Lobularia to coroczna okrywowa roślina, która cieszy się kolorowymi gwiazdami przez cały sezon. Podobnie jak kolorowe chmury lub miękkie poduszki powietrzne, lobularia zdobi ogród od początku lata do pierwszych mrozów. Służy do dekoracji pierwszego planu ogrodu kwiatowego, dekoracji balkonów i werand. Lobularia należy do rodziny krzyżowców. Naturalnym środowiskiem jej życia jest Morze Śródziemne. Roślina preferuje skalisty teren, górskie szczeliny i stoki z żwirowymi nasypami. Ludzie nazywają to „trawnikiem”, „alyssum” lub „alissum”.
Opis botaniczny
Lobularia to rodzaj jednorocznych lub wieloletnich roślin o pędach zielnych o wysokości 8–40 cm Miękkie, silnie rozgałęzione łodygi rosną pionowo lub leżą pod własnym ciężarem. Tworzą stały zielony dywan. Pod koniec sezonu wegetacyjnego dolna część łodyg jest zdrewniała i pokryta gładką szarobrązową korą. Na młodych procesach są następne owłosione liście o podłużnym lub lancetowatym kształcie. Cała ziemska część rośliny jest pomalowana na nasycony jasny zielony kolor.
Już w maju kwiatostany racemose rosną na wierzchołkach łodyg, które są gęsto usiane drobnymi gwiazdkami kwiatów. Początkowo lobularia była pokryta białymi lub jasnofioletowymi kwiatami, ale dziś istnieje wiele odmian z płatkami o różnych odcieniach.
Kubek z czterema płatkami i bujnym żółto-zielonym rdzeniem ma średnicę zaledwie 3–10 mm. Pąki zaczynają się rozwijać od dołu. Kwitnienie trwa przez całe lato i towarzyszy mu bogaty aromat miodu. W tym okresie niektóre kwiatostany zanikają i chowają się pod nowymi. Zapach przyciąga pszczoły i inne pożyteczne owady.
Po zapyleniu owoce dojrzewają - okrągłe lub jajowate strąki z wieloma zakurzonymi nasionami w kolorze brązowym. Około 3,5 tys. Jednostek przypada na 1 g nasion. Kiełkowanie utrzymuje się przez 3 lata.
Rodzaje i odmiany lobularia
Rodzaj lobularia obejmuje tylko 5 gatunków roślin. W kulturze używana jest tylko jedna z nich - lobularia morska. Tworzy sferyczny gęsty krzew o wysokości nie większej niż 30 cm Miękkie rozgałęzione pędy pokryte są szaro-zielonymi lancetowatymi liśćmi, owłosionymi z krótkim srebrnym stosem. W maju-październiku krzewy pokrywają kwiatostany wiechowe o intensywnym aromacie. Małe białe kwiaty po zapyleniu tworzą owalne strąki ze spiczastą krawędzią. Zawierają żółtawe lub brązowe nasiona. Odmiany dekoracyjne:
- Bentam - śnieżnobiała lobularia o wysokości nie większej niż 40 cm;
- Kompaktowy - krzak z białymi kwiatostanami nie przekracza 15 cm wysokości;
- Variegata - żółto-zielone liście z białą obwódką zdobią zasłonę do 15 cm wysokości, kwitnie białymi kwiatami;
- Otwarty - kępa o wysokości 8-10 cm rośnie na szerokość i jest pokryta gęstymi różowymi lub fioletowymi kwiatostanami;
- Dywan królewski - mieszanka roślin karłowatych, których wysokość nie przekracza 8-12 cm, z fioletowymi, malinowymi, fioletowymi kwiatostanami;
- Noc wschodnia - na krzaku o wysokości do 15 cm, ciemne kwiaty bzu z dużymi żółtymi pylnikami;
- Tiny Tim - pełzające pędy o wysokości do 8 cm są ozdobione na szczytach gęstymi kwiatostanami mleka;
- Łosoś - krzewy o wysokości 10 cm pokryte są gęstymi kwiatostanami łososia.
Uprawa nasion
Lobularia, jak każde lato, rozmnaża się przez nasiona. Siewane są natychmiast w otwartym terenie lub w uprawianych wcześniej sadzonkach. Nasiona wysiewa się w ziemi pod koniec listopada lub w kwietniu. Jesienne nasadzenia muszą być izolowane, aby chronić przed mrozem i przed nadmierną wilgocią gleby po stopieniu śniegu. Pędy pojawią się, gdy temperatura gleby osiągnie + 12 ° C. Ta metoda uprawy łagodzi kłopoty z przesadzaniem, jednak kwitnienie nastąpi nieco później (40-50 dni po wschodzie), niż podczas sadzenia sadzonek. Należy również pamiętać, że konieczne jest przerzedzenie lub przeszczep młodych lobularii, aby ogród kwiatowy był bardziej jednolity.
Aby wyhodować sadzonki w domu, przygotuj pojemnik z wilgotnym piaskiem i torfową ziemią. Nasiona są rozmieszczone w płytkich rowkach i posypane ziemią lub mokrym piaskiem. Pojemnik jest przykryty przezroczystą pokrywką. Uprawy są codziennie emitowane i opryskiwane z butelki z rozpylaczem. Optymalna temperatura powietrza wynosi + 15 ... + 17 ° C. Pędy pojawiają się bardzo szybko, po 2-6 dniach. Wraz z pojawieniem się kiełków schronienie jest usuwane, ale nie natychmiast. W miarę wzrostu sadzonki są przerzedzane, dzięki czemu odległość między roślinami wynosi 3-5 cm. Rośliny z 4 prawdziwymi liśćmi są rozmieszczone w osobnych doniczkach. Lądowanie na otwartym terenie planowane jest na koniec maja. Do tego czasu krzewy rosną dość silnie i są w stanie wytrzymać lekkie chłodzenie. Jednak mróz jest dla nich śmiertelny.
Pielęgnacja na zewnątrz
Lobularia jest sadzona w dobrze oświetlonym miejscu z ochroną przed przeciągami. Kwiat może rosnąć w półcieniu, ale liczba kwiatostanów zmniejszy się. Gleba do sadzenia powinna mieć lekko kwaśną lub lekko zasadową reakcję, być luźna, dobrze przepuszczalna i żyzna. Podczas kopania możesz mieszać glebę z niewielką ilością żwiru i małych kamieni. Aby lobularia wydawała się przestronna, ważne jest, aby zachować odległość między nasadzeniami wynoszącą 20–40 cm. Kłącza łatwo się uszkadza, więc sadzi się dużą płytkę ziemi.
Lobularia woli fajne treści. Często w letnim upale dochodzi do przerwy w kwitnieniu i pojawiają się nowe kwiatostany, gdy na ulicy robi się chłodniej.
Lobularia wodna ostrożnie. Ta roślina odporna na suszę jest podatna na choroby grzybowe. Zwykle ma wystarczającą ilość naturalnych opadów i tylko przy długotrwałej suszy gleba jest nawadniana umiarkowaną ilością wody. W okresie wegetacji i kwitnienia lobularia jest karmiona kompleksami mineralnymi i organicznymi dla roślin kwitnących.
W środku lata, gdy więdną pierwsze kwiatostany i suche pędy, można je przyciąć. Kiełki są przycinane do wysokości 5 cm. Lobularia jest doskonale przywracana po przycięciu, lepiej rozgałęzia się i tworzy wiele nowych kwiatów.
Choroby i szkodniki
Z powodu gęstej roślinności lobularia może cierpieć na choroby grzybowe. Na gęstych, mokrych glebach korzenie są dotknięte gniciem, a przy podwyższonej wilgotności na pędach i liściach rozwija się mączniak prawdziwy lub czarna noga. Po znalezieniu problemu krzaki są spryskiwane roztworem koloidalnej siarki i zielonego mydła. Kiedy pojawiają się oznaki brązowej zgnilizny i białej rdzy, konieczne jest natychmiastowe wyrwanie i zniszczenie chorej rośliny.
Spośród szkodników gąsienice, mączliki, mszyce i pchły krzyżowe zwykle osiedlają się na lobularia. Owady usuwa się za pomocą insektycydów. Na początku sezonu zaleca się leczenie zapobiegawcze, które zmniejszy ryzyko infekcji.
Roślin w projektowaniu krajobrazu
Pachnący dywan z lobularia ozdobi nasadzenia graniczne, ogród skalny i skaliste. Pomimo swojej miniaturki roślina tworzy bardzo elegancki, bogaty dywan. Kwiat zachwyca nasyconymi kolorami. Doświadczony ogrodnik może eksperymentować ze wzorem przy użyciu różnych odmian.
Aromat miodu spodoba się w pobliżu altanek i werand. Przyciągnięte przez niego owady nie opuszczą drzew owocowych. Lobularia jest aktywnie wykorzystywana do nasadzeń ampelowych, dekoracji tarasów i balkonów. Jest dobry w połączeniu z floksem, tulipanami, niezapominajkami i irysami.
