Uroczysko cichy stary las sosnowy. Majestatyczne sosny prawie na niebie zwieńczone są wiecznie zielonymi koronami. Od czasu do czasu przerywa ciszę niczym odległy szum fal morskich, potem jednolity, a następnie ostry i porywczy. Wyjątkowo smukłe pnie starych sosen odlanych czystym złotem. Szmaragdowo-aksamitny dywan pokrywa lasy, jest pomalowany wyspami przyćmionych pachnących tymianków i koronkowych strzał paproci paproci.
Są różne sosny: z delikatnymi jedwabistymi igłami i szarym pniem sosna Weymouth z Ameryki Północnej, piękna sosna z Morza Śródziemnego (można je znaleźć na Krymie i na Kaukazie), czarna sosna z Australii, sosna bankowa, Rumelian i nasz stary przyjaciel - sosna szkocka .
Sosna (sosna zwyczajna)Tak zwany ten rodzaj botanika sosnowego. Chociaż, co jest zwyczajne? W końcu nie ucieka od żadnego celu: płonie w skrzyniach ogniowych, chodzi po kraju w postaci słupów telegraficznych, leży pod setkami tysięcy kilometrów stalowych autostrad, służy jako wsparcie w kopalniach węgla i rud.
Chemia panieńska odkryta w drewnie sosnowych zwykłych zapasów cennych surowców. Z celulozy, sztucznego jedwabiu, tworzyw sztucznych, sztucznej skóry, celofanu, zaczęto wytwarzać różne rodzaje papieru, a od tego - różnorodne produkty.Codziennie świeże żywiczne wózki sosnowe trafiają na przykład do miazgi i młyna papierniczego, gdzie zostają przekształcone w 35 rodzajów elektrycznych materiałów izolacyjnych i technicznych oraz w wiele innych artykułów przemysłowych i domowych.
Chemia czerpie niemal gotowy produkt z tego "zwykłego" drzewa - aromatycznej żywicy (terpentyny). Z jednego drzewa rocznie pobiera się 2-4 kilogramy żywicy, a terpentynę i kalafonię uzyskuje się z niej już podczas destylacji, różne terakoty, farby i leki są przygotowywane z terpentyny. Bez kalafonii, jak wiemy, mydło nie myje, a papier nie trzyma atramentu, a skrzypek nie będzie grał na skrzypcach, a ogrodnik nie będzie sadził sadzonki. Wśród powiedzeń Kozma Prutkov znajdujemy: "terpentyna (to znaczy terpentyna, żywica uzyskana z drzew iglastych) jest przydatna do czegoś". "Za coś" - dziś jest około 70 branż: gumy, kabli, lakierów i innych. I ile z nich się łączy?
Pine Forest (Pinery)Trudno, być może, nie da się znaleźć bezużytecznej cząstki sosny. W kory znajdują się garbniki i guma, w kambium - wanilina, z nasion pozyskiwany jest cenny olej immersyjny, a pyłek jest stosowany jako substytut lycopodium (pióropusz jest proszkiem do rozpylania tabletek w medycynie i form kształtowych w przemyśle odlewniczym).Nawet powietrze lasu sosnowego leczy chorych i osłabionych ludzi, i nie bez powodu dobrowolnie budują w lasach sanatorium i domach wypoczynkowych.
Do niedawna sosnowe igły, ich gałęzie i korę uznawano za odpady leśne. Okazało się, że te odpady są prawie cenniejsze niż samo drewno. Jedna sosna daje około 10 kilogramów igieł, z których można uzyskać roczną stawkę karotenu i witaminy C dla jednej osoby, nie wspominając o oleju sosnowym, ekstrahowanym z nasion i wełnie sosnowym. Jeszcze nie tak dawno temu przemysł drzewny stracił w ciągu roku 4 miliony kilogramów witaminy C i około 150 tysięcy kilogramów karotenu na tych odpadach. Teraz igły przetwarzane są na pastę chlorofilowo-karotenową, która doskonale leczy rany, oparzenia, owrzodzenia, czyraki i zajmuje miejsce wśród wielu medycznych środków: ekstraktów z iglastych do kąpieli, suszonych pączków sosny, terpentyny i innych leków.
Sosna jest nie tylko dla człowieka. Prawie przez cały rok igły sosnowe żywią się głuszcem. Dla łosia najlepszym zimowym jedzeniem są pędy sosny i ich kora. Wiewiórki, wiewiórki, ptaki żywią się nasionami sosny, które są sprytnie usunięte ze stożków.
Sosna (sosna zwyczajna)Szczególnie udany w tej branży są cross-listów. Wyposażając swego rodzaju "maszynę" gdzieś na drzewie, montują w niej stożek i szybko go wypróżniają, dopóki nie dostaną wszystkich nasion. Miejsce krzyżowania jest łatwo wykryte przez wiele rozciętych stożków, całkowicie pokrywających ziemię wokół niego.
Niesamowicie ryby od dawna zaliczane są do koneserów sosnowych prezentów. Smażcie chętnie iz wielką korzyścią spożywajcie pyłki, a na wiosnę, w okresie kwitnienia, jest tak dużo pyłków, że pokrywają one zbiorniki wodne cienką warstwą. Ziarno pyłku sosny jest ciekawie zaaranżowane: ma dwa worki powietrzne, dzięki czemu swobodnie unosi się w powietrzu i latwo pokonuje setki kilometrów.
Nawet pobieżne opowiadanie korzyści, jakie daje sosna, jest na tyle znaczące, że nie warto mówić szczegółowo o wszystkim dobrze znanym: o korzeniach sosny, utrwalaniu luźnego piasku, ochronie brzegów rzek przed zniszczeniem i zamarzaniu jeziora, o jego wiecznie zielonej sukience, tak niezbędnej dla miejskie ogrody i parki. Ale o "łzach czarującej Geleny" być może należy powiedzieć.
Pine Forest (Pinery)Gdybyś musiał być w Zbrojowni na moskiewskim Kremlu,Nie można nie zwrócić uwagi na dużą liczbę produktów wykonanych z przezroczystych pomarańczowo-pomarańczowych bursztynowych kamieni, które w przeszłości nazywane były burshtyn. Tu i różne korale, pokryte genialnymi koronkowymi szkatułami, fantazyjnymi broszkami i wieloma innymi czarującymi gadżetami. Wszystkie są wykonane z bursztynu.
Przewodniki Muzeum Catherine Palace w mieście Puszkin niedaleko Leningradu opowiadają o słynnej sali bursztynowej, którą rosyjscy rzemieślnicy stworzyli tutaj z tego cudownego materiału. Niestety, podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jego zawartość została skradziona przez niemieckich faszystów, a los tych skarbów wciąż nie jest znany. Wspaniała kolekcja kamienia słonecznego gromadzona jest w słynnych kopalniach Kaliningradu, gdzie jest wydobywana na dużą skalę przemysłową.
Co to jest kamień słoneczny (tak zwany bursztyn w starożytnej "Odysei")? Wyrażono wiele kontrowersyjnych opinii. Słyszano stare głosy, że był to szczególny dar od Boga, średniowieczni uczeni uhonorowali go jako minerał, a tylko wielki rosyjski uczony Michaił Wasiliewicz Łomonosow zdołał wyrazić właściwy pomysł: nazwał bursztynową skamieniałą żywicę.Teraz nauka dowiodła, że złote kawałki bursztynu są żywicznymi wydzielinami drzew iglastych, przodkami naszej sosny. Przez około 10 milionów lat przechowywano je w złożach piasku morskiego, stopniowo zamieniając się w kamień i przechodząc w cenne sztabki.
Sosna (sosna zwyczajna)W jednej z polskich legend mówi się, że kawałki bursztynu są łzami pięknej Panny Geleny, która gorzko lamentowała o rozłące z ukochaną, rzucając je w zimne fale Bałtyku.
Mówią taką legendę. Morska księżniczka, po opuszczeniu wspaniałego pałacu, poszła do chaty dla swojego ukochanego - biednego rybaka. W złości bóg morza wysłał burzę do pałacu i zniszczył ją na ziemię. Wrak bajecznego bursztynowego pałacu i wyrzuca morze przez tysiące lat, osadzając je w piaszczystych warstwach przybrzeżnych.
Największe na świecie złoża bursztynu - około 80 procent wszystkich jego zasobów - koncentrują się na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, w pobliżu Kaliningradu. Były eksploatowane w czasach starożytnych. Znawcy diwa słonecznej z całej Europy, w tym kupcy feniccy, chętnie przyjeżdżali tutaj na targ bursztynowy. Kawałki prymitywnie przetworzonego bursztynu znaleziono w wykopaliskach grobów nomadów sięgających epoki kamiennej na wyspie Olkhon, w pobliżu brzegu jeziora Bajkał.Świadczy to nie tylko o długotrwałym stosowaniu bursztynu do biżuterii, ale także o starożytnych więziach plemion Syberii Wschodniej i państw bałtyckich; na Syberii nie znaleziono jeszcze naturalnego bursztynu.
Sosna (sosna zwyczajna)W dzisiejszych czasach bursztyn jest również bardzo popularny. Teraz idzie nie tylko do dekoracji. Istnieje cała branża - bursztyn. Setki tysięcy ton bursztynu są corocznie wydobywane przez duże, dobrze zmechanizowane przedsiębiorstwa w republikach bałtyckich, a kilka zakładów w obwodzie kaliningradzkim jest szczególnie produktywnych. Górnictwo jest wykorzystywane do przetwarzania kwasu bursztynowego i bursztynowego, ważnych dla wielu gałęzi przemysłu medycznego, a także dla produktów artystycznych.
Sosna występuje na dalekiej północy i na pustyni, gdzieś wśród płynących piasków Aleshkovsky w dolnym biegu Dniepru, a nie sam, ale do setek tysięcy drzew, w lasach Ałtaju lub plantacjach leśnych we wschodnim Kazachstanie, nie wspominając już o lasach Centralnej Rosji, Wołgi, na Ukrainie.
Sosna (sosna zwyczajna)© Simon Koopmann
W Irpen pod Kijowem stoi 200-letnie drzewo na piaszczystym wzgórzu w pobliżu Domu Kreatywności Pisarzy, tutaj sosna Dowżenko.Jadąc do Domu Twórczości Aleksander Pietrowicz niezmiennie zamieszkał w skromnym pokoju, z którego okna wyraźnie widać jego ulubioną sosnę. Niejednokrotnie nazywał sosnę swoim asystentem - asystentem, namalował ją i przez długi czas stał w jej cieniu w myślach.
Majestatyczną sosnę uwielbiał także Nikolay Wasiliewicz Gogol. Była dla niego personifikacją jego ojczystej ziemi, hojną, bogatą, czarująco piękną. Na górze Mikhailova w pobliżu wsi Prochorowka na Ukrainie zachowała się prawie trzystuletnia sosna. Tutaj, pod jej chłodnym cieniem, wielki pisarz przyszedł nie raz. Ludzie nazywali to drzewo sosną Gogola.
Sosna zwyczajna i los czegoś godnego pozazdroszczenia!
Linki do materiałów:
- S.I. Iwczenko - Zarezerwuj o drzewach
