Żywotnik na Syberii - sadzenie i pielęgnacja, odmiany na Syberię

Uprawia się go w ogrodzie, wygląda pięknie, szczycąc się miejscem w biurze, domach rządowych lub mieszkaniu. Świeży i przyjemny aromat wylewa się z wiecznie zielonego drzewa tui, wypełniając dom wakacjami i atmosferą wolności. I w żaden sposób nie można nazwać tych roślin kapryśnym, ponieważ wiele jego gatunków jest w stanie przetrwać w każdych warunkach, czy to w miejscu o wiecznym upale czy surowych zimach.

Czy tuja rośnie na Syberii?

Biolodzy zalecają, aby w północnych regionach kraju rosły odporne na mróz odmiany zimozielonych krzewów importowanych z Ameryki Północnej i Kanady. W warunkach syberyjskich ważne jest, aby wybrać miejsce, w którym można je sadzić, wzbogacić rzadką glebę i pilnować wilgotności gleby, aby roślina miała piękny i zdrowy wygląd.

Podszyta aleja wiecznie zielonych krzewów tui - piękny wystrój i miejsce do wypoczynku

Odmiany tui do uprawy na Syberii

Rodzina Cypress ma tylko pięć gatunków arborvitae. Najlepszym z nich w krajobrazie jest tuja zachodnia. Jest to jeden z niewielu odpornych na zimę zielonych krzewów, które mogą zakorzenić się nawet na Syberii.

Na Syberii uprawia się te odmiany tui zachodniej:

• Smaragd (Smaragd) - odmiana odporna, której wysokość może osiągnąć 5 m. W ciągu roku rośnie do 10 cm;
• Hoseri (Khosery) - szybko rosnąca klasa. W ciągu jednego roku jego wzrost wzrasta do 2 m. Wykorzystuje się go do tworzenia żywopłotów;
• Brabant (Brabant) - okrągły kształt niskiej jakości. Jego wysokość nie przekracza 50 cm;
• Danica (Danica) - znana i rozpoznawalna odmiana sferyczna o wysokości 60 cm.

Odporne na mróz odmiany tui na Syberię

W północnych regionach Rosji, na przykład w Barnaulu lub Ałtaju, stosuje się niektóre odmiany tui, które łatwo tolerują niskie temperatury.

Cyprys:

• Kolumna (Columna). Wysokość krzewu wynosi do 6 m, średnica wynosi 1,5 m. Korona jest gęstym zwartym, poziomym pędem. Drzewo jest ciemnozielone. Rośnie o 20 cm rocznie, wymaga wilgotnej i żyznej ziemi. Daje doskonałe rezultaty podczas uprawy w półcieniu. Podczas suszy ten wiecznie zielony krzew umiera, gdy jest niewłaściwie pielęgnowany;
• Holmstrup (Holmstrur) - okrągłe drzewo. Wysokość pnia wynosi około 3 m, średnica korony wynosi 1 m. Gęsta kruchość i trwałość koloru odróżniają roślinę od innych odmian. Przez rok rośnie o około 12 cm, uwielbia miejsca zacienione i jasne;
• Fastigiata (Fastigiata). Pędy tego drzewa są dociskane do jego środka, kolor igieł jest jasnozielony. Ma postać drzewa cyprysowego. W wieku dorosłym jego wysokość sięga 6 m. Szyszki brązowego koloru są prawie niedostrzegalne na drzewie;
• Sunkist Tę roślinę iglastą można rozpoznać po wysokości, która sięga 5 m. Jej korona ma średnicę 2 m. Krzew ma zielonkawo-żółty kolor. W ciągu 10 lat rośnie do 2 m. Odmiana kochająca światło i odporna na ekstremalne niskie temperatury, odmiana;
• Wagneri (Wagneri) - owalny krzew. Dorasta do 3 m wysokości i 1,5 m szerokości. Potrzebuje stale wilgotnej gleby. Roślina nie wymaga strzyżenia;
• Clot of Gold. Ta roślina jest stożkowa. Jego wysokość wynosi 2 m. Igły igłowe. Nie toleruje nadmiernej wilgoci. Uwielbia zarówno bezpośrednie światło słoneczne, jak i półcień.

Problemy z opieką na tui na zewnątrz

Uprawa tuji jest trudną sprawą. Podobnie jak w innych sprawach ogrodniczych, można tu napotkać pewne trudności.

Tuja syberyjska jest wymagająca na glebie, na której jest sadzona, a mianowicie:

• piaszczysta ziemia nie nadaje się na tuję. Wilgoć w takiej glebie nie trwa długo, a system korzeniowy nie ma co jeść;
• w glebie gliniastej widoczna jest wysoka gęstość. Taki teren ma niedobór tlenu;
• terytorium nizin z glebą torfową w żaden sposób nie nadaje się do uprawy tui na otwartym terenie.

Tuja, uprawiana na Syberii, wymaga odpowiednio zorganizowanego systemu nawadniania:

• przy słonecznej pogodzie podlewanie należy wykonywać raz w tygodniu. Pod jednym drzewem musisz wlać jedno wiadro wody;
• w lecie upał tuja jest podlewany dwoma wiadrami wody.

Podczas przesadzania krzewów nie powinieneś zasypiać szyi korzenia rośliny. Przy niewłaściwym lądowaniu tui pojawiają się następujące objawy:

• znacznie przyciemniona kora traci swój pierwotny wygląd;
• gałęzie dolnych płaskich liści obumierają.

Wszystkie drzewa iglaste wymagają wprowadzenia nawozów organicznych i azotowych. Musisz je dodać:

• bezpośrednio podczas sadzenia drzewa;
• każdej wiosny, ponieważ krzewy iglaste potrzebują nawozów mineralnych (żelazo i potas).

Opieka nad wiecznie zielonym drzewem wymaga cierpliwości i miłości

Podstawowe zasady dbania o tuję

Istnieją pewne ustalone zasady opieki nad wiecznie zielonym drzewem:

• Przed lądowaniem należy rozważyć, jakie warunki oświetlenia są odpowiednie dla konkretnej odmiany. Przy niewystarczającej ilości słońca i suchej ziemi krzaki tui mogą się przerzedzać;
• w porze suchej należy je podlać, wylewając 15-20 litrów wody pod krzak dwa razy w tygodniu. Zraszanie odbywa się z tą samą częstotliwością;
• wiosną wskazane jest karmienie specjalnym preparatem nitroammofosk;
• poluzowanie gleby w pobliżu korzeni jest ostrożne i ostrożne, ponieważ możesz uszkodzić system korzeniowy;
• trociny, kompost, a nawet zgniła kora przydadzą się do mulczowania tui.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Według ogrodników rodzina Cypress najwygodniej rośnie w wiejskim domu lub w pobliżu prywatnego domu. W przypadku tej swiatlolubnej rośliny lepiej wybrać lekko zacienione miejsca. Na słońcu wysycha i nie toleruje zimy. Drzewo posadzone w cieniu lub w przeciągu może nie być tak bujne, a kolor płaskich liści wyraźnie blednie. Bardziej odpowiednim lądowaniem jest strona z czarnozemami.

Jak prawidłowo posadzić tuję

Krzewy iglaste dobrze osadzają się na lekko kwaśnych i obojętnych glebach, kochają wilgotną i osuszoną glebę. Drzewo nabiera wspaniałej formy dekoracyjnej, gdy skład mieszanki obejmuje turkusową ziemię, piasek, próchnicę i torf.

Odległość między krzakami zależy od odmiany wybranej rośliny. Jeśli to zaniedbasz, igły zaczną żółknąć, liście stopniowo wysychają i spadają.

Pomiędzy tujami powinno być co najmniej 1-1,5 m. Aby sadzić krzewy iglaste do dekoracji ogrodu lub klombu, zachowują odległość 0,5-2 m.

Powtarzane przeszczepy roślin nie wpływają na dalszy rozwój. Pożądane jest sadzenie młodych drzew na wiosnę w półcieniu. W tym czasie gleba wystarczająco się rozgrzewa, ale częste wiatry zachodnie mogą uszkodzić liście krzaków, dlatego zaleca się sadzenie jej w miejscu bezpiecznie osłoniętym bez przeciągów. Głębokość wykopu powinna wynosić 0,7 m, a jego średnica około 1 m.

Właściwe sadzenie jest gwarancją zdrowia nie tylko roślin, ale także środowiska

Schronienie na zimę

Szczególną uwagę na przygotowanie się do zimy wymagają młode sadzonki, które mogą ulec uszkodzeniu podczas silnych mrozów. Wraz z nadejściem mrozu krzew pokryty jest gałęziami igieł lub specjalnym materiałem, na przykład czarną agroteksem. Chroni drzewo, zarówno przed mrozem, jak i wiosennym słońcem, które mogą uszkodzić koronę.

Przycinanie wiosną tuja

Aby drzewo iglaste miało piękny kształt i wygląd, przycinanie jest konieczne wiosną. Koszenie na wiosnę służy jako zabieg leczniczy dla rośliny. Odbywa się to za pomocą sekatorów lub maszynki do strzyżenia, odcinając nie więcej niż 1/3 długości trzonu. Suche i chore gałęzie, połamane pędy należy ostrożnie usunąć.

Tui na Syberii (lądowanie i opieka) wymagają szczególnej uwagi ze względu na warunki klimatyczne w regionie. Pomimo pewnych problemów, które mogą pojawić się podczas uprawy drzew iglastych, ich wybredność da miłe minuty miłośnikom zieleni. Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad sadzenia i bierzesz pod uwagę życzenia ogrodników, to tuja na Syberii ucieszy ponad rok.