Stonka ziemniaczana: opis bezwzględnego szkodnika ziemniaka i nie tylko

Stonka (Leptinotarsa ​​decemlineata) należący do rodziny chrząszczy, rzędu Coleoptera. Jest to jeden z najbardziej szkodliwych szkodników ogrodu i ogrodu warzywnego, który przynosi zauważalną stratę.

Wygląd stonki ziemniaczanej

Jak wygląda żuk w Colorado, wiele osób wie, że jego ściśle pasująca chitynowa elytra w kolorze pomarańczowo-żółtym ma pięć pasm w kolorze czarnym; ta kombinacja jest bardzo rozpoznawalna na zieleni ogrodu. Żeńskie chrząszcze są nieco większe i cięższe od samców. Korpus imago jest owalny, długość może sięgać od 8 do 15 mm, szerokość - około 7 mm. Brzuch koloru pomarańczowego z czarnymi plamami. Struktura górnej części pnia stonki Colorado ma wypukły kształt, dolny - płaski. Skrzydła skrzydełkowe są dobrze rozwinięte i pozwalają chrząszczom latać na długich dystansach.Głowa chrząszcza jest znacznie mniejsza niż ciało, jest prawie pionowa i lekko wycofana, o okrągłym kształcie.

Żuk ma trzy pary nóg. Cienkie nogi chrząszcza są słabe, z pazurami do przemieszczania się owada. Oczy znajdują się po bokach, czarne, mają kształt fasoli. W pobliżu oczu znajdują się anteny, które składają się z dziesięciu segmentów.

Larwa chrząszczy Colorado ma około 1,5 cm długości, z małą czarną głową. Pień larwy jest brązowy, który później staje się bladoróżowy, wzdłuż boków znajdują się dwa rzędy ciemnych małych kropek.

Jaja zarazy o jasnym pomarańczowym kolorze, samica składa do 60 małych jajek w jednym sprzęgle.

Skąd pochodzi stonka z Colorado

Pochodzenie stonki Colorado zaczyna się od Meksyku, od północno-wschodniej części, skąd rozprzestrzenił się do Stanów Zjednoczonych. W 1859 roku szkodnik spowodowały ogromne szkody w plantacjach ziemniaka w stanie Kolorado, po której został nazwany stonka ziemniaczana. Uważa się, że szkodniki zostały wprowadzone do Europy w 1870 roku przez parowców kursujących przez Ocean Atlantycki.Chrząszcz z powodzeniem przystosował się do życia we Francji i Anglii i rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie.

W 1940 roku, gdy ziemniaczana stonka pierwszy pojawiły się w ZSRR zbiorowych robotników rolnych i kwarantanny Brygada próbowali chronić go od podstaw, ale zaraza szybko przesuwać po rozległym kraju. Korzystne warunki pogodowe, duże plony roślin, które karmiły chrząszcza i jego larwy, oraz płodność, miały korzystny wpływ na rozprzestrzenianie szkodliwego owada. Próbując odpowiedzieć na pytanie, skąd stonki ziemniaczanej na Ukrainie, wiele biolodzy zgadzają się, że szkodnik masa samolotem z terytorium Węgier i byłej Czechosłowacji wietrznej i ciepłą wiosną, gdy masy powietrza przyczyniły się do jej rozległej i szybkiego rozprzestrzeniania.

Co je stonka ziemniaczana?

Stonka chciwy, zwłaszcza, że ​​ogrody są zawsze mnóstwo rośnie, co zje - uprawy psiankowatych: ziemniaki, pomidory, bakłażany, papryka; także szkodnik zjada tytoń, psiankowate, derezę, bieloną, pęcherzycę i petunie. Larwy i dorośli jedzą młode pędy, kwiaty i liście roślin, a jesienią - bulwy ziemniaka.Zwykle chrząszcz osiada na niewielkiej części plantacji, zjada zmieloną część jednej rośliny, następnie przenosi się na inną, a dotknięte nią kultury wysychają i stopniowo giną. Ponieważ szkodnik aktywnie mnoży się i szybko rozprzestrzenia, a liście i łodygi roślin są spożywane zarówno przez dorosłych, jak i larwy. Obrażenia od stonki Colorado są ogromne i można je oszacować na hektarach uprawnych plantacji.

Reprodukcja stonki ziemniaczanej

Wiosną trzy do pięciu dni po wypuszczeniu chrząszczy Colorado na powierzchnię gleby rozpoczyna się proces rozmnażania, który trwa do jesieni. Beetles mate, samice umieszczają jajka w ilości 20-70 sztuk w ustronnych miejscach na odwrotnej stronie liści lub w rozgałęzieniu pędów. Po 7-20 dniach larwa wynurza się z jaja, które następnie przechodzi przez stadium przepoczwarzania, a wczesnym latem pojawia się młode pokolenie dorosłych szkodników. Larwy, które właśnie wyłoniły się z jaja, mają długość do 3 mm i już żerują na soczystych liściach.Cykl życia tego szkodnika zostanie omówiony bardziej szczegółowo w następnym akapicie tego artykułu. Jedna samica chrząszcza na sezon może odłożyć do tysiąca jaj.

Najkorzystniejsze warunki rozmnażania i rozwoju młodszej generacji szkodników to temperatura +21 ... +23 ° C i wilgotność na poziomie 70-80%. W temperaturach poniżej +15 ° C reprodukcja nie występuje.

Cykl życia stonki ziemniaczanej

Jeśli samica zapładnia się jesienią, położy się jaja na wiosnę zaraz po zimowaniu, po czym larwy pojawiają się po 2-3 tygodniach. Charakterystyczną cechą rozwoju larw stonki ziemniaczanej są cztery kategorie wiekowe, z których każda kończy się linieniem. W pierwszym etapie wieku larwa szarego koloru jest gęsto pokryta włosami, jego ciało osiąga długość 1,6-2,5 mm, odżywia się delikatnym miąższem młodych liści. W drugim larw wiekowej krok lekko owłosione włosy, długości 2,5-4,5 mm i zasila miękką część blaszki, jedząc go skeleting. Trzeci etap larwy przechodzi w kolorze ceglanym, pień osiąga 5-9 mm. Czwarty etap życia - larwy długość 10-15 mm, kolor od żółtego do pomarańczowego zabarwieniu żółtym, czerwonym, w tym etapie, większość nienasycony szkodników przed imago wylęgu.

Odżywianie larw stonki ziemniaczanej jest bardzo intensywne, a prawie wszystkie liście rośliny są niszczone. Po dwóch lub trzech tygodniach larwa przedostaje się do gleby na 10-15 cm w celu przepoczwarzenia. W zależności od temperatury ziemi larwa przepoczwarza się przez 10-18 dni. Szczenię ma kolor pomarańczowy lub różowy, ma długość około 9 mm i szerokość - 6 mm, po kilku godzinach zmienia kolor na brązowy. Podczas przepoczwarzania w miesiącach jesiennych chrząszcz pozostaje do zimowania w glebie, nie skradając się na powierzchnię. Jeśli przemiana w dorosłe osobniki nastąpi w okresie wiosenno-letnim, chrząszcze czołgają się na powierzchnię.

Imago w ciągu pierwszych 8-21 dni życia aktywnie karmi, przechowując składniki odżywcze, które będą mu przydatne z dalszymi przesiadkami i lotami długodystansowymi. Dorosły chrząszcz może pokonać wiatr kilkadziesiąt kilometrów od miejsca wylęgu larwy z jaja. Oprócz hibernacji chrząszcze mogą zmniejszać aktywność w okresie suchym lub gorącym, popadając w długotrwały sen trwający do 30 dni, po którym trwa aktywność życiowa.Długość życia stonki Colorado wynosi 2-3 lata, podczas której okresowo popada w długą diapauę.

Gdzie i jak Colorado chrząszcza

Gdzie chrząszcz Colorado żyje zimą - to pytanie interesuje wielu ogrodników, którzy walczą z tym żywym szkodnikiem. Po upadku poczwarki pojawia się dorosły chrząszcz, pozostaje do zimy aż do wiosny w grubości ziemi. Dorosłe chrząszcze spadają na ziemię w zimie i mogą przeżyć zamrożenie do -9 ° C. Zimujący szkodnik przechodzi w glebie na głębokości 15-30 cm, w piaszczystym glebie chrząszcz może schodzić głębiej na głębokość do pół metra. Niektóre populacje chrząszczy w ostrych mrozach mogą umrzeć, ale z reguły te owady dobrze znoszą zimę, będąc w długiej hibernacji. Gdy gleba zostanie podgrzana do temperatury 14 ° C, a temperatura powietrza przekroczy 15 ° C, chrząszcze zaczną budzić się ze stanu hibernacji i stopniowo będą czołgać się na powierzchnię ziemi w poszukiwaniu pożywienia.

Fałszywy stonka ziemniaczana

Jest natura fałszywy stonka ziemniaczana (Leptinotarsa ​​juncta), który jest nieco mniej Colorado i różni się od niego w kolorze. Długość fałszywego chrząszcza zwykle nie przekracza 8 mm, elytry mają barwne naprzemienne pasma bieli, czerni i żółci, łapy ciemnego koloru i brzucha o brązowym zabarwieniu. Fałszywy chrząszcz nie szkodzi rolnictwu, ponieważ woli zachwaszczone dzikie rośliny psiankowatych - Carolina i słodko-gorzkie, a także pęcherzyca. Fałszywy żuk nie je ziemniaków i nie wykorzystuje swoich szczytów do reprodukcji, a także innych smacznych plonów dla stonki ziemniaczanej.