Wygląda na to, że plemię klonów nie wyróżnia się wśród leśnych odpowiedników niczym szczególnym, ale ludzie od dawna lubili to drzewo. Wydaje się, że jest to hołd dla prostoty, ale i uroku i piękna.
Pamiętam, że nieraz udałem się do starej, klonowej uliczki. Klony były jak klony. Ale raz wczesną wiosną to było tak, jakbym po raz pierwszy je zobaczył. Wciąż leżał śnieg, wiatr lał się swobodnie w gołych gałęziach innych drzew, a w beztroskich, kręconych koronach rozłożystych klonów widać było pierwsze kwiaty. Małe żółto-złote wiązki pokrywające całe drzewo były spowite przezroczystą złotą mgiełką. Trudno jest przekazać urok wczesnego wiosennego kwitnienia klonu.
KlonKażdej wiosny odwiedzam stare klony. Latem cieszę się ich chłodnym cieniem, a wraz z nadejściem jesieni zachwycam się pięknem jesiennej sukni, odznaczającej się bogactwem odcieni - od zielonego do złotego, pomarańczowego i czerwonego. Wraz z pierwszymi jesiennymi przymrozkami klon zrzuca wielokolorowy strój i zapada w sen przed nadejściem wiosny.
Klon rosnący w naszych lasach nazywany jest botanikiem, w przeciwieństwie do wielu "zwykłych" ras i ich braci, świerków.W rodzaju występuje około 150 gatunków, ale klon norweski różni się od nich kształtem liści, kwiatów i owoców. Obszar jego dystrybucji, lub, jak mówią botanicy, zasięg jest znacznie większy niż w przypadku innych gatunków klonów. Klon rozprzestrzenia się niemal w całej Europie: od Pirenejów po Ural i od Karelii po Morze Czarne, z wyjątkiem regionów stepowych.
Klon norweski prawie nie tworzy czystych plantacji i rośnie głównie w mieszaninie z innymi gatunkami w lasach świerkowych, lasach dębowych, rzadziej - w lasach brzozowych i sosnowych. Od dawna uważana jest za dobrą roślinę miodową. Pszczoły zbierają 150-200 kilogramów miodu na hektar lasu zdominowanego przez klony i do 10 kilogramów z jednego dojrzałego drzewa.
KlonPodczas kwitnienia klon jest pokryty wieloma nasionami Diptera dojrzewającymi tylko jesienią. Spadające nasiona lwa wirują jak śmigła, czasami lądując w dużej odległości od drzewa macierzystego. Przez całą zimę kłamią, a na wiosnę pojawiają się pierwsze ciepłe, przyjazne pędy. Niewielka ilość nasion klonu kiełkuje jesienią, a pędy zimują pod śniegiem, ale większość z nich umiera z powodu braku ciepła i światła.
Duże, z pięcioma ostrymi ostrzami liście klonu są bardzo piękne i użyteczne: mogą być używane jako dobra pasza lub ściółka dla zwierząt gospodarskich, jako surowce do czarnych i żółtych kolorów.Cóż, sok z klonów nie potrzebuje reklamy. Jest to znany popularny napój bezalkoholowy, na przykład sok brzozowy. Drewno klonowe jest doceniane przez budowniczych, rzemieślników, którzy produkują instrumenty muzyczne, a zwłaszcza spadziste, instrumenty i sprzęt sportowy.
Klon uważany jest za najlepsze cieniste drzewo dla parków, lądowań na ulicach iw ogrodach publicznych. Często można tu spotkać ozdobne odmiany o sferycznej kulistej, piramidalnej lub innej koronie, o krwawoczerwonych liściach o różnych kształtach i kwiatach tego samego koloru.
Oprócz Norwegii w naszym kraju rośnie około 25 gatunków klonów. Są to klony polne i tartanowe w europejskiej części Rosji, jawor w Karpatach lub na Kaukazie, klon Semenowa w Azji Środkowej, rzeka i liściasty na Dalekim Wschodzie i inne. Klony z Ameryki Północnej wyróżniają się wśród obcych gatunków, głównie cukru i amerykańskiego.
KlonKlon cukrowy jest uznawany za drzewo narodowe Kanady, jego liść jest ozdobiony herbem i flagą narodową kraju. Starannie konserwujcie klony cukrowe Kanadyjczyków w lasach naturalnych i szeroko uprawiajcie je na nowych ziemiach. To drzewo jest szczególnie drogie dla miłośników słodyczy.Od dawna uważany jest za najlepsze źródło przemysłowej produkcji cukru w Nowym Świecie. Cukier gotuje się wrzącym sokiem klonowym, a sok zbiera się w metalowych wiadrach lub zbiornikach zwisających z pni drzew.
Sugar Maple - smukłe 25-metrowe drzewo z pniem o średnicy do półtora metra. Obfite soki są obserwowane w okresie od lutego do marca. Jedno drzewo daje w tym czasie tyle soku, że można z niego uzyskać 2-4 kilogramy cukru. Każdego roku w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych wydobywa się w ten sposób około 4000 ton doskonałego cukru.
KlonBardzo interesujący jest drugi rodzaj klonu z Ameryki, który nazywa się amerykański, a czasem jesionolistny, ponieważ jego liście są podobne w kształcie do liści popiołu. Klon wyróżnia się bezpretensjonalnością i umiejętnością szybkiego zdobywania nowych ziem. Mieliśmy ją mniej niż 200 lat temu, a teraz na pewno spotkacie ją wszędzie, od skrajnego południa do Archangielska. W pierwszych 10-15 latach życia drzewa osiągają często wysokość 20-25 metrów, a grubość tułowia wynosi 1 metr. Jednak rośnie zwykle w postaci mniejszych drzew i charakteryzuje się szybkim wzrostem tylko w młodości. Nasiona klonu amerykańskiego są zaskakująco żywe, szybko i polubownie kiełkują i silnie zaśmiecają grunty orne.Po łatwym locie na znaczne odległości od drzewa macierzystego szybko osiedlają się w nowych miejscach. Co ciekawe, ta tak rozpowszechniona i żywotna roślina jest całkowicie nieodpowiednia dla leśnictwa. Drewno ma niską wartość, samo drzewo jest zwykle niezdarne, krótkotrwałe i nie tworzy prawdziwego lasu. Ci ogrodnicy też go nie lubią. Zarówno w naszym kraju, w USA, jak iw Kanadzie, wolimy naszego przystojnego męskiego klonu, przy okazji, znanego tam jako klon rosyjski. I robią to, co trzeba: w końcu nasz dziki klon, oprócz innych zalet, jest również wytrzymały, żyje nawet 200-300 lat. Tylko w młodości powinien poświęcić nieco więcej uwagi, a tylko wtedy wynagrodzi go stokroć.
Linki do materiałów:
- S.I. Iwczenko - Zarezerwuj o drzewach
