Neomarica to bujna roślina doniczkowa z rodziny Iris. Jest powszechny w Ameryce Południowej i wzdłuż zachodniego wybrzeża Afryki. Kwiaciarnie kochają go za jasne, obfite zielenie i duże kwiaty. Neomarica na zdjęciu to obszerny krzak usiany delikatnymi, pachnącymi kwiatami. Znane są również inne imiona: chodząca tęczówka, tęczówka apostoła lub łapa diabła.
Opis zakładu
Neomarika jest kwitnącą, wiecznie zieloną byliną izolowaną w niezależnym rodzaju. Roślina ma rozgałęziony system korzeniowy powierzchni. Nad ziemią ujawnia się podstawowa rozeta z liści xiphoid. Jasnozielone liście znajdują się w kształcie wachlarza, najdłuższe liście mogą się zgiąć do ziemi. Długość płyt liściowych z wytłoczonymi, podłużnymi żyłami wynosi 60-180 cm, a szerokość 5-6 cm.
Okres kwitnienia przypada na maj-lipiec. Długie, elastyczne łodygi kwiatowe powstają bezpośrednio z grubości górnej płytki liściowej. Każda łodyga zawiera 3-5 pąków. Średnica kwiatów wynosi 5-8 cm, a kwiat neomarik przypomina kwiat irysa. Składa się z 6 naprzemiennych płatków o jasnych kolorach. Istnieją odmiany o kwiatach mlecznych, niebieskich, fioletowych i złotych. Kwitnieniu towarzyszy intensywny słodki aromat z nutami cierpkimi.
Każdy kwiat żyje nie dłużej niż jeden dzień. Rozpuszcza się rano, wieczorem już zanika. Zamiast pąka maleńkie dziecko zaczyna się rozwijać z własnymi korzeniami powietrznymi. Wszystkie części rośliny są bardzo trujące, dlatego umieszcza się je z dala od dzieci i zwierząt domowych.
Rodzaje neomariki
W sumie 15 gatunków zarejestrowano w rodzaju neomarycznym. W kulturze wykorzystywane są tylko dwa z nich.
Neomarica jest szczupła. Roślina tworzy duży rozłożysty krzew o wysokości do 1 m. Sztywne liście są zbierane w podstawową rozetę i wyróżniają się jasnozielonym kolorem. Maksymalna długość skrzydła wynosi 1,8 m. Długie szypułki zawierają do 10 pąków, które otwierają się stopniowo. Średnica pąka wynosi 6-10 cm, a kwiaty są malowane w kolorze mlecznym lub złotym.
Neomarica North. Bardziej zwarta roślina. Wysokość krzewu nie przekracza 80 cm. Długość skórzastych liści wynosi 60-90 cm, a szerokość 5 cm. Kwiaty są zgrupowane w górnej części szypułki na 4-6 szt., Ich średnica wynosi 6-8 cm. Płatki mają jasnoniebieski lub fioletowy kolor. . Na środku kwiat ma kilka złotych poprzecznych pasków.
Odmiana jest bardzo popularna. barwna neomarica. Jej liście mają kontrastowe białawe paski ułożone pionowo. Kwitnienie barwnej neomariki jest dość obfite i długie. Nowe pąki powstają natychmiast po opadnięciu poprzednich.
Hodowla
Neomarika rozmnażana przez nasiona i metody wegetatywne. Najwygodniej jest wegetatywna rozmnażanie neomariki. Po kwitnieniu dzieci rozwijają się szybko. Można je ciąć lub ukorzenić bez oddzielania od rośliny matecznej. Wystarczy przycisnąć młodego pędu do ziemi za pomocą drutu lub zacisku, a ukorzeni się w ciągu 1-2 tygodni. Rootowanie dzieci zaleca się w osobnym garnku z ziemią piaszczystą i torfową. Wraz z pojawieniem się młodych korzeni szypułka jest przycinana, a neomarika jest uprawiana jako niezależna roślina.
Neomarica stopniowo rośnie i tworzy szeroki krzak kilku wylotów. Można go podzielić. Roślina jest całkowicie wykopana, uwolniona od ziemnej śpiączki i pocięta ostrym ostrzem na części. W każdej dywidendzie powinny pozostać co najmniej 3 pąki wzrostu. Umieść sekcje posypane kruszonym węglem drzewnym. Rośliny są natychmiast sadzone w ziemi.
Możesz rozmnażać nasiona neomariki, ale ta metoda jest uważana za najtrudniejszą i nieskuteczną. Nasiona zachowują żywotność tylko przez kilka miesięcy. Sadzone są w płytkich pojemnikach z żyzną, lekką glebą. Pędy pojawiają się w ciągu 2-3 tygodni, ale nie więcej niż połowa nasion kiełkuje. Wkrótce sadzonki można przesadzić do osobnych doniczek.
Pielęgnacja roślin
W trosce o neomarika pokoju nie jest trudne. Roślina szybko tworzy bujny zielony krzew, ale kwitnienie nie jest takie łatwe. Do tworzenia pąków kwiatowych konieczne jest jasne i długotrwałe oświetlenie, a także chłodne powietrze w okresie odpoczynku. Bezpośrednie światło słoneczne jest przeciwwskazane u roślin. Możesz umieszczać garnki na parapetach wschodnich i południowych, ale zapewnić zacienienie.
Temperatura powietrza w lecie powinna wynosić + 22 ... + 25 ° C. Możesz zabrać neomarika na balkon lub taras, ale musisz wybrać miejsca bezwietrzne. Nocne chłodzenie jest również niepożądane. Zimą neomarik musi zapewnić okres odpoczynku i przenieść go do pomieszczenia o temperaturze powietrza + 8 ... + 10 ° C. Nawet zimą potrzebuje jasnego oświetlenia. Jeśli to nie wystarczy, a liście tracą jasność, musisz użyć lampy.
Do sadzenia Neomariki używają płytkich, szerokich doniczek. Warstwa drenażowa musi być ułożona na dole. Gleba powinna być lekka i żyzna, o neutralnej kwasowości lub lekko kwaśna. Możesz użyć gleby z następujących składników:
- darń (2 części);
- torf (1 część);
- piasek rzeczny (1 część).
Przesadzanie dorosłych roślin odbywa się co 2-3 lata. Korzenie muszą być ostrożnie uwolnione od większości ziemnej śpiączki.
Neomarika jest obficie podlewana, tylko wierzch gleby powinien wyschnąć. Podczas chłodzenia zmniejsza się objętość i częstotliwość podlewania. Roślina nie lubi wody alkalicznej, więc płyn do irygacji należy bronić i zmiękczyć sokiem z cytryny.
W letnim upale warto spryskać liście z butelki z rozpylaczem i wytrzeć je z kurzu. Kilka razy w roku krzewy można myć pod słabym ciepłym prysznicem. Zimą niepożądane jest umieszczanie doniczek w pobliżu grzejników, w przeciwnym razie na liściach mogą pojawić się suche plamy.
Wiosną i wczesnym latem do wody do nawadniania co miesiąc dodaje się złożone nawozy mineralne. W środowisku naturalnym neomarika rośnie normalnie na ubogich glebach, dlatego ważne jest, aby nie przesadzać z górnym opatrunkiem.
Przycinanie odbywa się tylko w razie potrzeby, usuwając wysuszone liście i szypułki. Zaleca się cięcie dzieci, aby roślina pozostała atrakcyjna i tworzyła nowe pąki.
Trudności i choroby
Neomarica jest odporna na choroby, ale przy częstym zastoju wody w ziemi może rozwinąć się zgnilizna korzeni. Niska temperatura w tym przypadku tylko pogorszy sytuację. Przy pierwszych oznakach choroby wykopuje się krzak i uwalnia z ziemi, uszkodzone korzenie są bezwzględnie odcinane. Roślina jest traktowana lekiem przeciwgrzybiczym i sadzona na nowym podłożu.
Czasami delikatne warzywa są atakowane przez przędziorków. Na liściach pojawia się niewielka sieć nakłuć, a najcieńsza pajęczyna gromadzi się wzdłuż krawędzi płytki liściowej. Co więcej, same owady są tak małe, że nie można ich zauważyć. Nie warto opóźniać leczenia, roślina może szybko umrzeć. W ramach pierwszej pomocy liście są myte pod prysznicem i traktowane roztworem mydła. W najbliższych dniach musisz spryskać roślinę środkiem owadobójczym.
