Rosnące rosgesia: sadzenie, stosowanie w kompozycjach ogrodowych i pielęgnacji

Rogersia - trawiasta bylina, pochodząca z Chin. Siedlisko w kraju - w regionach górskich, gdzie rośnie w wilgotnych, zacienionych brzegach rzek i jezior. Zakład przyniósł do naszego kraju w latach 50-tych ubiegłego wieku, a w tym czasie był w stanie zdobyć honorowe miejsce „gatunków traw cień” w ogrodach i ogrodach.

Opis i funkcje Rogersky

Shamrock Rogersia to roślina odporna na odcień, wielkolistna bylina o ciekawym kształcie i fakturze liścia. Roślina wygląda świetnie w pojedynczych doniczkach iw połączeniu z wieloma innymi bylinami. W plantacjach kwietnych można zacieniać duże liście Rogersii, sadząc przy tym niskie niebieskie tęczówki, majestatycznych fanów paproci lub nieważkie uszy lisiego ogona.

Doskonałe połączenie różnych rodzajów Rogersia z krzewami białych lub różowych hortensji, a także z wrzecionem lub darenem.Rodgers łączy się z kwietnikiem, a ich różnorodność i niezwykłość uzupełniają i odcień mocnej podszewki jej buszu. Liście Rogersii mają specjalne ozdobne cechy, ale panikulujące, lekkie i delikatne kwiatostany-wiechy nie są pozbawione uroku. Kwiaty tej rośliny mają przyjemny delikatny aromat, który można cieszyć się przez cały miesiąc. Wspólne sadzenie Rogersia i wiosennych roślin wcześnie kwitnących, na przykład pierwiosnków baranków i tiarrellów, również wygląda pięknie. Rogersiya doskonale ozdabia ogród, dzięki czemu ogrodnicy uprawiają różne odmiany i gatunki tej rośliny.

Różnią się one od siebie pod postacią liści, kolorem i strukturą liścia:

(Rodgersia sambucifolia), jaglica rogersia - nazwa jest podyktowana faktem, że struktura liści tego gatunku jest podobna do struktury liści bzu czarnego. Krzew jest dość wysoki i często osiąga 1,4 metra. Łodygi są bordo, liście są zielone. Roślina ma piękne różowe kwiaty, które kwitną w czerwcu i nadal kwitną przez ponad miesiąc.

(Rodgersia pinnata), pierzaste rogersia - liście tego gatunku wydłużone - wydłużone. Krzewy nie są wysokie, nie więcej niż 50-60 cm Struktura liści ma oczywiste podobieństwo do liści jarzębiny.Kwiaty są małe, kwiatostan z panikulą, wydłużona forma, kremowy kolor.

(Rodgersia aesculofolia), Rogersia Conchocepefopoda - kształt liści jest bardzo podobny do liści kasztanowca. Wysokość krzewu tego gatunku osiąga 1 metr. Kwiatostany białe lub lekko różowawe i rosną do 1,2 metra. Liście są miękkie, zielone.

(Rodgersia podophylla), Rogersia Stochastic - różni się obciętym od końców i drobno ząbkowanymi na bocznych krawędziach liści. Młode liście są bordo-czerwone, bardzo ozdabiane przez wiosenny ogród. Później liść staje się zielony. Wysokość krzewów sięga 1,5 metra.

(Rodgersia nepalensis), Rogersia Nepalese - Ulotki znajdują się w dużej odległości od siebie, na krótkich szypułkach, które pomagają utworzyć wydłużony kształt liścia. Krzewy tego rodzaju rodgersia rosną nie więcej niż metr i kwitną nie jasne, białe kwiaty o przyjemnym zapachu.

(Rodgersia henricii), Rogersia Henrici - jego liście mają najjaśniejszą zieleń. To właśnie ten gatunek jest najbardziej atrakcyjnym ze wszystkich rodgers dla piękna liści. Kwiaty w małych kwiatostanach zebranych w wiechy. Kwiaty mają kolor od miękkiej śmietanki do różu. Kolor płatków zależy od składu chemicznego gleby, na której roślina jest sadzona.W mixborders ten gatunek doskonale łączy się z innymi zielnymi roślinami ozdobnymi.

Odmiana pierzasta Rogersia "Die Stolze", gatunek charakteryzuje się delikatnymi różowymi, wysokimi, delikatnymi kwiatostanami. Roślina jest wysoka, do 120 cm, kwitnienie rozpoczyna się od drugiej dekady czerwca i trwa przez miesiąc. Odmiana jest dość przesilenia.

Odmiany Rogersiya "Cherry Blush" - najbardziej odporne na słońce wszelkiego rodzaju Rogersia. Ma duże liście ozdobne, które wiosną i jesienią zmieniają kolor na fioletowy. Świetnie wygląda w połączeniu z hortensją.

Młode delikatne liście Rogers "stolpistoia" W maju przyciągają one brązowo-brązowy kolor, chociaż dorosłe liście stają się zielone. Roślina kwitnie jasnokremowe wiry-kwiatostany, a jej wysokość sięga 1 metra.

Rogersia odmiana bzu czarnego "Rothaut". Wysoki, półtora metrowy krzak z bordowymi łodygami i zielonymi, okrągłymi wydłużonymi liśćmi. Czas kwitnienia to czerwiec - lipiec. Kwiaty kremowe z lekkim różowawym odcieniem.

Wybór miejsca do sadzenia rodgercii

Rogersia to nie tylko roślina tolerująca cień, ale także bardzo cienia. Bezpośrednie światło słoneczne obniża ją, więc łatwo toleruje tylko poranne słońce przez półtorej do dwóch godzin. Oczywiście, miejsce do sadzenia mrówek powinno być wybrane zgodnie z tymi wymogami. Możesz ustawić kapryśną osobę w półcieniu lub pod wysokim drzewem, którego korona wpuści rozproszone światło słoneczne.

Rodgersia dobrze żyje w ogrodzie w mieszanych nasadzeniach z innymi pęczastymi roślinami, najlepiej z różnymi wysokościami krzewów. W takich warunkach tworzy się mikroklimat, a wilgotność gleby i powietrza utrzymuje się dłużej.

Różne rodzaje Rogersia są bliskimi krewnymi i podczas sadzenia kilku różnych odmian, mogą one perepylylitsya, tracąc znaczną część jego dekoracyjności. Aby roślina nie była zbyt mrozoodporna, nie zamarzła wczesną wiosną, do sadzenia należy wybrać miejsca, w których stosy śniegu topnieją. Zazwyczaj takie terytoria znajdują się w zacienionych zakątkach strony i są idealne dla Rogersky.

Sadzenie i rozmnażanie rodgersia

Wybierając miejsce do sadzenia rośliny, należy wziąć pod uwagę wszystko, co wiadomo o jasnej. Na przykład, nie jest tajemnicą, że woli surowe gleby, które mogą znajdować się na północnej ścianie domu lub w zacienionym miejscu w pobliżu ogrodzenia, w cieniu, gdzie zawsze jest ciemno, wilgotno i nie rosną żadne rośliny. Tutaj z przyjemnością rozłoży swoje lopushy liście rozjersiya.

Podczas sadzenia należy jednak unikać szczątkowo podmokłych obszarów, ponieważ stagnacja wilgoci w glebie prowadzi do rozpadu systemu korzeniowego rośliny i jej śmierci. Rogersia szybko staje się mokra, więc jej uprawa jest niemożliwa w miejscach stagnacji wód gruntowych.

Krzewy są sadzone w znacznej odległości od siebie i od sąsiednich roślin, ponieważ rogresia dalej bujnie rośnie w górę i na boki, aw niedalekiej odległości po prostu zagłusza sąsiadów.

Podział kłączy

Jak sadzić rosgesia na wiosnę? To bardzo proste, w maju można posadzić roślinę po prostu dzieląc krzew. Kiedy dorosły z overinintered roślin wyrósł z ziemnych pni (do 5-15 cm wysokości), krzak można podzielić, pociąć ostrą łopatą na pół lub na trzy części.Główna część buszu nie jest zakłócana, ale po prostu wykopuj odcięte części buszu i posadź je. Powielanie rodziersiya przez dzielenie krzewu pozytywnie wpływa na roślinę, ponieważ zbyt mocno zarośnięty krzew przygasa się: brakuje mu światła, wilgoci i odżywienia. Dlatego też wartość krzewów powinna być okresowo korygowana przez kopanie.

Podczas sadzenia nowej lancy roziersia konieczne jest:

• przed podziałem krzaków, aby wykopać dół do lądowania;
• włożyć do niego łopatę humusową, wlać nawozy fosforowo-potasowe lub wylać pudełko zapałek ammophoska (nawozy mieszają się z glebą na dnie dołu do lądowania).
• wlać wiadro wody do dołu do lądowania;
• wykopać część podzielonego krzewu Rogersia i umieścić go na przygotowanym miejscu;
• posadzony krzew podlewany od góry i czekający na namoczenie wody, po którym gleba pod krzakiem może być mulczowana humusem lub torfem.

Jesienne rozmnażanie Rogersia ma miejsce pod koniec września i na początku października. Aby podzielić kłącze krzewu, cała część gruntowa rośliny jest przycinana. Kłącza są odkopywane, dzielone, zanurzane w różowym roztworze nadmanganianu potasu do odkażania z grzybów, suszone na słońcu i sadzone w nowym miejscu. Do sadzenia sadzonek, a także do sadzenia na wiosnę, zaleca się napełnianie organicznymi.

Wykopane jesienią i przygotowane do sadzenia kłącza mogą być bezpiecznie przechowywane w piwnicy do wiosny (w pomieszczeniu o temperaturze dodatniej). Aby to zrobić, kłącza są określone w pudełkach z lekko wilgotnym piasku, a następnie kilka razy w ciągu korzeni zimowych i piasku, w którym przechowywane są spryskiwane wodą. Na początku maja kłącza z już wykiełkowanymi łodygami są sadzone w stałym miejscu. A tutaj w ogrodzie już rośnie rodzersiya, a jak jego sadzenie i dalsza opieka w otwartym terenie nie zabiorą ci dużo siły.

Rosnące z nasion

Gdy ogrodnicy rozmnażają nasiona rodersiyu, to dość często w rezultacie zupełnie nie rośnie to, co próbowali wyhodować. Jaki jest powód? Możliwe, że różne rodzaje Rogersia zostały odkurzone ze sobą nawzajem lub użyłeś nasion roślin hybrydowych (są one bardziej skuteczne niż rośliny odmianowe). Nasiona zebrane z mieszańców można podzielić na formy rodzicielskie przy dalszej uprawie.

Niemniej jednak, całkiem możliwe jest wyhodowanie dorosłego krzewu z pręta nasiennego. Aby to zrobić:

• Nasiona wysiewa się pod zimą w pojemniku z ziemią, dobrze przyprawioną organiczną. Nasiona wysiewa się na głębokość 1 cm, po czym pojemniki pozostają zimą w zimnym i suchym miejscu.W lutym pojemniki z nasionami rozsianymi zostają umieszczone w ciepłym pomieszczeniu. Nasiona, które przeszły przez zimną stratyfikację są znacznie lepsze. Kiedy wydają się kiełki, pojemnik z sadzonkami zostaje przeniesiony do okna.
• Dalsza pielęgnacja to terminowe podlewanie i obluzowywanie gleby. Gdy siewki osiągają wysokość 15-17 cm, są one zanurzane, siedząc na osobnych doniczkach.
• W fazie sześciu prawdziwych ulotek młode siewki muszą być karmione pełnowartościowym nawozem (odpowiednie są nawozy dla azalii). Paczki z gotowym do spożycia nawozem można kupić w sklepach ogrodniczych.
• Wraz z nadejściem stabilnych plus temperatur, donice z rodgersia są wystawione na ulicy, w półcieniu, gdzie będzie rosnąć aż do upadku. Jesienią rosnące rośliny sadzi się w glebie w stałym miejscu.

Jak dbać o rodgersie

Dbanie o rodgersia to szybkie usuwanie wysuszonych lub zniszczonych liści, ponieważ znacznie zmniejszają one ozdobność rośliny. Kiedy rodzersiya zanika, powstałe jądra są wycięte.Jeśli potrzebujesz nasion tej rośliny, liście na krzaku rośnie na jednym lub dwóch jąder do pełnej dojrzałości nasion. Korzystnie, nieatrakcyjnie wyglądające jądra nie pozostają na pierwszym planie klombu.

Lato jest konieczne, aby zapewnić terminowe podlewanie Rogers u nasady, a także czas, aby przeprowadzić dolistnego lub root (na arkuszu) karmienia. Jesień opiekować Rodgers jest usunięcie pni i więdnięcie liści, nawożenie gleby pod krzewami i tuszowanie na ziemi w strefie krzewów zimowe obejmujące materiały. Wiosną pojawiające się zarazki należy chronić przed nocnymi przymrozkami, przykrywając je włókninami.

Tryb nawadniania

Roślina jest bardzo wymagająca do podlewania. Latem, w gorące miesiące, roziersia należy podlewać co najmniej dwa razy w tygodniu. Biorąc pod uwagę deszcze lub wyjątkowo wilgotne lato, harmonogram nawadniania można regulować. Rogersia nie boi się podlewania zimną wodą, więc może być podlewana bezpośrednio z węża.

Wraz z nadejściem jesieni, ale przed pierwszym mrozem aż do prac nad roślin schronienia na zimę, podstawowa działać jesienią vlagozaryadny Podlewanie: na każdy klaster powinien spaść nie mniej niż trzy puszki z wodą.Od jesieni obfite stosowanie płynu zależy, będzie sadzić kwitnące pąki, czy nie. Takie samo podlewanie należy spędzić na wiosnę, na początku kwietnia.

Ściółkowanie gleby

Gleba do sadzenia rosergezy musi być bogata w azot. Przy wystarczającej ilości tego pierwiastka liście rośliny rosną duże, mięsiste i bardzo piękne. Aby wzbogacić mieszanki gleby o azot, humus i glebę spod drzew liściastych dodaje się do nich. Na takiej ziemi jest próchnica, a nie zarośnięte liście. Podczas mieszania tych składników otrzymuje się lekką, luźną i napowietrzoną glebę. Nie stagnuje nadmiaru wilgoci, a korzenie rośliny mogą przyjmować tlen.

Wczesną wiosną, gdy pędy rodgersia wzrośnie 5-10 cm nad ziemią, gleba u podnóża buszu jest mulczowana. Chochoł zapobiega parowaniu wilgoci, wzrostowi chwastów, a w niektórych przypadkach nawożeniu samego buszu.

Niż do wykonania opatrunku górnego

Rogersia może również rosnąć na glebach ubogich w azot. Ale jeśli chcesz zobaczyć naprawdę potężną i piękną roślinę w swoim ogrodzie, będziesz musiał przeprowadzić nawożenie. W sezonie roślina jest zasilana dwukrotnie złożonym nawozem zawierającym w równych częściach potas, azot i fosfor. Pierwsze takie nawożenie przeprowadza się przed początkiem kwitnienia Rogersia, a drugie zaraz po zakończeniu tego okresu. Do nawożenia używaj różnorodnych nawozów organicznych: dziewanny, odchodów ptaków lub gotowych płynnych ekstraktów organicznych (można je kupić w wyspecjalizowanych sklepach).

Stosując naturalną ekologiczną, ogrodnik musi najpierw zrobić z jej sfermentowanych naparów i dopiero wtedy, rozcieńczając je wodą, ubiegać się o opatrunku:

• Dziewanna jest pobierana w następujących proporcjach: 0,5 wiadra świeżej dziewanny wylać wodą do góry, wymieszać i zamknąć. Smar jest fermentowany przez dwa tygodnie. Do nawadniania w wiadrze z wodą dodaj 2 litry gotowej zawiesiny.
• Ptasie odchody są stosowane w następujący sposób: 1/3 świeżego lub suchego nawozu jest umieszczana w wiadrze i napełniana do góry wodą, po czym jest mieszana i szczelnie zamknięta. Wlew fermentuje się przez co najmniej 10 dni. Do nawadniania weź 0,5 litra gotowego zmieszanego materiału i rozcieńczyć w wiadrze z wodą.

Używanie Rogersa w projektowaniu krajobrazu

Rogersia w projektowaniu krajobrazu jest szeroko stosowana do kształtowania alei parkowych. Roślina jest sadzona w kompozycji z innymi ozdobnymi kwiatami i krzewami. Dobrze wyglądać posadzone obok gospodarza dużych liściach i rodersiya "Henrici". Z pomocą Rogersky powstają zacienione zakątki ogrodów i parków, łącząc krzaki roślin z brunnerami lub dummerami.

Rogersia, pokryta kwitnącymi geranium lub pelargoniami - stanie się centralną, jasną kompozycją Twojego ogrodu. Na obszarach o lekkim cieniowaniem od promieni słonecznych sadzi Rogers „Nepalu”, co w połączeniu z biczami kwitnących Delphinium, krwawnica, Véronique, Ligularia, DAYLILIES i Badane tworzy unikalne mixborders.

Barbaris Turnberg z liśćmi bordo-miedzianymi lub beżowymi w połączeniu ze srebrzystym dahlem skutecznie łączy się z jasnozielonym ulistnieniem Rogersia. W samotnych nasadzeniach roślina ta nie wygląda gorzej niż w grupie, mieszane rabaty kwiatowe.Przy planowaniu swoich grządek z Rogers, można połączyć to pyshnolistye krzewów z cienkich i wysokich roślin ozdobnych, takich jak różnego rodzaju Astilbe, strausnikami, meadowsweet lub Olshanka. Również w kompozycji jeden lub kilka dużych gładkich kamieni będzie dobrze wyglądać. Rogersiya łączy w sobie elegancję zieleni dużych liści i skromną dyskretność wiech. Można go sadzić jako żywopłot, dzięki któremu łatwo można ustawić brzegi stawów i sztucznych jezior. Rogersia ląduje w altankach, ławkach lub huśtawkach.

Odporność na szkodniki i choroby

Rogersia praktycznie nie jest chora. Tylko sporadycznie na jej pluszowych liściach może pojawiać się zardzewiały grzyb. Dotknięte części grzybów należy wyciąć i traktować roślinę dowolnym fungicydem. Rozpylanie najlepiej wykonywać rano lub wieczorem, na suchych liściach iw temperaturze nie wyższej niż + 25 ° C. Podczas sadzenia krzewu rodgersia na bagnistych nizinach możliwe jest, że roślina zostanie zarażona gniciem korzeni.

Aby pozbyć się tego problemu, wystarczy przeszczepić tylko do suchego miejsca lub wykopać krzak z kolejnym urządzeniem w studzience odwadniającej.Aby go stworzyć, można użyć fragmentów grubych gałęzi, keramzytów, fragmentów glinianych naczyń. Kiedy na dnie wykopu znajduje się drenaż, aby odprowadzić nadmiar wilgoci, możesz zasadzić krzak z powrotem.

Ślimaki i ślimaki są głównymi szkodnikami Rogersia. Aby je zwalczać, liście i ziemia pod rośliną są posypane suchą musztardą. Proszki musztardowe są wytwarzane wcześnie rano, dzięki czemu substancja ma czas przylegać do liści, porośniętych poranną rosą.

Jak chronić przed zimowym mrozem i wiosennymi przymrozkami

Na zimę zielona masa Rogersi jest odcięta od samej ziemi. W przypadku, gdy zima jest ciężka, a pokrywa śnieżna jest płytka, podstawa koła krzewu pokryta jest ściółką liściastą lub przejrzałą próchnicą. Odpowiednie do tego celu i do torfu. Zimowy opór rodgersia jest bardzo wątpliwy, a wczesne odmiany mogą cierpieć z powodu nocnych przymrozków.

Dlatego lepiej jest pokryć je smołą i spunbond na noc. Późne gatunki rodgerów nie są tak podatne na zamarzanie, ponieważ ich pierwsze kiełki pojawiają się dopiero pod koniec maja, kiedy nawracające mrozy przestają być przerażające. Są to takie odmiany jak "Die Schone", "Die Stolze", "Die Anmutige", "Spitzentanzerin" lub "Białe pióra". Takiej rośliny ozdobnej nie można zapomnieć w projektowaniu krajobrazu ogrodów i parków.Dzięki swoim zaletom i urodzie, będzie słusznie odgrywać wiodącą rolę w wegetatywnym dodawaniu terenów parkowych, a jego spektakularny wygląd może być umiejętnie podkreślony przez sąsiedztwo z innymi roślinami ogrodowymi.