Rzodkiewka w Rosji jest uważana za jej lokalną kulturę. Zaczęliśmy go uprawiać w czasach starożytnych, tak dawno temu, że nie można ustalić dokładnej daty. Starożytne powiedzenia związane są z rzodkiewką. „Chrzan rzodkiewkowy nie jest słodszy”, „Zmęczony goryczką gorzką” i innymi. A na świecie była znana wraz z cebulą i czosnkiem w starożytnym Egipcie i starożytnej Grecji. A dzisiaj rzodkiewkę uprawia się na całym świecie. Uprawiamy głównie dwa gatunki, rzodkiewkę białą i czarną, które są nazywane rzodkiewką zimową, ponieważ są z powodzeniem przechowywane do następnej wiosny. I dopiero niedawno w naszych łóżkach zaczęły pojawiać się japońska rzodkiewka - daikon, chińska zielona rzodkiewka i inne, dotychczas nieznane odmiany.
Opis
Wszystkie rzodkiewki należą do rodziny krzyżowców. Musisz to wiedzieć, aby wziąć pod uwagę poprzedników podczas lądowania. Rzodkiewka nie jest zalecana do sadzenia po krzyżach, na przykład kapuście. Ponadto wszystkie krzyżowe mają wspólne szkodniki, które są zwalczane w ten sam sposób.
Czarna rzodkiew
Jest to roślina jednoroczna, może mieć dwa lata, gdy sadzi zimę na nasionach. Owoce są okrągłe lub podłużne, z cienką czarną skórką. Wielkość zależy od warunków wzrostu, w sprzyjających warunkach rośliny okopowe niektórych odmian mogą dorastać do 3 kg. Smak jest podobny do smaku rzodkiewki, ale bardziej palący i aromatyczny, bardziej charakterystyczny dla przypraw niż główne jedzenie. Ze względu na wysoce skoncentrowaną zawartość olejków eterycznych i glukozydów (glikozydów) rzodkiewka nie może być spożywana w dużych ilościach. Dlatego w Rosji nigdy nie uprawiano go na dużych obszarach, takich jak ziemniaki, buraki i rzepa, ale zawsze uprawiano je trochę.
Czarna rzodkiew jest wymieniona w katalogach żywności i roślin leczniczych i jest podstawą ogromnej liczby przepisów leczniczych w medycynie ludowej.
Uważa się, że czarna rzodkiew ma następujące przydatne właściwości:
- Poprawia pracę układu sercowo-naczyniowego i nerwowego.
- Stymuluje układ odpornościowy i wzmacnia cały organizm.
- Poprawia trawienie.
- Działa profilaktycznie przeciwko miażdżycy.
- Sok roślinny stymuluje wzrost włosów i łagodzi stany zapalne w chorobach skóry.
- Normalizuje równowagę wodno-solną.
- Pomaga w kamicy moczowej, rozpuszczając kamienie.
- Pomaga złagodzić posiniaczony ból.
- Zwiększa laktację u matek karmiących.
- Pomaga w bólu serca i reumatyzmie.
- Skutecznie pomaga przy kaszlu, zapaleniu oskrzeli.
- Działa jak naturalny antybiotyk.
- Poprawia metabolizm w ciele, który jest niezbędny do zapobiegania otyłości i innym zaburzeniom.
Ale musisz pamiętać, że rzodkiewki, jak każdy silny środek, mają przeciwwskazania. Przede wszystkim są to wrzody jelitowe i indywidualna nietolerancja. Znaczna ilość rzodkiewki przyjmowana z jedzeniem zawsze bardzo aktywuje procesy trawienne, co nieuchronnie powoduje szybkie tworzenie się gazów. Dlatego spożywanie rzodkiewki należy zawsze zaczynać od małych ilości.
Rzodkiewka zawiera łatwo przyswajalne sole mineralne:
- Potas
- Wapń
- Żelazko
- Magnez
- Fosfor
- Sód
Jak również szeroką gamę witamin:
- Grupy B - B1, B2, B3, B5, B6.
- Witamina C w dużych ilościach - 29 mg na 100 g rzodkiewki.
- Witamina A.
- Witamina E.
Biała Rzodkiewka
Bez względu na kolor i różnorodność rzodkiewki ich skład jest prawie identyczny. Istotna różnica polega na tym, że czarna rzodkiew zawiera więcej olejków eterycznych i glukozydów (glikozydów), które nadają jej ostrzejszy smak i ostry zapach. Rzodkiewki z warzywami korzeniowymi koloru białego, z reguły wczesnych odmian.
Jako przykład rozważ popularną odmianę białej rzodkwi.
Rzodkiewka
Nie są przechowywane zimą, są używane świeże latem. Pierwsze owoce zaczynają dojrzewać po 50-60 dniach od kiełkowania. Rośliny okopowe są małe, od 70 do 140 g, gładkie, białe. Miąższ jest soczysty i smaczny, niezbyt ostry w przeciwieństwie do późniejszych odmian. Nie pęka. Plus odmiany w odporności na kwitnienie, co często zdarza się podczas letnich upałów, a ta właściwość pozwala zbierać cały ciepły sezon. Pierwsze siewy odbywają się najwcześniej wiosną.
Wśród znanych nam białej i czarnej rzodkwi daikon jest inny, co w Rosji ma wiele nazw: rzodkiewka japońska, rzodkiewka biała, rzodkiewka słodka.
Daikon
Smakuje bardziej jak szeroko rozpowszechniona rzodkiewka (rzodkiewka), ale o wiele bardziej produktywna ze względu na duże podłużne owoce.
Rozmiar owocu wyraźnie pokazuje, jak daikon jest bardziej produktywny niż rzodkiewka
Świeże blaty daikon są również używane jako jedzenie w sałatkach.
Rzodkiewka Margelan
Nazywa się to również chińską rzodkiewką, czołem lub czołem.
Różni się od zwykłej rzodkiewki i daikonu soczystością i łagodnym smakiem. Na zewnątrz zupełnie nie przypomina rzodkiewek, ale ma z tym wiele wspólnego. Podobnie jak rzodkiewka może mieć różne kształty - okrągły, owalny lub wydłużony. Masa rośliny okopowej wynosi od 300 do 500 g. Podobnie jak rzodkiewka szybko dojrzewa, zgrubia i traci wartość dla konsumenta. Gustowny również wygląda jak rzodkiewka. Kolor może zaskoczyć - rzodkiewka jest biała, zielona, a nawet fioletowa.
Opcja koloru zielonego i widok na ogród
Rzodkiewka Margelan jest stosunkowo bezpretensjonalna. Rośnie szybko do dojrzałości handlowej, podobnie jak rzodkiewka. Rośnie dobrze w temperaturze 16-25 stopni. Ale nie otrzymał jeszcze szerokiej dystrybucji ani w Europie, ani w Rosji.
Biała wersja
Oprócz rzodkiewek z warzywami korzeniowymi istnieją inne odmiany.
Dzika rzodkiewka lub overbig
Dzika rzodkiew jest uważana za warunkowo jadalną i leczniczą roślinę, ale wymagającą wiedzy i właściwego obchodzenia się, gdy jest stosowana. Oleje gorczycy w czasie kwitnienia zawierają substancje toksyczne. W innych przypadkach łodygi są jadalne. i istnieje wiele przepisów na używanie ich jako jedzenia.
Podczas kwitnienia zdalnie podobny do rzepiku
Korzenie dzikiej rzodkiewki są trujące, a jej nasiona są również niebezpieczne. Mogą zaszkodzić inwentarzowi żywemu lub drobiu, które zabiorą je z jedzeniem.
Jest to szkodliwy chwast o wysokości od 30 do 70 cm, którego nasiona rozprzestrzeniają się przez pola uprawne z niedostatecznie oczyszczonym ziarnem.
Może być korzystny jako dobra roślina miododajna.
Rzodkiewka
Jest to roślina jednoroczna, której nie można znaleźć na wolności. Ostatnio za granicą iw Rosji zaczęła sadzić duże plantacje o różnych celach. Rzodkiewka:
- Świetny siderat, jak musztarda. Korzenie rozluźniają i napowietrzają ziemię, nasycają się pożytecznymi substancjami, olejki eteryczne niszczą główną grupę chorób i pasożytów, zgniła zielona masa zapewnia polu wysokiej jakości materię organiczną. Rzodkiewka leczy i odżywia zubożone plantacje.
- Silna roślina miodowa. Kwitnie przez długi czas i stabilnie, niezależnie od pogody, działa jako źródło nektaru, nawet gdy kwiaty na innych uprawach długo kwitną.
- Kiszonka, która jest bardziej pożywna niż zwykłe siano łąkowe, jest z niej wytwarzana i suszona na zimę.
- Stosowany w farmakologii do produkcji leków.
- W przemyśle spożywczym jest wykorzystywany do produkcji białka do diety sportowców i wzbogaconych olejów roślinnych, dla których rzodkiew nazywana jest oleistym. Ale przygotowywanie z niego oleju jest czasochłonnym i kosztownym procesem, ponieważ wytwarzają olej mielony w małych ilościach.
Zimą liście gniją, a pszczoły mają dużo nektaru
Rosnące zasady
Rzodkiewka uwielbia takie cechy:
- Żyzna
- Neutralna kwasowość.
- Luźne czernozemy, iły, sierozemy i piaskowce.
Rzodkiewka słabo rośnie w gliniastych zimnych glebach. Uwielbia wilgoć, dlatego na glebach piaszczystych, które nie utrzymują dobrze wody, przy suchej pogodzie wymagane jest stałe podlewanie. Rzodkiewkę można uprawiać po każdej uprawie, ale nie krzyżowej. Ale najlepszymi poprzednikami są psiankowate, ogórki, a zwłaszcza groszek.
Przygotowanie gleby
Możliwe jest jakościowe przygotowanie gleby za pomocą dodatkowej operacji przed orką jesienią - obieranie. Jesienią, zaraz po zbiorach poprzednika, gleba zostaje spulchniona do płytkiej głębokości, do 7 cm, a po tym zabiegu kiełkują nasiona chwastów, które są następnie niszczone przez konwencjonalną orkę jesienią lub kopanie. W rezultacie w przyszłym roku będzie mniej chwastów, a młode chwasty, szybko gnijące, dadzą glebie dodatkową dawkę materii organicznej.
Aby kiełkować chwasty, orkę zimową przeprowadza się nie wcześniej niż dwa do trzech tygodni po obraniu. Ale niektóre wcześniejsze uprawy są zbierane późną jesienią, a następnie natychmiast zaorane bez obrywania.
Nie może być żadnych dat kalendarzowych na rozpoczęcie prac wiosennych, różnią się one co roku i w zależności od regionu. Dokładnym punktem odniesienia jest to, że wiosną, podczas siewu, rzodkiewki do spożycia w lecie zaczynają być przygotowywane natychmiast, gdy gleba wyschnie i nie przyklei się do narzędzia. Na małych obszarach ręcznie bronują grabie. Podczas bronowania gleba górna jest poluzowana, usuwane są małe kiełki chwastów, gleba zatrzymuje wilgoć.
Ale jeśli gleba w zimnych porach roku stała się bardzo gęstsza z powodu deszczy, być może będziesz musiał ją ponownie wykopać lub poluzować ciągnik prowadzący do połowy głębokości orki jesienią i zasadzić.
Najlepszy opatrunek
Rzodkiewka wymaga składników odżywczych, więc nawet na żyznych glebach nie zaszkodzi dodanie 20 g azotanu amonu, 25 g superfosfatu i 20 g soli potasowej na 1 m2.
Na ubogich glebach, oprócz tego górnego opatrunku, konieczne jest wykonanie 3-4 kg kompostu lub próchnicy na 1 m2. Świeży obornik jest surowo zabroniony; może powodować pękanie, gnicie i tworzenie pustek w roślinach okopowych.
Siew
Liczy się rozmiar nasion rzodkiewki. Duże nasiona mają wyższy odsetek kiełkowania, dają silniejsze pędy, rosną z nich duże rośliny okopowe. Zakupione nasiona są kalibrowane, a jeśli ich nasiona, należy je przygotować. Używaj zdrowych nasion tej samej odmiany. Jeśli jest sito z komórkami 2-2,5 mm, nasiona są przesiewane. Jeśli nie ma sita, weź roztwór soli (łyżkę stołową z małym blatem, około 50 g na 1 litr wody) i wlej do niego nasiona. Największe nasiona usiądą na dole. Ale po takiej kalibracji nasiona muszą zostać umyte, w przeciwnym razie sól będzie miała słabą zdolność kiełkowania.
Nasiona moczy się w błękicie metylowym (błękicie metylenowym) w proporcji 0,3 g na 1 litr wody lub w nadmanganianu potasu 0,2 g na 1 litr wody przez około jeden dzień, aż nasiona zaczną się wykluwać.
Daty siewu
Rzodkiewkę sadzi się w dwóch terminach:
- Wczesną wiosną do spożycia latem.
- Do przechowywania zimą od końca czerwca do końca lipca, często po zbiorach innych przedwczesnych upraw - czosnku, wczesnych ziemniaków, szpinaku.
Interwały
Rzodkiewkę można wysiewać w pojedynczych rzędach, w odległości między nimi 60 cm lub 3 rzędach, między którymi 35 cm, a następnie między rzędami rzędów pozostawiają przejścia 60-70 cm.
Bez specjalnego siewnika niemożliwe jest natychmiastowe utrzymanie prawidłowej odległości między roślinami z rzędu. Ponadto przed kiełkowaniem procent kiełkowania jest nieznany. Dlatego wysiewa się je w ilości 0,3-3,4 g na 1 mkw. Lub 3-4 g (łyżeczka do herbaty z brzegami) na 10 mkw. Następnie w procesie wzrostu rzodkiewkę wyciąga się dwukrotnie. Po raz pierwszy w fazie od dwóch do trzech prawdziwych liści. Pomiędzy krzakami powinno pozostać 9-12 cm, po raz drugi przerzedzone w fazie od czterech do pięciu liści. Pomiędzy krzewami późnych odmian o dużych owocach powinno wynosić 18-20 cm, a pomiędzy wczesnymi odmianami o niewielkiej uprawie korzeniowej wystarczy 10-12 cm.
Przerzedzanie łączy się z pieleniem, więc drugie przerzedzenie nie jest zbyteczne, ale operacja związana z pieleniem. W fazie czterech liści wyraźnie widoczne są słabe rośliny opóźnione w rozwoju, usuwane, a także chwasty, które rosły w rzędach obok rzodkiewki.
Przerzedzanie jest niezbędną operacją w przypadku zagęszczonych lądowań. Podobnie jak rzodkiew, zagęszczona rzodkiew w zasadzie nie będzie w stanie zapewnić normalnej uprawy i zakwitnie.
Care
Oprócz rozcieńczania wymagane jest:
- Poluzowanie gleby.
- Podlewanie, jeśli gleba wyschnie bez opadów.
- Zwalczanie szkodników.
Gleby pod rzodkiewką nie można poluzować głębiej niż 7 cm, a głębiej system korzeniowy może ulec uszkodzeniu. Ponadto przy głębokiej uprawie nasiona chwastów wyrastają na powierzchnię. Następnie kiełkują i konieczne jest dodatkowe pielenie - rzodkiewka nie przynosi owoców w zagęszczeniu, nie tylko między sobą, ale także w chwastach, dlatego zwiększone są wymagania dotyczące czystości działek chwastów.
Posyp glebę ściółką pod uprawą rzodkiewki, ma to sens tylko bliżej lata, gdy gleba się nagrzewa, następuje przerzedzanie i pielenie. Wcześniej ściółka spowalnia ogrzewanie gleby i zakłóca pielenie. Ściółkowanie chwastów upraw letnich może znacznie ułatwić pielęgnację - ściółka zagłuszy kiełkowanie małych chwastów i zapobiegnie wysychaniu gleby w letnim upale.
Najlepszy opatrunek podczas wzrostu
Aby zagwarantować wysoką wydajność, rzodkiewkę podaje się w małych dawkach dwukrotnie w sezonie wegetacyjnym. W postaci rozpuszczonej podczas nawadniania dodaje się 10 g azotanu amonu, 10 g superfosfatu i 10 g soli potasowej na 10 m2 M. Oznacza to, że w przeliczeniu na 1 g każdego nawozu na 1 m2.
Ten górny opatrunek można zastąpić substancjami organicznymi. Używaj ptasich odchodów z wodą w stosunku 1:10. Wlej trochę, 2-3 litry na 1 m2 M, wraz z nawadnianiem czystą wodą. Szybkość nawadniania czystą wodą przy suchej pogodzie jest znacząca - 20-30 litrów na 1 m2.
Zwalczanie szkodników
Najbardziej niebezpiecznym szkodnikiem rzodkiewki jest pchła krzyżowa. Kapusta też szkodzi, ale rzadko rozmnaża się w dużych ilościach, a pchła - mały czarny owad skaczący - może całkowicie zniszczyć uprawy. Aby zapobiec ich pojawieniu się i rozproszyć już osiedloną kolonię pcheł, możesz mieszać pył tytoniowy i popiół drzewny w stosunku 1: 1. Konieczne może być kilkakrotne odkurzanie z częstotliwością raz na kilka dni lub pojawienie się szkodników. Pchły psują gruboziarniste liście dorosłej rośliny mniej niż małe delikatne kiełki.
W skrajnych przypadkach zalecane środki owadobójcze można stosować zgodnie z instrukcją ich stosowania. Ale po przetworzeniu ich, a także po odkurzeniu popiołem i pyłem tytoniowym, po pewnym czasie mogą pojawić się pchły. Dlatego preferowane jest leczenie środkami ludowymi.
Uprawa nasion rzodkiewki
Nasiona rzodkiewki mają czas dojrzewać nawet w zimnych regionach, gdzie klimat pozwala uprawiać rzodkiewkę. W pierwszym roku rzodkiewka nie jest uprawiana specjalnie, ale jest wybierana z całkowitego zbioru. Do nasion wybiera się rośliny okopowe o średnich i dużych rozmiarach, czyli o typowych cechach odmiany. Nietypowe owoce - o nieregularnym kształcie, o nietypowym kolorze, popękane, uszkodzone - są odrzucane. Wierzchołki są odcięte, pozostawiając 1-2 cm, najważniejsze jest, aby nie uszkodzić wierzchołkowej nerki. Rośliny nasienne są przechowywane wraz z rzodkiewką. (Przechowywanie rzodkiewki patrz poniżej).
W drugim roku rzodkiewka wymaga prawie takiej samej gleby i pielęgnacji.
Rzodkiew jest rośliną zapylającą krzyżowo, można ją spryskać rzodkiewką, innymi odmianami rzodkiewki, dzikiej rzodkiewki, rzodkiewki, w wyniku czego można uzyskać nasiona roślin o nieprzewidywalnych właściwościach. Dlatego musimy uważnie monitorować okolicę:
- Wyhoduj tylko jedną odmianę.
- Zniszcz kwitnący krzew dzikiej rzodkiewki.
Musimy jednak pamiętać, że zapylanie jest możliwe tylko wtedy, gdy różne rośliny kwitną w tym samym czasie i nie wyolbrzymiają problemu.
W tym samym czasie kwitnąc odmiany, rzodkiewka może zostać zapylona
Sadzonki sadzi się najwcześniej wiosną, gdy tylko pozwoli na to stan gleby, wraz z rzodkiewką, ale pozostawiając jądra z dużą powierzchnią odżywiania - 70 na 70 cm. Kiełkowanie można przyspieszyć. Na 12-15 dni przed sadzeniem rośliny okopowe są kopane w szklarniach lub w ciepłym pomieszczeniu w skrzynkach ze zwykłą glebą, blisko siebie. W tym czasie rzodkiewka się zakorzenia, a wierzchołkowy pączek zaczyna rosnąć.
W procesie opuszczania jądra są karmione razem z rzodkiewką, ale o węższej specjalizacji, skoncentrowanej na produkcji nasion, specjalne karmienie stosuje się w innych przypadkach:
- Na początku wzrostu pędu 20-30 g azotanu amonu i 50-60 g superfosfatu na 10 l wody. W ramach jednej rośliny użyj 2-3 litrów takiego roztworu.
- Drugi górny opatrunek na początku kwitnienia, 30 g superfosfatu, 15 g soli potasowej na 10 l wody. W ramach jednej rośliny użyj również 2-3 litry roztworu.
Zwalczanie szkodników odbywa się w taki sam sposób, jak w rzodkiewce, ale komórki królowej mają osobistego szkodnika - chrząszcza rzepakowego. Można również stosować przeciwko nim zalecane chemikalia, ponieważ jądra nie będą wykorzystywane jako pokarm.
Oznaki dojrzałości nasion:
- Strąki są pożółkłe.
- Nasiona stały się brązowe.
Podczas dojrzewania strąki rzodkiewki nie otwierają się, a nasiona nie wypadają, jak w wielu innych uprawach. Krzewy są cięte, wiązane krążkami, suszone na ulicy, przy suchej pogodzie lub w suchym pomieszczeniu. Wysuszone jądra rozprowadza się na tkance i młóci, a następnie obiera, przesiewa przez sito lub wieją wystarczająco silnym wiatrem.
Jedna roślina może wyprodukować 60-75 g nasion.
Przechowywanie zbiorów
Do przechowywania w zimie pozostaw nienaruszone owoce. Wierzchołki są obcinane całkowicie, ale bez uszkadzania korzenia. Prawidłowe warunki przechowywania rzodkiewek w zimie znajdują się w piwnicy, pod ziemią lub w dowolnym pomieszczeniu o temperaturze od 0 do plus 2 stopni i wilgotności powietrza 85-90%. Temperatury ujemne są niedopuszczalne. Im wyższa temperatura będzie od idealnego 1 stopnia, tym mniej rzodkiewki leżą. W temperaturach powyżej 10 stopni stanie się letargiczny, zacznie kiełkować lub gnić po 30-45 dniach. Przechowywanie powinno być dobrze wentylowane. Rzodkiewka układana jest w kilku poziomach, na podłodze, na półkach, w pudełkach.
W środku lata wykopuję wczesne ziemniaki i sadzę rzodkiewkę na jej miejscu. Mój mini ogród nie powinien być pusty. Nadal siej daikon. Nic nie ma czasu na dojrzewanie.
Nasiona słonecznika, Krasnojarsk
//www.tomat-pomidor.com/newforum/index.php?topic=1282.0
Zimą czarną rzodkiewę sadzę na plantacji po zimowym czosnku, w połowie lipca. Udaje się rosnąć i nie daje strzały. W przypadku przechowywania zimowego jest to najlepszy czas sadzenia.
Zosia 1, obwód witebski
//www.tomat-pomidor.com/newforum/index.php?topic=1282.0
Z rzodkiewki nie rozumiałem tylko „rzodkiewki majowej”, ale tej odmiany nigdy nie uzyskano. Zielona Margelan, sadzona czarna zima różnych producentów, tanie wiązki nasion białe, a kolor droższy - wszystkie rosły przyzwoicie.
Nadia, Nowosybirsk
//forum.sibmama.ru/viewtopic.php?t=1330719
Mamy trzy ulubione przepisy. 1. Czyścimy rzodkiewkę, natłuszczamy grubą tarkę, sól do smaku, pozostawiamy na 2-3 godziny. Dodaj cebulę, lepiej pokrój ją drobno i drobno i dopraw sałatkę olejem roślinnym. 2. Można zrobić tę samą sałatkę, podsmażyć cebulę tylko na złoty kolor. Okazuje się pyszne. 3. Pyszną i bardzo satysfakcjonującą sałatkę uzyskuje się, dodając smażoną cebulę do złotej startej rzodkiewki, a także smażone plastry bekonu. Dopiero po usmażeniu cebuli i boczku trzeba ostygnąć, a następnie wszystko wymieszać. Sałatkę lepiej przyprawić majonezem. Smacznego!
Nika
//indasad.ru/forum/62-ogorod/1541-kak-vam-redka?start=10
Wideo: siew rzodkiewki
Rzodkiewka jest uprawiana od tysięcy lat na całym świecie, co oznacza, że dzisiaj nie musimy już „wymyślać koła” ponownie. Kilkadziesiąt roślin okopowych czarnej, białej, Margelan, japońskiej rzodkiewki do spożycia latem i zimą z ich łóżek wyeliminuje potrzebę zakupu sztucznych biologicznie aktywnych dodatków.
