Zanim zaczniesz mówić o samej chorobie, musisz mieć pojęcie, kim są puffersi.
Puffery to bardzo małe pasożyty, które osiedlają się w piórach ptaka i psują swoje upierzenie.
W ludziach są one również nazywane "wszami kurzymi". Rzeczywiście przynoszą szkodę prawie tak samo. Jedynie puhoidoidy krwi nie ssą, ale wolą wyłącznie ptasie pióra i pióra.
Klęska tych owadów uważana jest za chorobę - kaszelozę.
W Rosji bardzo często choruje na drób (kurczęta, kaczki, indyki, gęsi), a papugi i inne rodzaje ptaków ozdobnych znacznie rzadziej chorują
Kim są puffers i jakie są niebezpieczne?
Ptak jest bardzo podatny na te owady, grzebiąc w błocie, jedząc brudne jedzenie z ziemi itp.
Aby zarażać, może nawet właściciel, który przez nieuwagę, przyniósł pasożyty z innej klatki, na przykład na swoich butach.
Dlatego musisz uważnie obserwować, jak ptak zachowuje się, czy jest zaangażowany w jego upierzenie, a także czyści się w kurniku. Pasożyci mogą łatwo i szybko pozbyć się potrzeby oczyszczenia, ponieważ cały ptak po prostu zginie.
Uszkodzenia spowodowane przez pchacze nie są opisane słowami. W krótkim czasie możesz stracić cały drób.
Po pierwsze, naturalnie produkcja jaj spadnie, aż zniknie całkowicie. Ale pozbycie się ich może być bardzo trudne. W tym celu stosuje się cały zestaw środków mających na celu zwalczanie tych pasożytów. Okres eliminacji puhidy może wynosić od 1 miesiąca do 6 miesięcy.
Patogeny choroby
Czynniki sprawcze tej choroby to bardzo małe i szybkie owady, które wyglądają jak wszy.
Kolor jest żółto-brązowy, ruchliwe szczęki są widoczne na ciele, za pomocą którego pasożyt wgryza się w pióra i w dół ptaka.
Należy zauważyć, że nauka zna około dwóch i pół tysiąca różnych puhoedov, ale tylko sześćdziesiąt z nich może pasożytować bezpośrednio na ptaki. Nie możesz się obawiać, że dzikie ptaki mogą trafić do człowieka - to środowisko nie jest dla nich odpowiednie.
Większość puhopeeroidów osiedla się tylko na ptakach jednego gatunku. Na przykład papugi z papugami nie przejdą na drób, chociaż były wyjątki od tej reguły, ale bardzo rzadko.
Choroba rozprzestrzenia się szybko.Jeśli co najmniej jeden ptak jest już dotknięty, prawie wszystkie następne ptaki zostaną zainfekowane następnego dnia.
Szczególnie dotknięte przez pasożyty są pisklęta, na które choroba jest przenoszona od rodziców. Ptaki, które podążają za swoim upierzeniem i stale go czyszczą, rzadziej cierpią z powodu takich kłopotów. Ale jest to naturalne, niemożliwe jest przymusowe nauczanie ptaka do czyszczenia piór.
Kurs i objawy
W przypadku właścicieli drobiu najważniejsze jest, aby w porę zrozumieć, że ptak został zarażony, w przeciwnym razie choroba rozprzestrzeni się na wszystkie ptaki i bardzo trudno będzie usunąć owady.
Zaniedbanie tej choroby bardzo wpływa na zachowanie ptaka, drenuje go, wyczerpuje. Zarażony ptak nie ma już ochoty samemu pozbyć się owada.
Wygląda na ospałą i śpiącą. Dzieje się tak, ponieważ owad wbija się w skórę, powodując ciągły swędzenie, pobranie krwi i szkodliwe upierzenie.
Ptak próbuje jakoś powstrzymać cierpienie, ale już drugiego dnia wyczerpuje się zapas sił, a ptak staje się ospały, przestaje aktywnie działać.
Pióra takiego ptaka mają również charakterystyczne cechy, stają się rzadkie, jeśli przyjrzeć się bliżej, widać na nich najmniejsze dziury pozostawione przez owady. Są to główne objawy upuszczania puffera. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, cały ptak bardzo szybko zostanie zarażony.
Przebieg choroby przebiega w dwóch etapach. Pierwszy etap jest aktywny (gdy ptak rozumie, że pasożyty powodują to niedogodności i próbuje się ich pozbyć samodzielnie).
Niestety, pierwszy etap mija bardzo szybko (dosłownie dwa dni), wtedy ptak już przyzwyczaja się do nowego stanu i przestaje go dostrzegać.
Kurczaki Orpington w najlepszej formie jest jak sześcian. Jak już się domyślacie, są one hodowane na mięso.O rzęsistkowica u kurcząt napisałem osobny artykuł, który znajduje się pod następującym adresem: //selo.guru/ptitsa/kury/bolezni/k-virusnye/trihomonoz.html.
Jeśli chcesz wiedzieć o kwitnieniu storczyków w domu, to przejdź tutaj.
Większość hodowców ptaków wykryć chorobę tylko kiedy przyszedł drugi etap powolnego zachowania, gdy powierzchnia ogon już mocno naruszone, co widać gołym okiem.W drugim etapie bardzo trudno jest usunąć pasożyta, stary i słaby ptak może łatwo umrzeć.
Diagnostyka
Diagnozowanie tej choroby jest bardzo proste, wystarczy spojrzeć na upierzenie ptaka. Jeśli pióra zaczną wypaść, w puchu widoczne są rowki, długie oczka są przebijane na piórkach, to nie ma powodu, by wątpić - przed tobą puhoperoid.
Leczenie
W przypadku zakażenia drobiu przez puszystą osobę, nie jest konieczne samodzielne leczenie. Musisz dostać się do weterynarza szybciej, który określi rozmiar choroby, rodzaj owada i poda konkretne instrukcje leczenia. Najlepiej pozbyć się pasożytów za pomocą różnych aerozoli potraktowanych piórami.
Krople i inne rozwiązania, jak pokazuje praktyka, są nieskuteczne. Zabieg obejmuje również długą kwarantannę i całkowitą dezynfekcję kurnika lub klatki, w której trzymane są ptaki.
Środki zapobiegawcze i kontrolne
Zapobieganie mallophagosis obejmuje stałe czyszczenie w kurniku i dokładne zbadanie ptaka, zapewnienie niezbędnych szczepień, stałe konsultacje z weterynarzami i doświadczonymi hodowcami ptaków.
Trzeba też pamiętać, że choroba nie pojawia się znikąd, najczęściej przynoszą ją sami właściciele. Dlatego powinieneś próbować nie odwiedzać miejsc z zarażonym ptakiem, fermami drobiu, kurakami innych ludzi.
Jeśli tak się stanie, należy całkowicie zdezynfekować buty i ubrania przed wizytą własnego ptactwa domowego z upierzeniem.
Doświadczeni hodowcy drobiu wiedzą, że ptak najczęściej zaraża się w czasie gorącego sezonu, kiedy te owady się rozmnażają. Dlatego w lecie szczególnie ważne jest, aby mieć oko na zachowanie ptaka.
Jeśli zauważalne jest naruszenie zachowania przynajmniej jednego ptaka, należy natychmiast wysłać go do kwarantanny, a kurnik powinien zostać zdezynfekowany. Kontakt z wolnym ptakiem nie powinien być.
