Jeśli chodzi o czas sadzenia ziemniaków, wielu letnich mieszkańców myśli o tym, jak poprawić zbiory. Istnieje kilka typowych i niezbyt typowych opcji.
Pod łopatą
To bardzo znana stara metoda dziadka. Nie sprytny i prosty - jest poszukiwany przez wielu letnich mieszkańców, którzy nie mają ochoty i czasu szukać nowych, bardziej nowoczesnych sposobów lądowania.
Na zaoranej ziemi wykonuj dziury łopatą o głębokości 5-10 cm, w odległości 30 cm, pozostawiając między rzędami 70 centymetrów, w których rozprowadzamy sadzeniaki. Dodaj próchnicę, kompost i przykryj ziemią. Wyrównaj z grabią po posadzeniu, aby zapobiec utracie wilgoci.
Bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas lądowania. Na górze gleba powinna wynosić 7-8 stopni, a rozmrożenie około 40 cm. Nie jest również zalecane, aby się spóźnić, w przeciwnym razie wilgoć z wiosny odejdzie.
Zaletą tej metody jest to, że jest odpowiednia dla dowolnego miejsca i nie wymaga żadnego nadprzyrodzonego sprzętu.
Po holendersku
Ten prosty sposób pomaga zebrać plony doskonałej jakości (około 2 kg z krzaka). Ale wymaga to większej uwagi i troski. Konieczne jest właściwe obchodzenie się ze specjalnymi środkami przed szkodnikami i przeprowadzanie środków zapobiegawczych przed sadzeniem i po nim.
Ziemniaki sadzi się w ziemi. W odległości 30 cm, o szerokości 70-75, rób rzędy z północy na południe. Przed każdym sadzeniem dodaj trochę nawozu w postaci humusu i trochę popiołu, następnie bulwę ziemniaczaną i posyp ziemią po obu stronach, tworząc grzebień. Najważniejsze na czas, aby usunąć chwasty i spud. W wyniku tego grzbiety unoszą się o około 30 cm, a krzew otrzymuje niezbędne substancje i wystarczającą ilość światła. Gleba pod wzgórzem ziemi ma wystarczającą ilość tlenu i przekazuje ją do korzeni.
Zaletą tego systemu jest to, że zbyt dużo wody lub suszy nie jest już niebezpieczne dla bulw. Ponieważ przy dużej ilości wody toczy się między rzędami, a przy suszy ochrona przed parowaniem.
Do dołów
Dzięki tej opcji sadzenie każdej bulwy tworzy własny dół o głębokości około 45 cm i szerokości około 70 cm. Nawozy są umieszczane na dole, a sadzone ziemniaki są sadzone. Gdy tylko wierzchołki liści rosną, dodają więcej ziemi, może nawet nie będzie już dziury, ale półmetrowa zjeżdżalnia.
Wadą tej opcji jest to, że trzeba dużo wysiłku, aby przygotować doły. A plusem jest oszczędność miejsca.
Pod słomą
Ta metoda nie zajmuje dużo czasu. Nasiona ziemniaków układa się na powierzchni wilgotnej gleby, w odległości 40 cm, lekko posypuje ziemią i przykrywa warstwą słomy 20-25 cm. Słoma jest stosowana jako przeszkoda dla chwastów i zatrzymuje wilgoć. Wyrzuć takie ziemniaki w nietypowy i prosty sposób - dodając odrobinę słomy. Pierwszą uprawę można wypróbować za 12 tygodni.
Minusem jest to, że istnieje szansa na gryzonie.
Pod czarnym filmem
Ta opcja sadzenia jest odpowiednia dla tych, którzy chcą uzyskać szybszy plon. Kolor czarny przyciąga światło, co pozwala na pojawienie się wczesnych sadzonek i przyspiesza proces wzrostu.
Wykop ziemię do sadzenia i nawożenia. Następnie przykryj czarnym materiałem i wykonaj dziury w szachownicę o wymiarach 10 x 10 cm na bulwy. Kiedy nadchodzi czas zbiorów, wierzchołki są cięte, a czarny materiał jest usuwany.
Wadą tej metody jest to, że występują trudności z podlewaniem.
W workach, skrzyniach lub beczkach
Jest to metoda mobilna - pozwala przesuwać konstrukcję bez uszkadzania ziemniaków. A także nie zajmuje dużo miejsca i pozwala zbierać dwa razy więcej niż zwykle.
Torby
Musisz wziąć torby z gęstego materiału, który przepuszcza powietrze. Zaginając krawędź, napełnij ją wilgotną ziemią o około 20 cm, a następnie włóż bulwę kiełków i napełnij ją tą samą warstwą gleby. Umieszczając konstrukcję w słonecznym miejscu, delikatnie ją dodają. Konieczne jest tylko podlewanie na czas, odkręcanie worka w miarę wzrostu i napełnianie go.
Beczki i pudełka
W beczce lub pudełku usuwa się dno, wylewa się około 20 cm ziemi, ziemniaki układa się i ponownie pokrywa ziemią. Ponieważ pędy są pokryte ziemią. Jest on umieszczony pionowo przy ścianie, wykonane są małe otwory na powietrze i do odprowadzania dużej ilości wody.
Minusem jest to, że potrzeba dużej ilości pojemników do sadzenia dużej liczby warzyw.
Metoda Mitlidera
Płaskie grzbiety lub grzbiety są wykonywane od północy do południa o szerokości 50 cm i odstępie między rzędami do 1 metra. Jeśli zastąpisz je długimi pudełkami, problem hilling zniknie.
W wykopanej i nawożonej glebie otwory o głębokości 10 cm są wykonane w szachownicę na łóżku w dwóch rzędach. Za pomocą rowka, który utworzył się w środku, możesz podlewać i nawozić.
Ważne jest, aby wiedzieć, że po tej metodzie sadzenia powinieneś zmienić miejsce w przyszłym roku.
