Actinidia to roślina dwa w jednym. Z powodzeniem łączy spektakularność i atrakcyjny wygląd z obecnością smacznych i zdrowych owoców. Ta liana nie jest najbardziej rozpowszechnioną kulturą w rosyjskich ogrodnikach, ale z pewnością zyskuje popularność ze względu na swój niezwykły wygląd, ogólną bezpretensjonalność w wyjeździe i zdolność przystosowania się do nie zawsze sprzyjających warunków klimatycznych, bardzo różniących się od rodzimych podzwrotników.
Co to jest aktynidia
Actinidia to bardzo niezwykła liana, która może stać się prawdziwą ozdobą osobistej fabuły. Znany jest również ogrodnikom pod pseudonimami „północne winogrona”, „kiwi”, „amurski agrest”, „dalekowschodnie rodzynki”. Ta roślina jest nie tylko efektowna i dekoracyjna, ale także bardzo przydatna. Regularnie przynosi zbiór jagód zawierających wiele witamin, makro- i mikroelementów niezbędnych dla organizmu.
Actinidia w ogrodzie wygląda bardzo imponująco
W ogrodzie powszechnie stosuje się aktynidia. Ten pnącze ma potężny pień podobny do drzewa, pędy są dosłownie usiane dużymi liśćmi o pięknym kształcie. Skręcone przez nią altany i werandy wyglądają bardzo imponująco. I możesz zamaskować nieestetyczną strukturę lub stworzyć żywopłot. Actinidia przyciąga uwagę nawet zimą - misternie splecione pędy są podobne do pracy utalentowanego grafika.
Wideo: jaki rodzaj rośliny actinidia
Dystrybucja
W naturze istnieje wiele odmian aktynidii. Ojczyzną większości z nich są azjatyckie subtropiki. Ale jest także actinidia colomictus, która jest powszechna w naturze w północnych Chinach. Z powodzeniem przetrwa nie tylko w europejskiej części Rosji, ale także w regionach o ostrzejszym klimacie, słusznie zaliczanych do „stref uprawy ryzykownej” - na Syberii, Dalekim Wschodzie i Uralu. Liana jest mrozoodporna, temperatury do -45ºС nie wyrządzają jej krzywdy. Głównym zagrożeniem jest powrót wiosennych przymrozków, które na tych terytoriach nie są niczym niezwykłym. Kiedy temperatura spadnie do -2ºС, liście cierpią, ale szybko powrócą do zdrowia, w temperaturze -4ºС, a one i kwiaty staną się czarne i opadną, -8ºС - krytyczne minimum, przy którym pędy mogą nie przetrwać.
Roślina od dawna jest z powodzeniem stosowana w tradycyjnej medycynie. Wykorzystywane są wszystkie jego części - liście, korzenie, kora, kwiaty. Gotowane wywary i napary służą jako skuteczne zapobieganie miażdżycy, pomagają zwalczać inne choroby naczyniowe i są stosowane, gdy występują problemy z trawieniem i oddychaniem. Jest także niezbędnym narzędziem w leczeniu niedoboru witamin.
Ogólnie aktynidia jest jedną z najstarszych roślin, które przetrwały do dziś. Botanicy twierdzą, że ta liana istniała na planecie w tym samym czasie co dinozaury, ale w przeciwieństwie do nich była w stanie przetrwać epokę lodowcową. W związku z tym ma zdolność przystosowywania się do najbardziej ekstremalnych warunków.
Opis i dane techniczne
Actinidia należy do kategorii roślin dwupiennych. Jeśli posadzisz go nie tylko do dekoracji, ale także polegasz na owocowaniu, musisz mieć „męski” krzak, który będzie służył jako zapylacz. Hodowcy wyhodowali kilka nowych odmian, które są sprzedawane jako samozapalne, ale praktyka pokazuje, że nie można ich nazwać pełnoprawnymi jako takimi. Odróżnij rośliny „męskie” od roślin „żeńskich” po kwiatach. W tym pierwszym mają wiele pręcików, ale są pozbawione tłuczka.
Kwiaty na „męskich” krzakach actinidia pozbawionych tłuczka
Na zimę liana opuszcza liście. Ale wcześniej uzyskują bardzo jasny odcień - słoneczny żółty, szkarłatno-szkarłatny, krwistoczerwony. Kształt płyty liścia przypomina nieco wydłużone serce. W większości odmian jest ciemnozielony, ale występują również odmiany z końcówką liścia pomalowaną na biało, różowo lub kremowo.
Jasne, wielokolorowe liście dodają jedynie aktynowców dekoracyjnych
Okres kwitnienia jest krótki (2-2,5 tygodnia), ale jest bardzo obfity. Śnieżnobiałe lub pastelowe różowe kwiaty są małe, ale otwarte pąki rozprzestrzeniają niesamowity aromat, podobny do zapachu kwiatu pomarańczy lub konwalii.
Kwitnąca aktynidia rozprzestrzenia niesamowity aromat
Owoce Actinidia wyglądają jak bardzo duże agrest lub małe owoce kiwi. Ich smak jest bardzo przyjemny, słodko-kwaśny, orzeźwiający. Miąższ zawiera więcej witaminy C niż cytryny i czarne porzeczki. Dzienna stawka to tylko dwa owoce. Najlepiej jeść świeże jagody, więc doświadczeni ogrodnicy zalecają, aby wisieli na winorośli do pierwszych przymrozków - wtedy okres przydatności do spożycia znacznie się wydłuży.
Owoce Actinidia mają bardzo podobny kształt do kiwi
Gryzonie, głównie myszy, pędy actinidii nie są zainteresowane. Mogą zbudować gniazdo tylko w przestrzeni między korzeniami. Ale u kotów roślina ma tak samo odurzające działanie jak nalewka waleriany. Nie jedzą liści, ale aby dostać się do soku, gryzą podstawy pędów i korzeni.
Wideo: actinidia i kot
Actinidia charakteryzuje się szybkim wzrostem i wczesną dojrzałością. W ciągu roku pędy wydłuża się średnio o 1,5-2 m. Pierwsze owoce można posmakować 3-4 lata po posadzeniu sadzonki w ziemi. Średnia wydajność to 5-10 kg jagód z rośliny dorosłej.
Wideo: charakterystyka actinidii
Odmiany odpowiednie dla klimatu Uralu
Do uprawy na Uralu najlepiej nadaje się Colinict actinidia. Ma niezbędną odporność na mróz, dobrze toleruje kaprysy i nagłe zmiany pogody. Nowoczesny wybór oferuje szeroką gamę odmian hodowanych w Rosji i za granicą.
Dr Shimanovsky
Jedna z najpopularniejszych odmian polskiej selekcji. Średnia długość pędów wynosi około 2 m. Charakteryzuje się dobrą odpornością na zimno (do -40ºС). Twórcy tej odmiany są nastawieni na samozapłodnienie, ale praktyka pokazuje, że nie jest to do końca prawda. Pędy są błyszczące, błyszczące, czekoladowo-brązowe. Liście są różnorodne, jasnozielone z śnieżnobiałymi, kremowymi, różowawymi, rozmytymi plamami. Jesienią zmieniają kolor na żółty, szkarłatny, purpurowo-szkarłatny. Intensywność koloru zależy od miejsca sadzenia winorośli - im więcej słońca, tym jaśniejsze. Różnorodność przejawia się po dwóch do trzech latach przebywania na otwartym terenie.
Kwitnienia można oczekiwać od roślin starszych niż pięć lat. Kwiaty są małe, śnieżnobiałe, z jasnożółtymi pręcikami, o przyjemnym cytrynowym zapachu. Czas kwitnienia - do trzech tygodni. Okres dojrzewania owoców wynosi 4-4,5 miesiąca. Zwykle zbierane na początku sierpnia. Jagody są małe, o wadze około 2,5-3 gi długości 2-2,5 cm. Skórka ma zieloną sałatkę, miąższ jest soczysty, dobrze smakuje, kwaśno-słodki. Zapach przypomina ananasa lub jabłka. Dojrzałe owoce szybko się kruszą. Średnia wydajność wynosi 12-15 kg na dorosłą roślinę.
Actinidia Dr. Shimanovsky - jedna z najpopularniejszych odmian selekcji zagranicznej w Rosji
Królowa Ogrodu
Różnorodność rosyjskiej selekcji zawarta w rosyjskim rejestrze państwowym w 1999 r. Należy do kategorii deserów. Spektakularne pnącze, których długość pędów sięga 7-9 m. Zimotrwalosc w granicach -35ºС. Wydajność nie jest zbyt wysoka - 1-2 kg z dorosłej rośliny. Bardzo rzadko cierpi na choroby i szkodniki. Liście są błyszczące, w kolorze limonki. Owoce charakteryzują się bardzo wysoką zawartością witaminy C (1700 mg na 100 g jagód). Dojrzewa w pierwszych dziesięciu dniach sierpnia. Jagody mają regularny cylindryczny lub cylindryczny kształt z przyciętym wierzchołkiem, osiągają masę 3,5–4,5 g i długość około 3,5 cm. Po stronie skierowanej w stronę słońca może pojawić się różowoczerwony rumieniec. Smak jest orzeźwiający, słodko-kwaśny, intensywny aromat, podobny do zapachu jabłek. Specjaliści bardzo wysoko oceniają smak - 4,8 punktu na pięć.
Owoce Actinidia Queen of the Garden są bardzo smaczne, ale niestety jest ich niewiele
Wafel
Osiągnięcia moskiewskich hodowców. Odmiana średnio dojrzewająca, eksperci są uważani za jedną z najlepszych. Wytrzymuje mrozy do -30ºС. Niewątpliwymi zaletami są doskonała odporność na choroby i szkodniki, niezmiennie wysoka wydajność (do 7-8 kg z dorosłego winorośli) i duży rozmiar jagód (ponad 8 g). Owoc jest eliptyczny z płaską, jakby odciętą podstawą. Skóra jest matowa, zielonkawo-brązowa. Z daleka może wydawać się brudny. Smak z lekką kwasowością, miąższ jest bardzo delikatny, aromat bananowy. Degustatorzy ma ocenę 4,75 punktu na pięć. Dojrzałe jagody szybko się kruszą. Dlatego lepiej jest usunąć niedojrzałe owoce - dojrzewają w ciągu 2-3 dni. Długość pędów wynosi 6-8 m, grubość 3-4 cm. W starych roślinach osiąga 8-10 cm. Maksymalna wydajność jest osiągana przy uprawie winorośli w lekkim półcieniu. Kwiaty są samotne, z śnieżnobiałymi płatkami.
Actinidia Wafelnaya - jedno z najlepszych osiągnięć rosyjskich hodowców
Folk
Actinidia o średniej dojrzałości. Pędy rosną wolniej niż większość winorośli. Owoce są małe, o wadze do 4-4,5 g, w postaci prawie regularnej elipsy. Smak jest słodko-kwaśny, miąższ ma bogaty aromat jabłkowy (dla niektórych bardziej przypomina truskawki). Wapna skóra. Wynik degustacji - 4,5 punktu. Pędy są kręcone, gładkie, brązowawe. Liście z przodu są jasnozielone, w słońcu mogą uzyskać żółtawy odcień. Wnętrze jest prawie białe. Krawędź jest rzeźbiona małymi goździkami. Rzadko cierpi na choroby, ale w porównaniu z innymi aktinidiami cieszy się większą uwagą szkodników.
W przeciwieństwie do większości aktinidii, tempo wzrostu ludzi nie jest inne
Mam nadzieję
Białoruska odmiana o średniej dojrzałości. Zalecany do uprawy we wszystkich regionach Rosji. Jego główne zalety obejmują dobrą wydajność (4-5 kg na dorosłą winorośl), wysoką (1250 mg na 100 g) zawartość witaminy C oraz fakt, że nie cierpi na choroby i szkodniki. Istotną wadą jest wrażliwość na suszę. Długość pędów wynosi 5,5-6 m. Pierwszy zbiór liany przynosi 4-5 lat po posadzeniu w ziemi. Różni się dużym rozmiarem kwiatów, osiągając średnicę 2,8-3 cm. Liście są bardzo wydłużone, w kształcie klina, z ostro zaostrzoną końcówką. Średnia waga jagody wynosi 3 g lub nieco mniej. Do szczytu stopniowo się zwęża. Nawet w pełni dojrzałe owoce nie kruszą się. Jasnozielona skórka pokryta jest podłużnymi paskami koloru sałatki. Miąższ jest bardzo słodki, kwaśność jest ledwo zauważalna. Wynik degustacji - 4,5 punktu.
Actinidia Hope jest bardzo wrażliwa na wilgoć podłoża
Sroka
Jedna z najwcześniejszych odmian, owoce dojrzewają w pierwszej dekadzie sierpnia. Choroba rzadko wpływa. Pędy są kręcone, około 3 m. Liście są miękkie, o niezwykłym odcieniu ciemnej oliwki. Owoce są wydłużone, elipsoidalne, lekko spłaszczone bocznie, raczej małe (waga - 2,2-2,5 g, długość - 2,5-2,8 cm). Skóra jest cienka, limonkowa, gładka, błyszcząca. Miąższ jest bardzo słodki, o smaku jabłkowym i wysokiej (2200 mg na 100 g) zawartości witaminy C. Smak zdobył najwyższą możliwą ocenę od profesjonalnych degustatorów - 5 punktów. Wydajność jest niestety niska - 1-1,5 kg na krzak.
Owoce Actinidia Magpie na Uralu dojrzewają wcześniej niż ktokolwiek inny
Winogrono
Jest uważany za jedną z najbardziej obiecujących nowości hodowlanych, ale oprócz doskonałej zimowej odporności i dobrej odporności na choroby, ma również znaczącą wadę - niską produktywność (nie więcej niż 1 kg z krzaka). Owoce dojrzewają na początku sierpnia. Odmiana należy do kategorii deserów. Owoce są duże, ważą 6-7 gi długości 2,2–2,5 cm, bardzo wydłużone, lekko żebrowane. Miąższ jest lekko kwaśny, ma wyraźny aromat truskawkowy, który niektórym wydaje się marmoladą. Skórka ma ciemny oliwkowy kolor, jest bardzo cienka, prawie przezroczysta. Wzdłużne jasne paski i niewielkie rozmazane rumieniec pasują do normy.
Actinidia winogronowa ma bardzo smaczne owoce, ale nie różni się produktywnością
Gospodarstwo
Różnorodność wczesnego dojrzewania, owoce dojrzewają w pierwszej dekadzie sierpnia. Średnia waga jagód wynosi 4,5–5 g, długość 3,5–4 cm. Skórka jest zabarwiona na różne odcienie oliwki. Forma jest wydłużonym cylindrem z dobrze filcowanymi żebrami. Smak jest raczej kwaśny niż słodki, ale degustatorzy wysoko ocenili na 4,7 punktu. Miąższ o bogatym aromacie przypominającym ananasy i jabłka. Pędy osiągają długość 3-4 cm, intensywnie zwijają się. Nawet u dorosłych kora pnącza zachowuje zielony odcień. Rośliny rzadko cierpią na mróz. Wydajność - do 2 kg na krzak.
Smak Actinidia Homestead nie jest zbyt słodki, ale lubią to profesjonalni degustatorzy
Smakosz
Owoce dojrzewają w drugiej dekadzie sierpnia. Tempo wzrostu liany nie różni się. Ciekawe wsparcie otacza ściśle przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Pędy są bardzo cienkie, ale liście są duże, z wydatnymi żyłami. Kwiaty są pojedyncze, z wyglądu przypominają konwalie. Kwitnienie trwa prawie miesiąc. Mrozoodporność - w zakresie -40ºС. Owoce w postaci lekko spłaszczonego walca. Skórka jest bardzo cienka, oliwkowo-zielona, może być pokryta rozmytymi podłużnymi paskami. Jagody są dość duże - 4,5-5,5 g. Smak jest zrównoważony, słodko-kwaśny. Miąższ pachnie lekko ananasem. Średnia wydajność 5-7 kg z dorosłego pnącza.
Actinidia Gourmand charakteryzuje się wydajnością i dobrą mrozoodpornością
Moma
Odmiana późnego dojrzewania, należąca do kategorii deserów. Charakteryzuje się mrozoodpornością, rzadko cierpi na choroby i szkodniki. Młode pędy zmieniają kolor z zielonkawego na czekoladowy brąz w trakcie sezonu. Liście są gładkie na zewnątrz, po złej stronie wzdłuż żył znajduje się grzywka. Owoce w kształcie zaokrąglonego stożka. Średnia długość wynosi nieco ponad 2 cm, waga to 2,5-3 g. Miąższ jest bardzo słodki, z bogatym aromatem ananasa. Dojrzałe jagody nie kruszą się. Skórka jest brązowo-zielona z ciemniejszymi podłużnymi paskami, cienkimi. Smak szacuje się na 4,5 punktu. Wydajność jest niska - 0,5-1 kg z dorosłej rośliny.
Actinidia Moma praktycznie nie jest atakowana przez choroby i szkodniki
Adam
Roślina „męska” zasadniczo nie wydaje owoców. Może być stosowany jako „uniwersalny” zapylacz dla dowolnego z opisanych gatunków aktynidów. Średnia wysokość liany wynosi 3,5-4 m. Liście są bardzo dekoracyjne - kiedy roślina osiąga w wieku 3-5 lat, stopniowo zmieniają jasnozielony kolor wiosny na prawie biały kolor lata, który na początku jesieni staje się szkarłatno-różowy. Im starsza liana, tym bardziej intensywny jest ton płyty liścia. Kwiaty są małe, białe, zebrane w kwiatostan trzech. Zapach jest prawie niezauważalny, podobnie jak zapach cytryny.
Adam jest właściwym zapylaczem dla każdego „żeńskiego” gatunku colomict actinidia
Ogólnie jasne zabarwienie jest charakterystyczną cechą „męskich” roślin aktynidowych. Ich liście są znacznie większe i jaśniejsze niż u „kobiety”. Kwitnienie występuje późną wiosną lub wczesnym latem.
Wideo: jak odróżnić „męskie” krzaki aktynidii od „żeńskich”
Jak sadzić roślinę
Actinidia jest rośliną długowieczną. Udekoruje ogród przez co najmniej pół wieku. Jednocześnie liana nie lubi zbytnio przeszczepów, dlatego należy bardzo odpowiedzialnie podchodzić do procedury sadzenia.
Wybór miejsca
Wybierając miejsce dla actinidii, przede wszystkim warto wziąć pod uwagę żywotność rośliny. Jest dość długi, więc liana rośnie silnie na wysokości i szerokości. Wskazane jest, aby najpierw zapoznać się z opisem konkretnej odmiany i skupić się na podanych wymiarach dorosłej rośliny.
Actinidia nie nakłada specjalnych wymagań na jakość gleby, chociaż najlepiej rośnie na glebach lekkich bogatych w próchnicę i składniki odżywcze. Równowaga kwasowo-zasadowa podłoża jest obojętna lub lekko kwaśna. Alkalia absolutnie nie są odpowiednie. Ale można go „zakwasić” za pomocą trocin drzew iglastych, kwasu cytrynowego lub octowego, torfu.
Podczas sadzenia kilku actinidii jednocześnie konieczne jest zapewnienie każdej roślinie wystarczającej powierzchni do odżywienia
Ponieważ miejscem narodzin actinidii są lasy podzwrotnikowe, uwielbia wilgoć. Ale nie toleruje, gdy woda zatrzymuje się u korzeni. Wody gruntowe nie powinny zbliżać się do powierzchni więcej niż metr. Jeśli tak nie jest, będziesz musiał wylać materiał drenażowy na dno wykopu lub zbudować wzgórze o wysokości co najmniej pół metra.
Wszystko to na Uralu jest całkiem wykonalne. Najtrudniejszą rzeczą jest zapewnienie wystarczającej ilości światła słonecznego i ciepła. Colinict actinidia toleruje cień, ale nie jest wytrwały. Niedobór światła negatywnie wpływa na ilość i smak owoców. Wygląda bardzo interesująco liana, posadzona pod drzewem w „ażurowym” cieniu. Może wykorzystać jego bagażnik jako naturalne wsparcie. Ale drzewo nie powinno być owocne, w przeciwnym razie jego wydajność gwałtownie spadnie. Być może liana go nawet „udusi”.
Actinidia będzie tolerować lekką półcieniu, dla młodych winorośli jest nawet dobra
Dobrymi roślinami strączkowymi dla actinidii są wszelkie rośliny strączkowe. Nasycają glebę azotem i rozluźniają ją, poprawiając przepuszczalność powietrza przez glebę. Jednocześnie tworzą ciągły dywan, zapobiegając wysychaniu podłoża. Porzeczki i leszczyna są również odpowiednie - zarówno jako sąsiedzi, jak i poprzednie kultury. Actinidia wygląda spektakularnie w jasnych kolorach - petunie, astry, altówki, gerbery, nagietki. Nie są „konkurentami” w walce o składniki odżywcze zawarte w glebie. Najbardziej niefortunnym „towarzyszem” dla actinidii jest jabłoń.
Przygotowanie do lądowania
Klimat na Uralu jest taki, że aktynidia może wylądować tylko wiosną. Jesienne sadzenie jest najlepszą opcją dla regionów położonych bliżej subtropików. Zima na Uralu nie zawsze przychodzi zgodnie z kalendarzem, a roślina potrzebuje co najmniej dwóch miesięcy przed przymrozkami, aby dostosować się do nowych warunków życia i bezpiecznie przetrwać zimno. Liana posadzona pod koniec maja gwarantuje, że będzie wystarczająco silna przed zimą. W tym czasie prawdopodobieństwo przymrozków wiosennych i nagłych skoków temperatury jest znacznie niższe niż w kwietniu, a glebie udaje się ogrzać. Actinidia jest sadzona, zanim pąki liściaste „obudzą się” w winorośli.
Jak wybrać sadzonkę
Wybór sadzonki jest bardzo odpowiedzialną procedurą. Początkujący ogrodnicy powinni kupować rośliny wyłącznie w wyspecjalizowanych sklepach lub szkółkach. Jest to jedyny sposób, aby zagwarantować, że jest to aktynidia pożądanej odmiany. Kupowanie z ręki lub na targach rolnych stanowi duże ryzyko. Jednocześnie pożądane jest, aby szkółka, w której rosła roślina, znajdowała się również na Uralu. Takie sadzonki są już dostosowane do cech klimatycznych regionu.
Zakupy od wiarygodnych dostawców - gwarancja jakości materiału do sadzenia
Co jeszcze powinieneś kierować przy wyborze:
- Korzenie actinidii są dość delikatne, dlatego lepiej jest preferować roślinę z zamkniętym systemem korzeniowym. Możesz więc zagwarantować, że nie ucierpią podczas transportu i nie wyschną przed lądowaniem. Pięć do dziesięciu minut na świeżym powietrzu wystarczy, aby korzenie cierpiały nieodwracalnie.
- Rośliny jednoroczne dobrze się zakorzeniają w nowym miejscu. Co więcej, rzadko mają glinianą bryłę. Duża sadzonka (trzy lata lub starsza) nie jest najlepszym wyborem.
- Jeśli actinidia jest kupowana z oczekiwaniem na przyszłą uprawę, obecność zapylacza jest obowiązkowa. Na każde trzy „żeńskie” krzewy pozyskuje się jednego „samca” tego samego gatunku (czasami zalecany jest stosunek 5: 2). Zapylenie międzygatunkowe dla tej rośliny nie jest możliwe.
- Sadzonki wyhodowane z nasion nie zawsze dziedziczą cechy odmianowe „rodzica”. Dotyczy to tylko promieniowców uzyskanych z sadzonek. Można je odróżnić obecnością pnia podobnego do „pnia” i bocznych pąków, z których wyrastają cienkie pędy. Roczna roślina nasienna jest jedynym gładkim pędem.
- W actinidia colomict, w przeciwieństwie do innych odmian, pęd jest pomalowany na dość ciemny kolor - zielono-brązowy, czerwono-brązowy, czekoladowy. Małe zaokrąglone narośla o jaśniejszym odcieniu są wyraźnie widoczne. Pozostałe pędy actinidii są znacznie jaśniejsze - piasek, beż, kolor sałatki.
Przygotowanie do lądowania
Lądowisko dla actinidii jest przygotowywane jesienią lub co najmniej kilka tygodni przed planowanym terminem. Kilka krzewów najlepiej ułożyć w rzędzie od północy do południa. Pozostaw co najmniej półtora metra między sąsiednimi winoroślami, a między ich rzędami - co najmniej 3,5-4 m. Optymalna głębokość wykopu wynosi około pół metra, średnica wynosi 50-60 cm.
Na dnie wykopu zawsze wylewa się warstwę o grubości co najmniej 10 cm, miękisz ceglany, ekspandowaną glinę, kamyki, odłamki ceramiczne. Inne materiały mogą być również użyte jako drenaż.
Warstwa drenażu jest wymagana na dnie wykopu dla aktynidiów
Górną warstwę gleby wydobytą z dołu miesza się z humusem (10-12 l), prostym superfosfatem (180-200 g), siarczanem potasu (70-90 g) i mocznikiem (40-50 g). Gotową mieszanką musisz wypełnić około jedną trzecią objętości wykopu, tworząc kopiec.
Podczas sadzenia actinidii musisz zapewnić miejsce na umieszczenie kraty. Pożądane jest, aby był składany. W takim przypadku pędy można z niego usunąć i schronić się na zimę. Na Uralu może być bardzo zimno i lekko śnieżnie, więc lepiej jest grać bezpiecznie. Jeśli planowane jest wspinanie się na ścianę lub ogrodzenie, sadzonki umieszcza się około metra od nich. Pnącza nie mają korzeni powietrznych, dlatego są absolutnie bezpieczne dla każdego budynku. Wysokość podparcia powinna być taka, aby roślina była wygodna w pielęgnacji i zbieraniu. Wystarczająco 3-3,5 m.
Actinidia na kracie wygląda znacznie bardziej estetycznie niż splątane pędy, ponadto o wiele łatwiej jest się nią opiekować
Procedura lądowania
Proces sadzenia aktynidii w ziemi zajmuje kilka kroków.
- Doniczkę z rośliną zanurza się w odpowiednim pojemniku z wodą na około pół godziny. Możesz dodać nadmanganian potasu do jasnoróżowego koloru (do dezynfekcji) lub dowolnego biostymulatora (w celu wzmocnienia odporności rośliny).
- Gleba w wykopie jest dobrze nawodniona.
- Dokonują pogłębienia, wypełniając jego dno warstwą czystej gleby odżywczej, bez nawozów. Pomoże to chronić kruche korzenie przed oparzeniami.
- Actinidia jest usuwana z doniczki, próbując wyrządzić jak najmniej obrażeń glinianej śpiączce. Umieszcza się go we wnęce wykonanej na szczycie pagórka w jamie, a ziemię dodaje się w małych porcjach, okresowo delikatnie wbijając. Upewnij się, że szyjka korzenia nie jest pogłębiona.
Actinidia jest sadzona, starając się jak najmniej przeszkadzać korzeniom
- Sadzona roślina jest obficie podlewana, zużywając co najmniej 25-30 litrów wody. Nie musisz kopać dziur w celu nawadniania, aby deszcz i stopiona woda nie gromadziły się w nich.
- Po wchłonięciu wilgoci koło tułowia o średnicy 50-70 cm jest ściółkowane świeżo ściętą trawą, miękiszem torfowym, humusem (warstwa o grubości 10-12 cm). Jeśli w twoich lub sąsiednich obszarach są koty, zaleca się otoczyć roślinę metalową siatką lub zbudować inną barierę. Zwierzęta te mogą gryźć pędy i korzenie.
Pożądane jest otoczenie młodych roślin actinidia po posadzeniu metalową siatką o drobnych oczkach, chroniącą je przed kotami
- Latem na lianę naciąga się biały materiał pokrywający lub gazę złożoną z kilku warstw. Pomoże jej to przetrwać „stres” i ochroni glebę przed wysuszeniem. Niedojrzałe rośliny nie tolerują bezpośredniego światła słonecznego.
Wideo: jak sadzić actinidia
Zalecenia dotyczące pielęgnacji upraw
Actinidia colomicta jest zasłużenie uważana za bezpretensjonalną pielęgnację roślin. Ma pewną „plastyczność”, z powodzeniem dostosowując się do warunków klimatycznych i pogodowych. Dlatego jego uprawa na Uralu praktycznie nie różni się od uprawy na innych obszarach.
Podlewanie
Zbyt duże i / lub częste podlewanie zamieni glebę w kręgu blisko łodygi w bagno, a ta aktynidia w ogóle nie toleruje. Jeśli lato jest chłodne, roślina może poradzić sobie z naturalnymi opadami deszczu. W upale procedura jest przeprowadzana co 6-9 dni, zużywając 50-70 litrów wody na dorosłego winorośli. Jeśli przez długi czas nie pada deszcz, zaleca się dodatkowo spryskać liście wcześnie rano lub późnym wieczorem.
Aby zatrzymać wilgoć w glebie, koło pnia należy ściółkować. Zaoszczędzi to również czas na pielenie. Za każdym razem po podlaniu gleba jest poluzowana, ale bardzo ostrożnie - system korzeniowy aktynidii jest powierzchowny, korzenie nie leżą głębiej niż 10-15 cm.
Chochoł pomaga zatrzymać wilgoć w glebie i oszczędza czas na pielenie
Aplikacja nawozu
Actinidia bardzo pozytywnie reaguje na nawozy mineralne lub organiczne. Na początku aktywnego okresu wegetacji potrzebne są nawozy zawierające azot do budowy zielonej masy. 15-20 g mocznika, azotanu amonu, siarczanu amonu na metr kwadratowy lub 20-25 l próchnicy, zgniły kompost rozprowadza się na obszarze koła pnia podczas rozluźniania.
Mocznik, podobnie jak inne nawozy zawierające azot, stymuluje winorośl do budowy zielonej masy.
Drugi górny opatrunek to naturalny nawóz. Popiół drzewny jest naturalnym źródłem fosforu i potasu. Jej napar (trzylitrowa puszka o pojemności 10 litrów wrzącej wody) jest podlewana przez lianę wczesnym latem. Jeśli stan aktynidii lub tempo wzrostu nie odpowiada ci, w sezonie można spryskać 3-4 razy roztworem dowolnego uniwersalnego złożonego nawozu mineralnego (odpowiednie są Kemira-Lux, Agricola, Zdrazen lub inne).
Wczesną jesienią aktynidy podlewa się roztworem siarczanu potasu (10-15 g) i superfosfatu (30-35 g) w 10 l wody. Jeśli jesień jest deszczowa, możesz ułożyć suchy opatrunek w kręgu blisko tułowia w suchej formie. Alternatywą jest złożony nawóz zawierający fosfor i potas (ABA, jesień). W tej chwili nie można wprowadzić azotu - uniemożliwia to roślinom prawidłowe przygotowanie się na zimę.
Kategorycznie nie toleruje aktynidu chloru i wapna. Dlatego w celu zneutralizowania nadmiernej kwasowości gleby użyj mąki dolomitowej, zmiażdżonej kredy, sproszkowanej skorupy jaja. A chlorek potasu jako nawóz jest całkowicie wyeliminowany.
Przycinanie i kształtowanie korony
Ponieważ jedną z głównych funkcji actinidii jest dekorowanie, uformowanie dla niej korony jest ściśle obowiązkową procedurą. Taka liana wygląda na zadbaną, rośnie bujniej, szybciej tworzy nowe pędy boczne.
Właściwe przycinanie przyczynia się do wzrostu korony
Zasady i warunki przycinania są następujące:
- Jeśli stan rośliny jest zadowalający, do pierwszego sezonu dodaje się pędy o długości około metra, przycinanie można wykonać już w drugim roku przebywania na otwartym terenie. W przeciwnym razie procedura zostanie odroczona na kolejny sezon. Odpowiedni czas to tuż po kwitnieniu lub już jesienią, kiedy liście opadają (nie później niż na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami). Na wiosnę przycinanie nie jest zalecane z powodu intensywny przepływ soków.
- Po raz pierwszy wszystkie pędy są usuwane do punktu wzrostu, pozostawiając 3-4 najsilniejszych i najbardziej rozwiniętych. Są przywiązane do kraty, co daje ściśle pionową pozycję. Latem liana aktywnie tworzy pędy boczne. Pięć lub sześć z nich jest również przymocowanych do wspornika, ale już poziomo. Wynikowa konfiguracja powinna wyglądać jak wentylator. Ponadto te pędy będą musiały być obcinane każdej jesieni, usuwając 2-3 górne pąki liściowe.
- W trzecim lub czwartym roku życia powstają pędy, z których następnie będą zbierać. Są znacznie krótsze, przycinają około połowy. Ustaw je, jak opisano powyżej, na przemian w pionie i poziomie.
Regularne przycinanie nadaje Actinidii reprezentacyjny wygląd.
- Nie zapomnij o przycinaniu sanitarnym. Każdego roku, wiosną i jesienią, wszystkie zamrożone, wysuszone, dotknięte chorobami i szkodnikami są usuwane. Ponadto liana jest stopniowo odmładzana, pozbywając się pędów starszych niż 12-15 lat.
Wideo: przycinanie actinidii
Zimowe przygotowania
Odmiany aktynidów, odpowiednie do uprawy na Uralu, charakteryzują się wysoką odpornością na mróz. Ale lepiej być bezpiecznym i przykryć roślinę.
- Wyczyść wstępnie pień koła z istniejących resztek roślinnych.
- Następnie warstwa ściółki jest aktualizowana, zwiększając jej grubość u podstawy pnia do 20-25 cm.
- Pędy actinidii są ostrożnie oddzielane od kratki i układane na ziemi, odkurzając liście, siano, wióry, gałęzie świerkowe i napinając kilka warstw oddychającego materiału pokrywającego.
- Gdy tylko spadnie wystarczająca ilość śniegu, rzucają powstałą konstrukcję, tworząc zaspę. Zimą odnawia się 2-3 razy, rozbijając twardą skorupę powstałą na powierzchni.
Częste choroby i szkodniki
Fakt, że aktynidia jest niezwykle rzadki i przy odpowiedniej pielęgnacji prawie nigdy nie cierpi na patogenne grzyby, bakterie, wirusy, nie może nie radować ogrodników. Szkodniki również nie mają szczególnej miłości do tej rośliny.
Istnieją jednak wyjątki od ogólnej zasady:
- Phyllosticosis. Choroba grzybicza, którą można łatwo rozpoznać po ciemnobrązowych plamach z bordową obwódką na liściach. Stopniowo tkanki w tych miejscach wysychają, pojawiają się dziury. Najczęściej filostykoza dotyka starych promieniowców lub roślin, których korzenie są uszkodzone.
Filostykoza atakuje głównie stare pnącza akinidii
- Ramularioza Blacha po obu stronach jest pokryta białawymi plamami z szeroką ciemną obwódką.
Ramularioza jest niebezpieczną chorobą grzybiczą, na którą aktynidia mogą cierpieć w przypadku niewłaściwego leczenia
Po odkryciu pierwszych niepokojących objawów należy podjąć środki w celu leczenia i zapobiegania ponownym chorobom:
- chore liście należy usunąć i spalić;
- spryskaj roślinę kilka razy w odstępie 7-12 dni 2% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux.
Są to najczęstsze środki, ale możesz użyć innych, bardziej nowoczesnych środków grzybobójczych - Abiga Peak, Skor, Topaz, Horus i tak dalej.
Spośród szkodników, gąsienic, chrząszczy liściowych i lacewate zwróć uwagę na actinidia. Mogą powodować poważne uszkodzenia rośliny, jedząc liście i pąki kwiatowe od wewnątrz. Aby sobie z nimi poradzić, winorośl jest spryskiwana 2-3 razy przygotowanym zgodnie z instrukcją roztworem dowolnego ogólnego środka owadobójczego - Inta-Vir, Mospilan, Iskra-Bio, Tanrek i innych.
Chrząszcz liściowy jest bardzo ładnym robakiem, ale powoduje znaczną szkodę dla promieniowców
Zbiór i przechowywanie
Actinidia przynosi pierwsze owoce 3-4 lata po posadzeniu w otwartym terenie. W większości odmian owocowanie rozpoczyna się w sierpniu i trwa co najmniej 1,5 miesiąca. Niedojrzałe jagody podczas przechowywania mogą dojrzewać, stając się słodsze.
Jagody Actinidia dojrzewają stopniowo, zebrane w ciągu 4-6 tygodni
Świeże owoce actinidia są przechowywane w chłodnym (10–12ºС) pomieszczeniu z dobrą wentylacją i wilgotnością na poziomie 60–75%. Upewnij się, że w pobliżu nie ma żadnych zapachowych produktów spożywczych ani substancji. Jagody łatwo wchłaniają zapachy.
Podczas obróbki cieplnej korzyści z aktynidii nie są tracone. Dlatego całkiem możliwe jest gotowanie dżemu, kompotowanie z niego, robienie innych domowych przygotowań. Najdłużej przechowywane są mrożone, suszone i suszone jagody.
Obróbka cieplna nie zmniejsza korzyści z owoców promieniowców
Recenzje ogrodników
Odmiana kolonii Actinidia dr Shimanovsky jest bardzo popularna, dbając o nią, nie różni się od innych odmian tego gatunku. Jeszcze nie zweryfikowałem mojej płodności, mój wzrost jest bardzo dobry, w roku sadzenia liana wyjechała około 2 m. Sądząc z opisu, jest to późny owoc dla tego gatunku, zaczyna owocować w czwartym lub piątym roku.Zimotrwalosc jest wysoka. Nie wiem, jak Szymanowski jest, ale inna samozapylona odmiana Issai, zapylona krzyżowo, zwiększa plon i wagę owoców. Potrzebuję ochrony przed kotami, dla mnie jest to cylinder wykonany z ocynkowanej siatki drucianej (kwadraty) o wysokości 1,5 mi średnicy 0,6 m. Lubi gleby wilgotne, ale nie pływające, nie lubi stagnacji wody, wskazane jest zapewnienie drenażu. Nie kopią gleby wokół winorośli, nie lubią nawozów zawierających chlor, gleby węglanowe nie są odpowiednie, potrzebują wsparcia, dobrze rosną w półcieniu i jasnym miejscu.
Andrii//forum.tvoysad.ru/viewtopic.php?t=360&start=45
Przede wszystkim polecam actinidia Gourmand. Bardzo wydajna odmiana o dużych owocach i sprawdzona. W ubiegłym roku zebrał 4 kg, a to najwyraźniej nie jest limit dla winorośli uformowanej na przestronnej kracie. Liście mają białe i różowe plamki. Odmiana Universitetskaya jest interesująca w kolorze liści (owocuje nawet w Nowosybirsku). Jego liście są od jasnozielonego do jasnożółtego z jasną bordową obwódką, jednak plon jest niestabilny (nie podałem jeszcze tej odmiany blisko Lakomki, chociaż jej winorośl jest starsza). Jest mało prawdopodobne, że będziesz musiał usunąć jakikolwiek colomict z kratki, ale nadal będziesz bezpieczny. I weź także Adama.
Sorokin//forum.prihoz.ru/viewtopic.php?t=2182&start=930
Zestaw „młodego ogrodnika” na wiosnę: Adam, Gourmand i Leningradskaya (jeśli nie, to Waffle), cóż, co mogą zrobić przyjaciele.
Musya//forum.prihoz.ru/viewtopic.php?t=2182&start=930
Dorastam we wrześniu Colomics i dr Shimanovsky (plus „człowiek” Adam między nimi). Wszyscy z polskiej szkółki nie mieli z nimi problemów, mimo że mam mroźną nizinę. Obie actinidia, moim zdaniem, są bardzo podobne w wyglądzie i smaku owoców, a w wyglądzie pnączy nie rozróżniam ich. Różnorodność Shimanovsky i Adam, a wrzesień - nie lubię („lubię” - ponieważ są gęsto zasadzone ze mną i nie zawsze można odróżnić, gdzie czyja gałąź). Oba actinidia są owocne i smaczne. Owoce dojrzewały w drugiej połowie sierpnia. Ale w tym roku było coś dziwnego: wrześniowy dojrzał prawie miesiąc przed terminem - w lipcu! Chociaż lato nie było upalne. I jeszcze bardziej mi się podobało - zjedliśmy Actinidię miesiąc dłużej: w lipcu - wrześniu, w sierpniu - Szymanowski.
Lucy2011//forum.prihoz.ru/viewtopic.php?t=2182&start=930
Próbowałem smakosza z Waffle, pierwszy jest słodszy, ale nie ma nic, za co warto go chwalić intensywnie, smak jest nudny w porównaniu z innymi owocami.
Boczne//dacha.wcb.ru/index.php?showtopic=3667&st=40
Mam siedem aktynidów rosnących przez siedem lat - dr Shimanovsky i Adam. Szymanowski wydaje się być biseksualny, ale w każdym razie, kiedy kupiła, wzięła Adama za rzetelność. Co z tego Nigdy nie było owoców! W 2015 roku po raz pierwszy zobaczyłem kwitnienie, ale jagody się nie zaczęły. W zeszłym roku nie było kwiatów. Krzewy jak normalne, piękne liście od sierpnia. Rośnij na otwartej przestrzeni. Prawie w pełnym słońcu.
Lilija//forum.tvoysad.ru/viewtopic.php?t=360&start=225
W tym roku po raz pierwszy spróbowałem jagód odmiany Actinidia Lakomka (alias Lasunka), pierwsze wrażenie jest bardzo pozytywne. Tej jesieni było zimno, deszczowo, a owoce Argut nie zyskały nieodłącznego smaku i aromatu każdej odmiany. Rozmiar Gourmand jest większy niż wrzesień.
Siergiej Łazurczenko//forum.vinograd.info/showthread.php?t=396&page=211
Na Uralu można uprawiać actinidię (zwłaszcza jej odmianę colomict), mimo że region ten zasłużenie należy do kategorii „stref uprawy ryzykownej”. Wśród wielu odmian selekcji rosyjskiej i zagranicznej każdy ogrodnik znajdzie taki, który mu odpowiada. Główne zalety tej kultury to dekoracyjność, odporność na zimno, dobra wydajność i ogólna bezpretensjonalność. To one przyczyniają się do tego, że actinidia staje się coraz bardziej rozpowszechniona w Rosji.
