Drzewo ma szeroką korę w kształcie namiotu o wysokości do 30 metrów. Średnia długość życia lipy wynosi około 150 lat, ale długie wątróbki występują również w wieku 1200 lat. Roślina ma prosty pień, osiągający średnicę 5 metrów, pokryty szarą spękaną korą.
Lipa kwitnie w czerwcu, wypełniając przestrzeń wokół ciebie przyjemnym aromatem. Owocowanie rozpoczyna się w sierpniu w postaci okrągłych orzechów w gęstej skorupce. Roślina jest mrozoodporna i wytrzymuje temperatury do -40 stopni. Lipa w kształcie serca jest szeroko rozpowszechniona w prawie całej Europie, częściowo w południowo-wschodniej Azji, w centralnej Rosji, a europejska lipa rośnie tylko w Europie. Lipa w kształcie serca jest częścią lasów mieszanych i iglasto-liściastych. Wybiera odwodnione struktury gleby o wystarczającej wilgotności. Lipa rozmnaża się za pomocą nasion. Jest podatny na niektóre choroby i ma wiele szkodników - robal, srebrną dziurę, niesparowany jedwabnik, korniki, drwale, itp.
Lipa jest doskonałą rośliną miodową, a miód lipowy od dawna jest ceniony ze względu na doskonały smak, przyjemny aromat i właściwości lecznicze.Podczas kwitnienia kolonia pszczół może zebrać do 5 kg miodu z jednego drzewa w ciągu jednego dnia, a 1 hektar drzewostanów wapiennych może wytworzyć nawet 1,5 tony słodkiego i zdrowego produktu. Miód lipowy jest przydatny do różnych przeziębień, z kolei był stosowany w chorobach skóry.
W medycynie ludowej używaj wszystkich części drzewa: kwiatów, liści i drewna. Nasi przodkowie używali węgla drzewnego do szybkiego gojenia się ran, a także w leczeniu bólów żołądka. Napary i wywary były stosowane w oparzeniach oraz jako środek przeciwbólowy i przeciwzapalny. Buliony i napary kwiatów tej rośliny mają doskonałe napotne remedium i są niezbędne do przeziębienia.
We współczesnej medycynie lipa zajmuje należne jej miejsce. Kwiaty lipy i wypustki u ludzi są stosowane jako napotne, a napary z nich są używane do zapalenia okolicy jamy ustnej, gardła i bólu gardła. Herbata z kwiatu lipy leczy przeziębienia, grypę, zapalenie płuc (zapalenie płuc). Napary mogą być stosowane (z kwiatami) w postaci kompresów i balsamów. Do zaburzeń układu nerwowego zaleca się kąpiele z dodatkiem wywaru z wapna.Ponadto herbata z lipy ma działanie moczopędne i jest stosowana w leczeniu kamicy, zapalenia pęcherza, odmiedniczkowego zapalenia nerek i nadciśnienia.
Lipa, jako surowiec leczniczy, jest zbierana od wiosny do późnej jesieni. Wiosną nerki są zbierane, a podczas liści, pąki z liśćmi. Zebrane surowce suszy się pod okapem lub za pomocą suszarek. Okres ważności takich surowców leczniczych wynosi około 2 lata.
Kora lipowa jest zbierana wczesną wiosną, przed przepływem soków lub późną jesienią. Jest suszony, a następnie mielony na proszku i w tej postaci może być przechowywany przez 2 lata.
Kwiaty wraz z niepobudzonymi pąkami zbiera się naturalnie podczas okresu kwitnienia. Kolekcja wykonywana jest przez 10-14 dni przy suchej pogodzie. Nie zaleca się zbierania mokrych surowców, ponieważ w procesie suszenia zmieni swój kolor z przyjemnego złotego na nieprzyjemny na ciemny. Kwiaty suszy się pod baldachimem przez 5 dni. W związku z tym wysuszony surowiec ma przyjemny wygląd i smak. Możesz go używać przez 2 lata.
W dawnych czasach mówili: "Pasze sosnowe, buty z lipy".Niezwykłe walory kory i drewna lipowego stanowiły podstawę jego szerokiego zastosowania. Tylko zebrane drewno lub kora były bardzo miękkie, ale z tego powodu szyły sandały, sznurki, różne pudełka. Drewno lipowe było używane nawet w wojsku: tkały strzały z łupiny, tworzyły ochronne tarcze. Po wyschnięciu kora drewna i lipy stała się bardzo twarda. Wiedząc o tym, nasi przodkowie zrobili z tego naczynia kuchenne: kubki, chochle i czapki. Ponadto drewno tego drzewa służyło do produkcji zabawek, pamiątek, sań, rzeźbionych band. Zbudowano z niej wanny i wszelkiego rodzaju akcesoria: miotły, chochle, zbiorniki na wodę. Ludzie, którzy odwiedzali łaźnię, pili miód pitny i herbatę z limonki z limonkowych kubków i wanien. Drewno lipowe ma wyjątkowe właściwości. Jest lekki i bardzo łatwy w obsłudze. Oprócz tego zrobiono z niego stodoły, ponieważ drewno lipowe nie lubi gryzoni.
Lipa ma potężną, a jednocześnie miękką energię, a starożytni Słowian uważali to drzewo za święte. Jej personifikacja bogini miłości Lada, która przyniosła szczęście i piękno. Jego energia jest w stanie uratować ludzi przed depresją i naładować ich energią życiową, stworzyć poczucie wewnętrznego spokoju.
Dawniej wiejskie posiadłości były dosłownie zasadzone lipami.Były praktycznie wszędzie: w ogrodach, parkach, tworzyły się z nich całe alejki. We wsi Mikhailovsky znajduje się jeszcze aleja wapienna, ta sama aleja lipowa znajduje się w Yasnaya Polyana, gdzie Lwa Tołstoj uwielbiał chodzić. Prawdopodobnie dlatego, że nasi przodkowie dostarczali do Europy dużo fałszywego miodu, a wtedy takie łowienie jak bortnicking było bardzo rozpowszechnione. Obecnie lipa jest wykonana z drewnianej klapy, która z powodzeniem uszlachetnia łaźnie i inne pomieszczenia. Podszewka ma niezwykły wygląd, jest wytrzymała i nie boi się wilgoci, toleruje spadki temperatury, jest łatwa w montażu i ma niewielki ciężar. Ponadto drewno lipowe dobrze trzyma i wypełnia pomieszczenie luksusowym zapachem.
Drewno lipowe z powodzeniem zastosowano w modelowaniu aerodynamicznym. Być może teraz jest używany, chociaż zastępuje go lekki i trwały materiał kompozytowy.
Kwiaty lipy stosowane są w nowoczesnej kosmetologii i stosują je do pielęgnacji skóry i włosów. Oczyszczają skórę, łagodzą stany zapalne i działają uspokajająco. Z kwiatów wyrabiać buliony i łaźnie parowe. Mają korzystny wpływ na każdy rodzaj skóry.
