Śliwka Stanley - sprawdzona jakość

Śliwka jest jednym z najbardziej ukochanych owoców, który występuje w prawie każdym ogrodzie amatorskim. Pomimo pojawienia się nowych i nowych odmian, często od dawna są często znane od dawna i sprawdzone odmiany śliwek. Śliwka Stanley należy do takich odmian, których jakość wytrzymuje próbę czasu.

Opis odmiany śliwki Stanley

Stanley to średnio późna odmiana, która w wielu krajach świata jest wykorzystywana głównie do produkcji suszonych śliwek.

Historia ocen

Śliwka Stanley - jedna z odmian śliwki domowej (Prunus domestica) - jest znana od dawna. Wystąpiła w Stanach Zjednoczonych w 1912 roku w Genewie (Nowy Jork) dzięki selekcji Richarda Wellingtona. Jej „rodzicami” są francuska śliwka D'agen i amerykański wielki książę. Należy do śliwkowo-węgierskiego. Nowa odmiana jest szeroko stosowana od 1926 roku. Teraz ta śliwka jest jedną z najczęstszych na świecie. W Związku Radzieckim weszła w stanowe testy odmianowe w 1977 r., A od 1985 r. Została wprowadzona do rejestru państwowego pod nazwą Stanley, chociaż bardziej słusznie jest nazywać tę odmianę Stanley. Zalecany jest do uprawy na Kaukazie Północnym (na terytorium Terytorium Krasnodarskiego i Republiki Adygei).

Śliwka Stanley na wideo

Opis śliwki Stanleya

Drzewa Stanley są średniej wielkości (średnio 3-3,5 m), z piękną zaokrągloną koroną eliptyczną. Struktura korony jest rzadka.

Mimo rzadkiej korony śliwki Stanley jest bardzo owocna

Łodyga i główne gałęzie są proste, pokryte raczej ciemnoszarą korą z lekkim pękaniem powierzchni. Młode pędy są pomalowane na szkarłatnie z fioletowym odcieniem i wyposażone w kilka kolców. Liście o zaokrąglonym kształcie mają spiczastą końcówkę, ich rozmiary nie są bardzo duże (5-7,5 cm długości). Ich kolor jest jasnozielony, a na dole prześcieradła lekko owłosione. Pączki wegetatywne są bardzo małe (2-3 mm) i mają stożkowaty kształt.

Śliwkowe kwiaty o dość dużych (do 3 cm średnicy) kwiatach z białymi płatkami na nieobsługiwanym długim szypułce. Drzewa kwitną w kwietniu (w 10 liczbach).

Śliwka kwitnie zwykle w kwietniu z dużymi białymi kwiatami

Drewno owocowe reprezentowane jest przez pędy z poprzedniego roku i gałęzie bukietowe. Wymiary śliwek są dość duże (waga 1 owocu to 30-50 gramów). Kształt owocu przypomina jajko o wydłużonej podstawie i zaokrąglonym wierzchołku. Główny kolor owoców to zielony, a kolor całkowity ciemnofioletowy. Cienka skóra ma raczej luźną strukturę i niewielką liczbę brązowawych punktów podskórnych. Skóra pokryta jest gęstą woskową powłoką. Średniej wielkości eliptyczna kość jest raczej mocno przymocowana do miazgi i nie oddziela się zbyt dobrze od niej.

Duże owoce pokryte są grubą woskową powłoką

Miazga aromatyczna, pomalowana na żółto, charakteryzuje się wysoką gęstością i ziarnistą strukturą włóknistą. Pomimo stosunkowo małej ilości soku owoce smakują bardzo dobrze - słodko z lekką kwasowością, co tłumaczy się wysoką zawartością cukrów (13,8%) i witaminy C (8,9 mg / 100 g). Świeże śliwki otrzymują od degustatorów ocenę 4,7-4,8 punktów.

Zalety i wady

Popularność śliwki Stanley wśród ogrodników wynika z wielu zalet:

• obfite uprawy roczne (do 55-62 kg na 1 drzewo);
• doskonały smak, odporność na transport i wszechstronność stosowania owoców;
• płodność;
• wysoka zimotrwalosc (do -34 ^okołoC)
• dobra odporność na sharkę i polystigmozę, średnio - na kleasterosporiosis (blotch).

Oczywiście śliwka ma swoje słabości:

• średnie wskaźniki wczesnej dojrzałości (zaczynają przynosić owoce w wieku 4-5 lat);
• niska odporność na suszę;
• dokładność żyzności gleby;
• podatność na choroby grzybowe;
• mszyce mają tendencję do wpływania na nie.

Zasady sadzenia śliwek Stanleya

Sukces uprawy śliwki Stanley w dużej mierze zależy od właściwego wyboru miejsca i właściwego sadzenia. Daty sadzenia zależą od warunków klimatycznych: wiosna jest uważana za odpowiedni czas sadzenia na obszarach o ciepłym klimacie, a wczesna jesień - na obszarach chłodniejszych.

Wybór miejsca

Śliwki pochodzą z Azji, dlatego są ciepłe i swiatłolubne. Śliwka Stanleya może rosnąć w lekkim cieniu, ale preferowane jest dobrze oświetlone miejsce.

Śliwa nie toleruje ostrych przeciągów. Musi być chroniony przed zimnym wiatrem przez żywopłot lub inną barierę, aby drzewo nie było zasłonięte.

Zmniejszone obszary odpływu nie będą pasować - schodzi tam zimne powietrze i gromadzi się zastała wilgoć, powodując podgrzanie i zgniliznę szyi korzenia. Poziom wód gruntowych nie powinien znajdować się bliżej niż 1,5–2 m od powierzchni ziemi. Jeśli nie można znaleźć miejsca spełniającego te warunki, należy posadzić śliwkę na sztucznym wzgórzu (wysokość nie mniejsza niż 0,6-0,7 m, średnica 2 m). Optymalnym miejscem dla śliwki Stanley są górne partie stoków łagodnych wzgórz położonych w kierunku południowo-wschodnim lub południowo-zachodnim.

Podczas sadzenia śliwy należy obserwować odległość do najbliższych drzew i budynków wynoszącą 3-4 m, aby zapewnić niezbędny obszar odżywiania drzew (9-10 m²).

Przygotowanie do lądowania

Stanley stawia pewne wymagania wobec gleby: musi być lekka i żyzna. Śliwka najlepiej rośnie na glinie bogatej w składniki odżywcze i glinie piaszczystej. Jeśli gleba nie jest odpowiednia, możesz zrekompensować jej wady, stosując nawozy. Przygotuj glebę 5-6 miesięcy przed sadzeniem. Ziemia uwolniona od chwastów jest głęboko wykopana, wprowadzając nawozy organiczne i mineralne.

Jama jest przygotowywana co najmniej 2-3 tygodnie przed sadzeniem. Wymiary wykopu powinny odpowiadać systemowi korzeniowemu zlewu (głębokość 0,5-0,6 m, szerokość 0,7-0,9 m). Glebę wierzchnią (18-20 cm) należy złożyć w osobny stos. Do tej gleby dodaje się półprzeźroczysty obornik, torf, humus lub kompost, 0,2 kg superfosfatu i 70-80 g azotanu potasu (proporcja 2: 1) (1 litr popiołu drzewnego można wymienić).

Nie zapomnij odłożyć górnej warstwy gleby - posłuży ona jako podstawa mieszanki składników odżywczych do tankowania dołu

Stanley nie lubi kwaśnej gleby, więc przy wysokiej kwasowości należy dodać 600-700 g mąki dolomitowej lub litr słoika zmielonej skorupki jajka do mieszanki składników odżywczych.

Mieszaninę wlewa się do dołu, tworząc stożek. Jeśli pozostało dużo czasu do zasadzenia drzewa, należy przykryć otwór kawałkiem łupka lub pokrycia dachowego, aby deszcz nie zmył nawozów.

Procedura lądowania

Technologia sadzenia sadzonki śliwki Stanleya praktycznie nie różni się od technologii sadzenia innych drzew owocowych. Lądowanie jest łatwiejsze do zrobienia razem.

Sadzonki należy starannie dobierać, sprawdzając elastyczność gałęzi i korzeni, rozwój systemu korzeniowego, brak uszkodzeń i obecność miejsca szczepienia.

Procedura lądowania:

1. 2-3 dni przed sadzeniem system korzeniowy sadzonki zanurza się w wiadrze z wodą o temperaturze 20-25 stopni z dodatkiem nadmanganianu potasu lub stymulatora wzrostu korzeni (Epina, Kornevin, humat potasu).
2. Nie później niż 3-4 godziny przed sadzeniem korzenie zanurza się w glinianym zacieru, do którego zaleca się dodanie świeżego obornika. Mówca powinien mieć konsystencję śmietany i nie spływać z korzeni.
3. Wiadro z wodą wlewa się do dołu do lądowania, a kołek nośny jest kuty tak, aby był w przybliżeniu równy wysokości sadzonki.
4. Drzewo z wyprostowanymi korzeniami umieszcza się w jamie i ostrożnie przykrywa ziemią, wypełniając wszystkie puste przestrzenie między korzeniami. Ziemia musi być warstwa po warstwie zagęszczana ręcznie.
5. Szyja korzenia zasadzonego drzewa powinna wynosić 5-6 cm nad powierzchnią gleby.
6. Sadzonka jest przywiązana miękkim paskiem tkaniny do kołka i podlana 2-3 wiadrami wody. Wlewanie nie powinno być u nasady, ale w rowki pierścieniowe, wyciąć 25 cm od tułowia. Gdy tylko gleba całkowicie wchłonie wodę, powierzchnia koła pnia zostaje ściółkowana suchym torfem, trocinami lub słomą.
7. Kiedy gleba osiądzie po podlaniu, drzewo musi zostać przywiązane, już całkowicie, do kołka. Pędy są skracane o jedną trzecią długości.

Sadzenie śliwki na wideo

Cechy uprawy i subtelności opieki

Śliwka Stanley nie wymaga specjalnej opieki. Potrzebuje wystarczającej ilości standardowego podlewania, górnego opatrunku i przycinania. Koło tułowia musi być czyste, musi być regularnie uwalniane od chwastów i poluzowane. Nie sadzić kwiatów ani warzyw pod drzewem.

Podlewanie

Stanley kocha wilgotną glebę, ale nie toleruje nadmiaru wilgoci. Dlatego podlewanie powinno być regularne, ale umiarkowane. Gleba powinna być nasycona wodą na głębokość 0,4-0,45 m - w tym horyzoncie znajduje się większość korzeni. W przypadku drzew starszych niż 5 lat wystarczy jedno podlewanie tygodniowo 1 wiadrem wody we wczesnych godzinach porannych i po zachodzie słońca. Podczas formowania jajnika i 1,5-2 tygodni przed dojrzewaniem owoców podlewanie jest przyspieszane 3 razy. Przydatne jest wykonywanie nawadniania. Jeśli to nie zadziała, możliwe jest podlewanie wzdłuż koncentrycznych rowków (zewnętrzny należy wykonać wzdłuż obwodu występu korony).

Autorka chciałaby podzielić się swoim doświadczeniem w uprawie śliwek Stanley. Należy powiedzieć, że śliwka jest bardzo nastrojowa w odniesieniu do podlewania. Jeśli pozwolono glebie wyschnąć do początku powstawania jajnika, mogą spaść masowo. Autor pospiesznie nasycił drzewo wilgocią, wlewając je pod korzeń. Wskazane jest używanie wody niezbyt zimnej. Bardzo dobre wyniki uzyskano przy regularnym spulchnianiu gleby i odchwaszczaniu chwastów. Trzeba także okresowo stosować nawozy - substancje organiczne można po prostu rozproszyć na powierzchni gleby w kole pnia i lekko zakłócać widły. I konieczne jest usunięcie pędu korzeniowego - co najmniej 4 razy w okresie letnim.

W przypadku zraszania drzew możesz samodzielnie wykonać instalację

Najlepszy opatrunek

Składniki odżywcze wprowadzane do sadzonki przez długi czas zapewniają rozwój sadzonek śliwek, dzięki czemu górny opatrunek rozpoczyna się po 2-3 latach od posadzenia.

Wybierając nawozy, pamiętaj, że śliwka nie toleruje chloru, dlatego wszystkie nawozy mineralne zawierające chlor muszą zostać wykluczone.

Pierwsze karmienie odbywa się na wiosnę, po odczekaniu na rozmrożenie gleby. Kompost lub inne nawozy organiczne (10 kg / m²) w mieszaninie ze złożonym nawozem (175 g Azofoski lub Nitroammofoski) lub z dodatkiem siarczanu potasu (65–70 g), mocznika (20–30 g), superfosforanu (0,1 kg). Związki potasu można zastąpić 0,5 kg popiołu drzewnego. Dawka nawozów powinna zostać zwiększona 1,5 razy, gdy drzewo osiągnie wiek 5 lat.

Śliwki karmiące wiosną - wideo

Przed kwitnieniem należy nakarmić drzewo mocznikiem i azotanem potasu (40-45 g każdego nawozu) pod korzeniem lub spryskać drzewo taką samą ilością nawozu rozcieńczonego w 10 litrach wody. Możesz użyć roztworu świeżego obornika (1:10) lub odchodów ptaków (1:15) z dodatkiem soli potasowych.

Ten sam górny opatrunek powtarza się pod koniec czerwca, stosując Nitrofosco zamiast siarczanu potasu. Możesz użyć naparu ziołowego (najlepiej pokrzywy lub mniszka lekarskiego) lub złożonych nawozów Ideal lub Berry.

Po zbiorach gleba jest wzbogacana o 60-70 gramów mieszanki superfosfatu i siarczanu potasu (każdy należy przyjmować jednakowo). Są one rozproszone w suchej postaci w kręgu prawie łodygi, lekko interweniowane widłami i nawadniane. Substancje organiczne (kompost, próchnica) przyczyniają się nie więcej niż 1 raz w ciągu 2-3 lat.

Jak gotować napar ziołowy - wideo

Jeśli występuje opóźnienie wzrostu drzewa, należy spryskiwać je roztworem drożdży co 7-10 dni. Kilogram świeżych drożdży wlewa się do 10 litrów gorącej wody i pozostawia na 4-5 godzin (możesz wziąć torbę suchych drożdży i 50 g cukru, wlać szklankę gorącej wody i wlać do wiadra z wodą po 3-4 godzinach).

Zimowe przygotowania

Śliwa ma wysoką odporność na zimę, a jej pąki kwiatowe dobrze znoszą mrozy, ale w oczekiwaniu na silne mrozy lepiej jest przygotować drzewo z wyprzedzeniem:

• po opadnięciu liści koło blisko łodygi należy dokładnie oczyścić z resztek roślinnych i poluzować na głębokość 8-10 cm;
• obficie podlewaj, aby zapewnić „ponowne naładowanie wilgoci” gleby (powinna zostać zamoczona na głębokość około 1 m). Ta procedura nie jest przeprowadzana przy obfitych opadach jesiennych;
• pień i główne gałęzie należy wybielić roztworem wapna hydratyzowanego, w którym dodaje się siarczan miedzi i klej biurowy;
• owinąć pień konopiami, zawiązać świerkowymi gałęziami lub zaizolować w inny sposób (wskazane jest, aby nie używać czarnych materiałów);
• ściółkuj ziemię wokół pnia warstwą trocin lub torfu (7-10 cm).

Przycinanie i przycinanie koron

Śliwka Stanley jest naturalnie uformowana dość zwarta, korona nie pogrubia. Dlatego formację należy wykonać przed rozpoczęciem pełnego owocowania, a następnie zachować formę za pomocą odpadków sanitarnych i przeciwstarzeniowych.

Najlepszy czas na formowanie przycinania to wiosna, kiedy drzewo nadal „śpi”. Najlepszym sposobem formowania śliwki Stanley jest korona rzadka, która jest tworzona w następującej kolejności:

1. W drugim roku po posadzeniu wybiera się 3-4 najbardziej rozwinięte pędy, znajdujące się w przybliżeniu na tej samej wysokości i rozmieszczone w regularnych odstępach od siebie (patrząc na pień). Powinny zostać skrócone o 1/4 długości. Centralny przewodnik jest cięty tak, że jest o 12-15 cm wyższy niż najdłuższy z głównych pędów. Wszystkie pozostałe gałęzie są cięte.
2. W następnym roku w ten sam sposób powstaje drugi poziom 3-4 gałęzi. Na każdej głównej gałęzi pozostają 3-4 pąki wzrostu, rozmieszczone równomiernie na długości gałęzi. Upewnij się, że rozwijające się z nich gałęzie rosną w górę. Jeśli zostaną znalezione pędy skierowane do wnętrza korony lub w dół, są one natychmiast usuwane.
3. W trzecim roku po posadzeniu powstaje trzeci poziom 2-3 gałęzi. Wszystkie poziomy powinny być podrzędne (wierzchołki gałęzi niższych poziomów nie powinny być wyższe niż gałęzie wyższych poziomów). Przy odpowiednim uformowaniu korona powinna mieć kształt piramidy.

Przycinanie sanitarne (usuwanie suchych, chorych i zamrożonych gałęzi) można przeprowadzić wiosną i latem. Latem przeprowadza się również przerzedzenie korony - jeśli są liście, zagęszczone miejsca są lepiej widoczne. Powinieneś także regularnie usuwać pędy korzeniowe.

W procesie formowania drzew należy w odpowiednim czasie usunąć pogrubione gałęzie, konkurencyjne pędy i długi wzrost.

Jesienią, po opadnięciu liści, pędy odcięte są od chorób, a szkodniki są wycinane. Jeśli odpływ jest zbyt rozciągnięty, skróć środkowy przewodnik (maksymalnie 1/4 długości).

Po zakończeniu formowania regularnie rosną nieregularne gałęzie, a pędy korzeni muszą być regularnie usuwane.

Przycinanie przeciwstarzeniowe odbywa się co 6-7 lat jesienią. W tym celu wszystkie gałęzie starsze niż 3 lata są przycięte do 2/3 długości. Tę procedurę najlepiej wykonywać etapami przez okres 2-3 lat (2 gałęzie na raz), aby wydajność drzew nie spadła.

Przycinanie przycinania przeciw starzeniu się na wideo

Choroby i szkodniki śliwek i ich zwalczanie

Śliwka Stanley praktycznie nie choruje na kleasterosporiosis, polystigmozę i rekina. Problemem mogą być choroby grzybicze, gammoza, mszyce i niektóre inne szkodniki.

Spośród chorób grzybowych najczęściej występuje zgnilizna szara, która dotyka głównie owoce. Pojawiają się na nich brązowe plamy, których powierzchnia pokryta jest koncentrycznymi kręgami białych guzków. Zapobiegaj chorobie, spryskując pąki roztworem Nitrafen lub siarczanem żelaza lub miedzi (1%). Jajniki należy spryskać mieszaniną HOM, Oxychom lub Bordeaux. Po zbiorze zaleca się leczenie Horusa (30 g na wiadro wody).

Owoce dotknięte przez szarą zgniliznę stają się niejadalne

Mieszanka HOM i Bordeaux pomoże chronić przed innymi chorobami grzybiczymi - rdzą i kokomikozą.

Gommoza lub choroba dziąseł często atakuje śliwkę, szczególnie po silnych mrozach, z uszkodzeniem kory mózgowej lub niewłaściwą opieką.W celu zapobiegania zaleca się przestrzeganie umiaru przy nawożeniu nawozami azotowymi i przycinaniu z ostrożnością (rany należy zdezynfekować). Pęknięcia w korze wciera się kleikiem szczawiu końskiego (3 razy w ciągu 30 minut).

Tabela: Kontrola szkodników śliwkowych

Szkodniki śliwkowe na zdjęciu

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie upraw

Dojrzewanie owoców śliwki Stanley rozpoczyna się w późniejszym terminie - na początku września. Żniwo dojrzewa etapami - zbierz go w 2-3 przyjęciach.

Stanley daje - wideo

Gromadzenie powinno odbywać się przy suchej pogodzie. Dojrzałe śliwki nie powinny być prześwietlone - stają się miękkie i nieprzyjemne w smaku, a następnie kruszą się. Do transportu musisz zebrać owoce wraz z łodygą 4-5 dni przed całkowitą dojrzałością. Najlepiej układać rośliny w płytkich skrzyniach, koszach lub skrzyniach.

Rozpocznij zbieranie z zewnątrz niższych gałęzi, stopniowo przesuwając się w górę i do środka. Wskazane jest, aby nie myć powłoki woskowej. Owoce, które są poza zasięgiem, należy usunąć drabiną - nie można strząsnąć śliwek. Nie wchodź też na drzewo, ponieważ Stanley nie ma bardzo mocnego drewna.

Zaleca się układanie śliwek w pudełkach

Świeżych śliwek nie można długo przechowywać. Nawet w lodówce owoce nie leżą dłużej niż 6-7 dni. W celu dłuższego przechowywania można przygotować śliwki Stenley w puszkach (duszone owoce, konfitury, pianki, likiery i likiery). Również śliwki tej odmiany świetnie nadają się do zamrażania. Śliwki należy umyć i wysuszyć, a następnie zamrozić w plastikowych workach lub hermetycznych pojemnikach. W zamrażarce śliwki nie powinny być przechowywane dłużej niż 6-8 miesięcy, w przeciwnym razie staną się bardziej kwaśne.

Głównym produktem uzyskanym ze śliwki Stanley jest śliwka. Aby zrobić ten doskonały produkt, musisz wytrzymać owoce w roztworze sody przez 30-40 sekund (dawka sody oczyszczonej 10-15 g / l w temperaturze 85-90 ^okołoC), następnie spłucz zimną wodą, osusz i umieść w półotwartym piekarniku (temperatura 50 ^okołoC) przez 3-4 godziny. Następnie śliwki schładza się i wkłada z powrotem do piekarnika. Suszenie odbywa się w 2 etapach: pięć godzin w temperaturze 70–75 stopni, a następnie suszyć przez 4 godziny w temperaturze 90 ° C. Gotowy produkt wkłada się do słoików lub torebek i umieszcza w chłodnym miejscu do przechowywania.

Śliwki śliwkowe Stanley są wysokiej jakości

Wszystkie produkty uzyskane ze śliwki Stanley otrzymują najwyższe oceny: śliwka mrożona - 4,8 punktu, kompot - 5 punktów, sok z miąższu - 4,6 punktu, śliwki - 4,5 punktu.

Recenzje ogrodników

Wczesne lądowanie Stenley w 2014 roku. była pierwsza uprawa, podobał mi się smak, wygląd i wielkość owoców. Mam 5 sztuk dostępnych. Brat dodał jeszcze 30 krzaków do 30 krzaków.

Wasilicz

//forum.vinograd.info/showthread.php?t=11058

Odmiana Stanley została zalecana do testowania w różnych regionach. Jednak czas pokazał, że jego zimotrwalosc jest niewystarczająca. A wydajność jest daleka od deklarowanej. Być może w regionach południowych będzie mu wygodniej.

ogrodnik

//forum.tvoysad.ru/viewtopic.php?t=562&start=555

jeśli chodzi o odmianę Stanley - rozwijam się - bardzo dobra odmiana byłaby głupotą, aby ją wyrzucić

jack75

//www.sadiba.com.ua/forum/showthread.php?p=339487

Stanley - odmiana, która pozwala ogrodnikowi cieszyć się owocami śliwki każdego roku.

//forum.vinograd.info/showthread.php?t=11058

Witalij L.

W samym Moskwie Stanley pięknie rośnie. Gałęzie z uprawy są wygięte w przeciwnym kierunku, w tym roku bez korzeni Stanley z fitogenetyki posadzono w regionie Vladimir.

Pytanie

//forum.prihoz.ru/viewtopic.php?t=6222&start=210

Śliwka Stanley ozdobi każdy ogród. W odpowiednich warunkach klimatycznych i na żyznej glebie zachwyci duże zbiory owoców wysokiej jakości, odpowiednich do przetwarzania każdego rodzaju.