Ankhuza to delikatna roślina zielna, usiana miniaturowymi kwiatami w kolorach białym, żółtym, niebieskim lub fioletowym. Rodzaj należy do rodziny Burachnikov, składa się z gatunków jednorocznych i wieloletnich.
Opis botaniczny
Ponad 40 gatunków tego rodzaju rozprzestrzenia się w strefie podzwrotnikowej z Europy Zachodniej do Azji, niektóre odmiany występują w południowej Afryce. Zielne, silnie rozgałęzione pędy ankhuza tworzą krzewy o wysokości od 25 do 100 cm. Łodygi są proste, bardzo gęste, pomalowane na jasnozielone odcienie, ale mogą nabrać brązowych lub czerwonawych odcieni. Liście są spiczaste, lancetowate, jasnozielone. Siedzą ciasno na łodydze, ale rzadko znajdują się na całej długości. Na pędach i żyłach w dolnej części liścia są krótkie, sztywne włosy.
System korzeniowy jest włóknisty, zawiera szkarłatny barwnik. Dla niego roślina ma swoją nazwę, która z łaciny została przetłumaczona jako „makijaż” lub „kosmetyki”.
Od maja do lipca na pędach głównych i bocznych kwitną rzadkie kwiatostany paniczne. Każdy pączek ma krótką szypułkę. W stopionym kubku kwiatu, do 1,5 cm, znajduje się 5 zaokrąglonych lub spiczastych płatków. Rdzeń jest wytłoczony, działa jak mały cylinder. Pod koniec lata dojrzewają owoce w postaci okrągłych lub jajowatych orzechów. Są pomalowane na jasnobrązowo lub szary i osiągają średnicę 5 mm.
Gatunki roślin
Najpopularniejsze odmiany roczne to Przylądek Ankhuza - mieszkaniec Afryki Południowej. Roślina tworzy zwarte krzewy o wysokości 40-70 cm, a owłosione łodygi zaczynają rozgałęziać się blisko ziemi. Wierzchołki pędów są gęsto pokryte małymi kwiatami, ich rozmiar to 13-15 mm. Kwiatostany składają się z niebieskich kwiatów o białym lub różowym oku. Każda wiecha osiąga długość 16-18 cm. W wyniku pracy hodowców opracowano następujące odmiany na podstawie tego gatunku:
- Alba - z śnieżnobiałymi kwiatostanami;
- BlendinBlu - błękitne kwiatostany pokrywają krzak do 45 cm wysokości;
- Blue Angel - miniaturowe krzewy (20-25 cm) gęsto usiane niebieskimi kwiatami;
- BlueBed - niebiesko-fioletowe kwiaty zwieńczone zwartymi krzewami o wysokości 45 cm.
Wśród ogrodników popularna jest mieszanka nasion Cappuccino Ankhuza. „kropla karła”. Pod tą nazwą łączone są jednoroczne i dwuletnie odporne na zimno odmiany kwitnące niebieskimi, fioletowymi, kremowymi kwiatami. Wysokość rozgałęzionych pędów wynosi 50-60 cm.
Odmiana długoterminowa jest również znana - ankhuza włoski, jest również nazywany lazurem. Występuje w umiarkowanym i podzwrotnikowym klimacie Rosji, Azji Mniejszej i Morza Śródziemnego. Ta silnie rozgałęziona bylina o prostych, silnych pędach osiąga wysokość 80 cm przy szerokości krzewów około 50-60 cm W miejscach rozgałęzienia łodyga rzadko jest pokryta ciemnozielonymi liśćmi siedzącymi. Kształt liścia jest lancetowaty lub podłużny ze spiczastym końcem. Kwiaty ciemnoniebieskie lub niebieskie, o średnicy do 15 mm, są zbierane w rzadkich kwiatostanach panikulujących. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec maja i trwa ponad 2 miesiące. Popularne są następujące odmiany tego gatunku:
- LoddonRoyalist - krzewy do 90 cm z niebieskimi lub niebieskimi kwiatami kwitnącymi w połowie czerwca;
- RovalBlue - krzewy kwitną jasnoniebieskimi kwiatostanami;
- Opal - jasnoniebieskie kwiaty wieńczą krzaki do 1,2 m wysokości;
- MorningGlory - niebieskie kwiaty mają biały rdzeń;
- Dropmore - jedna z najwyższych odmian (około 1,5 m), kwitnie w kolorze granatowym;
- Kropla lata - krzewy o wysokości 80-100 cm mają brązowo-czerwone łodygi i jasnoniebieskie kwiaty o śnieżnobiałym oku.
Z popularnych popularnych odmian hybrydowych Kropla rosy Ankhuza. Ta wieloletnia wysoka roślina o wysokości do 1,5 m tworzy krzewy gęsto pokryte ciemnoniebieskimi wiechami kwiatostanów. Kwiaty mają czerwonawy rdzeń.
Na Kaukazie, w klimacie umiarkowanym Rosji, Białorusi i Ukrainy, rozpowszechniona jest inna odmiana - Ankhuza officinalis. Preferuje piaszczyste zbocza i płycizny, a także nasypy w pobliżu dróg i wysypisk śmieci. Gatunek żyje dwa lata, w górnej części ma rozgałęzioną łodygę. Rzadkie liście znajdują się na całej długości pędów, ich długość sięga 5-10 cm, a szerokość wynosi tylko 1 cm. Pędy są ozdobione bujnymi wiechami kwiatostanów o długości do 10 cm. Średnica kwiatu wynosi 1 cm. Kwitnienie występuje w czerwcu i lipcu. Roślina jest uważana za dobrą roślinę miodową.
Uprawa nasion
Aby wyhodować ankhuzę w regionach południowych, nasiona wysiewa się natychmiast na otwartym terenie w przygotowanych redlinach. Zrób to jesienią lub wczesną wiosną. Pędy pojawiają się w połowie kwietnia, aw maju można je przesadzić na stałe. Pomiędzy sadzonkami należy zachować odległość 20-25 cm, kwitnienie spodziewane jest od połowy lipca do późnej jesieni.
Sadzonki wysiewa się w dużych skrzyniach na początku marca. Tace z wilgotnym podłożem torfowym są przykryte folią i pozostawione w pomieszczeniu o temperaturze powietrza + 18 ° C. Pędy pojawiają się po 2-3 tygodniach. Wraz z pojawieniem się 2 prawdziwych liści sadzonki są cięte w osobnych doniczkach, a pod koniec maja są sadzone w ogrodzie kwiatowym.
Należy pamiętać, że rozmnażanie nasion jest odpowiednie dla czystych gatunków ankhuza. Charaktery hybrydowe i odmianowe w przyszłych pokoleniach są słabo wyrażone.
Rozmnażanie wegetatywne
Pod koniec kwietnia lub maja krzewy bylin wieloletnich są podzielone na kilka części. Roślina jest wykopana, a korzenie są cięte, aby uzyskać część kłącza za pomocą pędu ziemi. Miejsca cięcia należy posypać kruszonym węglem, popiołem lub kredą. Dzielniki są natychmiast sadzone w ziemi i podlewane.
Pielęgnacja roślin
Ankhuza nie wymaga wiele uwagi. Preferuje gleby gliniaste lub lekkie, piaszczyste z dodatkiem próchnicy i liści humusu. Do normalnego rozwoju korzenie potrzebują dobrego drenażu. Preferuje słoneczne obszary ogrodu lub bardzo słaby cień. Nie boi się zimnego i silnego wiatru, ale wysokie odmiany mogą cierpieć z powodu silnych podmuchów wiatru, więc muszą zapewnić wsparcie.
Roślina zwykle przyjmuje suszę i nie wymaga regularnego podlewania. Latem organiczne lub złożone suplementy mineralne są dodawane raz w miesiącu.
Zwiędłe kwiatostany zaleca się przycinać, aby stymulować powtarzające się kwitnienie. Przycinanie odbywa się ostrożnie za pomocą rękawic ochronnych. Sok roślinny jest toksyczny i może powodować podrażnienie skóry.
Spośród powszechnych chorób warto zwrócić uwagę na mączniaka prawdziwego, możliwe są również ataki mszyc. Do zwalczania szkodników stosuje się roztwór mydła w alkoholu lub insektycydy. Uszkodzone pędy są cięte i niszczone.
Jesienią część naziemna jest całkowicie odcięta. W przypadku gatunków wieloletnich przygotowuje się schronienie z gałęzi świerkowych lub glebę ściółkuje się liśćmi.
Użyj
Obficie kwitnące krzewy wyglądają spektakularnie w nasadzeniach grupowych. Nisko rosnące odmiany tworzą ciągły dywan, który doskonale zdobi wysokie wybrzeże lub pagórkowaty teren od południa lub wschodu.
Nadaje się do kompozycji w pobliżu krawężnika, w skalnym lub do uprawy na balkonach. Dobrze wygląda w okolicy z tuja, żonkile, wiesiołek, len, nagietki, iberis. Pachnące kwiaty przyciągają wiele motyli i owadów miodowych.
Niektóre części rośliny są nadal wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.
