Rosa to odmiana wieloletnich krzewów należących do rodziny różowatych. Ten rodzaj jednoczy około 40 gatunków. Od połowy XX wieku na podstawie klasycznych kwiatów pojawiło się wiele nowych odmian, których sadzenie wzbogaci kwietnik.
Róże ogrodowe
Krzew może być piramidalny lub rozciągający się. Wysokość od 25 do 90 cm, łodygi grupy róż pnących osiągają 8 m.
Krzew powstaje z powodu 2 rodzajów pędów: wieloletnich drzewnych głównych pędów. Corocznie bardziej miękki, pokryty liśćmi na ogonkach. Oba gatunki mają ostre kolce, których wielkość i ilość zależą od odmiany róż.
Pączek znajduje się na samym szczycie pędu lub na całej długości. Rozmiar kwiatu wynosi od 2 do 18 cm, 3 rodzaje są określone przez liczbę płatków:
- niedwójne 5-8;
- pół frotte 20;
- frotte 70-128 cm.
Niektóre odmiany róż floribunda lub hybrydowych mają zakrzywione płatki, wiele innych ma prosty kształt. Czasami falisty lub z zębami wzdłuż krawędzi.
Róża jest kochana ze względu na bogactwo prostych kolorów: biały, kremowy, żółty, czerwony. Również wielokolorowy: krawędź lub odwrotna strona płatka jest pomalowana w innym odcieniu, występują nawet paski i plamy. Przez wybór nie było jeszcze możliwe uzyskanie tylko jednego koloru - niebieskiego.
Wiele odmian ma silny i przyjemny zapach; można znaleźć przyprawy cytrusowe, owocowe i aromatyczne.
Liście z zębami wzdłuż krawędzi o wydłużonym lub zaokrąglonym kształcie. Powierzchnia jest matowa i błyszcząca, a kolor to nie tylko odcienie zieleni, ale także odrobina brązu.
Korzenie szkieletu wchodzą w ziemię pokryte korą o średnicy 2-3 cm, są też cieńsze, najmniejsze gałęzie, zwane płatami.
Łącznikiem między podziemną częścią rośliny a łodygami z liśćmi jest szyjka korzenia, jej wielkość w centymetrach zależy od stopnia penetracji do ziemi:
- długi 10-15;
- średnio 5-9;
- krótkie 3-4.
Gatunki ogrodowe róż
Na podstawie historii selekcji róże ogrodowe dzielą się na starożytne i nowoczesne, hodowane po 1867 roku.
Vintage róże
Ta grupa składa się z róż, które straciły wygląd dzikiej róży z powodu złożonej hybrydyzacji. Kształt kwiatów jest spłaszczony lub zbliżony do kuli, liczba płatków jest duża. Kolor jest jasny, pastelowy, najczęstszą gamą odcieni jest różowy. Krzewy są uformowane wysokie, z dużą liczbą pąków. Kwitnienie w sezonie z reguły jest pojedyncze. Wyjątkiem jest remontant i burbon.
Wady tych róż to słaba odporność na niskie temperatury i deszcz, pąki i płatki są obsypane. Często są również dotknięte infekcjami grzybiczymi.
Rodzaj / odmiana | Wysokość (cm) | Kolor | Funkcje |
Roses Alba:
| 200. | Biały, kremowy. | Niewymagający gleby, odporny na mróz i infekcje. |
Portland:
| 100-120. | Fioletowy | Przyjemny aromat. Ponownie pączkuje. |
Bourbon:
| 150. | Pomarańczowy Cała gama różowych odcieni. | Jesienne kwitnienie. Schronienie jest dotknięte chorobami grzybiczymi na zimę. |
Centipole (płatek stołowy):
| 90-140. | Od białego do koralowego. | Niski, rozwalony. W krajobrazie są rzadkie. |
Damaszek:
| 100-200. | Śnieżnobiały Jasny fiolet. | Kwiatostany są bardzo pachnące. Zieleń krzewu jest rzadka, rzadka. |
Galijski:
| 90-180. | Wiśnia, czerwona. | Długie pędy. Duże liście. |
Angielski
Ta grupa jest często przydzielana osobno ze względu na uniwersalność użytkowania. Jeśli to konieczne, z angielskiej róży w ogrodzie możesz zrobić zarówno zwarty, jak i rozłożysty krzak, standardowe drzewo lub żywopłot. Rośliny te są odporne na niekorzystne warunki, opieka nad nimi nie jest trudna. Zacienione obszary są dobrze tolerowane, wystarczająca ilość światła słonecznego przez 4-5 godzin.
Kwiat w kształcie kielicha, podobnie jak stare róże, zebrany z wielu zwiniętych płatków. W niektórych odmianach kwota osiąga dwieście. Wiele krzewów kwitnie ponownie. Mają wspaniałe i żywe aromaty mirry, piżma i cytrusów.
Najpopularniejsze są 3 odmiany:
- Abraham Derby;
- Benjamin Britten;
- William Shakespeare.
Nowoczesne róże
Wszystkie nowoczesne róże ogrodowe są podzielone na grupy, które należy rozważyć bardziej szczegółowo.
Herbata hybrydowa
Charakterystyczne cechy: duże kwiaty 10-14 cm, eleganckie w formie okularów. Istnieją zarówno frotte 25-35 płatków, jak i gęsto frotte 50-60 sztuk. Szypułki są długie. Formowanie pąków następuje w czerwcu-lipcu, po krótkiej dwutygodniowej przerwie, a druga fala formacji trwa do jesieni. Kolorystyka przedstawia różnorodne kolory. Zapachy od lekkiego do nasyconego.
Wysokość średnich krzewów wynosi 60–70 cm, a wysoka 80–100 cm. Różnica w opiece polega na obowiązkowym schronieniu na jesieni.
Popularne odmiany róż hybrydowych herbaty:
- Pan Lincoln;
- Lucky Piece;
- Double Delight
- Alexander
Floribunda
Gatunek ten jest mieszańcem uzyskanym przez krzyżowanie róż o dużych kwiatach. Małe pąki i zebrane w duże kwiatostany pojawiają się latem do jesieni. Często używany do bukietów.
Na wysokości buszu rosną olbrzymy o wysokości 80-100 cm, hodowane jako żywopłoty, a niewymiarowe nie więcej niż 40-55 cm, podzielone na osobną podgrupę - róże, patio (miniflora), które służą do dekoracji podwórka.
Nadaje się do tworzenia granic i efektywnego wyglądu w dużych grupach sadzenia. Dobrze znosi deszczową pogodę, odporny na wiele chorób.
Najbardziej pachnący przedstawiciele:
- Shocking Blue;
- Fragrand Delight;
- Melody Maker
Grandiflora
Wielkokwiatowe, pojawiły się podczas krzyżowania hybrydowych herbat i róż floribunda. Ze względu na powstawanie długich pędów służą do cięcia. Mogą kwitnąć nieprzerwanie przez kilka miesięcy, dlatego są aktywnie wykorzystywane do ozdabiania ogrodów.
Najważniejszymi przedstawicielami są: Królowa Elżbieta Róża i Sonja.
Jednak w wielu krajach europejskich grupa ta nie jest oficjalnie uznana, a jej odmiany są klasyfikowane jako róże floribunda.
Miniatura
Te karłowate róże są bardzo podobne do polyanthus. Są to zwarte miniaturowe, często kuliste krzewy o wysokości 30 cm. Pojedyncze pąki lub zebrane w kwiatostany. Kolor jest inny, często soczyste odcienie. Odporny na mróz i różne infekcje. Kwitnienie trwa przez całe lato.
Służą jako dekoracja balkonów, rosną w doniczkach i pojemnikach. Ogród wygląda dobrze na pierwszym planie klombów, jako obramowanie i w połączeniu z karłowatymi kwiatami.
Zarośla
Inna nazwa to pół-pleciony. Duże i rozłożyste krzewy o wysokości 200-250 cm Pędy charakteryzują się szybkim wzrostem, wymagana jest podwiązka do podpór. Kwiaty są duże, gęsto podwojone lub są proste kwiaty podobne do róży. Aromat zawiera herbatę, piżmo i nuty owocowe.
Grupa zarośla obejmuje róże kanadyjskie i Austin. Odporny na warunki atmosferyczne i wszelkiego rodzaju infekcje. Dobrze znoszą zimę, są bezpretensjonalne w wyjeździe.
Polyanthus
Ta grupa pojawiła się we Francji. Kwiatostany znajdują się na końcach pędów i składają się z dużej liczby małych pąków od 20 do 60 sztuk. Krzew jest średniej wielkości 40-60 cm, zwarty, bezpretensjonalny w pielęgnacji.
Róże z Polyanthus mają wystarczającą liczbę zalet:
- brak cierni;
- wysoka witalność, łatwo przywracana z korzenia;
- toleruje ataki przeziębienia i szkodników;
- kwiaty zachowują świeżość i schludny wygląd przez długi czas 10-14 dni;
- może rosnąć z nasion;
- Toleruje nadmiar wilgoci;
- Dobrze się czuje w zacienionym obszarze.
Tkane ramblery
Większość odmian grupy to mieszańce róży Vishurian. Cechują się długimi pędami o długości 200–1500 cm. Kwiaty są małe 2-3,5 cm, jednak są zbierane w duże gęsto ułożone kwiatostany. Nadaje się do ozdabiania ogrodzeń, tworzenia żywopłotów, maskowania niedoskonałości.
Mają dwuletni cykl rozwoju łodyg. W pierwszym roku z gleby wyrastają długie zerowe pędy, w drugim roku pędy boczne z pąkami pojawiają się w środkowej i górnej części. W kolejnych sezonach młode rzęsy wyrastają z ziemi i dolnej części zeszłorocznych gałęzi.
Herbata
Nazwa została nadana ze względu na naturalny aromat tych róż. Kwiaty mają piękne kształty i delikatne odcienie płatków, których łączna liczba sięga 60 sztuk. Pąki są duże okrągłe lub długie, ostre, kształt zależy od odmiany. Istnieją zarówno niewymiarowe krzewy o wysokości 50 cm, jak i o wysokości 200 cm.
Główną wadą tego gatunku jest jego niska odporność na mróz.
Przykłady odmian:
- Parada;
- Gloirede Dijon.
Okrywowa
Te pełzające rośliny o małych kwiatach i długich łodygach zawdzięczają swoją różę Rugosie i dzikiej róży Vihua. Z powodu tego skrzyżowania pojawiło się kilka odmian okrywowych:
- Mały 45 cm i średni od 50 cm.
- Duży 100 cm i wysoki powyżej 110 cm z opadającymi pędami.
Odporne na mróz, niektóre mają dość lekkiego schronienia, a wiele zimy pod warstwą śniegu. Opuszczając bezpretensjonalny, dobrze zakorzenić.
Park
Róże parkowe - wysokie krzewy 150 cm, z gęstymi liśćmi. Wiele odmian jest odpornych na mróz i idealnie nadaje się do regionów o zimnym klimacie. Kwitnie wcześniej na początku czerwca.
Róże ogrodowe - podstawowe zasady uprawy i pielęgnacji
Każda roślina ma swoje preferencje, a także funkcje pielęgnacji róż. Jednym z kluczy do udanej uprawy jest odpowiednie miejsce do sadzenia. Kwiaty wolą jasne obszary chronione przed przeciągami i podmuchami wiatru. Krzewy nie powinny być zbyt długie na słońcu, szczególnie w przypadku ciemnych odmian, które łatwo się wypalają.
Optymalna temperatura wynosi +18 ... +25 ° C, przy wyższych wartościach roślina otrzyma oparzenie płytkami liści, a kwiaty wyschną.
Następnie musisz odpowiednio przyciąć, podlać i karmić roślinę, te podstawowe zasady uprawy zostaną omówione poniżej.
Gleba i ściółkowanie
Najlepsza gleba jest bogata w próchnicę, luźna, dobrze przepuszczalna dla wilgoci i powietrza. Brak tlenu wpłynie negatywnie na rozwój korzeni. Gleba powinna mieć lekko kwaśny odczyn pH 6,0-6,5, w przypadku obszarów o zimnym klimacie alkaliczne pH 7,0 jest lepsze. Aby zwiększyć kwasowość, dodaj torf lub substancje organiczne, na przykład obornik.
Nieodpowiedni rodzaj ziemi - podmokły i zbyt wilgotny, nadmiar wilgoci prowadzi do gnicia korzeni i śmierci.
Między krzewami róży można sadzić rośliny okrywowe lub trawnik, który stanie się doskonałym materiałem do ściółkowania, nadając glebie kruchość. Możesz użyć wiórów lub wiórów.
Hodowla
Rozmnażanie krzewów odbywa się w sposób wegetatywny. W przypadku wspinaczki i dużych gatunków najlepszym rozwiązaniem będzie ukorzenienie warstw. W tym celu wybiera się elastyczny silny pęd, na którym wykonuje się nacięcie o długości 8 cm, a następnie trzon mocuje się kołkami do ziemi i posypuje ziemią. W następnym sezonie można go oddzielić i przesadzić.
Inną opcją jest stosowanie sadzonek. Aby to zrobić, wiosną lub wczesnym latem wybierz mocne pędy bez uszkodzeń i pokrój je na kawałki o długości 15-20 cm. Górne cięcie powinno być pod kątem prostym, a dno powinno być wykonane pod kątem 45 stopni. Blachy są usuwane lub skracane. Przygotowane sadzonki można ułożyć w otworze wykonanym w otwartym terenie, posypanym luźną glebą pod kątem. Górę należy przykryć plastikowym lub szklanym słojem.
Następnej wiosny ukorzenione sadzonki można przesadzić do klombu z przygotowaną luźną ziemią.
Modelowanie i przycinanie
Zgodnie z zadaniami stojącymi przed hodowcą istnieje 5 rodzajów przycinania:
- formujący;
- sanitarne;
- na kwitnienie;
- przerzedzenie;
- przeciw starzeniu się.
Krzew posadzony wiosną 2-3 tygodnie po adaptacji w nowym miejscu zacznie aktywny wzrost pędów. Od tego momentu możesz tworzyć rośliny. Zbyt wiele w przód inne pędy z góry muszą zostać ściśnięte. Musisz to zrobić po pojawieniu się 4 arkuszy. W ten sposób osiągana jest symetria buszu. Korekta formularza powinna trwać do sierpnia, dając możliwość rozkwitu. Pierwsze przycinanie odbywa się zawsze wiosną, nawet jeśli róża zostanie posadzona jesienią.
Sanitarne wykonuje się po otwarciu krzaków na wiosnę, lato i przed okresem spoczynku. Wszystkie zamrożone i słabo rozwijające się łodygi są odcinane. Jednak jesienią należy pozostawić pędy długie, co pomoże uratować je przed śmiercią w niskiej temperaturze.
W niektórych krzakach w miejscu szczepienia mogą pojawić się kiełki z małymi liśćmi, jest to dziki wzrost. Musi zostać odcięty u podstawy szyi korzenia, oczyszczony z ziemi.
Zwiędłe kwiaty są czyszczone, co pomaga zachować schludny wygląd. Musisz odciąć ponad 2-3 liście i rozwinięty pączek, odległość od niego powinna wynosić 0,5-0,8 cm. Pod koniec lata suche szypułki nie odcinają. Ich usunięcie może spowodować wzrost nowych pędów, które są słabo przygotowane na zimę.
Wykonuje się letnią fryzurę, aby odciąć wszystkie słabe i tłuste pędy, które tworzą gęsty krzew. Roślina z dużą ilością cienkich gałązek staje się łatwą ofiarą szkodników. Żaluzje bez pąków również muszą zostać skrócone, pozostawiając 4-5 par liści.
Aby dorosłe krzewy mogły przedłużyć swoje życie w ogrodzie, konieczne są zabiegi przeciwstarzeniowe. Rośliny należy mocno przycinać, ale należy to zrobić w kilku etapach, aby krzak mógł się dostosować przed upadkiem. Konieczne jest również wykopanie i odcięcie suchych części łodyg.
Podlewanie
Dorosła róża potrzebuje dość dużej ilości wody. Jednak na różnych etapach wzrostu potrzeba krzaka w cieczy nie jest taka sama. Największe zapotrzebowanie na wodę powstaje podczas rozwoju pędów, pojawienia się liści i po pierwszym kwitnieniu. W przypadku jednej rośliny wymagane jest 15-20 litrów, a w upale podlewanie należy zwiększyć do 2 razy w tygodniu. Brak wilgoci znacznie wpłynie na łodygi, a zwłaszcza kwiaty, będą wyblakłe i słabo rozwinięte.
Woda powinna być ciepła, system korzeniowy róż nie toleruje zimna. Zaleca się wlewać osadzony płyn z konewki cienkim strumieniem do podstawy rośliny, uważając, aby nie dostać się na liście. Nie zwilżaj gleby w upale, a także użyj węża.
Od września należy podlewać podlewanie. Duża ilość płynu w tym okresie stymuluje rośliny do wyhodowania nowych pędów, które nie mają czasu na dobre przygotowanie się do zimowania i śmierci. Dlatego wielu hodowców kwiatów całkowicie zatrzymuje wilgoć gleby w tym okresie. Jeśli jednak jest sucho i bez deszczu, należy raz w tygodniu zrekompensować brak płynu w ilości 10-12 litrów na krzak. Pomoże to korzeniom przechowywać wodę na zimę.
Najlepszy opatrunek
Aby zapewnić prawidłowy wzrost i rozwój rośliny, musisz naprzemiennie stosować nawozy organiczne i mineralne. Wprowadza się je do dobrze zwilżonej gleby, odchodząc od szyjki podstawy o długości 10-15 cm, a po rozprowadzeniu przeprowadza się kolejne nawadnianie.
Młode i dojrzałe krzewy żywią się inaczej. W pierwszym roku sadzenia nawozy należy stosować w małych ilościach 2-3 razy w sezonie. Częstsze procedury 5-6 razy można wykonać w drugim roku życia róży.
Źródła o wysokiej zawartości substancji organicznych:
- Zgniły obornik można również mieszać z torfem w stosunku 2: 1. Rozkłada się powoli, stale nasycając glebę.
- Odchody ptaków: szybko działający nawóz bogaty w azot. Lepiej jest stosować w postaci płynnej w stosunku 1:10. Wiadra z roztworem wystarczą na 2-3 krzewy.
- Popiół drzewny Sprawia, że gleba jest alkaliczna.
- Kompost z przegniłych części innych roślin.
Główne pierwiastki chemiczne składników róży przedstawiono w tabeli:
Przedmiot | Korzyść | Termin |
Azot | Wzrost łodyg i liści. | Maj-sierpień. |
Fosfor (Superfosfat) | Dojrzewanie silnych pędów. | Czerwiec-wrzesień. |
Siarczan potasu | Tworzenie dużej liczby pąków, właściwe przygotowanie roślin do zimowania. | Od początku lata do października. |
Wapń | Neutralizacja kwaśnych gleb. | W razie potrzeby |
Pierwiastki śladowe: magnez, bor, żelazo i mangan | Poprawa odporności, ochrona przed chorobami, regenerujący. | W sezonie wegetacyjnym. |
Najwięcej składników odżywczych rośliny powinny otrzymywać wiosną podczas aktywnego wzrostu i pączkowania. Aby nie pomylić się z liczbą najlepszych opatrunków, należy nawozić w 5 etapach zgodnie z tym schematem:
Okres na karmienie | Superfosforan (g) | Azotan amonu (g) | Sól potasowa (g) |
Wiosenne przycinanie, otwieranie pąków | 25-30. | Nie wprowadzono | |
Pędy wzrostu | 25-30. | 10-15. | 10-15. |
Tworzenie pąków | 30-40. | 15-20. | |
Koniec pierwszego kwitnienia | 10-15. | 15-20. | |
Zakończenie drugiej fali formowania szypułek | 40-50. | Nieużywane na tym etapie. |
Proponowane substancje oparte są na wiadrze z wodą.
Choroby i szkodniki
Rosnące róże to terminowe zapobieganie chorobom i szkodnikom. Kontrolę należy wykonać co najmniej 1-2 razy w ciągu 7 dni. Umożliwi to zidentyfikowanie problemu na wczesnym etapie i zapobiegnie śmierci róży.
Wszystkie uszkodzone obszary należy usunąć, nie trzeba ich wysyłać do kompostu, lepiej pozbyć się lub spalić.
Jeśli przycinanie sanitarne nie pomogło, należy zastosować fungicydy, na przykład Abiga-Peak, Topaz, Skor. Możesz użyć środków ludowej. Aby ustalić przyczynę złego samopoczucia rośliny i znaleźć odpowiedni lek, pomoże stół:
Choroba / szkodnik | Znaki | Eliminacja |
Mączniak prawdziwy | Biała tablica na młodych pędach. Skręcone liście. | Przeprowadzać profilaktykę, dezynfekować nowe rośliny, przetwarzać preparaty zawierające miedź. |
Rdza | Jasne pomarańczowe plamki w pobliżu nerek. | |
Szara zgnilizna | Pleśń, pąki nie otwierają się i nie więdną. | Wysusz glebę, usuń dotknięte części rośliny. Spryskaj roztworem: na 9 litrów wody, 300 g mydła i 30 g siarczanu miedzi. |
Czarne plamienie | Ciemnobrązowe koła. | Wybierz odmiany róż odpornych na choroby. Usunąć umierające części. Użyj fungicydów (zysk, mieszanka Bordeaux, fundazol) |
Strzelaj do ognia | Łodygi grzybicy to czerwone plamy, mrozy. | Suche róże przed schronieniem na zimę. Uszkodzone obszary pomaluj farbą na bazie wody z dodatkiem tlenochlorku miedzi: 0,5 l 20 g. |
Gąsienice | Otwory i podarte krawędzie na liściach. | Montuj ręcznie. Posyp proszkiem gorczycy wokół krzaka, aby odstraszyć szkodniki. |
Sawfly | Uszkodzone pędy wysychają. | Aby przetworzyć nie tylko dotknięte części, ale także ziemię wokół róży za pomocą insektycydów, na przykład Spark, Intavir. |
Wciornastki | Skręcanie i więdnięcie młodych części buszu. | |
Różowa mszyca | Zastosuj roztwór czosnku: na litr 200 g, nalegaj 5 dni, rozcieńcz wodą z szybkością 10 l 1/4 powstałej cieczy. | |
Pająk | Pajęczyna na dolnej powierzchni płyty liścia. | Umyj liście i potraktuj Fitoverm. |
Wszystkie choroby wpływają na dekoracyjny wygląd kwiatów i na ich zimową odporność.
Zimowe przygotowania
Schronienie róż jest ważnym i odpowiedzialnym procesem, ponieważ przygotowanie rośliny rozpoczyna się jeszcze przed nadejściem chłodnej pogody. Od drugiej połowy sierpnia działania hodowcy powinny mieć na celu powstrzymanie wzrostu. Aby to zrobić, zmniejsz podlewanie i górny opatrunek, gdy deszcz ciągnie polietylen przez krzaki. Aktywnie rosnące pędy szczypta.
Gdy temperatura spadnie do 0 ° C, róże przestają rosnąć i gromadzą składniki odżywcze. Występuje naturalne utwardzenie, więc nie zamykaj roślin wcześnie.
Ostatni etap przygotowań to początek listopada. Konieczne jest usunięcie pozostałych płyt liścia i przycięcie krzewów na wysokość 40-45 cm, a następnie wypełnienie go materiałem rozgrzewającym: suchymi trocinami, najlepiej iglastymi, w ilości 3 wiader na krzak. Możesz użyć torfu, po zmieszaniu go z piaskiem, gałęziami drzew iglastych lub po prostu posypać go warstwą ziemi.
Czasami domowe szklarnie o wysokości 50-60 cm są używane z metalu lub rur i materiałów dachowych. Jednak ten rodzaj izolacji tulei nie nadaje się do wilgotnych obszarów.
Róże to krzewy o wyjątkowym pięknie, reprezentowane przez różnorodne kształty, typy i kolory. Przy odpowiedniej pielęgnacji i starannym przestrzeganiu zaleceń nawet początkujący hodowca stworzy różne kompozycje w ogrodzie z tymi roślinami.