i szkodniki lavar
Jeśli krzew laurowy nie zapewnia niezbędnej wilgotności, wówczas niektóre jego liście stopniowo żółkną i wysychają. W takim przypadku sama roślina nie umiera, nadal rośnie. Konieczne jest regularne spryskiwanie go z pistoletu natryskowego i umieszczanie pojemników z wodą w pobliżu doniczki.
Liście zdrowego lauru są nasycone ciemnozielone, błyszczące. Jeśli staną się blade, musisz zwrócić uwagę na to, gdzie znajduje się kwiat. W ten sposób może reagować na bezpośrednie światło słoneczne, to znaczy po prostu wypala się w jasnym świetle. Również blady, matowy kolor liści może wskazywać, że roślinie brakuje składników odżywczych. W takich przypadkach należy natychmiast rozpocząć karmienie.
Na laur domowy czasami wpływają również grzyby, chociaż ogólnie roślina ta jest dość odporna na choroby. Czasami na liściach widać czerwoną tabliczkę. Można go po prostu zmyć wodą. Jest to tak zwany grzyb sadzowy, który nie przynosi dużej szkody roślinie, ale znacznie psuje jej wygląd.
Aby chronić się przed grzybami, eksperci zalecają wycieranie liści słabym roztworem nadmanganianu potasu, a po kilku dniach chodzenie z 30% alkoholem etylowym. Do leczenia stosuje się mydło i sodę (5 g każdego składnika na litr wody).
Najczęstsze szkodniki laurowe to:
- owady skali;
- wełnowiec;
- przędziorek.
Dżdżownice mogą również zaszkodzić roślinie. Są to przydatne stworzenia, ale nie należą do doniczki z kwiatkiem. Niszczą system korzeniowy, zagęszczają glebę. Aby pozbyć się dżdżownic, rośliny nie można nawet przesadzić, całkowicie aktualizując ziemię. Po prostu umieść doniczkę w wodzie w nocy. Jak wiadomo, w takich warunkach dżdżownice przedostają się na powierzchnię, gdzie można je łatwo zebrać.
Laur jest wiecznie zieloną, bardzo piękną i naprawdę szlachetną rośliną. Przy odpowiedniej pielęgnacji będzie przyjemny dla oka przez cały rok i nie spowoduje żadnych szczególnych problemów.
