Irga jest jednym z krzaków z powodzeniem stosowanym w projektowaniu krajobrazu. Bezpretensjonalna roślina w uprawie, z której poprzez cięcie można łatwo tworzyć różne żywopłoty o dowolnej konfiguracji, na wiosnę jest ozdobiona licznymi małymi kwiatami, a latem pięknymi małymi owocami o różnych kolorach. Opieka nad nim jest bardzo prosta, dlatego popularność kultury w ogrodnictwie ozdobnym jest bardzo wysoka.
Opis i charakterystyka gatunków i odmian irga
Irga i dereń to zupełnie inne rośliny, które powinien natychmiast zrozumieć początkujący ogrodnik. Jeśli dereń jest najczęściej uprawiany na jagody (chociaż same rośliny są bardzo piękne), irga ma niejadalne jagody, jest to roślina ozdobna.
Co to jest irga
Dziki irga należący do rodziny Rosaceae występuje głównie w stosunkowo ciepłych regionach, zarówno w Eurazji, jak i w Ameryce. Ale wiele gatunków jest tak odpornych, że można je sadzić na północy Syberii. Ponadto charakteryzują się niezwykłą tolerancją na suszę, co stanowi kolejny plus w przypadku stosowania irgi w produkcji roślin ozdobnych.
Irga zwykle reaguje na zanieczyszczenia gazowe i pyły z miast, nie wymaga żyznej gleby i łatwo toleruje zacienienie. Prawie nie jest chory, ale czasami poddawany atakom szkodników. Łatwo rozmnażane za pomocą wszystkich metod znanych dla krzewów.
Krzew może służyć jako surowiec dla gruszki, chociaż w praktyce umiejętność ta jest rzadko używana.
Większość gatunków irga rośnie w postaci niskich krzewów, prawie wszystkie upuszczają liście na zimę, ale istnieją wiecznie zielone odmiany. Bardzo trwały: rośnie ponad 50 lat. Krzewy mogą być stojące lub pełzające, są gęsto pokryte małymi liśćmi, zwykle owalnymi, ciemnozielonymi, czasami z paskami lub wzorem. Jesienią liście stopniowo stają się czerwone, więc irga jest piękna o tej porze roku.
Jesienią na krzakach zaczynają pojawiać się czerwone liście, a następnie wszystkie stają się fioletowe.
Kwiatostany, pędzel lub corymbose, zawierają wiele małych kwiatów, w większości przypadków - białych lub różowych. Owoce są w kształcie jabłka, małe, najpierw mają zielony kolor, a podczas dojrzewania stają się pomarańczowe, czerwone lub prawie czarne: kolor owoców zależy od rodzaju i odmiany irgi. Owoce nie są trujące, ale ludzie nie są wykorzystywani do jedzenia, a ptaki je żywią. Zawierają kilka nasion. Korzenie irgi znajdują się niedaleko powierzchni, są wysoko rozwinięte, rozgałęzienie korzeni służy do wzmacniania stoków i nierównego terenu.
Rodzaje irga
Istnieje wiele rodzajów irga, ale w obrębie każdego gatunku liczba odmian jest niewielka. Na przykład w Państwowym Rejestrze Federacji Rosyjskiej zasadniczo nie ma sekcji poświęconej tej kulturze. Największa odporność na mróz i wybredność, pozwalające na stosowanie ich w większości regionów naszego kraju, charakteryzują trzy gatunki: genialny, aronia i cała irga. Duże zainteresowanie budzą także pozioma irga, luznik i irga Dammer.
Cotoneaster genialny
Irga genialna w naturze rośnie na wschodzie Syberii, jest jednym z najczęstszych gatunków w miastach naszego kraju. Może dorastać do dwóch metrów wysokości. Na wolności może rosnąć zarówno w postaci zarośli, jak i samotnych krzewów. Liście do 5 cm spadają zimą. Kwiaty mają różowy kolor. Kwitnie w maju i czerwcu. Dojrzałe czarne owoce.
Genialna irga jest najbardziej znana w naszym kraju
Irga jest posadzona genialnie nie tylko do dekoracji ogrodów ogrodowych. Często jest umieszczany z boku drogi: w ogóle nie reaguje na zanieczyszczenie gazem, jest wyjątkowo bezpretensjonalny dla warunków pogodowych. Jesienne liście stają się fioletowe. Owoce są jadalne, ale bez smaku, dlatego nie są używane do gotowania.
Aronia irga
Irga rośnie również do około dwóch metrów wysokości, toleruje niekorzystne warunki pogodowe. Dolna strona owalnego liścia jest pokryta pokwitaniem, podobnie jak młode pędy. Różowe kwiaty zebrane w kwiatostany do 15 sztuk. Owoce o wielkości do 1 cm wyglądają bardzo podobnie do owoców aronii, dojrzewają na początku września. Są jadalne, ale nie są interesujące jako owoce lub jagody, ale są szeroko stosowane w medycynie ludowej. Jednak wszystkie części rośliny mają zastosowanie medyczne.
Owoce aronii irlandzkiej łatwo pomylić z owocami aronii
Irga zwykła (cała)
Irga zwyczajna dorasta do dwóch metrów. Roczne pędy są owłosione, ale później stają się gładkie. Liście od owalnego do prawie okrągłego, nieprzezroczyste, osiągają 5 cm, a od dołu wydają się białawe, ponieważ są obficie owłosione. W kwiatostanach jest tylko kilka kwiatów, krzew kwitnie wczesną wiosną. Owoce są okrągłe, mają jasny czerwony kolor. Na wolności ta irga rośnie w krajach Europy Zachodniej, a także na Kaukazie, ale przez kilka stuleci była używana do kształtowania terenów miejskich.
Irga zwykła wcześniej niż inne zaczęły być używane do kształtowania krajobrazu
Irga pozioma
Irga pozioma - mieszkaniec gór Chin. Krzewy są bardzo niskie, do pół metra. Liście są ciemnozielone, z silnym połyskiem, liście są wysokie. Jesienią liście stają się czerwone, zimą spadają. Krzew kwitnie różowo-czerwonymi kwiatami, owoce są czerwone, do 5 mm wielkości, są trzymane na gałęziach przez kilka miesięcy. Wyhodowano odmiany tego irga: Variegatus, Perpusillus i Saxatilis, różniące się wielkością krzewu i liści.
Irga pozioma - najsłynniejszy przedstawiciel gatunków niewymiarowych
Cotoneaster Dummer
Irga Dammer to niewielka roślina o wysokości do 30 cm, ale jeden krzak może rozłożyć pełzające pędy do metra w różnych kierunkach. Ciemnozielone liście są bardzo gęstymi, małymi, miododajnymi kwiatami, ale pozornie nieciekawymi. Krzew nabiera szczególnego piękna podczas dojrzewania owoców. Mają koralowoczerwony kolor i wiszą na gałęziach przez całą zimę. Ten irga ma również odmiany: Coral Beauty, Eichholz, Cardinal i Stogholm, różniące się rozmiarem krzewu i nieznacznie kolorem kwiatów.
Cotoneaster Dammer wydaje owoce o bardzo pięknym kolorze
Cotoneaster loosestrife
Iotoneaster, loosestrife, podobnie jak Dammer, wyróżnia się także pełzającymi pędami, które są blisko ziemi. W rezultacie krzew o wysokości nie większej niż pół metra rozciąga się na dwa metry. W przeciwieństwie do większości gatunków luźne rośliny nie upuszczają liści na zimę. Kwiaty w pędzlach są białe, owoce czerwone, wiszą na krzakach przez całą zimę.
Cotoneaster loosestrife - przedstawiciel wiecznie zielonej irgi
Inne gatunki
O wiele mniej powszechne w naszym kraju są inne gatunki tej rośliny:
- w kolorze pędzla (rośnie w postaci drzewa do 3 metrów wysokości, kwitnie z jasnoróżowymi kwiatami, owoce mają jasny czerwony kolor);
- wielokwiatowe (krzew dorasta do 3 metrów, obficie kwitnie i owocuje, ale jest znacznie mniej odporny na mróz niż inne gatunki);
- drobnolistny (zimozielony miniaturowy krzew o białych kwiatach i pomarańczowo-czerwonych owocach);
- filc (krzew o wysokości do 1,5 metra, gałęzie o silnym pokwitaniu, różowe kwiaty);
- rozrzucone (rozłożysty krzew do półtora metra, z jaskrawoczerwonymi owocami, bardzo odporny).
W sumie znanych jest ponad pięćdziesiąt gatunków i odmian, a wszystkie z nich są uprawiane w takim czy innym stopniu i są szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu, w celu kształtowania krajobrazu i dekorowania miast.
Sadzenie irgi, w tym do tworzenia żywopłotów
W zdecydowanej większości przypadków irga jest używana jako kultura dekoracyjna. Gatunki tworzące pełzające korony o małej wysokości sadzi się jako rośliny okrywowe na trawnikach i zjeżdżalniach alpejskich. Gatunki rosnące w postaci krzewów o wysokości jednego metra lub więcej są wykorzystywane jako żywopłot, który otacza aleje parkowe i działki ogrodowe od dróg, a najwyższe krzewy również tworzą zacienione działki.
Wzór lądowania
Technika lądowania wszystkich typów wygląda tak samo, różnią się tylko wzorce lądowania. Tak więc najmniejsze krzewy sadzi się w odległości około 50 cm od siebie, wysokość - rzadziej. W zależności od celu można je sadzić w odległości 1,0-2,5 metra: gęstsze dla żywopłotów, rzadziej nadające fantazyjne kształty każdemu krzakowi. Możliwe jest również sadzenie pojedynczych krzewów z dala od siebie: w końcu każda instancja może sama służyć jako ozdoba.
Czas lądowania
Cotoneaster wszystkich typów sadzi się głównie wiosną, choć są wyjątki: genialne i czarne owoce są równie dobrze akceptowane podczas sadzenia wiosną i jesienią. Sadzenie wiosenne odbywa się po rozmrożeniu gleby, ale zanim pąki otworzą się na sadzonkach. Jesień - po opadnięciu liści, ale na długo przed nadejściem silnych mrozów. Jesienne sadzenie jest bardziej odpowiednie dla ogrodników w ciepłych regionach; w centrum Rosji i na północy lepiej sadzić wiosną.
Trudne terminy ustalono jednak tylko dla sadzonek z nagimi korzeniami. Sadzonki, które stały się popularne w ostatnich latach z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemnikach) nadają się do sadzenia w dowolnym momencie, z wyjątkiem bardzo gorących słonecznych dni. Sadzonki mogą mieć od 2 do 4 lat.
Przy zamkniętym systemie korzeniowym ładne dorosłe sadzonki dobrze się zakorzeniają
Wybór miejsca i poprzednika
Irga rośnie prawie w każdym miejscu, a ponieważ nie jest to kwestia zbiorów, miejsce do sadzenia wybiera się na podstawie potrzeby dekoracji określonej działki. Nie należy zwracać uwagi na oświetlenie, chociaż krzew będzie wyglądał nieco bardziej dekoracyjnie w słońcu. Nie ma potrzeby wybierania gleby w składzie; jedynym wymaganiem jest to, aby nie był bagienny, w każdym razie materiał drenażowy jest umieszczany w dolnych dołach.
Irga prawie nie dba o to, jakie rośliny rosły przed nią, ale zgodnie z zasadami płodozmianu należy unikać jej sadzenia natychmiast po powiązanych, tj. Uprawach w kolorze różowym. Oczywiście w naszych sadach rośnie ogromna liczba drzew i krzewów owocowych i jagodowych, które są wśród nich. To jabłoń, gruszka, wiśnia i maliny z truskawkami. A wśród krzewów ozdobnych jest róża, biodro róży, głóg itp. Dlatego, jeśli masz wybór, nie powinieneś sadzić po nich irgi, ale oczywiście nie ma ścisłego zakazu sadzenia.
Przygotowanie gleby i dół do sadzenia
Irga nie jest bardzo wymagająca dla żyzności gleby, ale ponieważ jest sadzona przez wiele dziesięcioleci, podczas kopania miejsca w celu usunięcia kłącza chwastów, starają się ją trochę nawozić, a jeśli sadzi irga, jest wielokwiatowa i produkuje ją przez dodanie wapna gaszonego w dawce 200-300 g / m2. Wiadra kompostowe 1 m2 wystarczy kopanie. W przypadku gleb gliniastych piasek nakłada się w przybliżeniu w tej samej dawce.
Jeśli krzewy zostaną posadzone w znacznej odległości od siebie, kopią doły do sadzenia, jeśli zamierzają wyhodować żywopłot, wygodniej jest wykopać wspólny rów. Otwór powinien mieć wymiary około 50 x 50 x 50 cm, wykop wykopuje podobną szerokość i głębokość. Ważne jest, aby położyć żwir, kamyki lub żwir z warstwą 10-15 cm, powyżej której wylewa się żyzną glebę. Optymalny skład to darń, piasek rzeczny i torf (lub kompost) w stosunku 2: 2: 1. 100-150 g wapna w wykopie nie będzie zakłócać działania żadnego rodzaju irgi.
Wymagana jest warstwa drenażowa na dole dołu irgi
Proces sadzenia i przesadzania
Sadzenie irgi w przygotowanym dole nie jest trudne. Po wyjęciu niezbędnej ilości mieszanki glebowej ze studni sadzonka jest ustawiona tak, aby szyjka korzenia znajdowała się 2-3 cm nad poziomem gruntu (przy kolejnym zagęszczeniu gleby powinna spaść dokładnie na ziemię). Jest to ważny punkt: znaczne pogłębienie szyi korzeniowej może prowadzić do śmierci rośliny. W przeciwnym razie wszystko jest jak zwykle: sadzonka jest dobrze nawodniona, gleba jest ściółkowana okruchami torfu lub innym materiałem.
Irga jest dobra, ponieważ można ją przesadzić w każdym wieku, o ile jest to fizycznie możliwe (krzak nie jest zbyt duży, system korzeniowy można usunąć bez poważnego uszkodzenia). Przeszczep odbywa się wiosną lub jesienią, ale młode krzewy, jeśli można je usunąć kawałkiem ziemi, można przesadzić nawet w lecie. Ważne jest, aby podczas kopania krzaka zachować korzenie w jak największym stopniu, a także w nowym miejscu, aby sadzić je na tej samej głębokości i dobrze podlewać. Być może w ciągu pierwszych kilku lat przesadzony krzew zakwitnie znacznie mniej.
Wideo: lądowanie w irdze wzdłuż ogrodzenia
Cotoneaster Care
Pielęgnacja irgi jest niezwykle prosta. A jeśli w pierwszym roku lub dwóch po posadzeniu konieczne jest okresowe podlewanie i chwastowanie, to po tym, jak sadzonka dobrze się zakorzeni i rośnie, ogólnie nie możesz na nią zwracać uwagi.
Podlewanie, górny sos
Krzew irgi, który zapuścił korzenie, wymaga podlewania tylko w przypadku długotrwałej suszy. Jednak nawet bez tego najprawdopodobniej nie umrze, ale będzie słabo rosnąć i słabo kwitnąć. Dlatego jeśli chcesz wycisnąć cały możliwy blask z krzaka, jest on okresowo podlewany i karmiony. Po podlaniu konieczne jest poluzowanie gleby, jeśli nie jest ona zawarta pod warstwą ściółki.
Jeśli możliwe jest podlewanie z węża, nie można tego zrobić pod korzeniem, ale na koronie: w gęstych zaroślach zawsze zakleszcza się dużo kurzu i gruzu, jednocześnie przeprowadzając higieniczne czyszczenie krzaka.
Podczas podlewania ważne jest przestrzeganie środka: lepiej utrzymać tę roślinę na półsuchym lutowiu niż na glebie podmokłej. W przypadku suszy do dorosłego krzewu może dostać się do 80 litrów wody, ale następnym razem podlewanie będzie konieczne.
Zwykła zasada dotyczy górnego opatrunku: wiosną roślina najbardziej potrzebuje azotu, latem w potasie i fosforze, jesienią w potasie. Jesienny górny opatrunek jest zwykle przeprowadzany przy użyciu popiołu (do pół litra na metr kwadratowy), wczesnej wiosny - mocznika (kilka garści dla dorosłego krzewu), a na początku kwitnienia superfosforan i siarczan potasu (30-40 g / m2) Ściółkowanie gleby przed zimą warstwą humusu o grubości 3-4 cm uzupełnia cykl odżywiania w sezonie. Po ściółkowaniu niektóre kochające ciepło gatunki irgi w zimnych regionach są nieco osłonięte na zimę, zginając gałęzie i rzucając na nie świerkami iglastymi.
Kadrowanie i modelowanie
Irga łatwo znosi przycinanie, nie choruje, a często nawet czuje się lepiej. Formowanie krzaka, nadając mu pożądany kształt, najlepiej wykonać wiosną, zanim pąki się otworzą. Nie trzeba skracać pozostawionych pędów o więcej niż jedną trzecią. Przycinanie stymuluje irga, aby przyspieszyć wzrost i rozgałęzienie. Przycinanie, krzaki w kształcie stożka powodują przycinanie z krzaków, tworząc je w kształcie kuli, sześcianu, a nawet różnych żywych postaci. To prawda, że niedoświadczony ogrodnik lepiej nie angażować się w te działania bez wysokiej jakości szkolenia.
Projektanci wykonują dowolne kształty z krzaków dennych
Przycinanie sanitarne odbywa się w dowolnym momencie i nie wymaga specjalnej wiedzy: wszystko, co jest zepsute, wysuszone, uszkodzone przez szkodniki i zamrożone, musi zostać wycięte. Przez lata ścinano najstarsze pędy, odmładzając krzaki, a także te, które zbyt pogrubiały koronę.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Irga jest niezwykle rzadka. Tylko w warunkach nadmiernej wilgotności i niesprzyjającej pogody czasami pojawiają się choroby grzybowe, najczęściej fusarium.Chore fragmenty należy wyciąć, a krzak spryskać płynem Bordeaux (wiosną i jesienią zużywa się 3% płynu, podczas sezonu wegetacyjnego 1% na zielonych liściach). Jeśli choroba zaszła daleko, możesz spróbować przesadzić młode krzewy w nowe miejsce, mocno odcinając je, a glebę po nich można dobrze zdezynfekować nadmanganianem potasu lub witriolem. Obecność warstwy drenażowej w sadzonce i okresowe spulchnianie gleby stanowią dobre zapobieganie chorobom grzybiczym.
Gdy fusarium jest pokryte plamami i zanikają całe pędy
Szkodniki znajdują się nieco częściej w irdze. Mogą to być mszyce jabłkowe, owady łuskowe, różne roztocza. W początkowej fazie, z niewielką liczbą szkodników, próbują poradzić sobie z środkami ludowymi. Wywary z krwawnika, pyłu tytoniowego, nagietka lub naparu z popiołu i mydła mogą pomóc. Po kilku dniach leczenie należy powtórzyć.
Jeśli takie środki nie pomogą, a liczba szkodników rośnie, należy zastosować środki owadobójcze. Ponieważ irga nie jest stosowana do żywności, preparaty chemiczne można stosować w dowolnym momencie. Ważne jest jedynie podjęcie środków ostrożności: z reguły dozwolone środki owadobójcze należą do drugiej lub trzeciej klasy zagrożenia, a rozpylanie należy przeprowadzać w odzieży ochronnej i respiratorze. Wszelkie preparaty mogą pomóc przeciw owadom na irdze, ale dla pewności natychmiast używają Aktaru lub Actellik.
Metody hodowlane
Irga jest rozmnażana zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie. Rozmnażanie wegetatywne jest łatwiejsze i częściej stosowane, a czasami dorosłe krzewy można nawet wykopać i podzielić na części.
Rozmnażanie przez sadzonki
Rozmnażanie irgi przez sadzonki odbywa się podobnie jak rozmnażanie, na przykład porzeczki lub aronii. Używane są zarówno zdrewniałe sadzonki, jak i zielone. Z lignified proces jest znacznie łatwiejszy. Po pierwszych mrozach wystarczy wyciąć sadzonki z rocznych pędów bocznych, a na wiosnę posadzić je w luźnej wilgotnej glebie. Łodyga powinna mieć co najmniej 15 cm długości i mieć trzy pąki. Zimą sadzonki są przechowywane w piwnicy w lekko wilgotnym piasku. Są sadzone ukośnie, dzięki czemu środkowa nerka znajduje się na poziomie gruntu. Latem sadzonki są podlewane, poluzowane gleby, a po roku młode krzewy sadzi się w stałym miejscu.
Zielone sadzonki są cięte bliżej połowy lata, na początku lipca. Są koniecznie traktowane w roztworach stymulantów wzrostu, po czym sadzone są w mieszaninie torfu i piasku: jest to możliwe w pudełku lub w ogrodzie. Do końca sezonu sadzonki powinny znajdować się w wilgotnej glebie i wilgotnym powietrzu. Dlatego są one przykryte, na przykład, połową plastikowej butelki i upewnij się, że jest wilgotna pod spodem, ale nie sadzonki (po raz pierwszy możesz po prostu umieścić na nich plastikowe torby). Jeśli wszystko pójdzie dobrze, wiosną małe sadzonki również będą gotowe.
Możesz użyć połączonych sadzonek.
Wideo: reprodukcja irgi z połączonymi sadzonkami
Rozmnażanie przez warstwowanie
Hodowla warstwowa jest bardzo prostą techniką, szczególnie w przypadku gatunków karłowatych. Wiosną planują młode silne pędy rosnące na obrzeżach buszu i próbują zgiąć je do ziemi. Jeśli się okaże, kopią glebę w tym miejscu, nawożąc próchnicą, robią wgłębienie 8-10 cm, gdzie kładą pęd i przypinają go drutem lub innym wygodnym przedmiotem. Wypełniają dziurę żyzną glebą, podlewają ją i mulczują. To miejsce jest wilgotne latem. Jesienią z każdego pąka na tym pędzie będzie już rosła nowa roślina z korzeniami, ale lepiej je oddzielić i przesadzić bryłą ziemi następnej wiosny.
Rozmnażanie przez nasiona, w tym w domu
Rozmnażanie przez nasiona jest najbardziej czasochłonne. Dojrzałe owoce są suszone i pobierane są z nich nasiona, po czym są one myte dobrze w wodzie i sortowane. Najłatwiej jest pozwolić im pływać w słoiku z wodą i używać tylko utopionych. Nasiona miesza się z podłożem torfowo-piaskowym i usuwa do wiosny do stratyfikacji w piwnicy lub innym pomieszczeniu o temperaturze około 0 okołoC.
Wiosną nasiona wysiewa się w luźnej, wilgotnej glebie na głębokość około 2 cm. Łóżko ogrodowe przykrywa się folią, aby nie wyschła, ale okresowo podnosiła ją do wentylacji. Kiełkowanie nasion jest bardzo nierównomierne: pierwsze sadzonki mogą pojawić się za dwa tygodnie, a następne będą musiały czekać tyle samo, a nawet więcej. W każdym razie szybkość kiełkowania wynosząca 20% jest już osiągnięciem. Przez całe lato sadzonki są pod stałą opieką, jesienią mogą urosnąć do wysokości 15-20 cm, a następnej wiosny można ostrożnie przesadzić sadzonki do stałego miejsca.
Wideo: siew nasion irgi
Możesz siać nasiona w domu. Są one przygotowane do siewu w ten sam sposób, ale pożądane jest również ich wertykulowanie, to znaczy, aby ułatwić penetrację kiełków przez skorupę. Czasami zaleca się stosowanie kwasu siarkowego, ale bezpieczniej jest stosować przemianę temperatur: zanurzaj nasiona na przemian na 2-3 minuty we wrzącej wodzie z lodem, powtarzając to 3-4 razy. Zastosuj i namocz nasiona przed siewem w roztworze Epina.
Wczesną wiosną nasiona wysiewa się w pudełku z mieszanką torfu, piasku i gleby liściowej na głębokość 1,0-1,5 cm. Po pojawieniu się pierwszej kiełki pudełko umieszcza się na lekkim parapecie. Przy braku światła wykonuje się sztuczne oświetlenie, uważając na oparzenia młodych liści. Po pojawieniu się wystarczającej liczby sadzonek, wraz z podłożem, są one spryskiwane 1% płynem Bordeaux w celach profilaktycznych.
Po pojawieniu się pary prawdziwych liści sadzonki nurkują w osobnych doniczkach o objętości około 2 litrów. Opieka nad nimi polega na okresowym podlewaniu i śledzeniu warunków świetlnych i temperaturowych. Najlepiej sadzić w otwartym terenie po półtora roku.
Irga - interesująca roślina stosowana w krajobrazie parków miejskich, placów, alejek, poboczy dróg. Jest piękna wiosną, latem i jesienią, a wiele gatunków jest przez cały rok. Najważniejsze jest to, że irga wymaga minimalnej konserwacji i rośnie w prawie każdym środowisku.
